|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2020:A187
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΦΕΣΗ ΑΡ. 185/2019
12 ΙΟΥΝΙΟΥ 2020
[ΛΙΑΤΣΟΥ, ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, ΜΑΛΑΧΤΟΥ, ΔΔ]
CHRISTAKIS PILIDES CONSTRUCTION LTD
Εφεσείουσας/Ενάγουσας
ΚΑΙ
PHILPOOL LTD
Εφεσίβλητης/Εναγόμενης
---------------
Λουκάς Διομήδους για Καλλής & Καλλής ΔΕΠΕ, για την Εφεσείουσα.
Γεώργιος Σιαηλής, για την Εφεσίβλητη.
--------------
ΛΙΑΤΣΟΣ, Δ.: Η απόφαση του Δικαστηρίου είναι ομόφωνη και θα δοθεί από τον Χ. Μαλαχτό, Δ.
-------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΜΑΛΑΧΤΟΣ, Δ.: Την 29.3.2019 εκδόθηκε απόφαση υπέρ της Εφεσίβλητης και εναντίον της Εφεσείουσας για το ποσό των €97.692,50 πλέον τόκους και έξοδα. Η Εφεσείουσα εφεσίβαλε την εναντίον της ετυμηγορία με έξι λόγους έφεσης και σύντομα μετά καταχώρησε στο Δικαστήριο που εκδίκασε την υπόθεση αίτηση για αναστολή της εκτέλεσης της απόφασης μέχρι την αποπεράτωση της έφεσης. Η αίτηση απορρίφθηκε και έτσι πληρώθηκαν οι δικονομικές προϋποθέσεις της Δ.35, Θ.19 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας για την καταχώριση της παρούσας Αίτησης στο Εφετείο.
Οι αρχές που διέπουν το ζήτημα της αναστολή της εκτέλεσης απόφασης λόγω της εκκρεμοδικίας έφεσης κατά της απόφασης είναι καθιερωμένες. Αναφέρεται στη Ναυτικός Όμιλος Πάφου ν. Αρχής Λιμένων (1991) 1 Α.Α.Δ. 1147, 1150, ότι:
«Η έφεση δεν αναστέλλει το δικαίωμα εκτέλεσης ούτε μειώνει το κύρος της πρωτόδικης απόφασης. Η αναστολή μπορεί να εγκριθεί στο πλαίσιο της διακριτικής ευχέρειας που παρέχεται στο δικαστήριο από τη Δ.35 Θ. 18. Η διασφάλιση του τελεσφόρου της πρωτόδικης απόφασης, αφενός, και της αποτελεσματικότητας του δικαιώματος για άσκηση έφεσης, αφετέρου, συνιστούν τους κατ' εξοχή παράγοντες που επενεργούν στην άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του δικαστηρίου. Η εξισορρόπηση των συγκρουόμενων δικαιωμάτων επιβάλλει τη στάθμιση κάθε γεγονότος που σχετίζεται τόσο με τις επιπτώσεις της αναστολής, όσο και τη ζωτικότητα του δικαιώματος για την άσκηση έφεσης.»
(βλ. ακόμα: Penderhill Holdings Limited κ.ά. ν. Κλουκινά κ.ά. (2011) 1(Γ) Α.Α.Δ. 1921, 1932-3, P & MA Restaurant Limited κ.ά. ν. Wakeham (2011) 1(Β) Α.Α.Δ. 1239, 1243-5, The Governor and the Company of the Βank of Scotland ν. S.S. Sapphire Seas (2001) 1(Β) Α.Α.Δ. 955, 966-8, Χαραλάμπους ν. Panayides Contracting Ltd (2001) 1(Γ) A.A.Δ. 1978, 1982-3, A.B.P. Holdings Ltd κ.ά. ν. Κιταλίδη κ.ά. (1994) 1 Α.Α.Δ. 287, 293 και Νεοφύτου ν. Δημητρίου (1989) 1 Α.Α.Δ. 592, 597).
Η Αίτηση υποστηρίζεται με ένορκη δήλωση κάποιου xxx Πηλείδη, διευθύνοντα συμβούλου της Εφεσείουσας. Εγείρονται δύο ζητήματα. Κατά πρώτο λόγο, η Εφεσείουσα προβάλλει ότι υπάρχει αβεβαιότητα ως προς τη δυνατότητα της Εφεσίβλητης να επιστρέψει το ποσό που επιδικάστηκε στην Εφεσείουσα εφόσον η τελευταία της το καταβάλει. Με την ένορκη δήλωση Πηλείδη δεν προσδιορίζονται οιεσδήποτε επιμέρους περιστάσεις που να καταδεικνύουν αδυναμία της Εφεσίβλητης να επιστρέψει το ποσό της απόφασης εφόσον της καταβληθεί και η έφεση επιτύχει. Η φύση της ενασχόλησης της Εφεσίβλητης, ηλεκτρομηχανολογικές και κατασκευαστικές εργασίες, που κατά τον Πηλείδη έχουν αυξομειώσεις στην κυπριακή αγορά, δεν αναδεικνύει τέτοια αδυναμία, με το ζήτημα να παραμένει σε θεωρητικό επίπεδο.
Αντίθετα, με την ένορκη δήλωση που καταχωρίστηκε προς υποστήριξη της ένστασης της Εφεσίβλητης, από τον διευθυντή της Ιωάννη Φιλίππου, παρατίθενται στοιχεία που αφορούν σε ιδιοκτησιακά συμφέροντα που η Εφεσίβλητη έχει σε δύο ακίνητα η αξία των οποίων υπερκαλύπτει το ποσό της απόφασης, ενώ παρουσιάζεται και η έκθεση των οικονομικών της καταστάσεων για το έτος 2017 για να καταδειχθεί ότι πρόκειται για κερδοφόρα και εύρωστη επιχείρηση.
Κατά δεύτερο λόγο, η Εφεσείουσα υποστηρίζει ότι υπάρχουν ισχυροί λόγοι έφεσης που καθιστούν βέβαιη την πρόγνωση ως προς την επιτυχία της.
Εξηγήθηκε στην προαναφερθείσα Ναυτικός Όμιλος Πάφου (σελ.1150-1) ότι:
«Οι προοπτικές επιτυχίας της έφεσης είναι μεν παράγοντας σχετικός, αλλά οριακής σημασίας στις πλείστες περιπτώσεις. Το πλαίσιο για τη διάγνωση των δικαιωμάτων του εφεσείοντα σε συνάρτηση με την αποτίμηση των λόγων της έφεσης είναι η ακρόαση της έφεσης. Μόνο όπου μπορεί να γίνει πρόγνωση με βεβαιότητα ως προς την επιτυχία ή αποτυχία της έφεσης, χωρίς περαιτέρω συζήτηση του θέματος, ο παράγοντας αυτός αποκτά σπουδαιότητα στην άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του δικαστηρίου.»
Στη βάση των ευρημάτων του Πρωτόδικου Δικαστηρίου, εγέρθηκε και συζητήθηκε, τόσο κατά την εκδίκαση της αγωγής όσο και ενώπιον μας, ζήτημα ερμηνείας του άρθρου 38(1) του περί Εγγραφής και Ελέγχου Εργοληπτών Οικοδομικών και Τεχνικών Έργων Νόμου του 2001 που προνοεί ότι:
«Κάθε σύμβαση βάση της οποίας εγγεγραμμένος εργολήπτης αναλαμβάνει από μόνος του ή μαζί με άλλους να εκτελέσει οικοδομικό ή τεχνικό έργο αξίας μεγαλύτερης των δέκα χιλιάδων λιρών Κύπρου δε θα είναι έγκυρη και νομικά εκτελεστή εναντίον του αντισυμβαλλομένου για λογαριασμό του οποίου θα εκτελεστεί το έργο εκτός αν η σύμβαση
(α) Είναι γραπτή και υπογεγραμμένη τόσο από αυτόν που θα εκτελέσει το έργο όσο και από τον αντισυμβαλλόμενο για τον οποίο το έργο θα εκτελεστεί, και
(β) περιγράφει το προς εκτέλεση έργο.»
Τα βασικά ευρήματα του Πρωτόδικου Δικαστηρίου ήταν ότι η Εφεσείουσα, κύριος εργολήπτης, είχε αναθέσει στην Εφεσίβλητη, ως υπεργολάβο, την εκτέλεση δύο έργων που το κάθε ένα ήταν μεγαλύτερο της αξίας που προνοείται στο άρθρο 38(1) και που αποδέχτηκε ότι ήταν οικοδομικά ή τεχνικά έργα. Το Πρωτόδικο Δικαστήριο, παρά τη διαπίστωση του ότι η Εφεσίβλητη δεν ήταν εγγεγραμμένος εργολήπτης, επικεντρώθηκε στην εξέταση της προϋπόθεσης του Νόμου για γραπτή και υπογεγραμμένη συμφωνία, καταλήγοντας ότι παρά το ότι δεν υπογράφτηκε ποτέ συμβόλαιο υπεργολαβίας, οι προσφορές που η Εφεσίβλητη υπόβαλε και που υπογράφτηκαν και από την Εφεσείουσα, σε συνδυασμό με τις επιστολές ανάθεσης τις οποίες η Εφεσίβλητη αποδέχτηκε, αποτελούσαν συμβάσεις νομικά έγκυρες και εκτελεστές και σε αυτή τη βάση επιδίκασε στην Εφεσίβλητη αποζημιώσεις. Δεν εξέτασε τις συνέπειες του γεγονότος ότι η Εφεσίβλητη δεν ήταν εγγεγραμμένος εργολήπτης και δεν το απασχόλησαν οι πρόνοιες του άρθρου 30(1) του Νόμου, που καθιστά άκυρη κάθε συμφωνία η οποία αφορά σε ανάθεση της εκτέλεσης οικοδομικού ή τεχνικού έργου σε μη εγγεγραμμένο εργολήπτη (xxx Χρίστου κ.ά. ν. xxx xxx Πιερίδου Διαχειρίστριας της Περιουσίας του Αποβιώσαντα Κώστα Μαραγκού, Πολιτική Έφεση Αρ.311/2011, ημερ.18.12.2017, ECLI:CY:AD:2017:A467, Γρηγορίου κ.ά. ν. Οικοσυνθέσεις Λτδ (2010) 1(Γ) Α.Α.Δ. 1932, Χριστοφή κ.ά. ν. Φετοκάκη (2009) 1(Β) Α.Α.Δ. 1208, Chr. Mavrikios Constructions Ltd ν. Χατζηκωνσταντά (2009) 1(Β) Α.Α.Δ. 1093, Εργοληπτική Εταιρεία Ανδρέας Κασκάνης Λτδ ν. ΔΡΕΚΑ Εταιρεία Κατασκευών Λτδ (2009) 1(Α) Α.Α.Δ. 507, ΕΥΧΡΙΣΩ Εργοληπτική Εταιρεία Λτδ ν. Θεμιστοκλέους (2008) 1(Α) Α.Α.Δ. 456, Μυλωνά ν. Μεσαρίτη (2003) 1(Β) Α.Α.Δ. 700, Σκουτέλας ν. Αγαπίου (2003) 1(Α) Α.Α.Δ. 338 και FLECHA Contracting Ltd v. Michael Development Ltd (2003) 1(Α) Α.Α.Δ. 263).
Λαμβάνοντας υπόψη την παράμετρο της προοπτικής επιτυχίας της έφεσης, στην έκταση που αυτή εδράζεται σε νομικά ζητήματα τα οποία διέπονται από το Νόμο και παγιωμένη νομολογία, καταλήγουμε ότι είναι ορθό και δίκαιο να ασκήσουμε τη διακριτική μας ευχέρεια προς όφελος της Εφεσείουσας και να αναστείλουμε την εκτέλεση της απόφασης με τους όρους που η Εφεσείουσα έχει εισηγηθεί.
Εκδίδεται συνεπώς διάταγμα με το οποίο αναστέλλεται η εκτέλεση της απόφασης ημερ. 29.3.2019 στην αγωγή 3384/2011 Ε. Δ. Πάφου που εκδόθηκε υπέρ της Εφεσίβλητης και εναντίον της Εφεσείουσας για το ποσό των €97.692,50 πλέον τόκους, για ένα μήνα και στην συνέχεια μέχρι αποπεράτωσης της έφεσης υπό τον όρο ότι η Εφεσείουσα θα έχει καταθέσει στον Πρωτοκολλητή τραπεζική εγγύηση για την καταβολή στην Εφεσίβλητη του ποσού της απόφασης και των τόκων σε περίπτωση απόρριψης της έφεσης. Καθ' όσον αφορά τα επιδικασθέντα έξοδα, αυτά να πληρωθούν στους δικηγόρους της Εφεσίβλητης, νοουμένου ότι παραχωρηθεί από την Εφεσίβλητη τραπεζική εγγύηση για την επιστροφή τους στην περίπτωση που η διαταγή ως προς τα έξοδα ανατραπεί κατά την έφεση.
Τα έξοδα της παρούσας Αίτησης θα είναι έξοδα στο αποτέλεσμα της έφεσης.
Α.Ρ. Λιάτσος, Δ.
Τ. Θ. Οικονόμου, Δ.
Χ. Μαλαχτός, Δ.