ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

Έρευνα - Κατάλογος Αποφάσεων - Εμφάνιση Αναφορών (Noteup on) - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων


public Λιάτσος, Αντώνης Σταματίου, Κατερίνα Οικονόμου, Τεύκρος Θ. Ψαρά-Μιλτιάδου, Τάσια Στυλιανίδου-Πούγιουρου, Αντρούλα Α. Πετρίδης για Πολύκαρπος Δ. Πετρίδης amp;amp;amp; Σία, για τους Εφεσείοντες. CY AD Κύπρος Ανώτατο Δικαστήριο 2020-11-10 el Τμήμα Νομικών Εκδόσεων, Ανώτατο Δικαστήριο ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΑ κ.α., Πολιτική ΄Εφεση Αρ. 247/2019, 10/11/2020 Δικαστική Απόφαση

ECLI:CY:AD:2020:A383

ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

(Πολιτική ΄Εφεση Αρ. 247/2019)

 

 10 Νοεμβρίου, 2020

 

[ΛΙΑΤΣΟΣ, ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ,

ΨΑΡΑ-ΜΙΛΤΙΑΔΟΥ, ΠΟΥΓΙΟΥΡΟΥ, Δ/ΣΤΕΣ]

 

 

 

ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

 

ΚΑΙ

 

ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ 33/1964 ΩΣ ΕΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΗ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 30 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΘΕΣΜΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ

 

ΚΑΙ

 

ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΩΝ xxx ΕΛΛΗΝΑ, xxx ΛΑΡΚΟΥ ΚΑΙ SHARELINK FINANCIAL SERVICES LIMITED, ΕΚ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ, ΜΕΤΟΝΟΜΑΣΘΕΙΣΑΣ ΣΕ SFS GROUP PUBLIC COMPANY LTD, ΔΙ΄ ΑΔΕΙΑ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΔΙ΄ ΕΚΔΟΣΙΝ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ CERTIORARI & MANDAMUS

 

ΚΑΙ

 

ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΗΝ ΓΕΝΙΚΗ ΑΙΤΗΣΗ ΥΠ΄ ΑΡ. 59/2016, ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ

 

ΚΑΙ

 

ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ, ΗΜ. 25/2/2016, ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ, ΥΠΟ ΤΟΥ ΕΝΤΙΜΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ Χ.Ι. ΠΟΓΙΑΤΖΗ, ΔΙΑ ΤΗΣ ΟΠΟΙΑΣ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΤΑΝ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ, ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΟΝ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ (ΕΚ) 44/2001, Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΕΦΕΤΕΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ, ΜΕ ΑΡΙΘΜΟ ΑΝΑΦΟΡΑΣ 6461/2013 ΚΑΙ Η ΟΠΟΙΑ ΕΞΕΔΟΘΗ ΧΩΡΙΣ ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΝΑ ΕΧΕΙ ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΚΑΙ/Η ΕΓΚΥΡΗ ΕΝΟΡΚΗ ΔΗΛΩΣΗ.

_ _ _ _ _ _

 

Α. Πετρίδης για Πολύκαρπος Δ. Πετρίδης & Σία, για τους Εφεσείοντες.

_ _ _ _ _ _

 

Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου

 θα δοθεί από τον Λιάτσο, Δ.

­­­_ _ _ _ _ _

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΛΙΑΤΣΟΣ, Δ.:  Πρόεδρος του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, στα πλαίσια μονομερούς Γενικής Αίτησης ημερομηνίας 12.2.2016, εξέδωσε διάταγμα, στις 25.2.2016, (το επίδικο διάταγμα) με το οποίο απόφαση του Εφετείου Αθηνών αναγνωρίζετο, εγγράφετο και κηρυσσόταν εκτελεστή. Το πρωτόδικο Δικαστήριο ενήργησε στη βάση του ΄Αρθρου 33.1 του Κανονισμού (ΕΚ) Αρ. 44/2001 (ο Κανονισμός), το οποίο προβλέπει ότι: «Απόφαση που εκδίδεται σε Κράτος Μέλος αναγνωρίζεται στα λοιπά Κράτη Μέλη χωρίς να απαιτείται οποιαδήποτε ιδιαίτερη διαδικασία».

 

Οι Εφεσείοντες, με αίτησή τους ημερομηνίας 27.4.2016, επιχείρησαν να πετύχουν αναστολή εκτέλεσης του ως άνω  διατάγματος, χωρίς όμως επιτυχία, αφού, κατόπιν ακρόασης, το πρωτόδικο Δικαστήριο, στις 21.6.2018, απέρριψε την υπό αναφορά αίτηση. Οι Εφεσείοντες, εκπροσωπούμενοι πλέον από άλλο συνήγορο, επανήλθαν με νέα αίτηση, ημερομηνίας 18.7.2018, μέσω της οποίας εξαιτούνται παράταση του χρόνου καταχώρησης αίτησης προς ακύρωση του επίδικου διατάγματος, δεδομένου ότι απώλεσαν τον χρόνο των 30 ημερών, εντός του οποίου, με βάση το ΄Αρθρο 43.5 του Κανονισμού και, κατ΄ ακολουθίαν σχετικών οδηγιών του Δικαστηρίου, θα μπορούσαν να προσβάλουν την απόφαση ημερομηνίας 25.2.2016. Η εξέταση της αίτησης αυτής εκκρεμεί ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας.

 

Σύμφωνα με τους Εφεσείοντες, όταν στις 26.6.2019 ήταν ορισμένη για οδηγίες ενώπιον Προέδρου του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας η πιο πάνω αίτησή τους για παράταση του χρόνου, διαπίστωσε ο ευπαίδευτος Πρόεδρος ότι κατά την ημερομηνία έκδοσης, από άλλο Δικαστή, της απόφασης για αναγνώριση, εγγραφή και εκτέλεση, η ένορκη δήλωση η οποία συνόδευε την Γενική Αίτηση για αναγνώριση, εγγραφή και εκτέλεση, δεν έφερε την αναγκαία Βεβαίωση Πρωτοκολλητή (jurat) και, επίσης, ότι τα χαρτόσημα επ΄ αυτής δεν ήταν ακυρωμένα. Τότε, κατά τον ευπαίδευτο συνήγορο των Εφεσειόντων, ήταν και η πρώτη φορά που η πλευρά τους αντιλήφθηκε την ύπαρξη της εν λόγω παρατυπίας.

 

Υπό το πρίσμα των πιο πάνω, καταχωρήθηκε στο Ανώτατο Δικαστήριο, εκ μέρους των Εφεσειόντων, μονομερής αίτηση, προς τον σκοπό παροχής άδειας για καταχώρηση αίτησης για έκδοση προνομιακού διατάγματος Certiorari, προς ακύρωση της απόφασης και/ή του επίδικου διατάγματος. Πρωτοδίκως, το αίτημα απορρίφθηκε. Κρίθηκε ότι υπήρξε αδικαιολόγητη καθυστέρηση στην υποβολή της αίτησης και, περαιτέρω, κατάχρηση, στη βάση ότι οι Αιτητές-Εφεσείοντες επιδιώκουν με δύο παράλληλες δικαστικές διαδικασίες την επίτευξη όμοιου σκοπού. Θεωρήθηκε επίσης ότι οι Αιτητές δεν είχαν καταδείξει συζητήσιμο θέμα, καθότι, η έκδοση του επίμαχου διατάγματος ήταν εντός των πλαισίων αρμοδιότητας, δικαιοδοσίας και εξουσίας του εκδικάσαντος την υπόθεση Δικαστηρίου.

 

Οι Εφεσείοντες, με την υπό κρίση έφεση, προσβάλλουν το πλήρες φάσμα της πρωτόδικης κατάληξης. Προωθούν ότι λανθασμένα τους καταλόγισε το πρωτόδικο Δικαστήριο καθυστέρηση στην υποβολή της αίτησης και κατάχρηση. Εισηγούνται, επιπρόσθετα, ότι το εύρημα περί μη συζητήσιμου θέματος είναι αδικαιολόγητο.

 

Η αναζήτηση θεραπείας στη βάση επίκλησης της προνομιακής εξουσίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου, προϋποθέτει ενεργοποίηση του μηχανισμού το συντομότερο δυνατό, αφού ο χρόνος μέσα στον οποίο υποβάλλεται η αίτηση αποτελεί ουσιώδη παράγοντα για την ανάληψη και άσκηση της προνομιακής δικαιοδοσίας. Καθυστέρηση στην υποβολή αιτήσεων για έλεγχο με προνομιακό ένταλμα Certiorari αποτελεί λόγο άρνησης έκδοσής του (Odyssey Retriever Inc. Πολ. ΄Εφ. 59/16, ημερ. 3.5.2017).

 

Στην υπό κρίση περίπτωση, η όλη επιχειρηματολογία του ευπαίδευτου συνήγορου των Εφεσειόντων εδράζεται στη θέση ότι οι Εφεσείοντες πληροφορήθηκαν για πρώτη φορά μόλις στις 26.6.2019 ως προς το προαναφερθέν ζήτημα της απουσίας της αναγκαίας βεβαίωσης Πρωτοκολλητή και της παράλειψης ακύρωσης των χαρτοσήμων. Εισηγούνται ότι σε προηγούμενο στάδιο δεν θα μπορούσαν να διαπιστώσουν κατά πόσον ο Πρωτοκολλητής εκτέλεσε ορθά τα καθήκοντά του.

 

Δεν μας βρίσκει σύμφωνους η πιο πάνω προσέγγιση. Κατ΄ αρχάς, οι Εφεσείοντες, στην απουσία σχετικής προς τούτο μαρτυρίας, δεν ήταν σε θέση να βεβαιώσουν με σαφήνεια ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστή, ως προς το τι ακριβώς τους επιδόθηκε τον Φεβρουάριο του 2016, οπόταν, έχοντας γνώση της έκδοσης του επίδικου διατάγματος, προχώρησαν στην καταχώρηση της αίτησης για αναστολή του. Ο ευπαίδευτος συνήγορός τους, διαφορετικός από αυτόν που χειρίστηκε σε προηγούμενο στάδιο την υπόθεση των Εφεσειόντων, υποθέσεις και μόνον προέβαλε ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου, ως προς τα αντίγραφα (true copies) της καταχωρηθείσας επίδικης ένορκης δήλωσης που είχαν επιδοθεί κατά τον πιο πάνω χρόνο. Πέραν τούτου, ο τότε συνήγορος των Εφεσειόντων, προχωρώντας σε διαδικαστικά διαβήματα, είχε κάθε δυνατότητα, αλλά και την υποχρέωση, να ελέγξει όλα τα δεδομένα, συμπεριλαμβανομένης και της ένορκης δήλωσης που συνόδευε την αρχική, Γενική Αίτηση, προκειμένου, έχοντας σφαιρική αντίληψη των πραγμάτων, να προετοιμάσει την όποια δικονομική αντίδραση των πελατών του. Συνεπώς, οι Εφεσείοντες δεν μπορούν να επικαλούνται τη δική τους πλημμέλεια, προκειμένου να δικαιολογήσουν την καθυστέρηση με την οποία προσέφυγαν για αναζήτηση προνομιακής θεραπείας. Όπως ορθά εντόπισε το πρωτόδικο Δικαστήριο, όφειλαν να γνωρίζουν από τον Απρίλιο του 2016  το πλήρες φάσμα των γεγονότων και ανάλογα να ενεργήσουν. Η υπέρμετρη καθυστέρηση που παρατηρήθηκε, αναπόδραστα, αποτελούσε και λόγο άρνησης παροχής άδειας προς καταχώρηση αίτησης διά κλήσεως, για έκδοση του αιτούμενου προνομιακού διατάγματος.

 

Παρά την πιο πάνω κατάληξή μας, καθοριστική ως προς το αποτέλεσμα της έφεσης, εντοπίζεται ακόμη ότι στην υπό κρίση περίπτωση υπήρχε εναλλακτικό ένδικο μέσο, γεγονός το οποίο επίσης θα δικαιολογούσε την απόρριψη της αίτησης για παροχή άδειας.

 

Οι Εφεσείοντες, δυνάμει του ΄Αρθρου 43.5 του Κανονισμού και σχετικών οδηγιών του Δικαστηρίου, είχαν τη δυνατότητα, εντός 30 ημερών από της έκδοσης του επίδικου διατάγματος, να προχωρήσουν σε καταχώρηση αίτησης προς ακύρωσή του. Αντί αυτού, απώλεσαν την προθεσμία, επιχειρώντας άλλα δικονομικά διαβήματα. Είναι γι΄ αυτόν τον λόγο που επανήλθαν, μετά από μεγάλο χρονικό διάστημα, επιδιώκοντας παράταση του χρόνου προς καταχώρηση αίτησης για ακύρωση, διαδικασία η οποία εκκρεμεί. Όπως επιβεβαίωσε και ο ευπαίδευτος συνήγορος των Εφεσειόντων, κατά τη συζήτηση ενώπιόν μας των λόγων έφεσης, σε περίπτωση παράτασης του χρόνου, θα επιδιωχθεί η ακύρωση του διατάγματος, μεταξύ άλλων, και στη βάση των όσων επικαλέστηκε, στα πλαίσια της διαδικασίας προς έκδοση προνομιακού εντάλματος. Συνεπώς, και στην απουσία οποιασδήποτε ένδειξης περί συνδρομής εξαιρετικών περιστάσεων, η ύπαρξη εναλλακτικού ένδικου μέσου είναι καθοριστικός παράγοντας προς απόρριψη του αιτήματος για παροχή άδειας για καταχώρηση αίτησης διά κλήσεως προς εξασφάλιση προνομιακού διατάγματος.

 

Υπό το πρίσμα των πιο πάνω, η ενώπιόν μας έφεση δεν έχει περιθώρια επιτυχίας και απορρίπτεται.

 

 

 

Α.Ρ. ΛΙΑΤΣΟΣ,  Δ.

          Κ. ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Δ.

 Τ.Θ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, Δ.

Τ. ΨΑΡΑ-ΜΙΛΤΙΑΔΟΥ, Δ.

Α. ΠΟΥΓΙΟΥΡΟΥ, Δ.

 

ΣΦ.

 

 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο