|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2018:A418
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική ΄Εφεση Αρ. 274/2016)
27 Σεπτεμβρίου, 2018
[ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Π, ΓΙΑΣΕΜΗΣ, ΨΑΡΑ-ΜΙΛΤΙΑΔΟΥ, Δ/ΣΤΕΣ]
XXXXX ΠΑΠΑΣΑΒΒΑΣ
Εφεσείων,
και
1. ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΡΚΤΙΝΟΣ ΛΤΔ
2. XXXXX ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
3. XXXXX ΝΕΑΡΧΟΥ
4. «Ο ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ»
5. «ΚΟΡΙΟΣ»
6. XXXXX ΟΡΦΑΝΙΔΟΥ
Εφεσίβλητοι
_ _ _ _ _ _
Α.Σ.Αγγελίδης και Σ.Αγγελίδης, για τον εφεσείοντα
Κάλλια Γεωργίου, (κα), για τους Εφεσίβλητους
_ _ _ _ _ _
ΝΙΚOΛΑΤΟΣ, Π.: Η απόφαση του Δικαστηρίου είναι ομόφωνη, θα δοθεί από τη Τ. Ψαρά-Μιλτιάδου, Δ.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΨΑΡΑ-ΜΙΛΤΙΑΔΟΥ, Δ.: Με την παρούσα έφεση, ο εφεσείων επιδιώκει την ανατροπή της πρωτόδικης απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, ηµερ. 8.7.2016 µε την οποία απορρίφθηκαν οι συνεκδικαζόµενες αγωγές υπ. αρ. 7590/09 και 4482/10 τις οποίες καταχώρησε εναντίον των Εφεσιβλήτων, για συκοφαντική δυσφήµιση του.
Ο εφεσείων προς ακύρωση της πρωτόδικης απόφασης προβάλλει 5 λόγους έφεσης, οι οποίοι και καταγράφονται αυτούσιοι από το περίγραμμα του. (Αν και το εφετήριο περιλαμβάνει 7 λόγους έφεσης, εμφανώς ο εφεσείων τους επαναδιατύπωσε, ως αυτοί τελικά εκτίθενται στο περίγραμμα του ως εξής):
«1. Το Πρωτόδικο Δικαστήριο, λανθασμένα και/ή πεπλανημένα και/ή βασιζόμενο σε λανθασμένη και/ή ανεπαρκή εκτίμηση και/ή εφαρμογή, των Συνταγματικών επιταγών και/ή των Νομολογιακών Αρχών και/ή των Νομικών Αρχών και/ή των σχετικών γεγονότων της υπόθεσης και/ή της κοινής λογικής και/ή την αντίληψη του ιδεατού μέσου κοινού λογικού ανθρώπου, και/ή μη λαμβάνοντας επαρκώς και/ή ορθά υπόψη και/ή παρερμηνεύοντας την προσαχθείσα μαρτυρία και/ή αποδεχόμενο και/ή δίδοντας και σημασία σε ανεπίτρεπτη μαρτυρία, και/ή μη λαμβάνοντας υπόψη σημαντική μαρτυρία όπου αυτοδηλωνόταν και η κακοβουλία, η κατά συρροή και διαχρονική των εναγόμενων - εφεσιβλήτων, και/ή χωρίς να λάβει υπόψη του τον Νομολογιακό κανόνα της Αναλογίας, απέρριψε λανθασμένα και ατεκμηρίωτα και αναιτιολόγητα τις συνεκδικασθείσες αγωγές, 7590/09 και 4482/10, εναντίον όλων των εναγομένων-εφεσιβλήτων, αντί να επιδικάσει τις αρμόζουσες ιδιαίτερα αυξημένες και/ή παραδειγματικές και/ή τιμωρητικές αποζημιώσεις, ως ήσαν αιτιολογημένα και τεκμηριωμένα τα αιτήματα του ενάγοντα-εφεσείοντα, και που στηριζόντουσαν και αυτοτελώς και από μόνα, και από αυτά καθ' εαυτά τα τεκμήρια - δημοσιεύματα, των εναγομένων-εφεσιβλήτων.
Ο Εφεσείων - Ενάγων αιτείται την εξολοκλήρου ακύρωση των λανθασμένων ευρημάτων εφ' όλων των γεγονότων και Νομικών Αρχών της Πρωτόδικης Απόφασης και αντί αυτής, την προσδοκόμενη απόφαση σας, βάσει του υπάρχοντος υλικού (-προφορική μαρτυρία και τα τεκμήρια - δημοσιεύματα που μιλούν αφ' εαυτών-) με αυξημένες και/ή παραδειγματικές και/ή τιμωρητικές αποζημιώσεις. Ιδιαίτερη επίκληση γίνεται της λεπτομερειακής και διαυγέστατης απόφασης σας, Πολ. Έφεση Αρ. 236/11 της 6ης/3/15, 1. Μ. Δρουσιώτης και 2. Εκδόσεις Αρκτίνος Λτδ Εφεσειόντων και ΣΩΤΗΡΗ ΠΑΠΑΣΑΒΒΑ, Εφεσίβλητου.
2. Αποτελεί εντυπωσιακή παραδοξότητα και/ή παραδοξολογία η ανεπίτρεπτη ερμηνεία του Τεκ. 4 δημοσίευμα του ΠΟΛΙΤΗ ημερ. 18/10/2009 σελ. 11 ότι αυτό δήθεν δεν αφορά τον Ενάγοντα - Εφεσείοντα.
3. Το Πρωτόδικο Δικαστήριο στην από 77 σελίδες και 34 σελίδες νεωτεριστική τεχνική των Παραρτημάτων, απόφαση του, παραγνώρισε στην πράξη τις Συνταγματικές Αρχές και/ή τις Αρχές της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Δίκαιης Δίκης και της Προστασίας της Αξιοπρέπειας και της Τιμής του Πολίτη, καθώς επίσης και τη πρόσφατη απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου, Πολιτική Έφεση αρ. 236/11 ημερ. 6/3/15, ECLI:CY:AD:2015:A158.
4. Περιελήφθησαν στην εφεσιβαλλόμενη απόφαση, «πράγματα» που με μαθηματική επαλήθευση, ήταν άκρως λανθασμένα. Με συνέπεια μονοδρομικά επηρεασμένο το Πρωτόδικο Δικαστήριο, από τα ψυχολογικονομικά καταγραφέντα λάθη του να οδηγηθεί, σε άκρως αρνητικές λανθασμένες καταλήξεις, για τον Ενάγοντα- Εφεσείοντα.
5. Το Πρωτόδικο Δικαστήριο, σε πλείστα όσα σημεία της απόφασης του παραβίασε έντονα την αρχή «της ισότητας των διαδίκων». {Σύμφωνα με την αιτιολογία του λόγου αυτού παραβίαση της πιο πάνω αρχής συντελέστηκε με την αναφορά του Δικαστηρίου για απόλυση του Βοηθού Γενικού Εισαγγελέα από την ΕΔΥ. Επίσης δια της επίκλησης της απόφασης 27827/09 ημερ. 29.6.2012 δηλαδή μεταγενέστερη των επιδίκων δημοσιευμάτων με υπερβολική σημασία στα ευρήματα αυτής. (Ως τέτοια ανισότητα κρίνεται ακόμη η αντίληψη πρωτόδικου Δικαστηρίου πως η μαρτυρία του εφεσείοντα ήταν αχρείαστη με αποτέλεσμα να αποκλειστεί μεγάλο μέρος της μαρτυρίας αυτού)].
Οι εν λόγω αγωγές στηρίζονταν σε δημοσιεύματα που αναφέρονταν στον ίδιο είτε κατονομάζοντας τον και αποτελούν δυσφήμιση κατά τη φυσική και συνήθη ερμηνεία και έννοια των λέξεων, είτε έγινε αντιληπτό ότι αναφέρονταν σε αυτόν ως δυσφημιστικά υπό μορφή νομικού ή αληθούς υπονοούμενου.
Πρόκειται για σειρά δημοσιευμάτων, 18 στον αριθμό, τα οποία δημοσιεύθηκαν στην εφημερίδα ΠΟΛΙΤΗΣ σε διάφορες ημερομηνίες, κατά το έτος 2009 (και 2 το 2010), αφορούν δε 4 βασικά θέματα. (1) Το θέμα της αναστολής ποινικής δίωξης που καταχώρησε ο εφεσείων/ενάγων σε ποινική υπόθεση ενώπιον Κακουργιοδικείου, σχετιζόμενη με ναρκωτικά. (2) Το θέμα αγωγής που είχε εγείρει ο εφεσείων εναντίον του Γενικού Εισαγγελέα για μισθούς και ωφελήματα που προέκυψαν λόγω ακύρωσης από το Ανώτατο Δικαστήριο της παύσης του από τη θέση του Βοηθού Γενικού Εισαγγελέα. (3) Δημοσιεύματα που αφορούν και τα δύο ως άνω θέματα. (4) Ένα δημοσίευμα το οποίο είναι σχετικό με την ιδιότητα του εφεσείοντα ως συγγραφέα.
Η υπεράσπιση της πλευράς των εφεσιβλήτων/εναγομένων κινήθηκε σε 3 επίπεδα. Αυτό της αλήθειας των δημοσιευμάτων, της υπεράσπισης των ευλόγων σχολίων επί αληθών γεγονότων σε θέματα δημοσίου ενδιαφέροντος και του προνομίου υπό επιφύλαξη. Ο εφεσείων υπήρξε ο μοναδικός μάρτυρας για την υπόθεση του. Για την υπεράσπιση έδωσαν μαρτυρία 4 πρόσωπα, ο ΧXXXX Ιωάννου, Μ.Υ.1 διοικητής της ΥΚΑΝ κατά τον επίδικο χρόνο, XXXXX Ταλιαδώρος, Μ.Υ.2 φιλόλογος διευθυντής Λυκείου, Πρόεδρος του Συνδέσμου Φιλολόγων, ο Μ.Υ.3 XXXXX Νεάρχου, δημοσιογράφος και συντάκτης αρκετών εκ των επιδίκων δημοσιογράφων, καθώς και ο ΜΥ4 XXXXX Διονυσίου δημοσιογράφος επίσης στην εφημερίδα ΠΟΛΙΤΗΣ.
Η δομή της απόφασης συναρτάται με τον τρόπο που προωθήθηκε η αγωγή και η εν γένει δικογραφία με βάση 4 ενότητες οι οποίες κατατάσσονται σε σχέση με το είδος των δημοσιευμάτων και τις υπερασπίσεις που έχουν εγερθεί. Παρά το γεγονός ότι η ίδια η δομή της απόφασης είναι αντικείμενο λόγου έφεσης, θα πρέπει να επιχειρηθεί μια σύνοψη των συμπερασμάτων και ευρημάτων με την κατάληξη του Δικαστηρίου ανά ενότητα:
Α΄ ΕΝΟΤΗΤΑ (σελ.32-53)
Πρόκειται για δημοσιεύματα στα οποία πουθενά δεν αναφέρεται ο εφεσείων πλην όμως σύμφωνα με τη θέση που προωθήθηκε από τον τελευταίο, τον φωτογραφίζουν, όπως επίσης και άλλα που τον κατονομάζουν. (Βλ. Παραρτήματα 1-8 και σχετικά είναι τα τεκμήρια 1, 2, 3Α, 3Β, 5Β, 6Α, 6Β, 11). Τα δημοσιεύματα αυτά έχουν ως αντικείμενο αναστολή ποινικής υπόθεσης που έγινε από τον εφεσείοντα ως Βοηθό Γενικό Εισαγγελέα σε υπόθεση κατοχής ναρκωτικών. Για τους λόγους που εξηγεί το Δικαστήριο έκρινε ότι η απαίτηση του εφεσείοντα/ενάγοντα ως προς την 1η ενότητα δεν μπορεί να επιτύχει εφόσον πρόκειται για εύλογα και έντιμα σχόλια επί πραγματικών γεγονότων επί θέματος δημοσίου ενδιαφέροντος. (Βλ. υποσημείωση 1)[i]
Β΄ ΕΝΟΤΗΤΑ (σελ.53-65)
Η ενότητα αυτή αφορά την αγωγή που είχε εγείρει ο εφεσείων ως ενάγων για αποζημιώσεις εναντίον του Γενικού Εισαγγελέα. (Βλ. Παραρτήματα 1-9 της απόφασης και σχετικά είναι τα τεκμήρια 12, 15-20Α, Β και 33-35).
Το Δικαστήριο αφού αναφέρεται στο ιστορικό της ως άνω αγωγής που αφορούσε αξιώσεις του ενάγοντα μετά από ακυρωτική απόφαση της Ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου για την αναγκαστική αφυπηρέτηση του και του αιτήματος του από την ΕΔΥ να διευθετηθεί κάθε ζημιά που υπέστη, γίνεται επίσης αναφορά στο ότι ο Γενικός Εισαγγελέας - Πέτρος Κληρίδης τότε - διόρισε ιδιώτη δικηγόρο για να διαχειριστεί την υπεράσπιση του. Δέχεται το Δικαστήριο ότι τα επίδικα δημοσιεύματα στηρίχθηκαν στις έγγραφες προτάσεις των διαδίκων. Σημειώνεται ότι στο Παράρτημα 5 υπάρχει φωτοτυπία του καταληκτικού μέρους της ανταπαίτησης του Γενικού Εισαγγελέα. ΄Οταν ο ιδιώτης δικηγόρος (κ.Βελάρης) ζήτησε να αποσυρθεί από δικηγόρος του Γενικού Εισαγγελέα, προέβη σε δήλωση η οποία και μεταφέρθηκε στο δημοσίευμα - Παράρτημα 2. Στα Παραρτήματα 4 και 5 ο ΜΥ3 δημοσιογράφος Νεάρχου καταγράφει και σχολιάζει τις δηλώσεις των διαδίκων σε εκείνη την αγωγή στην εφημερίδα Χαραυγή - τεκμ.37. Αναφορικά με τα δημοσιεύματα κυρίως στο Παράρτημα 8 καταγράφεται και πάλι το αποτέλεσμα της αγωγής, (δηλαδή της εκ συμφώνου απόφασης - τεκμ.13) με την οποία επιδικάστηκαν υπέρ του ενάγοντα δηλαδή του εφεσείοντα, και εις βάρος του εναγομένου €28,733 πλέον τόκους και έξοδα. Προβαίνει σε σχόλια ο ΜΥ3 σε σχέση με αυτό το συμβιβασμό προωθώντας την άποψη ότι ήταν δυσμενής για τη Δημοκρατία, δεδομένης της ανταπαίτησης του Γενικού Εισαγγελέα.
Το Δικαστήριο καταλήγει ότι τα επίδικα δημοσιεύματα αυτής της ενότητας επίσης συνιστούν έντιμα και εύλογα σχόλια επί πραγματικών γεγονότων επί θέματος δημοσίου ενδιαφέροντος. Χρήσιμο είναι να παρατεθεί μέρος της σκέψης του Δικαστηρίου σελ.63 και 64:
«Εξάγεται από την μαρτυρία του ενάγοντα, ότι εκείνο που τον ενόχλησε ήταν τα σχόλια τα οποία θεωρούσε λάσπη. Έχει γίνει αναφορά στο θέμα αυτό, αρκεί να υπομνησθεί εδώ ότι σύμφωνα με τη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου πολιτικά ή άλλα δημόσια πρόσωπα θα πρέπει να ανέχονται πιο εύκολα τη δημόσια κριτική. Και ο ενάγων ως εκ της θέσεως που κατείχε ήταν δημόσιο πρόσωπο και το θέμα που αναδεικνυόταν ήταν η αγωγή που ήγειρε εναντίον του Γενικού Εισαγγελέα αναφορικά με τα διάφορα ωφελήματα του, αλλά και κυρίως οι θέσεις και οι ισχυρισμοί του Γενικού Εισαγγελέα όπως αυτοί καταγράφονταν στην υπεράσπιση και ανταπαίτηση. Αναπόφευκτα δεν επρόκειτο για μια απλή ιδιωτική διαφορά μεταξύ δυο ιδιωτών διαδίκων, αλλά διαφορά μεταξύ δυο θεσμικών αξιωματούχων και δεδομένης της όλης πλοκής της, αναπόδραστα κατέστη ζήτημα και ανεδείχθη ως θέμα δημοσίου ενδιαφέροντος. Κατά συνέπεια είχε κάθε δικαίωμα η εφημερίδα και ο δημοσιογράφος να ασχοληθούν, θέτοντας το πραγματικό υπόβαθρο των γεγονότων, να θέσουν ερωτήματα και να σχολιάσουν, να κρίνουν αλλά και να εκθέσουν τις απόψεις τους.
Προφανώς, εκ της μαρτυρίας του ενάγοντα, τα σχόλια και οι απόψεις δεν του ήταν αρεστά, αλλά δεν είναι αυτό το κριτήριο που θέτει η νομολογία, ούτε και το προσωπικό κριτήριο του δικαστηρίου ή του δικαστή. Το ερώτημα είναι ως έχει ήδη λεχθεί, αν θα μπορούσε κάποιος έντιμος τρίτος να προβεί σε τέτοια σχόλια».
(Βλ. υποσημείωση 2)ii
Γ΄ ΕΝΟΤΗΤΑ (σελ.65-74)
Η ενότητα αυτή αφορά τα τεκμ.4, 7 και 14 και σχετική είναι η μαρτυρία του ΜΥ4 δημοσιογράφου, Διονυσίου. Οι στήλες «παρασκήνιο», «ο συνήγορος του διαβόλου» και η «Φάκα», είναι στήλες της κυριακάτικης έκδοσης της εφημερίδας Πολίτης. Η πρώτη είναι «παραπολιτικά σχόλια της επικαιρότητας», ενώ οι επόμενες δύο είναι σατιρικού περιεχομένου σχόλια σε σχέση με την επικαιρότητα. Το δημοσίευμα Παράρτημα 1 σχετίζεται με τις Α΄ και Β΄ Ενότητες και παρουσιάζει ένα αληθινό γεγονός το οποίο σχολιάζει σε ύφος ειρωνικό και σατυρικό. Το δημοσίευμα Παράρτημα 2 ασκεί κριτική στην απόφαση του ενάγοντα να αναστείλει την ποινική δίωξη και είναι γραμμένο σε σατυρικό ύφος. το δημοσίευμα Παράρτημα 3 αναφέρεται σε δημοσιεύματα της Β΄ Ενότητας.
Το Δικαστήριο καταλήγει ότι εφόσον διαπίστωσε ότι δεν υπάρχει κακοβουλία τα επίδικα δημοσιεύματα δεν έχουν ξεπεράσει τα ακραία όρια ώστε να καταταχθούν ως δυσφημιστικά. Παραθέτουμε ένα μέρος της σκέψης του Δικαστηρίου στη συνέχεια:
«Η σάτιρα σύμφωνα με τον Μπαμπινιώτη αποτελεί λογοτεχνικό είδος όπου ασκείται κριτική με τρόπο σκωπτικό σε πρόσωπα και καταστάσεις της κοινωνίας με σκοπό τη διόρθωση τους. Αναφέρεται ως παράδειγμα ότι ο Γ. Σουρής με τα ποιήματα του σατίριζε τους πολιτικούς της εποχής του». Αφού αναλύεται η υπόθεση New Times αναφέρονται και τα ακόλουθα.
Σύμφωνα με τον Μπαμπινιώτη, η αθυρόστομη σάτιρα συνδέεται με την κωμωδία την σχετική με τον Αριστοφάνη, ως έχουσα τα χαρακτηριστικά του ύφους των κωμωδιών του Αριστοφάνη. Αθυρόστομος δε, σύμφωνα πάντα με τον Μπαμπινιώτη, είναι αυτός που εκφράζεται χρησιμοποιώντας βωμολοχίες.
Το κριτήριο είναι, σύμφωνα με την Κουτσού ανωτέρω, πώς θα μπορούσε και πώς θα έπρεπε να αντιλαμβανόταν τα δημοσιεύματα ο αντικειμενικός αναγνώστης, τοποθετημένος στο σύνολο των περιστάσεων που τα περιέβαλλαν. Την κρίση αυτή την εκφράζει, ως καθοριστική του αντικειμενικού αναγνώστη, το ίδιο το δικαστήριο. Έχει ήδη γίνει αναφορά στον αντικειμενικό αναγνώστη και στην βάση όσων έχουν λεχθεί, το δικαστήριο θα εξετάσει τα δημοσιεύματα της ενότητας αυτής ξεχωριστά.
Ανάγνωση του παραρτήματος 1 ως προς το επίδικο δημοσίευμα, αποτελεί διαπίστωση του δικαστηρίου ότι αναφέρεται σε αληθινά και πραγματικά γεγονότα όπως αυτά έχουν εκτεθεί στην Ενότητα Α. Σχολιάζονται τα γεγονότα με ένα ειρωνικό ύφος και με καυστικό τρόπο, που μέρος του μόνο αφορά τον ενάγοντα. Είναι γραμμένο με τέτοιο τρόπο που κατά την κρίση του δικαστηρίου, ένας καλά πληροφορημένος των γεγονότων αναγνώστης, θα εκλάμβανε ως αστεϊσμό, ή ειρωνεία την φράση « κάποιοι στην νομική υπηρεσία (δεν μιλάμε για τον κ. Παπασάββα) επειδή προφανώς γνωρίζουν πόσο ο Πρόεδρος αγαπά τα δέντρα και τα λουλούδια σκέφτηκαν ότι δια της δίωξης του εγγονού θα επηρεαζόταν η απόδοση του παππού part time κηπουρού με αποτέλεσμα να στεναχωρηθεί ο Πρόεδρος. Αν έτσι είχαν τα πράγματα σκεφτείτε τι θα γινόταν αν ... ο κηπουρός ήταν full-time». Να λεχθεί ότι ο αρθρογράφος στο μέρος αυτό ευθέως εξαιρεί τον ενάγοντα. Αποτελεί συνεπώς κατάληξη του δικαστηρίου ότι το παράρτημα 1 δεν περιέχει κάποιο δυσφημιστικό περιεχόμενο για τον ενάγοντα, αναφέρεται σε πραγματικά γεγονότα και εν πάση περιπτώσει συνιστά μορφή ειρωνικού αστείου καλυπτόμενου από την υπεράσπιση του έντιμου σχολίου.
Το επόμενο δημοσίευμα παράρτημα 2, φέρει τίτλο «Λευτεριά στα ανυπότακτα βαποράκια». Το δικαστήριο έχει μελετήσει το σχετικό δημοσίευμα και η διαπίστωση είναι ότι κατ' αρχή αναφέρεται στα πραγματικά γεγονότα της αναστολής ποινικής δίωξης. Σχολιάζει με ένα ιδιαίτερο καυστικό αλλά και έντονα σατιρικό τρόπο το γεγονός ότι δια της αναστολής ποινικής δίωξης αθωώθηκε τόσο ο Θεοδόσης όσο και ο κατονομαζόμενος τρίτος, εξ ου και ο τίτλος «Λευτεριά στα ανυπότακτα βαποράκια». Θα ήταν εξαιρετικά υποτιμητικό για τον καλά πληροφορημένο επί των γεγονότων μέσο αναγνώστη να θεωρηθεί ότι δεν θα αντιλαμβανόταν ότι φράσεις όπως, «κάτω τα χέρια από τους ανυπεράσπιστους εμπόρους ναρκωτικών», «κάθε σπίτι και χασισοφυτεία» ή «αφήστε την πρέζα και πιάστε την Ολλανδέζα» κυριολεκτούν και ότι δεν πρόκειται για ένα αστείο λογοπαίγνιο, μια εύθυμη παρωδία και μια καυστική σάτιρα. Ούτε κατά την κρίση του δικαστηρίου η εισήγηση του συντάκτη του κειμένου προς τους κατοίκους του Στροβόλου, για χάριν δημοσίου συμφέροντος, να μετονομάσουν την λεωφόρο Αθαλάσσας σε «Λεωφόρο αναστολής ποινικής δίωξης» θα μπορούσε να εκληφθεί από τον μέσο και πληροφορημένο επί των γεγονότων αναγνώστη, ή τους αντίστοιχους δημότες του Δήμου Στροβόλου, ή σύμβουλους του δημοτικού συμβουλίου ή και του Δημάρχου, ότι κυριολεκτούσε και σοβαρολογούσε και ότι δεν επρόκειτο για ειρωνική σάτιρα. Ακόμα η εισήγηση του συντάκτη προς την Βουλή να προωθήσει νομοσχέδιο ώστε να φυλακίζονται δια βίου όσοι συλλαμβάνονται με ναρκωτικά λιγότερα του ενός κιλού γιατί χαλούν την πιάτσα και δεν αφήνουν τους μεγαλέμπορους να κάμουν σωστά τη δουλειά τους, δεν μπορεί παρά να εκληφθεί ως ειρωνική και καυστική σάτιρα των γεγονότων και τίποτε περισσότερο. Για τους ίδιους λόγους κρίνεται πως και η επόμενη στήλη, σύμφωνα με την οποία οι έμποροι κοκαΐνης που πιάστηκαν με 10 τόνους αν έφθαναν στην Κύπρο και συνεργάζονταν με τις αρχές και κατέδιδαν τον γεωργό που φύτεψε την κόκα, τότε θα τους στέλλαμε για σπουδές στην Αγγλία. Σκληρή και καυστική μεν σάτιρα επί πραγματικών όμως και υπαρκτών γεγονότων που δεν εκφεύγουν του έντιμου σχολίου.
Εν κατακλείδι τα πιο πάνω, παρόλο που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως σκληρά και καυστικά, δεν παύουν από το να κινούνται στο επίπεδο του προφανώς φανταστικού και ειρωνικού χιούμορ και κανένας λογικός άνθρωπος δεν θα μπορούσε να εκλάβει στα σοβαρά ότι ο συντάκτης κυριολεκτούσε ή σοβαρολογούσε. Δεν παύουν βέβαια να αποτελούν μια αιχμηρή κριτική και δριμύ σχολιασμό των γεγονότων, παραμένουν όμως και κινούνται μέσα στα πλαίσια της έκφρασης έντιμης γνώμης και σχολίου υπό μορφή σάτιρας και αστείου λογοπαιγνίου, που κατά την κρίση του δικαστηρίου δεν εκφεύγουν των ορίων και παραμέτρων που τέθηκαν στις υποθέσεις Times, Κουτσού και Παπαευσταθίου, ανωτέρω».
(βλ.υποσημείωση 3)iii
Δ΄ ΕΝΟΤΗΤΑ (σελ.74-87)
Η ενότητα αυτή φέρνει στο προσκήνιο και τη συγγραφική ιδιότητα του εφεσείοντα και σχετίζεται με τα τεκμ.24-29, 40. Το Δικαστήριο γι΄αυτή την ενότητα παρατηρεί πως το επίδικο δημοσίευμα που την αφορά χωρίζεται σε διάφορες στήλες που άλλες κατονομάζουν τον εφεσείοντα, ενώ άλλες όχι και κάποιες καταπιάνονται με άλλα θέματα. Παρά το γεγονός ότι ο εφεσείων είχε δικογραφήσει ολόκληρο το περιεχόμενο της σελίδας, όσο τον αφορούσε το δημοσίευμα περιείχε δύο κατηγορίες, η πρώτη σχετίζεται με διάφορα βιβλία που έγραψε και εξέδωσε ενώ η άλλη σχετίζεται με τα γεγονότα των δύο πρώτων ενοτήτων. Φέρει τον τίτλο «Είδα το Πρόσωπο μου στον καθρέφτη ...». Από την 3η μέχρι την 7η στήλη το δημοσίευμα ασχολείται με την αναστολή της ποινικής δίωξης και γίνεται ευθέως αναφορά στον εφεσείοντα. Σχολιάζονται πραγματικά γεγονότα χωρίς να παραποιούνται το Δικαστήριο θεώρησε ότι πρόκειται για εύλογα σχόλια χωρίς δυσφήμιση του εφεσείοντα.
Οι 3 επόμενες στήλες και πάλι αφορούν την αναστολή της ποινικής δίωξης με την τοποθέτηση των γεγονότων στο παρελθόν όπου ο Γενικός Εισαγγελέας ήταν ο κ.Μαρκίδης, θέτοντας το ερώτημα εάν υποθετικά συνέτρεχαν τα ίδια γεγονότα πώς θα αντιδρούσε ο εφεσείων για αναστολή της δίωξης του γιού του κηπουρού του Προέδρου. Χρησιμοποιούνται εκφράσεις από τα βιβλία του εφεσείοντα τα οποία και δεν αμφισβητήθηκαν. Χρησιμοποιώντας τα ο συντάκτης θέλησε να καταδείξει πως ο εφεσείων «θα κατακεραύνωνε τους πάντες». Στο πλαίσιο αυτό παραφράζονται και τίτλοι από τα βιβλία του εφεσείοντα και υπό τύπο λογοπαιγνίου χρησιμοποιούνται στίχοι από ποίημα που έγραψε ο εφεσείων. Το Δικαστήριο καταλήγει πως ο τρόπος που επιλέγει να ασκηθεί κριτική στην ενέργεια και το αποτέλεσμα της αναστολής ποινικής δίωξης εκ μέρους του εφεσείοντα δεν παρουσιάζει οτιδήποτε μεμπτό ή δυσφημιστικό. Η πρώτη στήλη του δημοσιεύματος παρουσιάζει ένα διαφορετικό θέμα και σχετίζεται με τη μαρτυρία του ΜΥ2 Ταλιαδώρου - φιλόλογου, διευθυντή σε Λύκειο, Προέδρου της ΟΕΛΜΕΚ, μάρτυρας ο οποίος κατατάχθηκε απόλυτα θετικά από το Δικαστήριο. Σχετικό είναι το τεκμ.40. Προκύπτει πως πρόκειται για κατ΄ισχυρισμόν οικειοποίηση του περιεχόμενου στίχων άλλου ποιητή, του Λεύκιου Ζαφειρίου. Και ο ισχυρισμός βασίζεται κυρίως στο ότι δεν αναγράφει πως πρόκειται για απόσπασμα ούτε τέθηκαν οι χαρακτηριστικές ενδείξεις που υποδεικνύουν πως πρόκειται για απόσπασμα. Το Δικαστήριο έκρινε ότι και αυτή η πτυχή της αξίωσης θα έπρεπε να αποτύχει.
(βλ. υποσημείωση 4)iv
Το ευρύ φάσμα των δημοσιεύσεων, το ογκώδες της πρωτόδικης απόφασης, το εύρος και πλάτος των λόγων έφεσης μας υποχρεώνει να επικεντρωθούμε στα ουσιωδώς αμφισβητούμενα σημεία ώστε ο έλεγχος της πρωτόδικης κρίσης να είναι ακριβοδίκαιος αλλά και αποτελεσματικός.
Ενώ αριθμητικά οι λόγοι έφεσης είναι μόνο πέντε, η αιτιολογία τους είναι τόσο εκτεταμένη (αν και εν πολλοίς επάλληλη στο περιεχόμενο) ώστε θα ήταν ασφαλές να πούμε πως σχεδόν όλη η πρωτόδικη κρίση αμφισβητείται. Αυτό όμως γίνεται, όχι τόσο με ή μέσω της μαρτυρίας αλλά με την απόφαση αυτή καθ΄εαυτή, δηλαδή τον τρόπο γραφής, σύνταξης, δομής και του τρόπου που ο εκδικάσας δικαστής «εξέλαβε» τα επίδικα δημοσιεύματα, παραβλέποντας τα ή βλέποντας τα αποσπασματικά σε ενότητες. ΄Εχοντας υπόψη συνεπώς την εκτενή αιτιολογία των πιο πάνω αναφερθέντων λόγων έφεσης βρίσκουμε πως οι λόγοι αμφισβήτησης της πρωτόδικης απόφασης έχουν τρεις πυλώνες. Ακολουθεί η περιγραφή και η επιμέρους εξέταση τους.
(Α) Ουσιώδη λάθη ως προς τις ιδιότητες των διαδίκων (του εφεσείοντα - ενάγοντα κυρίως αλλά και του εφεσίβλητου - εναγομένου 2) και άλλα προβαλλόμενα ως λάθη.
Κατ΄αρχάς, θα ήταν ορθό να ασχοληθούμε με τη θέση που προώθησε ο κ.Αγγελίδης σε σχέση με την ουσιώδη πλάνη στην οποία υπέπεσε το πρωτόδικο Δικαστηρίου με το να ονομάσει και χαρακτηρίσει τον εφεσείοντα σε συγκεκριμένες σελίδες της απόφασης του, ως Βοηθό Γενικό Εισαγγελέα. Σχετικές είναι οι σελ.3, 28, 29 και 86. Πραγματικά δυσκολευόμαστε να αντιληφθούμε τη φύση του παραπόνου της πλευράς του εφεσείοντα, εφόσον οι ιδιότητες του εφεσείοντα ήταν δεδομένες και συναρτώντο με τον παράγοντα χρόνο. Δηλαδή, κατά τον ουσιώδη χρόνο που αφορούσε την παρούσα αγωγή, ο εφεσείων, σύμφωνα και με την έκθεση απαίτησης, ήταν Βοηθός Γενικός Eισαγγελέας της Δημοκρατίας (βεβαίως δυνάμει του Συντάγματος ο σωστός προσδιορισμός της ιδιότητας είναι Βοηθός Γενικού Εισαγγελέα), μετά το διορισμό του στη θέση αυτή από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας την 1η .5.2008. Επίσης στην παραγρ.2 της ΄Εκθεσης Απαίτησης γίνεται και αναφορά στην επαγγελματική πορεία του ενάγοντα ως εξής: διορίστηκε ως δικηγόρος της Δημοκρατίας το 1977, υπηρέτησε δε στις διάφορες βαθμίδες ανέλιξης της Νομικής Υπηρεσίας και το 1992 προάχθηκε σε Εισαγγελέα της Δημοκρατίας. Το 2001 «υποχρεώθηκε από την ΕΔΥ σε αναγκαστική αφυπηρέτηση». Να διευκρινίσουμε εδώ ότι: Η απόφαση λήφθηκε με επίκληση του άρθρ.53(Ι)(β) του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου του 1990, Ν.1/90 από τον Γενικό Εισαγγελέα ως Αρμοδία Αρχή ο οποίος απαίτησε με επιστολή του προς την ΕΔΥ την αναγκαστική αφυπηρέτηση του εφεσείοντα. Ο τερματισμός της υπηρεσίας του κρίθηκε παράνομος από το Ανώτατο Δικαστηρίου στις 31.1.2003 (βλ. Παπασάββας ν. Δημοκρατίας (2003) 3 Α.Α.Δ. 134) και επέστρεψε στη Νομική Υπηρεσία αρχές του 2003 με πλήρη επαγγελματική αποκατάσταση. Σε συνάρτηση με το ίδιο θέμα, μετά την απόφαση της Ολομέλειας ο εφεσείων είχε καταχωρήσει την αγωγή 4835/06 στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας με την οποία διεκδικούσε γενικές και ειδικές αποζημιώσεις για ταλαιπωρία, επαγγελματικό και προσωπικό πλήγμα. Η αγωγή είχε διευθετηθεί με την καταβολή στον εφεσείοντα ποσού €55,000 ως περαιτέρω αποζημίωση για την παράνομη απόφαση τερματισμού των υπηρεσιών του. Όλα τα πιο πάνω είναι σχετικά με το περιεχόμενο των δημοσιευμάτων. Οι αναφορές που γίνονται στην πρωτόδικη απόφαση για την ιδιότητα του εφεσείοντα συσχετίζονται με το πιο πάνω ιστορικό και δεν διαπιστώνουμε ούτε σφάλμα, ούτε πλάνη, όπως θέλησε να χαρακτηρίσει τις συγκεκριμένες αναφορές η πλευρά του εφεσείοντα.
Μέρος των αδιαμφισβήτητων δεδομένων της απόφασης είναι ότι ο εφεσείων ως Β.Γ. Εισαγγελέας ανέστειλε ποινική δίωξη για 12 κιλά κάνναβη 25χρονου ελληνοκύπριου στην υπόθεση 10139/08, στην οποία 20χρονη ολλανδέζα συγκατηγορούμενη του, καταδικάστηκε σε φυλάκιση 7 ετών.
Οι επίδικες δημοσιεύσεις ανάγονται σε περίοδο κατά την οποία ο εφεσείων ήταν Β.Γ. Εισαγγελέας, συνεπώς δεν έχει βάση η θεώρηση του εφεσείοντα «περί ουσιώδους πλάνης του πρωτόδικου Δικαστηρίου» αφού ούτε καν για πλάνη πρόκειται. Ούτε επίσης ισχύει αυτό που αποδίδεται ως μομφή στο πρωτόδικο Δικαστήριο πως έσφαλε «με πρωτόγνωρο τρόπο» ως προς την παράθεση της ιδιότητας του εφεσείοντα, και ότι παρανόησε ως προς το ότι «επαύθη» από Β.Γ.Ε. από την ΕΔΥ. Εντελώς άδικη είναι αυτή η μομφή και απορρίπτεται. Προκύπτει πιο πάνω ο τρόπος απόλυσης του εφεσείοντα. Ως μεγάλο λάθος θεωρεί ο εφεσείων το λάθος του πρωτόδικου Δικαστηρίου να χαρακτηρίσει ως Βοηθό Γενικό Εισαγγελέα τον εφεσείοντα όταν εγείρει την αγωγή 4835/06 ή ότι αναφέρει πως έδωσε μαρτυρία ο εναγόμενος 2 αντί του ορθού ότι μαρτυρία έδωσε ο εναγόμενος 3 Μ.Υ. Νεάρχου. Θεωρούμε άκρως ανυπόστατη τη μομφή αυτή, αφού η επουσιώδης - λεκτική παραδρομή του Δικαστηρίου στα δύο αυτά σημεία - αποδεικνύεται από άλλα σημεία της απόφασης αλλά και συνολικά, πως δεν προκαλούν σύγχυση, ούτε καθιστούν τρωτή τη δικαστική κρίση. Συνεπώς οι μομφές του Σημείου Α απορρίπτονται.
Β. Μομφές ως προς τη σύνταξη και δομή της απόφασης
Σε σχέση με την εν γένει σύνταξη της απόφασης αποδίδονται επιμέρους μομφές που εμπίπτουν με ένα επάλληλο τρόπο στην αιτιολογία των λόγων έφεσης 1-5. Διατυπώνεται οξεία επίκριση στον τρόπο που το Δικαστήριο διαχώρισε τα ευρύτερα δημοσιεύματα σε ενότητες. Ακόμα και το γεγονός πως έθεσε το περιεχόμενο των επιδίκων δημοσιευμάτων σε παραρτήματα στο τέλος της απόφασης. Το παράπονο αυτό γίνεται κυρίως στα πλαίσια του επιχειρήματος για αποσπασματική θεώρηση των επιδίκων δημοσιευμάτων. Μέμφεται ο εφεσείων το πρωτόδικο Δικαστήριο επί τω ότι δεν είχε συνολική και σφαιρική αντίληψη των δημοσιευμάτων. Δεν τα έκρινε σαν σύνολο με αποτέλεσμα να μην εννοήσει τον έντονο δυσφημιστικό τους χαρακτήρα καθώς και το ότι επ΄ ουδενί μπορούσαν να θεωρηθούν ως έντιμα ή εύλογα σχόλια για θέματα δημοσίου ενδιαφέροντος.
Ευθύς εξ αρχής πρέπει να διευκρινίσουμε ότι δεν υπάρχει προδιαγεγραμμένος τρόπος συγγραφής μιας δικαστικής απόφασης. Η απόφανση ως αποτέλεσμα της δικαϊκής κρίσης είναι πτυχή του τρόπου έκφρασης του κάθε δικαστή. Και αυτό αποτελεί, στα θεμιτά πλαίσια, έκφανση της ανεξαρτησίας του δικαστή, αρετή που είναι άκρως πολύτιμη στα δημοκρατικά πολιτεύματα, όπως το δικό μας.
Εξίσου πολύτιμη αρχή είναι η ανάγκη όπως δια της απόφασης αναδυθούν με ενάργεια και καθαρότητα - και κυρίως με αιτιολογία - τα ουσιώδη δεδομένα της υπόθεσης, η εξαγωγή ευρημάτων και συμπερασμάτων εδραζομένων στο νόμο και στη νομολογία.
Με όλο το σεβασμό, αυτό είναι το ζητούμενο, και όχι πώς συνέγραψε την απόφαση του ο Δικαστής και αν έθεσε παραρτήματα ή άλλως πως σε αυτή.
Αξιολογώντας συνεπώς ως άνω, τον Β΄ πυλώνα των λόγων έφεσης, εκείνο που απομένει να εξεταστεί είναι αν η δικαϊκή κρίση υπήρξε αιτιολογημένη και δικαιολογημένα τα συμπεράσματα του Δικαστηρίου, που είχαν σαν αποτέλεσμα την απόρριψη των αγωγών του εφεσείοντα για δυσφήμιση. Αυτό το θέμα συνιστά τον Γ΄ πυλώνα των λόγων έφεσης. Να προσθέσουμε πως το έργο της αξιολόγησης της μαρτυρίας αν και δεν πλήττεται ευθέως με λόγο έφεσης, δύναται να εκληφθεί ενόψει του εύρους και περιεχομένου αιτιολογίας πως εμμέσως θίγεται. Δεν έχουμε λοιπόν παρά να σημειώσουμε πως το έργο της αξιολόγησης επιτελέσθη επιμελώς και σε πλήρη αιτιολογία και δεν παρέχεται πεδίο επέμβασης μας σύμφωνα με τα νομολογηθέντα (βλ. Καλομοίρα Σολωμού ν. Εταιρεία Vineyard View Tourist Enterprises Ltd (1998) 1 A.A.Δ. 300). Θα προσθέταμε πως εντελώς άδικη είναι η μομφή πως το πρωτόδικο Δικαστήριο αντιμετώπισε «άνισα» τον εφεσείοντα κατά την αξιολόγηση της μαρτυρίας του. Κάτι τέτοιο δεν υποστηρίχθηκε βάσιμα και απορρίπτεται. Επίσης δεν έχουμε πεισθεί πως υπάρχει οποιοδήποτε λάθος του Δικαστηρίου στη θεώρηση των τεκμηρίων και δη του τεκμ.4.
Γ. Τι αποτελεί δυσφήμιση και ποιος ο τρόπος αντιμετώπισης των υπερασπίσεων από το πρωτόδικο Δικαστήριο.
Στην πλειοψηφία τους συνολικά ορώμενα τα δημοσιεύματα κρίνονται δυσφημιστικά. Είναι ορθή η θέση πώς έπρεπε να αντικριστούν στην ολότητα τους και σφαιρικά. Παρά το ότι δεν ήταν δημοσιεύματα μιας ημέρας, όπου και ισχύει αναμφισβήτητα η αρχή της συνολικότητας (Βλ. Gatley on Libel and Slander 12th ed. p.152 κ.επ.), εν προκειμένω υπάρχει συνεκτικός κρίκος μεταξύ των δημοσιευμάτων αφορώντων τον εφεσείοντα με μια χρονική και θεματική συνέχεια που δεν μπορεί να απομονωθεί εφόσον τα γεγονότα που απασχολούν αφορούν δύο βασικά θέματα δηλαδή την αναστολή δίωξης σε συγκεκριμένη υπόθεση ναρκωτικών και την έγερση αγωγής εκ μέρους του εφεσείοντα (και τον συμβιβασμό σε αυτή) εναντίον του Γενικού Εισαγγελέα. Η άλλη αποκαλούμενη ενότητα αφορά κυρίως το πρώτο θέμα εγειρόμενο ωστόσο με διαφοροποιημένη τρόπο που αγγίζει και τη συγγραφική ιδιότητα του εφεσείοντα. Τα ίδια δε θέματα επανέρχονται και με σατυρικού περιεχομένου σχόλια.
Εφόσον λοιπόν υπάρχει αυτή η συνεκτικότητα δεν θα διαφωνήσουμε πως ο κατακερματισμός των δημοσιευμάτων κάτω από το μικροσκόπιο της κάθε ενότητας δημιούργησε μάλλον κάποια δυσχέρεια στην ανάγνωση της πρωτόδικης απόφασης. Ωστόσο αυτό δεν ισοδυναμεί με λανθασμένη κρίση. Είναι σαφές πως τα εντόνου περιεχόμενου δημοσιεύματα ακριβώς επειδή κρίθηκαν δυσφημιστικά, σε δεύτερο στάδιο - καθηκόντως, εφόσον είχε τεθεί τέτοια υπεράσπιση - εξετάστηκαν κάτω από το μικροσκόπιο της υπεράσπισης του εντίμου σχολίου.
Η υπεράσπιση αυτή έχει το βάθρο της νομοθετικά στο άρθρο 19(β) του περί Αστικών Αδικημάτων Νόμου, Κεφ.148 και έχει αναλυθεί από τη νομολογία. (Βλ. Παττούρας ν. Εκδοτική Εταιρεία Τηλέγραφος Λτδ κ.ά. (2009)1Β Α.Α.Δ. 1222, Καραβίας ν. Σταύρου (2012)1 Α.Α.Α. 469, Μαύρος ν. Στυλιανού κ.ά. (2002) 1 Α.Α.Δ. 1743, Εκδόσεις Αρκτίνος Λτδ ν. Γεωργιάδη (2011)1 Α.Α.Δ. 497).
Προκύπτει πως η υπεράσπιση αυτή καλύπτει δημοσίευση κάποιου σχολίου, γνώμης και όχι τον καταλογισμό κάποιου γεγονότος στο πρόσωπο του δυσφημούμενου. Στη Μαύρος ν. Στυλιανού ανωτέρω λέχθηκαν τα εξής:
«Το σχόλιο είναι έκφραση γνώμης (Christie v. Robertson [1889] 10 N.S.W.L.R. 157, 161). Αν λεχθεί ότι συγκεκριμένη πράξη κάποιου είναι ανέντιμη, έχουμε σχόλιο, αλλά αποτελεί ισχυρισμό γεγονότος αν λεχθεί ότι το πρόσωπο αυτό διέπραξε την πράξη για την οποία ασκείται η κριτική. Αν ο εναγόμενος αποφασίσει να προβάλει την υπεράσπιση του εύλογου σχολίου, ο δυσφημιστικός ισχυρισμός θα πρέπει να αναγνωρίζεται από το μέσο λογικό άνθρωπο ως σχόλιο και όχι ως δήλωση γεγονότος (Crawford v. Albu [1917] A.D. (S. Africa) 102).
Αν ο εναγόμενος ισχυρίζεται ότι κάποιο δημόσιο πρόσωπο είναι ένοχο απρεπούς συμπεριφοράς ή έχει οδηγηθεί από ανέντιμα κίνητρα, χωρίς να δηλώνει ποιες είναι αυτές οι ανέντιμες πράξεις ή δεν αναφέρει οποιουσδήποτε λόγους από τους οποίους τα κίνητρα αυτά μπορούν ευλόγως να εξαχθούν, οι ισχυρισμοί του είναι αναφορά γεγονότος και όχι έκφραση γνώμης. Σε μια τέτοια περίπτωση δεν είναι δυνατόν να γίνει επίκληση της υπεράσπισης του εύλογου σχολίου (βλέπε Gatley on Libel and Slander, ανωτέρω, παραγρ. 701).
Αυτό ακριβώς έκαμε και ο εφεσείων στην παρούσα υπόθεση. Γι' αυτό και δεν ευσταθεί η υπεράσπιση του εύλογου σχολίου. Κατηγορεί τους εφεσίβλητους για ανέντιμη, εγκληματική συμπεριφορά, χωρίς παράλληλα να αναφέρει τους λόγους πάνω στους οποίους στηρίζει τον ισχυρισμό αυτό.
Η ορθή απονομή της δικαιοσύνης συνιστά θέμα δημόσιου ενδιαφέροντος και ασφαλώς υπόκειται σε δημόσιο σχολιασμό. Όχι μόνο η διαδικασία κατά την ακρόαση, αλλά ακόμα και η συμπεριφορά ή απόφαση του δικαστή συνιστούν θέματα δημόσιου ενδιαφέροντος και μπορούν, μετά την περάτωση της δίκης, να γίνουν αντικείμενο δημόσιου σχολίου».
Σωστότερο είναι να λεχθεί πως το σχόλιο «είναι εύλογα να συναχθεί ότι αποτελεί συμπέρασμα, κριτική διαπίστωση ή παρατήρηση .....». Βλ. Clark v. Norton {1910} VLR 494). Εν πάση περιπτώσει τα γεγονότα στα οποία αφορά το σχόλιο πρέπει να είναι ουσιωδώς αληθινά. (Βλ. Πετρίδης ν. Δίας κ.ά. (2013)1 Α.Α.Δ. 1464). Προτού προχωρήσουμε στην εξέταση των επιδίκων δημοσιευμάτων, θα πρέπει να πούμε πως δεν μας βρίσκει σύμφωνους η θέση του εφεσείοντα πως ο ίδιος ήταν, «δημόσιος υπάλληλος» και όχι «δημόσιο πρόσωπο». Σαφώς και η ιδιότητα του Βοηθού Γενικού Εισαγγελέα του προσέδιδε, κατά τον επίδικο χρόνο των δημοσιευμάτων, τον χαρακτηρισμό του δημοσίου προσώπου. Στην υπόθεση Δρουσιώτης κ.ά. ν. Παπασάββα, Πολ.εφ.236/11, 6.3.2015, ECLI:CY:AD:2015:A158 αναφέρθηκε:
«ο κύκλος των δημοσίων προσώπων δεν περικλείει μόνο τους πολιτικούς ή όσους ασχολούνται εν γένει με τα δημόσια πράγματα, αλλά περιλαμβάνει και πρόσωπα τα οποία ως εκ της θέσης και των ενεργειών τους μπορούν να υπαχθούν στη δημόσια σφαίρα (Βασιλάκης ν. Ελλάδας, Προσφ. Αρ. 25145/05 ημερ. 17.1.08 του ΕΔΑΔ). Ή, όπως θα το εκφράζαμε εμείς, δημόσιο είναι κάθε πρόσωπο το οποίο επέλεξε με την εν γένει κοινωνική του παρουσία ή την ενασχόληση του με τα δημόσια πράγματα να αυτοπροσδιορισθεί ως δημόσιο πρόσωπο".
Θα προσθέταμε ακόμη πως δικηγόρος που ασκεί λειτούργημα στα πλαίσια αυξημένων καθηκόντων της Νομικής Υπηρεσίας μπορεί υπό προϋποθέσεις να ενταχθεί στην έννοια «δημόσιο πρόσωπο». ΄Οσο δε αυξημένα είναι τα καθήκοντα του σε σχέση με το δυναμικό πόστο των διώξεων και των αναστολών διώξεων, τόσο αποτελεί πρόσωπο που οι ενέργειες του ανάγονται στη δημόσια σφαίρα.
΄Εχει δε εδραιωθεί από τη νομολογία πως η επιτρεπόμενη κριτική μπορεί να γίνει ανεκτή, όταν έχει ως αντικείμενο δημόσια πρόσωπα. Βλ. Εκδόσεις Αρκτίνος Λτδ ν. Παπαευσταθίου (2007)1Β Α.Α.Δ. 856 και Κωνσταντίνου κ.ά. ν. Καραμεσίνη (2011) 1 Α.Α.Δ. 715.
Η δημοσίευση των κειμένων χωρίς αμφιβολία συναρτάται με την ίδια την ιδιότητα του εφεσείοντα ως δημοσίου προσώπου.
Εξάλλου είναι δια της ιδιότητας του που προέβη στην αναστολή της δίωξης στην υπόθεση των ναρκωτικών που κυρίως αφορούν τα επίδικα δημοσιεύματα.
Το ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί κατά την υπεράσπιση του εντίμου σχολίου είναι κατά πόσο τα επίδικα δημοσιεύματα αποδίδουν ουσιωδώς ορθά τα γεγονότα που συνιστούσαν την υπόθεση (Βλ. Gatley (ανωτέρω) σελ.423-444).
Το πρωτόδικο Δικαστήριο επεξηγεί με περισσή λεπτομέρεια γιατί τα ουσιώδη γεγονότα της αναστολής της δίωξης στο νεαρό που αντιμετώπιζε σοβαρή υπόθεση ναρκωτικών, αποδίδονται με ουσιωδώς αληθή τρόπο. Παρά τη διαπίστωση του αρχικού λάθους επί της ποιότητας και ποσότητας των ναρκωτικών (αναφέρεται αρχικά μισό κιλό κοκαϊνη αντί 12 κιλών κάναβη), αυτό διορθώνεται στη συνέχεια και τα γεγονότα παρουσιάζονται ορθά στο βασικό κορμό ενεργειών. Προκύπτει πως ο εφεσείων διατυπώνει το παράπονο γιατί το Δικαστήριο δέχθηκε επ΄αυτής της πτυχής (μεταγενέστερη των γεγονότων) απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού σ΄άλλη υπόθεση, (αρ.27827/09) στην οποία γίνεται αναφορά στα γεγονότα που ενδιαφέρουν. (βλ. Media Law by S.Gallant, J.Epworth, 4th ed. p.116).
Δεν βρίσκουμε ο,τιδήποτε το μεμπτό στην αντίκριση του πρωτόδικου Δικαστηρίου. Αντιθέτως, η παραγνώριση διατυπωμένης δικαστικής κρίσης επί των γεγονότων που αφορούν θα ήταν ολίσθημα. Εξάλλου τα γεγονότα αυτά συνδέθηκαν και με τη μαρτυρία του Υπεύθυνου της ΥΚΑΝ κατά τον ουσιώδη χρόνο (MY1) και η αιτιολογία ήταν πειστική.
Εφόσον λοιπόν τα γεγονότα που παρουσιάζονται στα επίδικα δημοσιεύματα είναι κατά βάση αληθή δεν μπορούμε παρά να συμφωνήσουμε πως αφορούσαν εύλογο σχόλιο σε θέμα δημοσίου ενδιαφέροντος (ενεργεία του Β.Γ.Εισαγγελέα για αναστολή δίωξης σε υπόθεση ναρκωτικών), αν και περιλάμβανε σκληρή και ανηλεή κριτική με διευρυμένα όρια απόψεων που μπορεί να ενοχλήσουν. Εν πάση περιπτώσει δεν εντοπίζεται οποιαδήποτε μορφή κακοβουλίας. Επειδή δε ακριβώς το θέμα αγγίζει μια χαίνουσα πληγή της κοινωνίας (τα ναρκωτικά) και αφορούσε ενέργεια ατόμου που εκ του Συντάγματος έχει την ανέλεγκτη εξουσία αναστολής δίωξης, τα όρια αυτά της οξείας αρνητικής και ενδεχομένως άδικης κριτικής δέον - σε μια δημοκρατική, πλουραλιστική κοινωνία - να γίνουν ανεκτά, χωρίς τη δαμόκλειο σπάθη των αστικών αποζημιώσεων. Αυτό συνάδει με την πρόσφατη νομολογία του ΕΔΑΔ η οποία εκφράστηκε και στα δικά μας νομολογιακά δεδομένα με αποφάσεις - ορόσημα.
Στην Κωνσταντίνου κ.ά. ν. Καραμεσίνη (2011) 1 Α.Α.Δ. 715, αναφέρονται τα εξής:
«Όπως γίνεται αντιληπτό μέσα από την ανάλυση που παρατίθεται στα σχετικά συγγράμματα των Jacobs, White & Ovey: The European convention on Human Rights 5η εκδ. (2010), σελ. 432-436 και Harris, O´Boyle & Warbrick: Law of the European Convention on Human Rights 2η έκδ. (2009), σελ. 501-503, ο ρόλος του τύπου ως a public watchdog in a democratic society" Goodwin v. United Kingdom [1996] 22 EHRR 123), είναι ισχυρότερος σε σχέση με πολιτικά πρόσωπα ή άλλα δημόσια πρόσωπα και ακόμη πιο ισχυρός με αναφορά σε κυβερνήσεις. (Castells v. Spain [1992] 14 EHRR 445). Αυτό στην πράξη σημαίνει ότι η επιτρεπόμενη και ανεκτή κριτική είναι μεγαλύτερης εμβέλειας όταν απευθύνεται σε τέτοια δημόσια πρόσωπα, παρά σε ιδιώτες. Το περιθώριο και η έκταση της άσκησης δημόσιας κριτικής μεγεθύνεται σ' αυτές τις περιπτώσεις, όχι διότι τα δημόσια πρόσωπα έχουν λιγότερη υπόληψη, αλλά διότι τα ίδια, εν γνώσει τους, εισέρχονται στο δημόσιο βίο, ως πολιτικοί, δημόσιοι υπάλληλοι, γνωστοί επιχειρηματίες, που εμπλέκονται σε μεγάλες δημόσιες εταιρείες, ή πρόσωπα που λαμβάνουν μέρος σε δημόσιες συζητήσεις.
Nilsen and Johnsen v. Norway, Appl. No. 23118/93, ημερ. 25.11.1999).
Ειδικά - τονίζουμε - πως εκεί που η απουσία δικαστικού ελέγχου, μπορεί να οδηγήσει σε αυθαιρεσία (όπως η αναστολή δίωξης), η θωράκιση του κοινωνικού συνόλου απέναντι στην εξουσία απαιτεί τη διεύρυνση της δυνατότητας ελέγχου δυνάμει της σχετικής υπεράσπισης στο αστικό αδίκημα της δυσφήμισης, νοουμένου βεβαίως πάντα, ότι τα βασικά γεγονότα δέον να αναδεικνύονται αληθή.
Στις εκδόσεις Αρκτίνος Λτδ ν. Παπαευσταθίου (2007) 1B Α.Α.Δ. 856 αναφέρονται τα εξής σημαντικά:
«Η σύγχρονη τάση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου είναι να περιορίζει το δικαίωμα στη φήμη προς όφελος του δικαιώματος της ελευθερίας της έκφρασης, στο οποίο το Δικαστήριο αναγνωρίζει υψηλή αξία. Στην υπόθεση Lingens v. Austria, App. No. 9815/82, Ser. A, vol. 103 [1986] 8 E.H.R.R. 407 at para. 41 το Δικαστήριο παρατήρησε πως η ελευθερία της έκφρασης, όπως προστατεύεται από την πρώτη παράγραφο του άρθρου 10, συνιστά ένα από τα ουσιαστικά θεμέλια της δημοκρατικής κοινωνίας και μια από τις βασικές προϋποθέσεις για την πρόοδο της και για την ικανοποίηση των ατόμων. Η ελευθερία αυτή, με τις εξαιρέσεις της παραγράφου 2, εφαρμόζεται όχι μόνον σε πληροφορίες και ιδέες που είναι αρεστές ή τουλάχιστον θεωρούνται ως μη εχθρικές ή αδιάφορες αλλά επίσης και σε εκείνες που είναι προσβλητικές, εκπλήττουν ή ενοχλούν. Αυτό απαιτεί ο πλουραλισμός, η ανεκτικότητα και η ευρύτητα πνεύματος, χωρίς τις οποίες δεν υπάρχει δημοκρατική κοινωνία. Όπως όμως ανάφερε το Ε.Δ.Δ.Α., η ελευθερία της έκφρασης ρητά περιορίζεται προς όφελος της προστασίας της φήμης ενός ατόμου σύμφωνα με την παράγραφο 2 του άρθρου 10. Το στάθμισμα αυτών των δύο δικαιωμάτων έχει εξεταστεί σε σειρά αποφάσεων του Ε.Δ.Δ.Α. σύμφωνα με τις οποίες οιοσδήποτε περιορισμός του ενός δικαιώματος πρέπει να είναι ανάλογος και απαραίτητος για την προστασία του άλλου δικαιώματος»
Η ελευθερία της έκφρασης και οι περιορισμοί της συναρτώνται με την ιδία την έννοια της Δημοκρατίας και συνεπώς τη μέγιστη κατάκτηση της ιστορίας της ανθρωπότητας. Όπως και η Δημοκρατία έτσι και η ελευθερία έκφρασης έχει δυσκολίες στην πραγμάτωση της. Όμως εκεί που προέχει η ανάγκη ενημέρωσης και ενδεχομένως η ανάγκη αφύπνισης σε θέματα πηγάζοντα από άσκηση εξουσίας υπερέχει η αρχή της ελευθερίας της έκφρασης. Εν προκειμένω, συντρέχουν οι προϋποθέσεις ώστε η αρχή της ελευθερίας της έκφρασης να υπερέχει της προστασίας της φήμης.
Στη Μαύρος κ.ά. ν. Παπαπέτρου, Πολ.έφ.59/12, ημερ. 29.5.2018 επαναλήφθηκε και επιβεβαιώθηκε από το Εφετείο η τάση της νομολογίας του ΕΔΑΔ αλλά και της δικής μας ως προς τον περιορισμό του αδικήματος στη φήμη προς όφελος του δικαιώματος της ελευθερίας της έκφρασης. Χρήσιμο είναι να θέσουμε μέρος της απόφασης που ακριβώς παρουσιάζεται η σύγχρονη ευρωπαϊκή τάση, ως εξής:
«Προκειμένου περί της φύσεως εκφράσεων ικανών να βλάψουν την υπόληψη ενός ατόμου το Δικαστήριο διακρίνει κατά παράδοση μεταξύ γεγονότων και αξιολογικών κρίσεων. Ενώ η υπόσταση των πρώτων μπορεί να αποδειχθεί, οι δεύτερες δεν προσφέρονται για απόδειξη της ακρίβειας τους. Όταν μέσω δήλωσης ερμηνεύεται ως αξιολογική κρίση, η αιτιολογικότητα της παρέμβασης μπορεί να είναι συνάρτηση της ύπαρξης μιας επαρκούς πραγματικής βάσης, διότι ελλείψει τέτοιας βάσης, μια αξιολογική κρίση μπορεί και αυτή να αποδειχθεί υπερβολική (βλ. Feldek κατά Σλοβακίας, αρ. 29032/95 §§ 75-76, CEDH 2001-viii, Βασιλάκης κατά Ελλάδας αρ. 25145/05, απόφαση ημερ. 17.1.2008 σκέψη 46). Σε υποθέσεις δυσφήμισης, προϋπόθεση απόδειξης υπό του Εναγομένου της αλήθειας αξιολογικής κρίσης του θα παραβιάζει, το δικαίωμα της ελευθερίας εκφράσεως που προστατεύεται από το Άρθρο 10 της ΕΣΔΑ (βλ. Lingens v. Austria, Appl. 9815/82, 8 July 1986, Series A. No103 (1986) 8 EHRR 407, §46, Oberschlick v. Austria, App. 11662/85, 23 May 1991, Series A No 204 (1994) 19 EHRR 389, §63). Από την άλλη υπέρμετρος αξιολογική κρίση χρειάζεται κάποιου είδους πραγματικού γεγονότος ώστε να είναι επιτρεπτή.
Στην Lopes Gomes da Sira v. Portoqual, Appl. No. 37698/97, 28 September 2000, το ΕΔΑΔ έκρινε ότι παραβίαζε το Άρθρο 10 της ΕΣΔΑ η καταδίκη δημοσιογράφου για άρθρο του όπου περιγραφόταν ένας πολιτικός ως "παλιάτσος" και "γελοίος". Το Δικαστήριο επεσήμανε ότι η πολιτική ύβρις συχνά εγχέεται στην προσωπική σφαίρα και τέτοιος είναι ο κίνδυνος της πολιτικής και της ελευθερίας συζήτησης ιδεών, εγγυητών της δημοκρατικής κοινωνίας.
Στην Ukrainian Media Group v. Ukraine, Appl. No. 72713/01, 12 Oct. 2005, το ΕΔΑΔ βρήκε ότι τα δημοσιεύματα τα οποία αφορούσαν δύο Αρχηγούς Κομμάτων της Ουκρανίας ήταν σε "strong, polemical, sarcastic language" και χωρίς αμφιβολία οι Ενάγοντες προσεβλήθησαν και δυνατόν να σοκαρίστηκαν. Παρ' όλα ταύτα έκρινε ότι οι Ενάγοντες επιλέγοντας το επάγγελμα του πολιτικού έθεσαν τον εαυτό τους σε σκληρή κριτική και εξονυχιστική διερεύνηση.
Στην Scharsach and News Verlagsgesellschaft mbH v Austria, App. 39394/98, 13 November 2003 η παραπονούμενη πολιτικός και σύζυγος πολύ γνωστού δεξιού πολιτικού και εκδότη περιοδικού που θεωρείται ακροδεξιό, χαρακτηρίστηκε ως "closet Nazi". Ο όρος αυτός στο μέσο αναγνώστη, σύμφωνα με το Εθνικό Δικαστήριο, χρησιμοποιείτο για να χαρακτηρίσει ένα πρόσωπο που υποστήριζε τις εθνικοσοσιαλιστικές ιδέες, όχι δημοσίως αλλά ιδιωτικών μέσων μυστικών δραστηριοτήτων. Το Εθνικό Δικαστήριο έκρινε υπέρ της παραπονούμενης.
Το ΕΔΑΔ στην απόφαση του, όπου έκρινε ότι υπήρξε παραβίαση του Άρθρου 10 είπε τ' ακόλουθα:
"30. The Court reiterates the principles established by its case-law under Article 10 of the Convention.
(i) The press plays an essential role in a democratic society. Although it must not overstep certain bounds, in particular in respect of the reputation and rights of others, its duty is nevertheless to impart - in a manner consistent with its obligations and responsibilities - information and ideas on all matters of public interest (see De Haes and Gijsels v. Belgium, judgment of 24 February 1997, Reports of Judgments and Decisions 1997-I, pp. 233-34, § 37). Not only does it have the task of imparting such information and ideas, the public also has a right to receive them. Were it otherwise, the press would be unable to play its vital role of "public watchdog" (see Thorgeir Thorgeirson v. Iceland, judgment of 25 June 1992, Series A no. 239, p. 27, § 63; Bladet Tromsø and Stensaas v. Norway [GC], no. 21980/93, § 62, ECHR 1999-III; and Unabhängige Initiative Informationsvielfalt v. Austria, no. 28525/95, § 37, ECHR 2002-I).
(ii) Freedom of expression constitutes one of the essential foundations of a democratic society and one of the basic conditions for its progress and each individual's self-fulfilment. Subject to paragraph 2 of Article 10, it is applicable not only to "information" or "ideas" that are favourably received or regarded as inoffensive or as a matter of indifference, but also to those that offend, shock or disturb. As set forth in Article 10 § 2, this freedom is 8 SCHARSACH AND NEWS VERLAGSGESELLSCHAFT mbH v. AUSTRIA JUDGMENT subject to exceptions, which must, however, be construed strictly and the need for any restrictions must be established convincingly (see Nilsen and Johnsen v. Norway [GC], no. 23118/93, § 43, ECHR 1999-VIII).
(iii) There is little scope under Article 10 § 2 of the Convention for restrictions on political speech or on debate on questions of public interest (see Sürek v. Turkey (no. 1) [GC], no. 26682/95, § 61, ECHR 1999-IV). Moreover, the limits of acceptable criticism are wider as regards a politician as such than as regards a private individual. Unlike the latter, the former inevitably and knowingly lays himself open to close scrutiny of his words and deeds by journalists and the public at large, and he must consequently display a greater degree of tolerance (see Lingens v. Austria, judgment of 8 July 1986, Series A no. 103, p. 26, § 42, and Incal v. Turkey, judgment of 9 June 1998, Reports 1998-IV, p. 1567, § 54)."
Το Δικαστήριο έκρινε ως η χρήση του όρου "closet Nazi" ήταν αποδεκτή στα περιστατικά της υπόθεσης λαμβάνοντας υπόψη ότι η παραπονούμενη ήταν πολιτικός και από την άλλη το ρόλο του δημοσιογράφου και του τύπου, μεταφέροντας πληροφόρηση και ιδέες επί θεμάτων δημοσίου συμφέροντος, ακόμη και αν θίγουν, σοκάρουν ή ενοχλούν.
Στην Karako v. Hungary, App. No. 39311/05, 28 April 2009, ο παραπονούμενος ήταν μέλος του Κοινοβουλίου και μέλος Πολιτικού Κόμματος. Διαρκούσης εκλογικής περιόδου σε φυλλάδια ανεγράφη ότι αυτός ως μέλος του κόμματος του σε ψηφοφορία στο τοπικό Κοινοβούλιο ψήφισε εναντίον των συμφερόντων της Επαρχίας του και ότι πιθανόν ζήμιωσε πολύ την εκλογική του περιφέρεια. Το ΕΔΑΔ στην απόφαση του είπε σχετικά:
"Περιορισμός της ελευθερίας της έκφρασης χάριν της φήμης του αιτητή στα περιστατικά της υπόθεσης θα ήταν δυσανάλογος κάτω από το Άρθρο 10 της Συνθήκης."
"A limitation of freedom of expression for the sake of the applicant's reputation in the circumstances of the present case would have been disproportionate under Article 10 of the Convention."
Στην Εκδοτικός Οίκος Δίας Δημόσια Λτδ κ.α. ν. Κώστα Γενάρη (2011) 1 Α.Α.Δ. 1952 το Ανώτατο Δικαστήριο ανέτρεψε την πρωτόδικη απόφαση και έκρινε ότι η φράση "Το βράδυ παρακολουθώ την εκπομπή του Κώστα Γενάρη να εκπέμπει την τουρκοκυπριακή προπαγάνδα" δεν ήταν δυσφημιστικό για τον Εφεσίβλητο».
΄Εχοντας όλα τα πιο πάνω κατά νου θεωρούμε ορθή την πρωτόδικη κρίση την οποία και επικροτούμε.
Ωσαύτως και το δεύτερο θέμα, δηλαδή αυτό της έγερσης αγωγής του εφεσείοντα εναντίον του Γενικού Εισαγγελέα για αποζημιώσεις που θα έπρεπε να λάβει από το κράτος, είναι θέμα δημοσίου ενδιαφέροντος. Τα γεγονότα που αποδίδονται είναι τα αληθή ως συνάγοντα κυρίως από την ίδια τη δικογραφία και το συμβιβασμό που επιτεύχθη. Η υπόθεση αφορά συμβιβασμό εναντίον της Δημοκρατίας με χρηματική αποζημίωση, που θα καταβληθεί, εν τοις πράγμασι, από το φορολογούμενο πολίτη. Συνεπώς ορθά εκρίθη ως θέμα δημοσίου ενδιαφέροντος και ότι τα γραφόμενα συνιστούν εύλογο σχόλιο. Θα συμφωνήσουμε δε περαιτέρω με το πρωτόδικο Δικαστήριο πως αφ΄ης στιγμής για τα δύο αυτά βάσιμα θέματα ισχύει η υπεράσπιση του ευλόγου σχολίου πολλώ μάλλον αυτό ισχύει όταν συντρέχει σατιρικού περιεχομένου σχόλιο (βλ. το πιο πάνω απόσπασμα από την πρωτόδικη απόφαση) ή όταν επ΄αυτών συσχετίζεται η συγγραφική ιδιότητα του εφεσείοντα με επιπρόσθετα σχόλια που έγιναν σε συνάρτηση με κείμενα που λόγω της μη ύπαρξης εισαγωγικών θα μπορούσαν εύλογα να εκληφθούν ότι παρουσιάζονται ως δικά του.
Όλα τα πιο πάνω, εφόσον έχουν κριθεί ως θέματα δημοσίου ενδιαφέροντος από ενέργειες δημοσίου προσώπου, υπερισχύει - κατά την κρίση μας - σε συμφωνία με το πρωτόδικο Δικαστήριο - η αρχή της ελευθερίας της έκφρασης.
Για τους λόγους που έχουμε εξηγήσει η έφεση απορρίπτεται, πλέον έξοδα €2,500, πλέον ΦΠΑ, αν υπάρχει, υπέρ των εφεσιβλήτων.
ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Π.,
ΓΙΑΣΕΜΗΣ, Δ.
ΨΑΡΑ-ΜΙΛΤΙΑΔΟΥ, Δ.
ΕΝΟΤΗΤΑ Α
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 1 (Τεκμ.1)
[i] Στη σελίδα 46 της εφημερίδας «ΠΟΛΙΤΗΣ» ημερομηνίας 16.10.09. Τίτλος. «Βιομηχανία κουκουλώματος ποινικών υποθέσεων και μυστήριες εξαφανίσεις φακέλων - «Γαργάρα» με μισό κιλό κοκαΐνη» - Ο νεαρός ύποπτος συνελήφθη για κατοχή μισού κιλού κοκαΐνης. Αντί να βρεθεί πίσω από τα σίδερα, απηλλάγη χωρίς να δικαστεί, αφού ο ποινικός φάκελος έκλεισε. Άγνωστο παραμένει το όνομα αυτού που παρενέβη για να την γλιτώσει ο ύποπτος
«ΓΡΑΦΕΙ
ΓΙΑΝΝΗΣ ΝΕΑΡΧΟΥ
Σοβαρά ερωτηματικά εγείρονται για τον τρόπο χειρισμού σοβαρών ποινικών υποθέσεων, οι οποίες αντί να καταλήξουν στα δικαστήρια, καταλήγουν στα αζήτητα της Νομικής Υπηρεσίας.
Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες του «Π» από αστυνομικές πηγές, μία σοβαρότατη υπόθεση κατοχής ναρκωτικών με σκοπό την προμήθεια δεν έφτασε ποτέ ενώπιον του δικαστηρίου καθώς υπήρξε παρέμβαση «αόρατου χεριού» που διέταξε την αναστολή της ποινικής δίωξης. Πρόκειται για υπόθεση που αφορούσε σύλληψη νεαρού για κατοχή μισού περίπου κιλού κοκαΐνης. Ο νεαρός συνελήφθη από την ΥΚΑΝ και σχηματίστηκε ποινικός φάκελος με αριθμό 10139/08. Ενώ η υπόθεση αναμενόταν να οδηγηθεί στο δικαστήριο, οι αστυνομικοί έμαθαν ότι δεν θα χρειαστεί να «ταλαιπωρηθούν» και να καταθέσουν ως μάρτυρες, γιατί διετάχθη αναστολή ποινικής δίωξης και έτσι ο νεαρός ύποπτος (και εν δυνάμει έμπορος ναρκωτικών) κυκλοφορεί ελεύθερος και με καθαρό ποινικό μητρώο.
Τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι:
· Ποιός και γιατί έκλεισε την υπόθεση;
· Πώς δικαιολογήθηκε το κουκούλωμα;
Οργισμένοι αστυνομικοί
Μέλη της ΥΚΑΝ, σε επικοινωνία που είχαμε μαζί τους, επιβεβαίωσαν το γεγονός του κουκουλώματος, ξεκαθαρίζοντας πως η παρέμβαση δεν έγινε από την Αστυνομία. Δεν έκρυψαν επίσης την οργή τους, γιατί μία τόσο σοβαρή υπόθεση δεν οδήγησε τους υπόπτους ενώπιον της Δικαιοσύνης, όταν ακόμα και απλοί χρήστες λεγόμενων «μαλακών» ναρκωτικών καταδικάζονται για μικροποσότητες. Ανέφεραν επίσης ότι κατά καιρούς σημειώνονται διάφορες παράξενες παρεμβάσεις, αλλά ουδέποτε υπήρξε παρέμβαση και μάλιστα με αναστολή ποινικής δίωξης για τόσο μεγάλη ποσότητα σκληρών ναρκωτικών.
Για χάρη του παππού
Πληροφορίες από αστυνομικές πηγές, ανέφεραν πως η αναστολή ποινικής δίωξης για την κατοχή κοκαΐνης, ενδεχομένως να σχετίζεται με το γεγονός ότι ο νεαρός ύποπτος είναι εγγονός ατόμου που εργοδοτείται από σημαίνον πρόσωπο, το οποίο ειρήσθω εν παρόδω, δεν έχει απολύτως καμία σχέση ή ιδέα για τις δραστηριότητες του νεαρού.
Και άλλα κουκουλώματα
Προσφάτως ο «Π» είχε αποκαλύψει και σειρά άλλων υποθέσεων, που αφορούσαν κυρίως ηλεκτρονικό έγκλημα και παράνομα στοιχήματα, που κουκουλώθηκαν χωρίς να φτάσουν ποτέ ενώπιον της Δικαιοσύνης. Αν και έχουν περάσει πολλοί μήνες από τότε, δεν υπήρξε καμία απάντηση για το πώς έκλεισαν εκείνες υποθέσεις και από ποιους. Πρόκειται για τις υποθέσεις 7659/08, 12237/07 και 4008/08, που αφορούν παράνομα στοιχήματα και κατοχή παράνομων ηλεκτρονικών μηχανών (φρουτάκια). Και στις τρεις υποθέσεις ύποπτο ήταν το ίδιο πρόσωπο που διαθέτει πρακτορείο στοιχημάτων. Ωστόσο και οι τρεις ποινικοί φάκελοι έκλεισαν με αναστολή ποινικής δίωξης. Ενδεχομένως να αποτελεί σημαντικό συστατικό στοιχείο της υπόθεσης, το γεγονός ότι ο ύποπτος εκτός από πρακτορείο στοιχημάτων, διαθέτει και μπαρ στο οποίο εργοδοτεί αλλοδαπές....
Και «πειρατές»
Εκτός από τις υποθέσεις με την κοκαΐνη και τα «φρουτάκια», χωρίς εξηγήσεις παραμένουν και τα ερωτήματα που είχαμε θέσει για λειτουργό της Νομικής Υπηρεσίας, ο οποίος έκλεινε υποθέσεις κλοπής πνευματικής ιδιοκτησίας με την αντιγραφή χιλιάδων ψηφιακών δίσκων. Τότε ο συγκεκριμένος άνθρωπος, για τον οποίο είχαν προκύψει υποψίες, είχε μετατεθεί. Σε άλλη περίπτωση εξαφάνισης δέκα ποινικών φακέλων για υποθέσεις κλοπής πνευματικής ιδιοκτησίας, υπήρξαν υποψίες εναντίον μέλους της αστυνομίας που έχει αφυπηρετήσει, ο οποίος δεν «ενοχλήθηκε» από κανέναν. Οι φάκελοι είχαν παραληφθεί από τη Λεμεσό, από αξιωματικό ο οποίος προσφέρθηκε να τους μεταφέρει στη Λευκωσία... αλλά οι φάκελοι δεν έφτασαν ποτέ.
Ψηφιακοί δίσκοι
Στη θάλασσα
Σε επιχείρηση για εντοπισμό κλεψίτυπων ψηφιακών δίσκων σε υπαίθριο υποστατικό στην επαρχία Λάρνακας, οι ιδιοκτήτες επιτέθηκαν στους αστυνομικούς, ενώ μέρος των ψηφιακών δίσκων πετάχτηκαν στη θάλασσα ώστε να μην κατασχεθούν ως τεκμήρια. Για την υπόθεση σχηματίστηκε φάκελος και ασκήθηκε ποινική δίωξη. Ωστόσο, η δίκη δεν έγινε ποτέ καθώς και πάλι «αόρατο χέρι» παρενέβη και η υπόθεση έκλεισε με άγνωστο τρόπο. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι περισσότερες υποθέσεις που κλείνουν δεν φτάνουν ποτέ στο επίπεδο του Γενικού ή του Βοηθού Γενικού Εισαγγελέα, είτε γιατί οι φάκελοι δεν προωθούνται στη Νομική Υπηρεσία, είτε γιατί διατάσσονται αναστολές ποινικών διώξεων σε χαμηλότερο επίπεδο. Το θέμα είναι πολύ σοβαρό και έχει απασχολήσει την ηγεσία της Νομικής Υπηρεσίας, η οποία έχει λάβει περιοριστικά μέτρα.
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 2 (Τεκμ.2),
Στην πρώτη σελίδα με τίτλο, «Γαργάρα έκαναν μισό κιλό κόκα!»
«Νεαρός συνελήφθη με μισό κιλό κοκαΐνη αλλά δεν πήγε ποτέ στο Δικαστήριο. Ο ποινικός φάκελος με τον αριθμό 10139/08 έκλεισε με αναστολή ποινικής δίωξης. Το γεγονός έχει εξοργίσει μέλη της Αστυνομίας, που διατυπώνουν σοβαρά ερωτηματικά για διάπλοκη και διαφθορά. Είναι άγνωστο με ποιες οδηγίες έκλεισε αυτή η σοβαρή υπόθεση, αν και υπάρχουν κάποιες υποψίες που αφορούν την συγγενική σχέση του υπόπτου με άτομο που εργάζεται στην οικία σημαίνοντος προσώπου, το οποίο ωστόσο δεν φαίνεται να γνωρίζει οτιδήποτε. Σελ. 46. Δόση θανάτου για 21χρονο»
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 3 (Τεκμ.3Α|
Στην σελίδα 19 ημερομηνίας 17.10.09 με τίτλο, «Η αναστολή της ποινικής δίωξης για 12 κιλά κάνναβης διετάχθη από τον Α. Παπασάββα - Μάρτυρας... που δεν μαρτύρησε! Ο φάκελος της υπόθεσης 10139/08 έκλεισε για τον 25χρονο Ελληνοκύπριο, ενώ η 20χρονη Ολλανδέζα, συγκατηγορούμενή του, καταδικάστηκε σε φυλάκιση εφτά ετών. Και οι δύο μετέφεραν τα ναρκωτικά για λογαριασμό εμπόρων, τους οποίους δεν αποκάλυψαν.
«ΓΡΑΦΕΙ
ΓΙΑΝΝΗΣ ΝΕΑΡΧΟΥ
Με οδηγίες του Βοηθού Γενικού Εισαγγελέα Ακη Παπασάββα, ανεστάλη η ποινική δίωξη εναντίον του 25χρονου που είχε συλληφθεί τον Μάιο του 2008 για κατοχή 12 κιλών και 600 γραμμαρίων κάνναβης (εκ παραδρομής χθες αναφερθήκαμε σε μισό κιλό κοκαΐνης, που αφορά άλλη υπόθεση για την οποία θα επανέλθουμε).
Ο κ. Παπασάββας επιχείρησε χθες να υποβαθμίσει την σημασία της πρωτοφανούς απόφασης του χαρακτηρίζοντας «αβάσιμα» τα όσα αποκαλύψαμε σε χθεσινό μας ρεπορτάζ. Όπως δήλωσε η αναστολή ποινικής δίωξης του νεαρού έγινε κατόπιν εισήγησης λειτουργών της Νομικής Υπηρεσίας τις οποίες αποδέχθηκε και υπερασπίζει. 0 κ. Παπασσάβας υποστήριξε ότι ο νεαρός βοήθησε στην εξιχνίαση της υπόθεσης κάτι που απορρίπτουν κατηγορηματικά αστυνομικές πηγές, σημειώνοντας ότι ο 25χρονος δεν συνεργάστηκε και κράτησε το στόμα του κλειστό.
Μάρτυρας;
Ο κ. Παπασσάβας ισχυρίστηκε ότι η απόφασή του για αναστολή της ποινικής δίωξης ήταν επιβεβλημένη χωρίς όμως να αναφέρει πειστικούς λόγους. Να σημειωθεί ότι την περίοδο που ανεστάλη η ποινική δίωξη ο Γενικός Εισαγγελέας απούσιαζε στο εξωτερικό και δεν είχε ενημερωθεί. Πηγές της Νομικής Υπηρεσίας δεν έκρυβαν την οργή τους για τη δημοσιοποίηση της υπόθεσης, θεωρώντας πως πρόκειται για προσπάθεια κάποιων κύκλων να πλήξουν τη Νομική Υπηρεσία, λόγω της στάσης που τήρησε έναντι της ΥΚΑΝ στην υπόθεση Κίτα. Πάντως είναι η πρώτη φορά που αναστέλλεται ποινική δίωξη εναντίον ενεχόμενου σε τόσο μεγάλη υπόθεση ναρκωτικών, όταν ακόμη και χρήστες οδηγούνται στη φυλακή, έστω και αν αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα υγείας.
Βαποράκια
Τα 12 κιλά κάνναβης τα είχε μεταφέρει από το Άμστερνταμ 20χρονη Ολλανδέζα, η οποία τα παρέδωσε στον 25χρονο Κύπριο σε ξενοδοχείο της Λεμεσού. Συνελήφθησαν και οι δύο, αλλά η Ολλανδέζα καταδικάστηκε σε επτά χρόνια φυλάκιση, ενώ ο Κύπριος δεν δικάστηκε καν. Τόσο η Ολλανδέζα όσο και ο 25χρονος Κύπριος ήταν «βαποράκια». Η μεν πρώτη είχε πάρει 8.000 ευρώ για να μεταφέρει τα ναρκωτικά από την Ολλανδία στην Κύπρο, ο δε δεύτερος επρόκειτο να εισπράξει επίσης 8.000, για να παραδώσει τα ναρκωτικά στον Κύπριο έμπορο. Και οι δύο δεν συνεργάστηκαν με την ΥΚΑΝ, με τη μόνη διαφορά ότι η αλλοδαπή θα περάσει επτά χρόνια πίσω από τα κάγκελα.
Σιγή ιχθύος
Είναι αξιοσημείωτο ότι ο 25χρονος δεν κατονόμασε τον έμπορο στον οποίο επρόκειτο να παραδώσει τα 12 κιλά κάνναβης, και συνεπώς ευλόγως διερωτάται κάποιος γιατί θα έπρεπε να προστατευθεί και να μην οδηγηθεί στη Δικαιοσύνη, από τη στιγμή που κράτησε το στόμα του κλειστό και ουδόλως βοήθησε στην αποκάλυψη του κυκλώματος. Η υπόθεση έχει προκαλέσει την έντονη δυσαρέσκεια μελών της Αστυνομίας, που θεωρούν πως υπονομεύεται το έργο τους. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι ο 25χρονος ύποπτος για την υπόθεση ναρκωτικών είναι εγγονός προσώπου που εργάζεται στην εξοχική κατοικία πολιτικού προσώπου. Ωστόσο, το πολιτικό πρόσωπο δεν φαίνεται μέχρι σήμερα να έχει ιδέα, και πολύ περισσότερό, εμπλοκή στην "υπόθεση της αναστολής ποινικής δίωξης,
Ο διασυρμός της δασκάλας
Απίστευτη υποκρισία
Τον Μάρτιο του 2008, η Αστυνομία συνέλαβε στην επαρχία Λάρνακας μία 30χρονη δασκάλα, η οποία είχε στην κατοχή της 2 γραμμάρια κάνναβης. Επί μέρες, οι γνωστοί υπερασπιστές της τάξης και της ηθικής, διέσυραν αυτή τη γυναίκα και ζητούσαν την κεφαλή της επί πίνακι και την απόλυσή της, γιατί «δεν ήταν άξια να διδάσκει τα παιδιά μας»! Ωστόσο, άνθρωπος που διακινούσε 12 κιλά κάνναβης, όχι μόνο απέφυγε το διασυρμό, αλλά απέφυγε και τη Δικαιοσύνη.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι ο νεαρός είχε καταγγείλει δικηγόρο, ο οποίος αυτοβούλως είχε αναλάβει την υπεράσπισή του. Ο δικηγόρος είχε προκαλέσει τραύμα στο στήθος του νεαρού με πένα, συμβουλεύοντάς τον να καταγγείλει ότι κακοποιήθηκε από αστυνομικούς ώστε να κερδίσει χρόνο. Ο δικηγόρος παραπέμφθηκε στο πειθαρχικό συμβούλιο του Δικηγορικού Συλλόγου. Οφείλουμε να σημειώσουμε ότι ο νεαρός δεν είχε απασχολήσει στο παρελθόν την Αστυνομία για οποιαδήποτε υπόθεση, αλλά πάντα υπάρχει η πρώτη φορά».
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 4 (Τεκμ.3 Β)
Στην 1η σελίδα της Εφημερίδας «Πολίτης» ημερομηνίας 17.10.2009, με τίτλο «Καθάρισαν» νεαρό με 12 κιλά κάνναβης».
«Ο 25χρονος είχε συλληφθεί μαζί με 20χρονη Ολλανδέζα για κατοχή 12 κιλών και 600 γραμμαρίων κάνναβης. Η Ολλανδέζα πήγε στη φυλακή για 7 χρόνια και ο 25χρονος κυκλοφορεί ελεύθερος, αφού ο Βοηθός Γενικός Εισαγγελέας ανέστειλε την ποινική δίωξη εναντίον του για να χρησιμοποιηθεί ως μάρτυρας. Ωστόσο, ο νεαρός δεν κατέθεσε και δεν αποκάλυψε τους ανθρώπους στους οποίους θα παρέδιδε τα ναρκωτικά. Σελ. 19»
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 5 (Τεκμ.5Β)
Στη σελίδα 43 της εφημερίδας «ΠΟΛΙΤΗΣ» ημερομηνίας 21.10.2009, στην στήλη «Κοινωνία», «Ανέστειλαν τη δίωξη στο βαποράκι και αθωώθηκε ο έμπορος για τα 12 κιλά κάνναβης - Ναρκωτικά και στο βάθος «ξέφωτο» - Η αναστολή της ποινικής δίωξης του κατηγορουμένου για υπόθεση 12,6 κιλών κάνναβης διετάχθη χωρίς καμία απολύτως δικαιολογία. Σήμερα ο Α. Παπασάββας επικαλείται κάποια δημοσιεύματα εφημερίδων για δήθεν απειλές εναντίον του 25χρονου.»
«ΓΡΑΦΕΙ
ΓΙΑΝΝΗΣ ΝΕΑΡΧΟΥ
Ο βοηθός γενικός εισαγγελέας Άκης Παπασάββας επιχείρησε να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, σχετικά με την αναστολή ποινικής δίωξης σε ύποπτο για 12,6 κιλά κάνναβης, με χθεσινή διαρροή «στοιχείων» προς τον Φιλελεύθερο, ο οποίος μάλιστα κομπάζει ότι «αποκαλύπτει όλο το παρασκήνιο»...
Το «παρασκήνιο» κατά τον «Φ» φαίνεται πως είναι οι δικαιολογίες Παπασάββα και όχι το πώς δύο ύποπτοι για εμπορία μεγάλης ποσότητας ναρκωτικών κυκλοφορούν ελεύθεροι.
Άνευ αιτιολογίας
Η αλήθεια στην υπόθεση είναι πολύ απλή. Όλα τα στοιχεία καταδεικνύουν μεθόδευση η οποία οδήγησε στην αθώωση του τελικού παραλήπτη των ναρκωτικών και στην απαλλαγή από κάθε ευθύνη του νεαρού που έκανε το βαποράκι. Στην επιστολή του κ. Παπασάββα, ημερομηνίας 19 Νοεμβρίου 2008, προς το Κακουργιοδικείο Λεμεσού, αναφέρεται: «Ασκώντας τις εξουσίες που μου χορηγεί το Άρθρο 113.2 του Συντάγματος και το Άρθρο 154(1) του πιο πάνω Νόμου, πληροφορώ το Κακουργιοδικείο Λεμεσού ότι η Δημοκρατία διακόπτει τη διαδικασία εναντίον του - (αναφέρεται το όνομα του υπόπτου), από το Κελλάκι Λεμεσού, κατηγορούμενου στην πιο πάνω υπόθεση. Άκης Παπασάββας, Αν. Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας». Στην επιστολή δεν αναφέρεται κανένας λόγος που να επιβάλλει τη διακοπή της διαδικασίας εναντίον του νεαρού. Ο κ. Παπασάββας επικαλείται σήμερα δημοσιεύματα εφημερίδων για την αγόρευση του δικηγόρου του υπόπτου, ο οποίος υποστήριζε ότι δεχόταν απειλές και κινδύνευε από τους εμπόρους ναρκωτικών.
Εύλογα ερωτήματα:
*Όποιος ύποπτος ισχυρίζεται ότι απειλείται τυγχάνει αναστολής δίωξης;
*Γιατί η Νομική Υπηρεσία έθεσε τον ύποπτο σε πρόγραμμα προστασίας μαρτύρων και στη συνέχεια τον εξαίρεσε, για να του αναστείλει λίγες μέρες αργότερα την ποινική δίωξη;
Συμπαιγνία
Ο 25χρονος ύποπτος όταν συνελήφθη, δέχθηκε να συνεργαστεί με την Αστυνομία, και έδωσε το όνομα του ανθρώπου στον οποίο θα παρέδιδε τα ναρκωτικά, όταν ο έμπορος είχε ήδη φύγει στο εξωτερικό. Ο νεαρός, του οποίου ο κ. Παπασάββας ανέστειλε την ποινική δίωξη, έφυγε και αυτός στο εξωτερικό και μόνο τότε επέστρεψε στην Κύπρο ο ύποπτος έμπορος, ο οποίος συνελήφθη και οδηγήθηκε στο Δικαστήριο... το οποίο τον αθώωσε λόγω έλλειψης μαρτυρίας. Η αθώωση ήταν αποτέλεσμα της μη εμφάνισης του νεαρού (που του ανέστειλε την δίωξη ο κ. Παπασάββας) στο Δικαστήριο για να καταθέσει εναντίον του εμπόρου. Αποτέλεσμα;
Ο ύποπτος για εμπορία αθώος και το νεαρό βαποράκι ελεύθερο με απόφαση Παπασάββα. Η μόνη που τιμωρήθηκε ήταν η 20χρονη Ολλανδέζα, η οποία μετέφερε τα 12 κιλά κάνναβης στην Κύπρο. Η νεαρή εκτίει ποινή φυλάκισης 7 ετών.
Εύλογα ερωτήματα:
*Γιατί ανεστάλη η ποινική δίωξη χωρίς να εξασφαλιστεί η μαρτυρία του νεαρού στο Δικαστήριο;
*Γιατί επετράπη στον νεαρό να αναχωρήσει στο εξωτερικό, ενώ εκκρεμούσε η δίκη;
*Με τι χρήματα ζει στο εξωτερικό ο 25χρονος και ποιος του τα έδωσε μόλις εγκατέλειψε την Κύπρο;
*Γιατί κινδύνευε εντός φυλακής ο 25χρονος και ήταν ασφαλής έξω από αυτή;
Πλαστή ταυτότητα
Ο ύποπτος έμπορος των ναρκωτικών κυκλοφορούσε στο εξωτερικό με πλαστή ταυτότητα που εκδόθηκε στην Κύπρο. Ενδέχεται στην υπόθεση να εμπλέκονται και κρατικοί υπάλληλοι καθώς η ταυτότητα φαίνεται πως είχε εκδοθεί από κρατική υπηρεσία με άλλα στοιχεία αλλά με τη φωτογραφία του υπόπτου. Η πλαστή ταυτότητα έδωσε την ευκαιρία στον ύποπτο έμπορο να παραμείνει στο εξωτερικό, μέχρι να «καθαρίσει» ο 25χρονος με την αναστολή ποινικής δίωξης.
Τα φορτώνει σε άλλους
Ο κ. Παπασάββας φέρεται από τον «Φ» να διέταξε την αναστολή της ποινικής δίωξης υιοθετώντας εισήγηση των εισαγγελέων Σ. Μάτσα και Α. Κανναουρίδη. Ωστόσο όταν αποκάλυψε το θέμα ο «Π», είχε δηλώσει ότι αναλαμβάνει πλήρως την «ευθύνη». Σήμερα τι άλλαξε και επικαλείται εισηγήσεις των δύο υφισταμένων του; Παρόλα αυτά το αποτέλεσμα δεν μπορεί να αλλάξει. Ένας έμπορος ναρκωτικών και ένας συνεργάτης του κυκλοφορούν ελεύθεροι, τη στιγμή που απλοί χρήστες και άνθρωποι που χρήζουν ιατρικής βοήθειας λόγω εξάρτησης οδηγούνται στις Φυλακές χωρίς να επιδεικνύεται καμία επιείκεια. Μάλιστα υπήρξε περίπτωση που η Αστυνομία ζήτησε την αναστολή ποινικής δίωξης εναντίον χρήστη ο οποίος έπασχε από κατά πλάκας σκλήρυνση και η Νομική Υπηρεσία απέρριψε την εισήγηση, γιατί «ο νόμος είναι νόμος και εφαρμόζεται για όλους»... Μάλλον εφαρμόζεται για σχεδόν όλους.
Οι γνωριμίες και οι συγγένειες του 25χρονου έπαιξαν κάποιον ρόλο;
Για να συμπληρωθεί το παζλ θα πρέπει να σημειωθεί, ότι ο νεαρός που έτυχε αναστολής ποινικής δίωξης, είναι εγγονός ανθρώπου που περιποιείται τον κήπο του Προέδρου της Δημοκρατίας στο εξοχικό του σπίτι στο Κελλάκι. Θα πρέπει να διευκρινιστεί ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ουδεμία σχέση ή γνώση της υπόθεσης είχε.
Επίσης η οικογένεια του 25χρονου, διατηρεί στενές φιλικές σχέσεις με πρώην ανώτατο αξιωματικό της Αστυνομίας, αλλά και με εν ενεργεία αστυνομικό που υπηρετεί σε πολύ σημαντική υπηρεσία. Είναι άγνωστο αν όλα αυτά έπαιξαν ρόλο στην υπόθεση αλλά είναι σίγουρα στοιχεία που την συνθέτουν. Πάντως θα πρέπει να σημειωθεί ότι σε άλλες περιπτώσεις μαρτύρων που βοηθούν την Αστυνομία, δεν διατάσσεται η αναστολή της ποινικής τους δίωξης αλλά απλώς μετριάζεται η ποινή τους. Η συγκεκριμένη περίπτωση προκαλεί πολλά ερωτηματικά τα οποία θα πρέπει να απαντήσει ο ίδιος ο Γενικός Εισαγγελέας ως προϊστάμενος της Νομικής Υπηρεσίας. Αν και έχουν περάσει αρκετές μέρες από την αποκάλυψη του «Π» δεν υπήρξε καμία αντίδραση από την Νομική Υπηρεσία πλην των δηλώσεων του κ, Παπασάββα, περί ανάληψης «ευθύνης».
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 6 (Τεκμ.ΙΑ)
Στην 1η σελίδα της εφημερίδας «Πολίτης» ημερομηνίας 23.10.2009, με τίτλο «Ανέπαφοι έμπορος και βαποράκι σε υπόθεση 12 κιλών χασίς. ΣΟΒΑΡΟΛΟΓΕΙΤΕ κ. ΠΑΠΑΣΑΒΒΑ;»
«Είναι απορίας άξιο εάν ο Βοηθός Γενικός Εισαγγελέας σοβαρολογούσε χθες, στη συνέντευξη Τύπου που έδωσε για την απόφαση του να αναστείλει την ποινική δίωξη υπόπτου για κατοχή και εμπορία 12 κιλών χασίς. Ο κ. Παπασάββας δήλωσε ότι ανέστειλε τη δίωξη γιατί φοβόταν ότι θα καταρρεύσει η όλη υπόθεση ενώπιον του δικαστηρίου. Οι φοβίες του δημιουργήθηκαν, όπως παραδέχθηκε μετά που άκουσε την αγόρευση του δικηγόρου του κατηγορούμενου! Αποτέλεσμα του όλου χειρισμού που έκανε ο Βοηθός, είναι όχι μόνον να μην συλληφθεί ο έμπορος ναρκωτικών, αλλά να γλιτώσει και ο κατηγορούμενος που είχε στην κατοχή του το χασίς. Ο δεύτερος έφυγε στο εξωτερικό και ο πρώτος επέστρεψε σαν κύριος στην Κύπρο για να αθωωθεί πανηγυρικά αφού δεν υπήρχε μαρτυρία. Ο κ, Παπασάββας σε κανένα σημείο δεν έδωσε απάντηση για το όφελος που είχε στην κοινωνία η δοθείσα από τον ίδιο αναστολή ποινικής δίωξης, Ο Βοηθός Γενικός Εισαγγελέας, πέραν των όσων είπε, επέλεξε και το δρόμο της επίθεσης και της απειλής για δρομολόγηση αγωγών. Σελ. 24»
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 7 (Τεκμ.6Β)
Στη 24η σελίδα της εφημερίδας «Πολίτης» ημερομηνίας 23.10.2009,
«Δεν έπεισε ο Άκης Παπασάββας για την αναστολή ποινικής δίωξης - Δεν έφτασε στο μεδούλι!»
«ΓΡΑΦΕΙ
ΓΙΑΝΝΗΣ ΝΕΑΡΧΟΥ
Το αποτέλεσμα, από το χειρισμό της συγκεκριμένης υπόθεσης, είναι ένα: Νεαρός ο οποίος παραδέχθηκε συμμετοχή σε εμπόριο 12 κιλών κάνναβης βρίσκεται για σπουδές στο εξωτερικό μετά την αναστολή ποινικής δίωξης που έδωσε ο Βοηθός Γενικός Εισαγγελέας.
Με το επιχείρημα ότι η υπόθεση είχε πολλές πιθανότητες να καταρρεύσει ενώπιον του Κακουργιοδικείου, ο βοηθός γενικός εισαγγελέας, 'Ακης Παπασάββας, προσπάθησε να δικαιολογήσει την αναστολή ποινικής δίωξης σε νεαρό κατηγορούμενο, ο οποίος παραδέχθηκε ότι συμμετείχε σε υπόθεση εισαγωγής και εμπορίας 12 κιλών κάνναβης.
Το πλέον εκπληκτικό είναι ότι, σύμφωνα με τον ίδιο τον κύριο Παπασάββα, η απόφασή του για αναστολή της ποινικής δίωξης στηρίχθηκε στην εμπεριστατωμένη, όπως τη χαρακτήρισε, αγόρευση που έκανε ο δικηγόρος του κατηγορούμενου, κατά την πρώτη δικάσιμο ενώπιον του Κακουργιοδικείου.
Ο βοηθός γενικός εισαγγελέας Άκης Παπασάββας, συγκάλεσε χθες συνέντευξη Τύπου για να απαντήσει στα σχετικά δημοσιεύματα του «Π», επιλέγοντας τον δρόμο της επίθεσης και της απειλής για δρομολόγηση αγωγών.
Ποιο το όφελος;
Η συνέντευξη Τύπου διήρκεσε πέραν της μισής ώρας. Σε κανένα όμως, στάδιο, δεν δόθηκε απάντηση για το όφελος που είχε στην κοινωνία η δοθείσα, από τον ίδιο, αναστολή ποινικής δίωξης.
Το δε αποτέλεσμα της όλης υπόθεσης είναι ενδεικτικό: Ο νεαρός ο οποίος θα κατέθετε ως μάρτυρας κατηγορίας εναντίον του μεγαλεμπόρου, δηλαδή του τελικού παραλήπτη των 12 κιλών κάνναβης, εξαφανίστηκε στο εξωτερικό μετά την αναστολή ποινικής δίωξης και ο μεγαλέμπορος, όταν εμφανίστηκε και συνελήφθη, αθωώθηκε πανηγυρικά, ελλείψει μαρτυρίας εναντίον του.
Και το ερώτημα που τίθεται πηγάζει από το ίδιο το Σύνταγμα που υπαγορεύει ότι ο Γενικός Εισαγγελέας ή αντιπρόσωπός του - εν προκειμένω ο κ. Παπασάββας- διακόπτει ποινικές διώξεις κατά την κρίση του προς εξυπηρέτηση του δημόσιου συμφέροντος (άρθρο 113 (2)). Πού είναι λοιπόν το δημόσιο συμφέρον και πώς αυτό στο τέλος έχει εξυπηρετηθεί, αφού ουδείς καταδικάσθηκε;
Για σπουδές
Ο Βοηθός Γενικός Εισαγγελέας ανέφερε ότι η αναστολή ποινικής δίωξης δόθηκε στις 19 Νοεμβρίου του 2008. Φαίνεται μάλιστα ότι ο κ. Παπασάββας ακόμα και μετά την αναστολή δίωξης παρακολουθούσε την εξέλιξη, αφού ήταν βέβαιος ότι ο νεαρός έφυγε από την Κύπρο, τουλάχιστον, όπως είπε, ένα χρόνο μετά την αναστολή ποινικής δίωξης.
Είχε μάλιστα πληροφορίες και για τον λόγο της εξόδου του από την Κύπρο, που ήταν, όπως είπε, για σπουδές.
Βέβαιος ήταν ο Βοηθός Γενικός Εισαγγελέας και για το γεγονός ότι ο μεγαλέμπορος εμφανίστηκε σε μεταγενέστερο στάδιο.
Μια ματιά στο ημερολόγιο καταδεικνύει ότι ακόμα και σήμερα δεν έχει συμπληρωθεί ένας χρόνος από την ημέρα που ο κ. Παπασάββας έδωσε την αναστολή ποινικής δίωξης, ενώ πληροφορίες του «Π» αναφέρουν ότι ο τελικός παραλήπτης των ναρκωτικών ήρθε στην Κύπρο τρεις μήνες μετά την αναστολή ποινικής δίωξης του βασικού μάρτυρα κατηγορίας και συγκεκριμένα στις 19 Φεβρουάριου του 2009.
Ο Βοηθός Γενικός Εισαγγελέας υποστήριξε επίσης ότι οι υποσχέσεις που η Αστυνομία έδωσε στον νεαρό κατηγορούμενο προκειμένου να ομολογήσει τη συμμετοχή του στην υπόθεση εμπορίας ναρκωτικών και να καταθέσει εναντίον του μεγαλεμπόρου, υπήρχαν στο φάκελο της υπόθεσης και είναι αυτές που επικαλέστηκε, κατά κύριο λόγο, ο συνήγορος υπεράσπισης για την απόρριψή της.
Τον ίδιο φάκελο ωστόσο, είχε ενώπιον του, λίγο καιρό πριν, και ο γενικός εισαγγελέας, Πέτρος Κληρίδης, όταν διέτασσε άσκηση της ποινικής δίωξης,
Ο Γενικός Εισαγγελέας, επιχειρώντας να παρέχει κάλυψη στις ενέργειες που έλαβαν χώρα στην απουσία του, υποστήριξε ότι είναι συνήθης η πρακτική να μην διώκεται ένα πρόσωπο που συμμετείχε στη διάπραξη εγκλήματος, προκειμένου να επιτευχθεί δίωξη και καταδίκη ενός μεγαλεμπόρου. Πρακτική η οποία εφαρμόζεται σε διάφορες μορφές σοβαρών εγκλημάτων.
Στην προκειμένη περίπτωση όμως, υπήρξε μια μικρή διαφορά που πηγάζει από τα γεγονότα. Ήρθαν στην Κύπρο 12 κιλά κάνναβης και ούτε ο μεταφορέας ούτε και ο τελικός παραλήπτης καταδικάστηκαν. Αντίθετα, και οι δύο κυκλοφορούν ελεύθεροι. Ο ένας, σύμφωνα με τις πληροφορίες του κ. Παπασάββα, σπουδάζει στο εξωτερικό και ο άλλος συνεχίζει προφανώς ανενόχλητος... τη δουλειά του.
Ο εγγονός
Ο κ. Παπασάββας χαρακτήρισε μικροψυχίες τις αναφορές περί εγγονών και κηπουρών, υποστηρίζοντας πως όταν αποφασίζει τον χειρισμό μιας υπόθεσης, τόσο ο ίδιος όσο και ο Γενικός Εισαγγελέας, τέτοια δεδομένα δεν λαμβάνονται υπόψη. Ανάλογη επί του συγκεκριμένου ζητήματος ήταν και η τοποθέτηση του κ. Πέτρου Κληρίδη.
Άγνοια για τη μετακίνηση
Επτά μέρες μετά το πρώτο δημοσίευμα του «Π», ο βοηθός γενικός εισαγγελέας, 'Ακης Παπασάββας, ο οποίος υποτίθεται γνωρίζει πολύ καλά όλες τις πτυχές της συγκεκριμένης υπόθεσης - και συγκάλεσε για το σκοπό αυτό συνέντευξη Τύπου- θα είχε, όπως θα ανέμενε κανείς, απαντήσεις σε όλα. Ωστόσο, προέβαλε το επιχείρημα πως δεν ξέρει ποιος και γιατί διέταξε να τεθεί εκτός προγράμματος προστασίας μαρτύρων και να οδηγηθεί στις Κεντρικές Φυλακές όπου δέχθηκε απειλές, με αποτέλεσμα να αλλάξει την όλη του στάση και να αρνείται πλέον να καταθέσει εναντίον του τελικού παραλήπτη, ο νεαρός του οποίου ανέστειλε την ποινική δίωξη.
Και η προσφιλής τακτική των αγωγών
Ο βοηθός γενικός εισαγγελέας 'Ακης Παπασάββας εξήγγειλε χθες, στην αρχή της συνέντευξης Τύπου, την άσκηση αγωγών εναντίον του «ΠΟΛΙΤΗ», της εφημερίδας «Ποντίκι» και της ιστοσελίδας «Offsite», για τα απαράδεκτα, όπως είπε, λιβελογραφήματα των τελευταίων ημερών.
Μάλιστα, υπέδειξε ότι ο «Π» είναι σε μειονεκτική θέση αναφορικά με την υποβολή ερωτημάτων. Έθεσε μάλιστα και όριο τριών ερωτήσεων από μέρους της εφημερίδας μας.
Την ίδια ώρα φρόντισε να πλέξει το εγκώμιο και ευχαρίστησε ονομαστικά συνάδελφο στον «Φ» ο οποίος, όπως ισχυρίστηκε, «κάλυψε το θέμα σφαιρικά και αντικειμενικά». Μιλούσε βεβαίως για δημοσίευμα, στο οποίο του παρείχαν πλήρη κάλυψη στην απόφασή του για αναστολή ποινικής δίωξης στο νεαρό που κατηγορείτο για εμπόριο 12 κιλών κάνναβης.
Πέτρος Κληρίδης
Κάλυψη με αποστάσεις
Ο Γενικός Εισαγγελέας κάλυψε το βοηθό του, αλλά την ίδια ώρα τήρησε αποστάσεις, αποφεύγοντας να πει τι θα έπραττε ο ίδιος σιην υπόθεση. Ανέφερε χαρακτηριστικά πως άλλος στη θέση του κ. Παπασάββα ενδεχομένως να ενεργούσε διαφορετικά, σπεύδοντας όμως, παράλληλα, να τονίσει πως δεν θεωρεί ότι ο Βοηθός Γενικός Εισαγγελέας ενήργησε λανθασμένα στην προκειμένη υπόθεση.
Ο κ. Πέτρος Κληρίδης ανέφερε ότι ο κ. Παπασάββας ως αναπληρωτής Γενικός Εισαγγελέας κατά τον ουσιώδη χρόνο αναστολής της ποινικής δίωξης, είχε την εξουσία να ενεργήσει όπως ενήργησε και ανέφερε πως είναι άδικο να του αποδίδονται ευτελή ελατήρια κατά την έκφρασή του».
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 8 (Τεκμ.ΙΙ)
Στην 20η σελίδα της εφημερίδας «Πολίτης» ημερομηνίας 4.11.2009, στην στήλη «ΚΟΙΝΩΝΙΑ» «Απέσυραν από ύποπτο κατηγορία εμπορίας 11,5 κιλών χασίς - Της κάνναβης το κάγκελο - Ταχυδακτυλουργικά κάποιος αφαίρεσε από το κατηγορητήριο τη σοβαρή κατηγορία της κατοχής 11,5 κιλών κάνναβης με σκοπό την διάθεση σε άλλους. Κατηγορήθηκε μόνο για κατοχή.»
«ΓΡΑΦΕΙ
ΣΟΦΗ ΟΡΦΑΝΙΔΟΥ
Κάτι παράξενο συμβαίνει με τις υποθέσεις εντοπισμού μεγάλων ποσοτήτων ναρκωτικών και η ανησυχία είναι κάτι περισσότερο από δικαιολογημένη.
Σήμερα ο «Π» αποκαλύπτει ακόμα μία μυστήρια εξέλιξη σε υπόθεση κατάσχεσης 11,5 κιλών κάνναβης που είχε εισαχθεί από την Ολλανδία, τον Ιούλιο του 2008. Να υπενθυμίσουμε ότι, όπως προσφάτως είχε αποκαλύψει ο «Π», σε άλλη υπόθεση 12,6 κιλών κάνναβης, δόθηκε αναστολή ποινικής δίωξης από τον Βοηθό Γεν. Εισαγγελέα, σε έναν κατηγορούμενο, ενώ ο βασικός ύποπτος αθωώθηκε, αφού εξαφανίστηκε ο βασικός μάρτυρας. Επίσης σε υπόθεση 11 κιλών και 160 γραμμαρίων ρητίνης κάνναβης, κατηγορήθηκε μόνο το «βαποράκι» (και αφέθη ελεύθερος), ενώ ο πωλητής και ο αγοραστής έτυχαν της προστασίας της Αστυνομίας.
Το ίδιο σενάριο
Στην υπόθεση που αποκαλύπτει σήμερα ο «Π» και πάλι την πλήρωσε ένας 19χρονος Ολλανδός, που ήταν το «βαποράκι» που έφερε τα ναρκωτικά από την Ολλανδία. Τα ίδιο είχε συμβεί και με την 20χρονη Ολλανδέζα στην υπόθεση των 12,6 κιλών κάνναβης. Στις 16 Ιουλίου 2008 τα μέλη της ΥΚΑΝ αξιοποιώντας πληροφορίες εντόπισαν στις αποσκευές του 19χρονου Ολλανδού τα 11,5 κιλά κάνναβης και τον συνέλαβαν. Ο Ολλανδός συμφώνησε να συνεργαστεί με την ΥΚΑΝ και έτσι στήθηκε επιχείρηση για ελεγχόμενη παράδοση των ναρκωτικών σε ξενοδοχείο στο Πισσούρι. Στο ξενοδοχείο εμφανίστηκαν δύο νεαροί με μοτοσυκλέτες, για να παραλάβουν τα ναρκωτικά από τον Ολλανδό, ο οποίος βρισκόταν σε συνεννόηση με την ΥΚΑΝ, η οποία παρακολουθούσε τον χώρο. Ο ένας μοτοσυκλετιστής πήρε την τσάντα και μόλις αντιλήφθηκε την παρουσία αστυνομικών προσπάθησε να διαφύγει ενώ ο δεύτερος εξαφανίστηκε και σύμφωνα με πληροφορίες έφυγε στο εξωτερικό μέσω κατεχομένων.
Ταχυδακτυλουργοί
Ο 28χρονος μοτοσυκλετιστής που συνελήφθη, τέθηκε υπό κράτηση μέχρι την δίκη του. Οι κατηγορίες που τον βάραιναν ήταν η κατοχή 11,5 κιλών κάνναβης και η κατοχή με σκοπό την προμήθεια σε άλλα πρόσωπα. Όλα έδειχναν πως η υπόθεση εξελισσόταν κανονικά χωρίς «παρατράγουδα». Μάλιστα τα μέλη της ΥΚΑΝ που τον είχαν συλλάβει προετοιμάζονταν να καταθέσουν στην δίκη που επρόκειτο να γίνει στο Δικαστήριο. Δίκη όμως δεν έγινε καθώς ο 28χρονος κατηγορούμενος παραδέχθηκε την κατηγορία της κατοχής των 11,5 κιλών κάνναβης και εισέπραξε μόνο 4 χρόνια φυλακή, κάτι που σημαίνει ότι θα αποφυλακιστεί σε λιγότερο από 2 χρόνια, αφού συνυπολογίζεται και η περίοδος της κράτησης μέχρι την δίκη. Ωστόσο αυτό που διαπιστώθηκε ήταν ότι από το κατηγορητήριο είχε αφαιρεθεί η σοβαρότατη κατηγορία της κατοχής με σκοπό την προμήθεια σε άλλα πρόσωπα, η οποία σε περίπτωση καταδίκης εξασφαλίζει πολυετή «φιλοξενία» στις φυλακές. Το ερώτημα είναι, πώς και από ποιον αφαιρέθηκε η μία (η πλέον σοβαρή) κατηγορία εναντίον του υπόπτου; Το ερώτημα θα πρέπει να απαντηθεί από την κατηγορούσα αρχή που είναι η Νομική Υπηρεσία. Το γεγονός ότι ο 28χρονος παραδέχθηκε την κατηγορία της απλής κατοχής, οδήγησε στην μη διεξαγωγή ακροαματικής διαδικασίας και έτσι δεν δόθηκε η δυνατότητα στα μέλη της ΥΚΑΝ που τον συνέλαβαν να πάνε να καταθέσουν και να αποκαλύψουν ενώπιον του Δικαστηρίου τις πραγματικές διαστάσεις της υπόθεσης».
ii. ENOTHTA B
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 1 (Τεκμ.12Α)
Στην 1η σελίδα της εφημερίδας «Πολίτης» ημερομηνίας 21.11.2009, με τίτλο «Περίεργη δικαστική υπόθεση για αποζημιώσεις στον Παπασάββα - Κόλπο για τον Άκη με δημόσιο χρήμα»
«Μετά τη δικαίωσή του από το δικαστήριο για την αναγκαστική αφυπηρέτηση που του απεβλήθη από την Νομική Υπηρεσία το 2001, ο νυν Βοηθός Γενικός Εισαγγελέας αξίωσε αποζημιώσεις αρκετών χιλιάδων ευρώ. Στο διάστημα, ωστόσο, που ο κ. Παπασάββας έμεινε εκτός υπηρεσίας, είχε εισπράξει το εφάπαξ του, μηνιαία σύνταξη και ανεργιακό επίδομα για έξι μήνες. Όταν δε δικαιώθηκε από το δικαστήριο, εισέπραξε τους μισθούς των 14 μηνών που είχε χάσει. Μπροστά σε αυτά τα δεδομένα και μετά την απαίτηση του κ. Παπασάββα για περαιτέρω αποζημιώσεις, ο Γενικός Εισαγγελέας Πέτρος Κληρίδης καταχώρισε ανταπαίτηση, καλώντας τον κ. Παπασάββα να επιστρέψει το ποσό των 110.000 ευρώ που, κατά την άποψή του, παράνομα κατακρατούσε από το δημόσιο. Ο κ. Κληρίδης, όμως, μετά το διορισμό του κ. Παπασάββα στη θέση του Βοηθού Γενικού Εισαγγελέα, ανέτρεψε την αρχική του απόφαση και προωθεί «συμβιβασμό» με καταβολή άλλων 55.000 ευρώ στον κ. Παπασάβα. Δημόσια καταγγελία από τον ιδιώτη δικηγόρο που κλήθηκε να χειριστεί εκ μέρους της Δημοκρατίας την υπόθεση. Σελ. 22».
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 2 (Τεκμ.12Β)
Στην 22η σελίδα της εφημερίδας «Πολίτης» ημερομηνίας 21.11.2009, στην στήλη «Κοινωνία» «Ο Π. Κληρίδης έκανε πίσω στην αγωγή του Α.Παπασάββα εναντίον της Δημοκρατίας - Η Απαίτηση έγινε παραχώρηση €55.000. Ο Γενικός Εισαγγελέας κατηγορεί τον Άκη Παπασάββα για παράνομη κατακράτηση 110.000 ευρώ και την ίδια ώρα δέχετε να συμβιβάσει αγωγή δίνοντας στον Βοηθό Γενικό Εισαγγελέα 55.000 ευρώ».
«ΓΡΑΦΕΙ
ΓΙΑΝΝΗΣ ΝΕΑΡΧΟΥ
Χρηματικό ποσό 110.000 ευρώ αξίωνε ο Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας ως ανταπαίτηση σε αγωγή που άσκησε ο Βοηθός Γενικός Εισαγγελέας, κάνοντας ρητή αναφορά σε παράνομη κατακράτηση του εν λόγω ποσού. Η αξίωση όμως, μετατράπηκε, αιφνιδίως, σε παραχώρηση ποσού, περίπου 55.000 ευρώ, γεγονός που ανάγκασε τον ιδιώτη δικηγόρο που χειριζόταν την αγωγή εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, να αρνηθεί να συμμορφωθεί, αφού έκρινε πως η απόφαση του Πέτρου Κληρίδη δεν εξυπηρετούσε το δημόσιο συμφέρον το οποίο ήταν εντεταλμένος να υπηρετήσει. Αποτέλεσμα ήταν να λάβει επιστολή τερματισμού των υπηρεσιών του.
Η αγωγή του Άκη
Σύμφωνα με τα γεγονότα της υπόθεσης, ο Βοηθός Γενικός Εισαγγελέας Άκης Παπασάββας άσκησε αγωγή πριν από τρία χρόνια ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας (αρ.υπ4835/06) αξιώνοντας αποζημιώσεις χιλιάδων λιρών για ζημιά που υπέστη ένεκα της υποχρέωσής του από την ΕΔΥ, σε αναγκαστική αφυπηρέτηση τον Νοέμβριο του 2001. Η αγωγή στρέφεται εναντίον του Γενικού Εισαγγελέα ως εκπροσώπου της Δημοκρατίας.
Ο τερματισμός της υπηρεσίας του Άκη Παπασάββα κρίθηκε παράνομος από το Ανώτατο Δικαστήριο και επέστρεψε στη Νομική Υπηρεσία αρχές του 2003, και υπήρξε πλήρης επαγγελματική αποκατάσταση.
Το 2005 ο Άκης Παπασάββας άσκησε αγωγή εναντίον του Γενικού Εισαγγελέα διεκδικώντας αποζημιώσεις για υλική και ηθική αποκατάσταση της ζημιάς που υπέστη συνεπεία του παράνομου εξαναγκασμού του σε αφυπηρέτηση.
Συγκεκριμένα, υποστηρίζει ότι υπέστη ειδικές ζημιές, ταλαιπωρία, επαγγελματικό και προσωπικό πλήγμα και σημαντική ανατροπή προγραμματισμών στη σταδιοδρομία του.
Διεκδικούσε συνολικά, ως ειδικές αποζημιώσεις, το ποσό των 73.000 λιρών (περίπου 125.000 ευρώ), πλέον τόκους.
Παράλληλα, διεκδικούσε, βάσει της αγωγής τιμωρητικές ή παραδειγματικές αποζημιώσεις λόγω της συμπεριφοράς του εναγόμενου Γενικού Εισαγγελέα κατά την απόλυσή του.
Ανταπαίτηση Γενικού
Η καταχώρηση υπεράσπισης από μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, τον Ιανουάριο του 2008, συνοδευόταν και από ανταπαίτηση. Σημειώνεται ότι ο Άκης Παπασάββας διορίστηκε Βοηθός Γενικός Εισαγγελίας τέσσερις μήνες αργότερα.
Όπως σημειώνεται, ο Άκης Παπασάββας κατά την αναγκαστική αφυπηρέτησή του εισέπραξε 47.000 λίρες σαν καθαρό εφάπαξ (από το συνολικό ποσό των 56.800 λιρών το οποίο εδικαιούτο νόμιμα αφαιρέθηκαν 2.375 λίρες για οφειλές φόρου εισοδήματος και 7.071 λίρες που του είχαν δοθεί σαν προκαταβολή για την αγορά αυτοκινήτου).
Κατά τη διάρκεια της περιόδου αναγκαστικής αφυπηρέτησης, όπως λέει ο Γενικός Εισαγγελέας, ο Άκης Παπασάββας λάμβανε μηνιαία σύνταξη συμποσούμενη σε 14.641 λίρες.
Παράλληλα, ο Άκης Παπασάββας εισέπραξε, κατά την περίοδο αναγκαστικής αφυπηρέτησης του, ποσό 2.810 λιρών σαν επίδομα ανεργίας ύστερα από την εγγραφή στο ταμείο ανεργίας.
Σύμφωνα με την υπεράσπιση και την ανταπαίτηση του Γενικού Εισαγγελέα μετά την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου και όταν ο
κ. Παπασάββας επέστρεψε στα καθήκοντα του, του καταβλήθηκαν πλήρεις απολαβές για όλη τη διάρκεια της αναγκαστικής αφυπηρέτησής του.
Ταυτόχρονα όμως, όπως δικόγραφα ο Γενικός Εισαγγελέας, ο Άκης Παπασάββας, όφειλε να επιστρέψει όλα τα ποσά που εισέπραξε κατά τη διάρκεια που βρισκόταν σε αναγκαστική αφυπηρέτηση.
Παράνομη κατακράτηση
Αναφέρεται επίσης στα δικόγραφα ότι ζητήθηκε επανειλημμένως από τον κ. Παπασάββα να επιστρέψει τα εν λόγω ποσά, πλήν όμως, αρνήθηκε να ανταποκριθεί προβάλλοντας τον ισχυρισμό ότι τα εδικαιούτο σαν αποζημίωση.
Μάλιστα, ο Γενικός Εισαγγελέας επιφυλάσσεται να δώσει λεπτομέρειες και τη σχετική αλληλογραφία κατά την ακρόαση της αγωγής.
Σύμφωνα με την ανταπαίτηση του Γενικού Εισαγγελέα, ο ενάγων, Βοηθός Γενικός Εισαγγελέας σήμερα, «δεν δικαιούται ούτε και ποτέ εδικαιούτο να κατακρατήσει τα ποσά που του καταβλήθηκαν στη διάρκεια των 14,5 μηνών που βρισκόταν εκτός νομικής υπηρεσίας συμποσούμενα σε 64.800 λίρες, ήτοι 110.700 ευρώ και οφείλει να τα επιστρέψει με τόκο 8% από την ημερομηνία που τα έλαβε». Επιπλέον, ο Γενικός Εισαγγελέας υποστηρίζει ότι σε αντίθετη περίπτωση το αποτέλεσμα θα είναι ο ενάγων, Βοηθός Γενικός Εισαγγελέας, να εισπράξει εις διπλούν ό,τι εδικαιούτο από την αφυπηρέτηση του, πράγμα που θα του επέτρεπε να πλουτίσει αδικαιολόγητα σε βάρος του δημοσίου. Μάλιστα, θέση του Γενικού Εισαγγελέα είναι ότι «η άρνηση του ενάγοντος Άκη Παπασάββα να επιστρέψει τα εν λόγω ποσά συνιστά εκ μέρους του παράνομη κράτησή τους».
Καταληκτικά, ο Γενικός Εισαγγελέας ζητά απόφαση του Δικαστηρίου με την οποία να υποχρεώνεται ο Βοηθός Γενικός Εισαγγελέας να επιστρέψει στα ταμεία του δημοσίου ποσό 110.732 ευρώ πλέον τόκο 8 τοις εκατό και παράλληλα αποζημίωση για παράνομη κατακράτηση χρημάτων του δημοσίου.
Αποσύρθηκε ο ιδιώτης δικηγόρος και ανέλαβε τον χειρισμό της υπόθεσης υφιστάμενη του ενάγοντος.
Αλλαγή στάσης από τον Πέτρο Κληρίδη
Ο χειρισμός της αγωγής εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας ανατέθηκε σε ιδιώτη δικηγόρο και συγκεκριμένα στον κ. Κώστα Βελάρη. Αρχές του καλοκαιριού, όμως, εκκρεμούσης της δίκης υπήρξε νέα τροπή. Ο Γενικός Εισαγγελέας ζήτησε γραπτώς από τον ιδιώτη δικηγόρο να του διαβιβάσει το φάκελο της υπόθεσης που χειριζόταν εκ μέρους της Δημοκρατίας και το λογαριασμό.
Η υπόθεση ήταν ορισμένη χθες ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας. Ο κ. Βελάρης ζήτησε να αποσυρθεί από την υπόθεση προβαίνοντας, ενώπιον του Δικαστηρίου, σε εκτενή δήλωση.
Σύμφωνα με τον κ. Βελάρη, «λίγες μέρες πριν την προηγούμενη δικάσιμο, τον περασμένο Μάιο, ο Γενικός Εισαγγελέας συζήτησε μαζί του και του είχε επιβεβαιώσει την πορεία της υπόθεσης όπως καταγράφεται στα δικόγραφα. Είχε γνώση της υπεράσπισης και της ανταπαίτησης και έδωσε σύμφωνη γνώμη. Μία βδομάδα πριν την προηγούμενη δικάσιμο, που ήταν ορισμένη στις 29 Μαΐου, λειτουργός της Νομικής Υπηρεσίας επικοινώνησε μαζί του και του ανέφερε ότι η υπόθεση είχε διευθετηθεί και ότι έπρεπε να δηλώσει απόφαση υπέρ του ενάγοντος και εναντίον της Δημοκρατίας για το ποσό των 30.000 λιρών πλέον, 3.000 δικηγορικά έξοδα (περίπου, 55.000 ευρώ). Όταν ρώτησε γιατί η αλλαγή στάσης, ο λειτουργός της Νομικής Υπηρεσίας τού ανέφερε πως οι μαστόροι τα βρήκαν και ότι εκείνος απλά διαβιβάζει το μήνυμα». Όπως δήλωσε ενώπιον του Δικαστηρίου ο κ. Βελάρης «έκρινε ότι η απόφαση που έλαβε ο Γενικός Εισαγγελέας δεν θα εξυπηρετούσε το δημόσιο συμφέρον που του είχε ανατεθεί να υπερασπίσει γι´ αυτό και δεν ακολούθησε τις οδηγίες κατά την προηγούμενη δικάσιμο». Ο κ. Βελάρης ανέφερε παράλληλα πως «επειδή η υπόθεση αφορά δημόσιο συμφέρον και δημόσιο χρήμα δεν είχε πρόθεση να αποσυρθεί προτού πει ενώπιον του Δικαστηρίου τους λόγους για τους οποίους αποσύρεται. Αναφέρθηκε επίσης σε μια «απαξιωτική» όπως τη χαρακτήρισε επιστολή που του απέστειλε ο Γενικός Εισαγγελέας τον περασμένο Ιούνιο, δηλαδή λίγες μέρες μετά την τελευταία δικάσιμο.
Όπως είπε, του ζητείται να παραδώσει το φάκελο της υπόθεσης χωρίς να γίνεται αναφορά σε κακό χειρισμό ή οποιονδήποτε άλλο λόγο. Ο ίδιος εκτιμά ότι του αφαιρέθηκε ο χειρισμός της υπόθεσης λόγω του ενδιαφέροντος που επέδειξε για το δημόσιο συμφέρον.
Ενόψει της εξέλιξης αυτής το Δικαστήριο έδωσε αναβολή προκειμένου να τηρηθούν οι διαδικασίες παράδοσης του φακέλου. Σημειώνεται ότι στο Δικαστήριο ήταν παρούσα ανώτερη δικηγόρος την Δημοκρατίας η οποία προσήλθε ως η νέα εκπρόσωπος του εναγόμενου Γενικού Εισαγγελέα. Είναι βεβαίως, παράλληλα, και υφιστάμενη του ενάγοντος Βοηθού Γενικού Εισαγγελέα».
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 3 (Τεκμ.15)
Στην 13η σελίδα της εφημερίδας «Πολίτης» ημερομηνίας 22.11.2009, στην στήλη «Επικαιρότητα», με τίτλο «Δεν απολύθηκε, παραιτήθηκε».:
«Σιγή ιχθύος τήρησαν οι συνήθως λαλίστατοι πρωταγωνιστές της περίεργης υπόθεσης που ανέδειξε χθες ο "Π" σε πρωτοσέλιδο δημοσίευμά του. Ο Γενικός Εισαγγελέας Πέτρος Κληρίδης και ο Βοηθός Γενικός Εισαγγελέας Άκης Παπασάββας απέφυγαν να προβούν σε οποιεσδήποτε δηλώσεις αναφορικά με την αιφνίδια υπαναχώρηση του πρώτου σε αγωγή κατά του δεύτερου για απαιτήσεις 110 χιλιάδων ευρώ ως ανταπαίτηση σε αγωγή που άσκησε ο κ. Παπασάββας. Ο κ. Κληρίδης έκανε λόγο για παράνομη κατακράτηση του εν λόγω ποσού από τον κ. Παπασάββα γι' αυτό και θεώρησε σκόπιμο να προχωρήσει στην αγωγή. Η απαίτηση ως διά μαγείας έγινε τελικά παραχώρηση 55 χιλιάδων ευρώ, ύστερα από εξώδικη ρύθμιση, κάτι που ανάγκασε τον ιδιώτη δικηγόρο που χειριζόταν την αγωγή εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, τον Κώστα Βελάρη, να αρνηθεί να συμμορφωθεί, αφού έκρινε πως η απόφαση Κληρίδη δεν εξυπηρετούσε το δημόσιο συμφέρον. Αντί, λοιπόν, της απάντησης εκ μέρους των δύο επικεφαλής της Νομικής Υπηρεσίας, ο "Π" έλαβε χθες μία γραπτή δήλωση από Εισαγγελέα του οποίου το όνομα δεν αναφέρεται στο δημοσίευμα, ο οποίος όμως θεωρεί σκόπιμο να ξεδιαλύνει ορισμένα στοιχεία στην υπόθεση. Πρόκειται για τον Εισαγγελέα Στέλιο Θεοδούλου, ο οποίος διανύει προαφυπηρετική άδεια.
Η παρέμβαση του κ. Θεοδούλου, εξηγεί ο ίδιος, γίνεται προς αποκατάσταση της αλήθειας, στο σημείο του δημοσιεύματος που αναφέρει ότι λειτουργός της Νομικής Υπηρεσίας είχε επικοινωνήσει με τον κ. Βελάρη σε σχέση με την υπόθεση. Αναφέρει, λοιπόν: "Ως Εισαγγελέας της Δημοκρατίας, Υπεύθυνος του Τομέα Αστικού Δικαίου στη Νομική Υπηρεσία της Δημοκρατίας, είχα πράγματι επικοινωνήσει με τον κ. Βελάρη σε σχέση με την αγωγή του κ. Παπασάββα και είχα μεταφέρει σε αυτόν το γεγονός ότι η αρμόδια υπηρεσία, το Γενικό Λογιστήριο της Δημοκρατίας, είχε καταλήξει σε υπολογισμό συγκεκριμένου ποσού για σκοπούς εξώδικης διευθέτησης της αγωγής. Εν όψει τούτου, ρώτησα κατά πόσο υπό τις περιστάσεις και δεδομένου ότι χειριζόταν την υπόθεση, ήταν της άποψης ότι ήταν εύλογο να διευθετηθεί εξώδικα η αγωγή. Κατά την τηλεφωνική επικοινωνία μας, ουδέποτε ανάφερα στον κ. Βελάρη ότι έπρεπε να δηλώσει "υπέρ του ενάγοντος κι εναντίον της Δημοκρατίας", όπως επίσης ουδέποτε ανάφερα στον κ. Βελάρη ότι "οι μαστόροι τα βρήκαν", αλλά προσπάθησα ανεπιτυχώς να αντιληφθώ τις δικές του θέσεις. Η συνομιλία μας δεν είχε οποιοδήποτε αποτέλεσμα επί της ουσίας, αφού ο κ. Βελάρης, εξοργισμένος (και εξόχως προσβλητικός) αναφερόταν σε ζητήματα αρχής που δεν αντιλαμβανόμουν και στη συνέχεια εκδήλωσε την επιθυμία να παραιτηθεί από το χειρισμό της υπόθεσης. Η τηλεφωνική συνδιάλεξη έληξε με την από μέρους μου προτροπή, να τα πει στον ίδιο τον Γενικό Εισαγγελέα».
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 4 (Τεκμ.16)
Στην 1η σελίδα της εφημερίδας «Πολίτης» ημερομηνίας 23.11.2009, «Π. Κληρίδης και Α. Παπασάββας παρακάμπτουν την ουσία- Αγωγές και απειλές αντί για απάντηση.- Δεν εξηγούν γιατί το κράτος θα δώσει €55.000 στον κ. Παπασάββα ενώ απαιτούσε από αυτόν €110.000».
«Ο "Π" είχε αποκαλύψει το Σάββατο ότι η Νομική Υπηρεσία προωθεί συμβιβασμό με τον Βοηθό Γενικό Εισαγγελέα, αλλάζοντας άρδην πρόσφατες απαιτήσεις του Γενικού Εισαγγελέα Π. Κληρίδη στο δικαστήριο. Η εφημερίδα επικαλέστηκε επίσημα έγγραφα, αλλά και τα όσα είχε αναφέρει την Παρασκευή ο Κώστας Βελάρης ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας. Ο κ. Βελάρης είχε κληθεί από τον Π. Κληρίδη να διεκδικήσει τα συμφέροντα του δημοσίου, αλλά πρόσφατα αιφνιδίως του ζητήθηκε να προωθήσει συμβιβασμό.
Αρχικά, ο κ. Παπασάββας αξίωνε αποζημιώσεις από το κράτος, για την περίοδο κατά την οποία ήταν εκτός Νομικής Υπηρεσίας λόγω απόφασης της ΕΔΥ. Ο κ. Κληρίδης είχε διαφωνήσει με την αξίωση Παπασάββα και υπέβαλε ανταπαίτηση, ζητώντας του να επιστρέψει 110.000 ευρώ στο κράτος, αφού στη διάρκεια της απομάκρυνσής του είχε λάβει συντάξεις και ανεργιακό επίδομα. Καταγράφεται μάλιστα στο έγγραφο της ανταπαίτησης η θέση του κ. Κληρίδη ότι «η άρνηση του ενάγοντος (Άκη Παπασάββα) να επιστρέψει τα εν λόγω ποσά συνιστά εκ μέρους του παράνομη κατακράτηση»! Αντί, λοιπόν, οι δύο αξιωματούχοι να εξηγήσουν υπό ποιες συνθήκες και για ποιο λόγο επιχειρείται τώρα ο συμβιβασμός, χαρακτηρίζουν αθλιότητες και γελοιότητες τα όσα γράφτηκαν, χωρίς όμως ούτε λέξη για την ουσία. Σελ. 7».
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 5 (Τεκμ.17)
Στην 7η σελίδα της εφημερίδας «Πολίτης» ημερομηνίας 23.11.2009, «Γενικός και Βοηθός Γενικός Εισαγγελέας κρύφτηκαν πίσω από απειλές- Απαντήστε επί της ουσίας- Χαρακτήρισαν δημοσίευμα του «Π» αθλιότητα χωρίς να εξηγούν γιατί συζητείται η παραχώρηση 55.000 Ευρώ στον κ. Παπασάββα, όταν ο Π. Κληρίδης μέσα από έγγραφο ανταπαίτησης -ζητούσε από τον νυν Β. Γεν. Εισαγγελέα να πληρώσει στο Κράτος 110.000 ευρώ! ».
«Με έμμεσες απειλές εναντίον του "Π" και με δημοσιοποίηση πρόθεσης άσκησης αγωγής "απάντησαν" Γενικός Εισαγγελέας και βοηθός Γενικός Εισαγγελέας στο κύριο θέμα της εφημερίδας μας το περασμένο Σάββατο. Επί της ουσίας, όμως, δεν δόθηκε καμία εξήγηση ή δικαιολογία σε μια υπόθεση η οποία, όπως όλες οι αγωγές εναντίον της Δημοκρατίας, αφορά διαχείριση δημοσίου χρήματος.
Υπενθυμίζεται ότι το δημοσίευμα του "Π" αφορούσε την αγωγή που άσκησε εναντίον της Δημοκρατίας ο Άκης Παπασάββας, διεκδικώντας αποζημιώσεις για την περίοδο που έμεινε εκτός Νομικής Υπηρεσίας, ένεκα απόφασης της ΕΔΥ, η οποία στη συνέχεια ανατράπηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο.
Στο δημοσίευμα περιλήφθηκαν στοιχεία από την υπεράσπιση αλλά και την ανταπαίτηση του Γενικού Εισαγγελέα, ο οποίος ζητούσε από τον ενάγοντα, δηλαδή τον βοηθό Γενικό Εισαγγελέα Άκη Παπασάββα, να επιστρέψει στα ταμεία του κράτους 110.000 ευρώ!
Το τρίτο σημείο του δημοσιεύματος αφορούσε δήλωση του ιδιώτη δικηγόρου, Κώστα Βελάρη, ο οποίος χειριζόταν την υπόθεση εκ μέρους του εναγόμενου Γενικού Εισαγγελέα Πέτρου Κληρίδη. Ενώπιον του Δικαστηρίου, ο κ. Βελάρης ανέφερε, και είναι καταγεγραμμένο στα πρακτικά, ότι του ζητήθηκε από τη Νομική Υπηρεσία να δεχθεί απόφαση για περίπου 55.000 ευρώ εναντίον της Δημοκρατίας (για λογαριασμό του κ. Παπασάββα, δηλαδή) και ότι ο ίδιος αρνήθηκε, με αποτέλεσμα να του ζητηθεί να επιστρέψει το φάκελο της υπόθεσης.
Ζητούνται απαντήσεις
Ο Γενικός Εισαγγελέας Πέτρος Κληρίδης, σε δηλώσεις του που δημοσιεύτηκαν χθες στην εφημερίδα "Χαραυγή", διερωτήθηκε "τι σοβαρότητα μπορεί να διακατέχει τον κ. Βελάρη", σχολιάζοντας προφανώς τη δήλωση που έγινε από τον εν λόγω δικηγόρο ενώπιον του Δικαστηρίου. Αν όντως αυτή είναι η αντίληψη ή εκτίμηση που έχει ο Γενικός Εισαγγελέας για το δικηγόρο, τότε εγείρεται το ερώτημα γιατί του ανέθεσε, επ' αμοιβή, το χειρισμό υπόθεσης που έχει να κάνει με δημόσιο χρήμα.
Παράλληλα, ο Γενικός Εισαγγελέας δήλωσε στη "Χ" ότι "υπάρχουν μερικοί άνθρωποι οι οποίοι τα βάζουν με τη Νομική Υπηρεσία και, επειδή αυτές οι γελοιότητες δημιουργούν εντυπώσεις, θα τις αντιμετωπίσουμε ανάλογα".
Ας αναφέρει ο Γενικός Εισαγγελέας -συγκεκριμένα και όχι αόριστα- ποιες είναι οι γελοιότητες, αφού στο σαββατιάτικο δημοσίευμα του "Π" γίνεται εκτενής αναφορά στις θέσεις του ίδιου του Γενικού Εισαγγελέα για τη συγκεκριμένη υπόθεση, όπως αυτές περιγράφονται στην υπεράσπιση και στην ανταπαίτηση. Μεταξύ άλλων, αναφέρεται ότι "η άρνηση του ενάγοντος (Άκη Παπασάββα) να επιστρέψει τα εν λόγω ποσά συνιστά εκ μέρους του παράνομη κατακράτηση"!
Ο ίδιος ο Γενικός Εισαγγελέας ζητά "απόφαση εναντίον του ενάγοντος (σ.σ. Άκη Παπασάββα) για το ποσό των 110.732 ευρώ πλέον τόκους"!
Είναι ο ίδιος ο Γενικός Εισαγγελέας που στην έκθεση υπεράσπισης αναφέρει ότι "επανειλημμένα ζητήθηκε από τον ενάγοντα Άκη Παπασάββα να επιστρέψει τα εν λόγω ποσά, πλην όμως, αυτός αρνήθηκε ν' ανταποκριθεί, προβάλλοντας τον ισχυρισμό ότι τα εδικαιούτο σαν αποζημίωση".
Παράλληλα, ο ίδιος ο Γενικός Εισαγγελέας λέει, και καταγράφεται στα δικόγραφα, ότι "επιφυλάσσεται κατά την ακρόαση να αναφερθεί στην αλληλογραφία που έχει ανταλλαγεί γι' αυτό το θέμα μεταξύ των δύο μερών". Προφανώς αυτό δεν θα γίνει, αν τελικά η Νομική Υπηρεσία επιλέξει να πληρώσει εξωδικαστικά στον κ. Παπασάββα το ποσό των 55.000 ευρώ.
Επιπλέον, τα περί συμβιβασμού δεν τα επινόησε ο "Π", αλλά αναφέρθηκαν σε δημόσια διαδικασία ενώπιον του δικαστηρίου από τον ιδιώτη δικηγόρο τον οποίο ο ίδιος ο Γενικός Εισαγγελέας επέλεξε και διόρισε για να χειριστεί την αγωγή που άσκησε ο κ. Παπασάββας εναντίον της Δημοκρατίας.
Εν ολίγοις, ο κ. Κληρίδης καλείται να εξηγήσει στην κοινή γνώμη για ποιο λόγο και υπό ποιες συνθήκες άλλα έλεγε στην ανταπαίτηση και άλλα προωθεί πλέον στο δικαστήριο, σε σχέση με τα χρήματα που διεκδικεί ο βοηθός Γενικός Εισαγγελέας (ή παρανόμως κατακρατεί, σύμφωνα με όσα υποστήριξε ο Γ. Εισαγγελέας στην ανταπαίτηση ενώπιον του δικαστηρίου).
Αοριστίες και αγωγές
Από πλευράς του, ο Άκης Παπασάββας, με δηλώσεις του στη "Χαραυγή", δημοσιοποίησε την πρόθεσή του να ασκήσει αγωγή εναντίον του "Π" για δυσφήμιση, υποστηρίζοντας ότι "όλες τις λεπτομέρειες, που θα καταδείξουν και με μαθηματική επαλήθευση τις αθλιότητες του δημοσιεύματος, οι συναυτουργοί του θα τις αντιμετωπίσουν στο δικαστήριο στην επικείμενη αγωγή λιβέλου".
Ο κ. Παπασάββας προφανώς αγνοεί μια σημαντική λεπτομέρεια: Τα όσα αναφέρονται στο δημοσίευμα δεν είναι τίποτα άλλο από τα όσα ο ίδιος απαιτεί από τη Δημοκρατία και η ανταπαίτηση του Γενικού Εισαγγελέα Πέτρου Κληρίδη, καθώς και η δήλωση του εκπροσώπου του ενώπιον του δικαστηρίου, την περασμένη Παρασκευή».
Το δημοσίευμα συνοδεύεται από φωτογραφία του Ενάγοντα με το Γενικό Εισαγγελέα και δίπλα από αυτήν, μέσα σε πλαίσιο αναγράφεται τμήμα της Ανταπαίτησης του Γενικού Εισαγγελέα συνοδευόμενο με την εξής λεζάντα:
«Τμήμα από την ανταπαίτηση του Γενικού Εισαγγελέα όπου γίνεται αναφορά σε παράνομη κατακράτηση ποσού 110.000 ευρώ από μέρους του Ενάγοντος ΄Ακη Παπασάββα».
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 6 (Τεκμ.18)
Στην 12η σελίδα της εφημερίδας «Πολίτης» ημερομηνίας 23.11.2009, στην στήλη «Παρασκήνιο» «Περιμένουμε απαντήσεις».
«Δεν είναι η πρώτη φορά που δημόσιοι αξιωματούχοι επιλέγουν τους βαρύτατους χαρακτηρισμούς εναντίον όσων τους ασκούν κριτική, αντί απαντήσεων και εξηγήσεων επί της ουσίας. Ο Γενικός Εισαγγελέας και ο Βοηθός Γενικός Εισαγγελέας δεν απέφυγαν ούτε τώρα την εύκολη λύση. Χωρίς να καταθέσουν επιχειρήματα ικανά να αντικρούσουν τα όσα αποκαλύφθηκαν στο δημοσίευμα του "Π" του Σαββάτου, επιτέθηκαν με σφοδρότητα στην εφημερίδα, χαρακτηρίζοντας αθλιότητες και γελοιότητες τα όσα γράφηκαν και προειδοποιώντας με αγωγές ή με "ανάλογη αντιμετώπιση".
Ούτε ο ένας, όμως, ούτε ο άλλος θέλησαν να αγγίξουν την ουσία: Πώς μπορεί να δικαιολογηθεί η αλλαγή πλεύσης της Νομικής Υπηρεσίας και προσωπικά του Γενικού Εισαγγελέα, ο οποίος, εκεί που εκ μέρους της Δημοκρατίας αξίωνε, ενώπιον δικαστηρίου, 110.000 ευρώ από τον Άκη Παπασάββα, σήμερα είναι έτοιμος να συγκατανεύσει σε απόσυρση αυτής της απαίτησης και σε πληρωμή άλλων 55.000 ευρώ στον Βοηθό Γενικό Εισαγγελέα; Πέραν, βεβαίως, του σεβαστού ποσού που ήδη έχει εισπράξει ο κ. Παπασάββας από το κράτος υπό μορφή ανεργιακού επιδόματος για έξι μήνες και ως σύνταξη για τους 14 μήνες κατά τους οποίους υποχρεώθηκε να τεθεί εκτός Νομικής Υπηρεσίας, πριν δικαιωθεί από το Ανώτατο Δικαστήριο.
Θα επιμείνουμε να ζητάμε εξηγήσεις και απαντήσεις, γιατί αυτό είναι το καθήκον μιας εφημερίδας. Δεν φιλοξενήσαμε φήμες ή ανώνυμες πληροφορίες, αλλά αποσπάσματα από το έγγραφο ανταπαίτησης που κατατέθηκε στο δικαστήριο. Σε αυτό, ο Γενικός Εισαγγελέας ζητά "απόφαση εναντίον του ενάγοντος (σ.σ. Άκη Παπασάββα) για το ποσό των 110.732 ευρώ πλέον τόκους" και τονίζει πως "η άρνηση του ενάγοντος (Άκη Παπασάββα) να επιστρέψει τα εν λόγω ποσά συνιστά εκ μέρους του παράνομη κατακράτηση".
Ο αναγνώστης πρέπει δε να έχει υπόψη του ότι ο ίδιος ο δικηγόρος που ο Γ. Εισαγγελέας είχε επιλέξει για να διεκδικήσει τα δικαιώματα της Δημοκρατίας (Κώστας Βελάρης) κατηγόρησε, στην ουσία, ενώπιον δικαστηρίου, την περασμένη Παρασκευή, το κράτος και τον κ. Κληρίδη για υπαναχώρηση.
Αν αυτά τα θέματα δεν είναι σοβαρά και δεν απαιτούν την προβολή τους από μια εφημερίδα, τότε ποια θέματα αξίζουν αυτής της προσοχής;»
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 7 (Τεκμ.19)
Στην 12η σελίδα της εφημερίδας «Πολίτης» ημερομηνίας 24.11.2009, στην στήλη «Παρασκήνιο» «Με άποψη ... Η ένοχη σιωπή και η «απυρόβλητη Νομική».
«Ο βοηθός γενικός εισαγγελέας Άκης Παπασάββας διεκδικούσε από το κράτος ειδικές αποζημιώσεις ύψους 125.000 ευρώ συν τόκους, καθώς και γενικές αποζημιώσεις για τον παράνομο εξαναγκασμό του σε αφυπηρέτηση το 2001 από τη Νομική Υπηρεσία. Η ανταπαίτηση της Νομικής Υπηρεσίας, δηλαδή του γενικού εισαγγελέα Πέτρου Κληρίδη, στην αγωγή του κ. Παπασάββα αφορούσε την επιστροφή περίπου 110.000 ευρώ συν τους τόκους, για τα χρήματα που είχε λάβει ο κ. Παπασάββας ως συντάξεις και αποζημίωση κατά το χρόνο της συνταξιοδότησής του. Οι δύο πλευρές φέρονται, ωστόσο, να καταλήγουν σε συμφωνία, η οποία θα προβλέπει την παραχώρηση ενός ποσού 55.000 ευρώ στον κ. Παπασάββα... Τα γεγονότα αυτά, τα οποία καταγράφονται στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας, αποκάλυψε την 21η Νοεμβρίου ο "Π", αξιώνοντας μια απάντηση από την πλευρά της Νομικής Υπηρεσίας για το χειρισμό της υπόθεσης και για την προστασία του δημόσιου συμφέροντος, ο οποίος δεν φαίνεται να συνάδει με τον επικείμενο συμβιβασμό. Καθ' όσον η δικαστική εξουσία τίθεται στον έλεγχο του Τύπου και η υπόθεση έφτασε στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας, ο "Π" δεν είχε μόνο δικαίωμα να αποκαλύψει την υπόθεση στην κοινή γνώμη, αλλά και υποχρέωση. Η αντίδραση, όμως, του γενικού εισαγγελέα Πέτρου Κληρίδη, καθώς και του βοηθού του, Άκη Παπασάββα, εστιάστηκε στην ενόχλησή τους για το δημοσίευμα, αντί στην ουσία τού μεταξύ τους επικείμενου συμβιβασμού. Συγκεκριμένα, ο Γενικός Εισαγγελέας αναφέρθηκε με δηλώσεις του στην "Χαραυγή" "σε ανθρώπους που τα βάζουν με τη Νομική Υπηρεσία", τονίζοντας παράλληλα "την ανάγκη αντιμετώπισης τέτοιων γελοιοτήτων". Ο Βοηθός Γενικός Εισαγγελέας αντέδρασε απλώς, απειλώντας με αγωγές εναντίον του "Π", χωρίς και αυτός να αισθανθεί την ανάγκη να αναφερθεί στην ουσία του δημοσιεύματος.
Η αντίδραση των δύο αντρών φτάνει στο σημείο να υποσκάπτει το δικαίωμα και την υποχρέωση του Τύπου να ελέγχει τους τρόπους με τους οποίους προστατεύεται το δημόσιο συμφέρον από λειτουργούς και αξιωματούχους της Δημοκρατίας. Ως εκ τούτου, το ερώτημα που απηύθυνε ο "Π" σχετικά με τους λόγους που οδηγούν στο συμβιβασμό μεταξύ των δύο πλευρών, υπερκαλύπτεται από το ουσιωδέστερο ερώτημα, κατά πόσον ο Γενικός Εισαγγελέας θεωρεί ότι η Νομική Υπηρεσία και οι χειρισμοί της οφείλουν να βρίσκονται στο απυρόβλητο της δημόσιας κριτικής. Όσον αφορά, πάντως, "τους ανθρώπους που τα βάζουν με τη Νομική Υπηρεσία", ο "Π" έχει αποδείξει τη στήριξή του προς τη Νομική Υπηρεσία σε μια σειρά υποθέσεων οι οποίες απασχόλησαν την κοινή γνώμη (η αναφορά στην υπόθεση του ξυλοδαρμού των δύο φοιτητών από αστυνομικούς τον Δεκέμβριο του 2005 γίνεται απλώς ως ελάχιστη υπόμνηση αυτής της εμπιστοσύνης)».
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 8 (Τεκμ.20Α) Αγωγή 4482/10
Στο πρωτοσέλιδο της εφημερίδας «ΠΟΛΙΤΗΣ» ημερομηνίας 25.5.10 «Ενέδωσε το κράτος στις απαιτήσεις Άκη».
«Νομική υπηρεσία δέχθηκε συμβιβασμό στην αγωγή του βοηθού γεν. εισαγγελέα
Ενέδωσε το κράτος στις απαιτήσεις Άκη
Με συμβιβασμό έκλεισε η αγωγή που άσκησε ο βοηθός γενικός εισαγγελέας της Δημοκρατίας, Άκης Παπασάββας, εναντίον της Δημοκρατίας, αξιώνοντας αποζημιώσεις για την περίοδο που τέθηκε παράνομα εκτός Νομικής υπηρεσίας. H Νομική υπηρεσία δέχθηκε απόφαση εναντίον της Δημοκρατίας και υπέρ του βοηθού γενικού εισαγγελέα»
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 9 (Τεκμ.20Β) 4482/10
Στη σελ. 7 της εφημερίδας «Πολίτης» στις 25 Μαΐου 2010 «Πήρε και αποζημιώσεις ο Άκης» και συνοδευόμενο μάλιστα από φωτογραφία του ίδιου του Ενάγοντα με το εξής πλήρες περιεχόμενο:
«Η Νομική υπηρεσία συναίνεσε για ποσό 29.000 ευρώ στο βοηθό εισαγγελέα
Πήρε και αποζημιώσεις ο Άκης
Ενώ αρχικά, με βάση την ανταπαίτηση, το κράτος αξίωνε περίπου 110.000 ευρώ από τον ενάγοντα βοηθό γενικό εισαγγελέα, Άκη Παπασάββα, τελικά, η υπηρεσία δέχθηκε απόφαση με σημαντικό κόστος.
Χρηματικό ποσό, περίπου 29.000 ευρώ, θα βγει από τα ταμεία του κράτους και θα περάσει στην τσέπη του βοηθού γενικού εισαγγελέα ως αποτέλεσμα του συμβιβασμού που υπήρξε στην αγωγή την οποία άσκησε ο κ. Άκης Παπασάββας εναντίον της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η Νομική υπηρεσία, δια του γενικού εισαγγελέα, παρά το γεγονός ότι είχε καταχωρήσει υπεράσπιση και ανταπαίτηση ύψους περίπου 110.000 ευρώ, τελικά, μετά την αποδέσμευση του ιδιώτη δικηγόρου στον οποίο ανατέθηκε αρχικά την υπόθεση, ένεκα διαφωνίας στο χειρισμό της υπόθεσης, αποφάσισε να προβεί σε συμβιβασμό. Συγκεκριμένα, στις 26 περασμένου Απριλίου, ο γενικός εισαγγελέας δέχθηκε απόφαση εναντίον της Δημοκρατίας και υπέρ του ενάγοντα, βοηθού γενικού εισαγγελέα, Άκη Παπασάββα, για το ποσό των 28.733 ευρώ, πλέον τα έξοδα του ενάγοντα.
Συμβιβασμός μετ' εμποδίων
Υπενθυμίζεται ότι ο ιδιώτης δικηγόρος, κ. Κώστας Βελάρης, ο οποίος επελέγη αρχικά από τη Νομική υπηρεσία για το χειρισμό της υπόθεσης, δήλωσε ενώπιον του δικαστηρίου στις 20 Νοεμβρίου του 2009 ότι, λίγες μέρες πριν την προηγούμενη δικάσιμο, τον περασμένο Μάιο, ο γενικός εισαγγελέας συζήτησε μαζί του και του είχε επιβεβαιώσει την πορεία της υπόθεσης όπως καταγράφεται στα δικόγραφα. Είχε γνώση της υπεράσπισης και της ανταπαίτησης και έδωσε σύμφωνη γνώμη. Μια βδομάδα πριν την προηγούμενη δικάσιμο, που ήταν ορισμένη στις 29 Μαΐου, λειτουργός της Νομικής υπηρεσίας επικοινώνησε μαζί του και του ανέφερε ότι η υπόθεση είχε διευθετηθεί και ότι έπρεπε να δηλώσει απόφαση υπέρ του ενάγοντα και εναντίον της δημοκρατίας για το ποσό των 30.000 ευρώ, πλέον 3.000 δικηγορικά έξοδα (περίπου, 55.000 ευρώ). Όταν ρώτησε γιατί η αλλαγή στάσης, ο λειτουργός της Νομικής υπηρεσίας τού ανέφερε πως "οι μαστόροι τα βρήκαν κι ότι εκείνος απλώς διαβιβάζει το μήνυμα". Ο κ. Βελάρης δήλωσε, επίσης, ενώπιον του δικαστηρίου, πως "έκρινε ότι η απόφαση που έλαβε η Νομική υπηρεσία δεν θα εξυπηρετούσε το δημόσιο συμφέρον που του είχε ανατεθεί να υπερασπίσει, γι' αυτό και δεν ακολούθησε τις οδηγίες κατά την προηγούμενη δικάσιμο". Η υπόθεση ανατέθηκε σε άλλο δικηγόρο και, τελικά, υπήρξε διευθέτηση.
Οι εκατέρωθεν θέσεις
Σύμφωνα με τα δικόγραφα, τα οποία κατέχει ο "Π", ο κ. Παπασάββας άσκησε την αγωγή εναντίον του γενικού εισαγγελέα της Δημοκρατίας διεκδικώντας αποζημιώσεις για υλική και ηθική αποκατάσταση της ζημιάς που υπέστη συνεπεία του παράνομου εξαναγκασμού του σε αφυπηρέτηση τον Νοέμβριο του 2001.
Συγκεκριμένα, υποστήριξε ότι υπέστη ειδικές ζημιές, ταλαιπωρία, επαγγελματικό και προσωπικό πλήγμα και σημαντική ανατροπή προγραμματισμών στη σταδιοδρομία του. Ο κ. Παπασάββας διεκδικούσε συνολικά, ως ειδικές αποζημιώσεις, το ποσό των 73.000 λιρών (περίπου 125.000 ευρώ), πλέον τόκους.
Παράλληλα, διεκδικούσε, βάσει της αγωγής, τιμωρητικές ή παραδειγματικές αποζημιώσεις λόγω της συμπεριφοράς του εναγόμενου γενικού εισαγγελέα κατά την απόλυσή του.
Ανταπαίτηση
Πέρα από την υπεράσπιση, η Νομική υπηρεσία διά του γενικού εισαγγελέα καταχώρησε και ανταπαίτηση. Συγκεκριμένα, όπως σημειώνεται στα δικόγραφα, ο Άκης Παπασάββας κατά την αναγκαστική αφυπηρέτησή του εισέπραξε 47.000 λίρες ως καθαρό εφάπαξ ποσό (από το συνολικό ποσό των 56.800 λιρών το οποίο εδικαιούτο νόμιμα, αφαιρέθηκαν 2.375 λίρες για οφειλές φόρου εισοδήματος και 7.071 λίρες που του είχαν δοθεί σαν προκαταβολή για την αγορά αυτοκινήτου).
Κατά τη διάρκεια της περιόδου αναγκαστικής αφυπηρέτησης, όπως αναφερόταν στα δικόγραφα, ο Άκης Παπασάββας λάμβανε μηνιαία σύνταξη συμποσούμενη σε 14.641 λίρες.
Παράλληλα, ο Άκης Παπασάββας εισέπραξε, κατά την περίοδο αναγκαστικής αφυπηρέτησής του, ποσό 2.810 λιρών ως επίδομα ανεργίας ύστερα από την εγγραφή στο ταμείο ανεργίας.
Σύμφωνα με την υπεράσπιση και την ανταπαίτηση της Νομικής υπηρεσίας, μετά την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου και όταν ο κ. Παπασάββας επέστρεψε στα καθήκοντά του τού καταβλήθηκαν πλήρεις απολαβές για όλη τη διάρκεια της αναγκαστικής αφυπηρέτησής του. Ταυτόχρονα, όμως, ο Άκης Παπασάββας, σύμφωνα με τα δικόγραφα, όφειλε να επιστρέψει όλα τα ποσά που εισέπραξε κατά τη διάρκεια που βρισκόταν σε αναγκαστική αφυπηρέτηση. Αναφέρεται, επίσης, ότι ζητήθηκε επανειλημμένως από τον κ. Παπασάββα να επιστρέψει τα εν λόγω ποσά, όμως αρνήθηκε να ανταποκριθεί προβάλλοντας τον ισχυρισμό ότι τα εδικαιούτο σαν αποζημίωση.
Στα μουλωχτά...
Παρά τη δημοσιοποίηση του θέματος από τον "Π" πριν από περίπου έξι μήνες, εντούτοις, ακόμη και μετά τον συμβιβασμό της υπόθεσης, που έγινε πριν ένα μήνα, και τον καθορισμό των αποζημιώσεων στις 28.733 ευρώ, χρήματα τα οποία θα βγουν από τα ταμεία του κράτους, δεν υπήρξε καμία απολύτως επίσημη τοποθέτηση από μέρους της Νομικής υπηρεσίας. Η όλη στάση προκαλεί ερωτηματικά. Σε μια υπόθεση στην οποία ενάγων είναι ο βοηθός γενικός εισαγγελέας της Δημοκρατίας και εναγόμενη η ίδια η Δημοκρατία - η οποία, μάλιστα, αγωγή δεν εκδικάστηκε, αλλά συμβιβάστηκε με συμφωνία ανάμεσα στα δύο μέρη- θα έπρεπε να γίνει με απόλυτη διαφάνεια. Αντίθετα, ένα μήνα μετά το συμβιβασμό που έκανε η Νομική υπηρεσία με το δεύτερο τη τάξει αξιωματούχο της δεν υπήρξε καμία απολύτως ανακοίνωση και οποιαδήποτε εξήγηση για την αλλαγή στάσης, όπως αυτή αρχικά καταγραφόταν στα δικόγραφα. Το πιο πάνω σχόλιο κρίνεται εύλογο, αφού η υπόθεση άπτεται, εκ της φύσεως και εκ του αποτελέσματος, δημοσίου ενδιαφέροντος. Το ελάχιστο το οποίο οφείλει η Νομική υπηρεσία, είναι να δημοσιοποιήσει τα δεδομένα βάσει των οποίων έγινε ο συμβιβασμός και καθορίστηκε το τελικό ποσό των 28.733 ευρώ ως αποζημίωση στο βοηθό γενικό εισαγγελέα κ. Άκη Παπασάββα.
Ειδικά, όταν στην ανταπαίτηση υποστηρίζεται ότι ο Άκης Παπασάββας οφείλει να επιστρέψει ποσό 110.732 ευρώ με τόκο 8 % υποδεικνύοντας, μάλιστα, ότι, σε αντίθετη περίπτωση, ο βοηθός γενικός εισαγγελέας "θα εισέπραττε ό,τι εδικαιούτο από την αφυπηρέτησή του εις διπλούν, πράγμα το οποίο θα του επέτρεπε να πλουτίσει αδικαιολόγητα σε βάρος του δημοσίου", καθώς επίσης και η αναφορά ότι "η άρνηση του ενάγοντα να επιστρέψει τα εν λόγω χρήματα συνιστά εκ μέρους του παράνομη κατακράτησή τους».
iii ΕΝΟΤΗΤΑ Γ
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 1 (Τεκμ.4)
Στη σελίδα 11 της εφημερίδας «ΠΟΛΙΤΗΣ» ημερ. 18.10.2009, στη στήλη «Παρασκήνιο»
«Γιατί ο Άκης Παπασάββας ανέστειλε την ποινική δίωξη εναντίον του νεαρού εγγονού του part time κηπουρού που εργάζεται για σημαίνον πολιτικό πρόσωπο; Όπως όλοι κατανοούμε, η λέξη κλειδί εδώ είναι "το σημαίνον πολιτικό πρόσωπο", το οποίο ο κ. Παπασάββας μάλλον έκρινε ότι μπορεί να εκτεθεί, εκτός κι αν υπάρχει κι άλλος λόγος. Λοιπόν, έχουμε και λέγουμε. Ο νεαρός είναι εγγονός του part time κηπουρού του Προέδρου Χριστόφια στην ιδιωτική του έπαυλη στο Κελλάκι. Το παιδί συνελήφθη ως ύποπτος για παραλαβή 12 κιλών κάνναβης από μια εικοσάχρονη Ολλανδέζα. Η μικρή Ολλανδέζα δικάστηκε και καταδικάστηκε σε 7 χρόνια φυλακή. Ο εγγονός του part - time κηπουρού του Χριστόφια αφέθηκε ελεύθερος. Δεν πιστεύουμε να έχει εμπλοκή σε αυτό το θέμα ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Μάλλον κάποιοι στη Νομική Υπηρεσία (δεν μιλάμε για τον κ. Παπασάββα), επειδή γνωρίζουν πόσο ο Πρόεδρος αγαπά τα δέντρα και τα λουλούδια, σκέφτηκαν ότι δια της δίωξης του εγγονού θα επηρεαζόταν η απόδοση του παππού part time κηπουρού, με αποτέλεσμα να στεναχωρηθεί ο Πρόεδρος. Αν έχουν έτσι τα πράγματα σκεφτείτε τι θα γινόταν αν .... ο κηπουρός ήταν full - time!»
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 2 (Τεκμ.7)
Στην 9η σελίδα της εφημερίδας «Πολίτης» ημερομηνίας 25.10.2009, στην στήλη «De Profundis», «Λευτεριά στα ανυπότακτα βαποράκια»
«Οφείλουμε να συγχαρούμε τον Βοηθό Γενικό Εισαγγελέα για την πυγμή που επιδεικνύει ώστε να εξυπηρετήσει το δημόσιο συμφέρον και να αναχαιτίσει τη μάστιγα των ναρκωτικών. Δεν δίστασε να τα βάλει με τους εμπόρους του λευκού θανάτου... απειλώντας με αγωγές τους δημοσιογράφους! Η κοινωνία μας οφείλει πολλά στον κ. Παπασάββα, αφού πλέον, οι έμποροι ναρκωτικών στο άκουσμα του ονόματός του εξαφανίζονται... όπως και οι ποινικές διώξεις εναντίον τους.
Είμαστε έτοιμοι να απολογηθούμε στον Βοηθό Γενικό Εισαγγελέα για τα ατοπήματά μας. Ως τιμωρία θα γράψουμε (όταν βρούμε χώρο στην εφημερίδα) εκατό φορές: "Δεν θα ξαναενοχλήσουμε τους εμπόρους ναρκωτικών που κυκλοφορούν ελεύθεροι με απόφαση της Εισαγγελίας". Ελπίζουμε η μεταμέλειά μας να εξυπηρετήσει το δημόσιο συμφέρον, όπως το εξυπηρέτησε ο κ. Παπασάββας. Υψώνουμε και ενώνουμε και εμείς τη φωνή μας με ολόκληρη την κοινωνία και βροντοφωνάζουμε: "Λευτεριά στα ανυπότακτα βαποράκια", "Κάτω τα χέρια από τους ανυπεράσπιστους εμπόρους κάνναβης", "Κάθε σπίτι και χασισοφυτεία", "Αφήστε την πρέζα και πιάστε την Ολλανδέζα".
Με θάρρος και αποφασιστικότητα ο κ. Παπασάββας προτίμησε να αναστείλει τη δίωξη ενός εμπόρου ναρκωτικών (ο νόμος δεν κάνει λόγο για βαποράκια), παρά να διακινδυνέψει την αθώωσή του από το δικαστήριο. Αυτό θυμίζει τη δικαιολογία των φαλακρών που λένε ότι οι τρίχες τους προτίμησαν την πτώση από την ατίμωση! Το ότι παραμένουν φαλακροί δεν αλλάζει, άσχετα με τον τρόπο που έχασαν τα μαλλιά τους.
Προτείνω στους κατοίκους του Στροβόλου που αντιδρούν στη μετονομασία της Λ. Αθαλάσσας, να αποδεχθούν για χάριν του δημοσίου συμφέροντος την αλλαγή του δρόμου σε "Λεωφόρο Αναστολής Ποινικής Δίωξης". Παράλληλα η Βουλή θα πρέπει να προωθήσει νομοσχέδιο, ώστε να φυλακίζονται διά βίου όσοι συλλαμβάνονται με ναρκωτικά λιγότερα του ενός κιλού, γιατί χαλούν την πιάτσα και δεν αφήνουν τους μεγαλεμπόρους να κάνουν σωστά τη δουλειά τους.
Τραβάνε τα μαλλιά τους οι έμποροι κοκαΐνης που πιάστηκαν στις ΗΠΑ, με δέκα τόνους φορτωμένους σε υποβρύχιο. Αν κατάφερναν να φτάσουν μέχρι την Κύπρο και δήλωναν έτοιμοι να συνεργαστούν με τις αρχές και να καταδώσουν τον γεωργό που είχε φυτέψει την κόκα στο Μεξικό, τότε θα τους στέλναμε για σπουδές στην Αγγλία. Δυστυχώς στις ΗΠΑ ακόμα δεν έχουν αποκτήσει κουλτούρα δικαιοσύνης και δεν τα καταφέρνουν να εξυπηρετήσουν το δημόσιο συμφέρον».
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 3 (Τεκμ.14)
Στην 20η σελίδα της εφημερίδας «Πολίτης» ημερομηνίας 22.11.2009, στην στήλη «De Profundis», «Άλλο ΔΗΚΟ και άλλο Δίκωμο».
«... ... Και για να «ελαφρύνουμε» λίγο το κλίμα....Τι γίνεται στη Νομική Υπηρεσία; Αναστέλλουν ποινικές διώξεις, βγάζουν κατάδικους από τις φυλακές, κόβουν και ράβουν αποζημιώσεις για τους εαυτούς τους ......
Τώρα αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε ποιο είναι το «μεδούλι της αλήθειας» και το «ξέφωτο» της αρλουμπολογίας. Τα συγχαρητήριά μας.
Ο Πρόεδρος, λέει έδωσε χάρη σε έναν κατάδικο που έκαψε το αυτοκίνητο της μητέρας της πρώην φιλενάδας του, επιδεικνύοντας ευαισθησία επειδή ο δράστης είναι χρήστης ναρκωτικών. Αν έδειχνε την ίδια ευαισθησία σε όλους τους χρήστες ναρκωτικών, τότε έπρεπε να απονείμει χάρη στο 85% των καταδίκων.
Απλώς, ο κατάδικος που καίει αυτοκίνητα και δεν πάει φυλακή ακόμα και μετά από απόφαση δικαστηρίου έχει γονείς κοντά στα ψηλά δώματα της εξουσίας. Διαφορετικά θα είχε την τύχη που έχουν όλοι αυτοί οι άμοιροι που σαπίζουν στις φυλακές ακόμα και για πταίσματα».
iv. ΕΝΟΤΗΤΑ Δ
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 1 (Τεκμ.8)
Στην 11η σελίδα της εφημερίδας «Πολίτης» ημερομηνίας 25.10.2009, στην στήλη «Στη Φάκα», «Είδα το πρόσωπό μου στον καθρέφτη».
«Η τοπ ιστορία της εβδομάδας είναι η σοκ αποκάλυψη του "Πολίτη" για την αναστολή δίωξης για υπόθεση διακίνησης 12,5 κιλών χασίς από τον βοηθό γενικό εισαγγελέα Άκη Παπασάββα, τον pash πατριώτη και τον pash επαναστάτη:
"Ωστόσο εγώ θα επιμένω να λέω
Την ελευθερία, ελευθερία
Το φόνο, φόνο
Την ενοχή, ενοχή
Μ' ένα πείσμα τρελού που σκαλίζει
Στον τοίχο τ' όνομά του
Με τα νύχια..."*
(*Στίχοι του Λεύκιου Ζαφειρίου που τους απαλλοτρίωσε και τους οικειοποιήθηκε σαν δικούς του ο Άκης Παπασάββας, όταν πουλούσε επαναστατισμό στον Χριστόφια.)
***
Λοιπόν, κι εγώ θα επιμένω να λέγω την απάτη, απάτη, τον γλείφτη, γλείφτη, τον υποκριτή, υποκριτή, μ' ένα πείσμα τρελού που σκαλίζει με τα νύχια στον τοίχο: Ε, άι σιχτίρ...
***
Η Αστυνομία συνέλαβε μια νεαρή Ολλανδέζα που έκανε το βαποράκι. Αυτή τούς οδήγησε στο συνεργάτης της. Αυτός ομολόγησε ότι έκανε το βαποράκι, κατηγορήθηκε και παραπέμφθηκε στο Κακουργοδικείο.
Ενόσω ξεκινούσε η δίκη, επενέβη ο Άκης Παπασάββας και σαν από μηχανής Θεός ανέστειλε τη δίωξη του νεαρού, ο οποίος τυγχάνει να είναι εγγονός του κηπουρού του Προέδρου. Ο νεαρός έφυγε στο εξωτερικό και δεν προσήλθε ως μάρτυρας κατηγορίας όταν θα δικαζόταν ο έμπορος. Έτσι, άνευ μαρτυρίας, τη γλίτωσε κι αυτός. Όλα τα σπασμένα τα πλήρωσε η μικρή Ολλανδέζα που καταδικάστηκε σε έξι χρόνια φυλακή!
***
Ο Άκης Παπασάββας, ύστερα από μερικών μερών σιωπή, κι αφού χρησιμοποίησε τον "Φιλελεύθερο" σαν βαποράκι για να δικαιολογήσει την απόφασή του, έδωσε συνέντευξη Τύπου και είπε πως η απόφασή του ήταν καθόλα αξιοκρατική και έντιμη...
Μετά, βγήκε η "Χαραυγή" και τον ξέπλυνε: "Ο Β.Γ. Εισαγγελέας Α. Παπασάββας αποκαθιστά την αλήθεια: Μικρόψυχοι και ψευδείς οι ισχυρισμοί για αναστολή ποινικής δίωξης σε άτομο για ναρκωτικά".
Η δίκαιη κοινωνία του Χριστόφια!
***
Ας πάμε μερικά χρόνια πίσω. Πρόεδρος είναι ο Κληρίδης, γενικός εισαγγελέας ο Αλ. Μαρκίδης, η Αστυνομία συλλαμβάνει τον εγγονό του κηπουρού του Κληρίδη στο Μενεού με 6,5 κιλά χασίς, ο Μαρκίδης αναστέλλει τη δίωξή του και το ζήτημα βγαίνει στις εφημερίδες. Αχ, μάνα μου! Ποιος είδε τον Παπασάββα και δεν τον φοβήθηκε: "Είναι η Κρανίου Τόπος κατάσταση που οι ανομιμοποίητοι κουστωδοί των κρατούντων (Κληρίδης, Μακρίδης, Κούρος, Παπαπέτρου, Κασουλίδης και Σία...)"*.
(* Το απόσπασμα είναι πραγματικό, από την εποχή που ο Παπασάββας έκανε αντάρτικο από τα ραδιόφωνα εναντίον του Κληρίδη και το ΑΚΕΛ έγραφε θέμα στη Βουλή για να στηρίξει την ελευθερία της άποψής του.)
Αφού, λοιπόν, ο Παπασάββας θα ξερνούσε του κόσμου τις βρισιές, θα έγραφε κι ένα βιβλίο 2.000 σελίδων με τίτλο: "Τα ψευδεπίγραφα βαποράκια των ναρκωτικών" Και υπότιτλο: "Σατανικό σχέδιο: Θα χασίσωναν την κοινωνία για να δεχτεί το σχέδιο Ανάν!"
Στο πίσω εξώφυλλο θα είχε απόσπασμα από ένα άλλο ποίημα που έγραψε για τον εαυτό του:
"Είδα το πρόσωπό μου στον καθρέφτη και μου άρεσε... (...) μου άρεσε και μάλιστα πολύ του καθρέφτη μου το είδωλο. Μου άρεσε και του άρεσα... και συνταιριαστήκαμε... Στη διαχρονικότητα του Τότες - Τότε και Τότε και Χθες και Πέρσι και Αύριο: Του άρεσα: Μου άρεσε... Μου άρεσα...
(...) Καθρέφτη του 'σταυρώματός μου' και της 'λευτεριάς' μου, σ' ευχαριστώ.
Σ' ευχαριστώ και θα σ' ευχαριστώ που 'σου άρεσα...'"*
(* Αυτό είναι ολόδικό του. Με πατέντα!)
***
Το βιβλίο, λοιπόν, θα το παρουσίαζε ο πρόεδρος Χριστόφιας, όπως όλα τα άλλα και θα έλεγε:
"Ο λόγος του αυστηρός, κριτικός, αφτιασίδωτος, καυστικός, αληθινός, χειμαρρώδης"*
(* Ακριβές απόσπασμα, δεν σας κάνουμε πλάκα).
***
Αυτόν τον κύριο τον πληρώνουμε με 100.000 ευρώ το χρόνο για να δίνει χάρες στα βαποράκια κατά τρόπο που απαλλάσσονται οι έμποροι των ναρκωτικών, ενώ κανείς μας δεν ξέρει αν αύριο θα είναι το παιδί μας το επόμενο θύμα.
Πού είναι ο Πρόεδρος; Ποια είναι η θέση του; Αποδέχεται τις δικαιολογίες του Παπασάββα; Δέχεται την έμμεση διασύνδεση του ονόματός του με αυτήν την ιστορία; Γι' αυτά τον έκανε Βοηθό Γενικό Εισαγγελέα; Αυτή είναι η δίκαιη κοινωνία που μας υποσχέθηκε;
***
Η Αστυνομία πήρε ένα παιδί 15 χρόνων και το εξανάγκασε να μαρτυρήσει εναντίον του πατέρα του στο δικαστήριο, επειδή, σε μια λογομαχία για κτηματικές διαφορές με το γείτονα, φέρεται να απείλησε να τον σκοτώσει και ν' αυτοκτονήσει.
Οι γονείς είναι χωρισμένοι και το παιδί ζει με τον πατέρα. Και η Αστυνομία πήρε το παιδί μάρτυρα στο δικαστήριο να πει ότι ο πατέρας του απείλησε να σκοτώσει τον γείτονα.
Και μετά, ρε σαΐνια, τι θα απογινόταν αυτό το παιδί; Μα θέλει πολύ νουν για ν' αφήσουν ένα τέτοιο παιδί έξω από αυτήν την ιστορία;
Όχι, δεν θέλει. Όμως, τόσο νουν έχουν!
****
Όταν διάβαζα την ιστορία στον "Πολίτη", λέγω στον εαυτό μου, "μα είναι δυνατόν; Κάτι πάει λάθος".
Κι όμως, ήταν δυνατόν. Η ανακοίνωση της Αστυνομίας με την οποία "διέψευδε" τον "Π" ήταν περισσότερο ανατριχιαστική από το καθαυτό δημοσίευμα.
***
Παρακαλώ τον κάθε πολίτη να απαντήσει στον εαυτό του, εν πλήρει ειλικρινεία, στο ερώτημα αν στη θέση του παιδιού από τη Λεμεσό ήταν το παιδί του οποιουδήποτε που είχε κάποια οικονομική ή κοινωνική επιφάνεια. Θα του έκαναν τα ίδια; Ε, όχι, βέβαια. Κάποιος Παπασάββας θα επενέβαινε και θα σταματούσε την υπόθεση.
Αλλά, άμα δεν ξέρεις κανέναν, δεν σε ξέρει κανένας, είσαι το θύμα της ανάγκης που έχει το σύστημα να αυτοσυντηρείται.
Για ένα τσιγάρο που κάπνιζε ο άλλος τον έχωσαν μέσα και άφησαν τον έμπορο να κυκλοφορεί ελεύθερος.
Δίκαιη κοινωνία!
Χα!, χα!, χα!»