ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
ECLI:CY:AD:2017:A399
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική Έφεση αρ. 151/2017)
9 Νοεμβρίου, 2017
[ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Π., ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, ΨΑΡΑ-ΜΙΛΤΙΑΔΟΥ, Δ.Δ.]
ΜΕΤΑΞΥ:
ΑΝΤΩΝΗ ΧΑΤΖΗΠΑΝΑΓΗ,
Εφεσείοντα
και
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΑΥΞΕΝΤΙΟΥ,
Εφεσίβλητου
-----------------------
ΑΙΤΗΣΗ ΓΙΑ ΑΝΑΣΤΟΛΗ ΕΚΤΕΛΕΣΗΣ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΗΜΕΡ. 23.5.2017.
Γ. Ζαχαρίου (κα.), για τον Εφεσείοντα-Αιτητή.
Α. Ποιητής, για τον Εφεσίβλητο-Καθ΄ ου η αίτηση.
-----------------------
Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Νικολάτος, Π.
------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Π.: Με την αίτηση αυτή ζητείται διάταγμα του δικαστηρίου με το οποίο να διατάσσεται η αναστολή εκτέλεσης της δικαστικής απόφασης στην Αγωγή αρ. 1231/2012 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας, ημερ. 31.1.2017, και/ή οποιουδήποτε άλλου μέτρου εκτέλεσης της εν λόγω απόφασης, μέχρι τελικής εκδικάσεως της Πολιτικής Έφεσης αρ. 151/17. Ζητείται επίσης διάταγμα με το οποίο να διατάσσεται η αναστολή εκτέλεσης του εντάλματος κινητών, το οποίο εκδόθηκε στην προαναφερόμενη αγωγή καθώς και οιαδήποτε περαιτέρω και καλύτερη θεραπεία το δικαστήριο κρίνει ορθή και δίκαιη.
Η αίτηση βασίζεται, μεταξύ άλλων, στους Θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας Δ.35 θ.θ. 18-19 και υποστηρίζεται από ένορκη δήλωση του εφεσείοντα/εναγόμενου-αιτητή. Στην ένορκη δήλωση του ο αιτητής αναφέρει, μεταξύ άλλων, ότι η έφεση του έχει σοβαρές πιθανότητες επιτυχίας και ότι αν εκτελεστεί η πρωτόδικη απόφαση, πριν την εκδίκαση της έφεσης, θα προκληθεί αδικία στον ίδιο, εφόσον ο εφεσίβλητος/ενάγων-καθ΄ ου η αίτηση είναι κάτοικος εξωτερικού και σε περίπτωση που εισπράξει το εξ αποφάσεως χρέος, είναι αμφίβολο αν θα μπορέσει να το επιστρέψει στον αιτητή σε περίπτωση επιτυχίας της έφεσης. Επίσης, όπως ο αιτητής λέγει στην ένορκη δήλωσή του, ο καθ΄ ου η αίτηση βρίσκεται σε αδυναμία να συμμορφωθεί με την πρωτόδικη απόφαση, σύμφωνα με την οποία υποχρεούται να επιστρέψει ζωγραφικούς πίνακες τους οποίους αγόρασε από τον αιτητή και οι οποίοι βρίσκονται σε αποθήκη σε κακή κατάσταση.
Ο καθ΄ ου η αίτηση-εφεσίβλητος καταχώρησε ένσταση στην προαναφερόμενη αίτηση, η οποία υποστηρίζεται από ένορκη δήλωση της κας Κατερίνας Κονναρή, υπαλλήλου στο δικηγορικό γραφείο των δικηγόρων του καθ΄ ου η αίτηση. Στην ένορκη δήλωση αναγράφεται, μεταξύ άλλων, ότι η αίτηση είναι κακόπιστη, ότι ο εφεσείων δεν έχει πιθανότητα επιτυχίας στην έφεση, ότι ο εφεσίβλητος-καθ΄ ου η αίτηση είναι μόνιμος κάτοικος Κύπρου, ο οποίος μεταβαίνει μόνο κατά καιρούς στο εξωτερικό και διαθέτει μεγάλη περιουσία στην Κύπρο, περιλαμβανομένου ενός διαμερίσματος στη Λάρνακα. Στην παράγραφο 10 της ενόρκου δηλώσεως της κας Κονναρή αναγράφεται ότι ο εφεσίβλητος-καθ΄ ου η αίτηση είναι έτοιμος να παραχωρήσει τραπεζική εγγύηση προφανώς προς διασφάλιση των συμφερόντων του εφεσείοντα, σε περίπτωση επιτυχίας της έφεσής του. Στην παράγραφο 11 αναγράφεται ότι οι δικηγόροι του καθ΄ ου η αίτηση αποδέχονται, αφού εισπράξουν το ποσό των πρωτόδικων εξόδων, να αναλάβουν δέσμευση να το επιστρέψουν σε περίπτωση που αυτό διαταχθεί κατ΄ έφεση, και στην παράγραφο 12 αναγράφεται ότι οι επίδικοι πίνακες θα επιστραφούν στον εφεσείοντα-αιτητή με την είσπραξη του εξ αποφάσεως χρέους. Στην παράγραφο 15 της ένορκης δήλωσης διατυπώνεται η θέση ότι η παρούσα αίτηση δεν μπορεί να γίνει δεκτή επειδή ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου που εξέδωσε την πρωτόδικη απόφαση καταχωρήθηκε αίτηση αναστολής, μόνο εξ πάρτε.
Εξετάσαμε με προσοχή όλα τα ενώπιον μας στοιχεία και καταλήγομε στα εξής συμπεράσματα:
Ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας υποβλήθηκε αίτηση για αναστολή εκτέλεσης της πρωτόδικης απόφασης, μονομερώς, στις 11.4.2017. Το πρωτόδικο δικαστήριο εξέδωσε απόφαση στις 12.5.2017 με την οποίαν απέρριψε την αίτηση εκείνη. Δεν θεωρούμε ότι υπάρχει, υπό τις περιστάσεις, οποιοδήποτε κώλυμα στην καταχώριση της παρούσας αίτησης ενώπιον του Εφετείου, σύμφωνα με τις πρόνοιες της Δ.35 θ.θ. 18 και 19.
Σύμφωνα με το δίκαιο και τη νομολογία μας το ζήτημα της αναστολής εκτέλεσης πρωτόδικης απόφασης μέχρι την εκδίκαση της εναντίον της έφεσης ανάγεται στη διακριτική ευχέρεια του δικαστηρίου, η οποία ασκείται δικαστικά αντιπαραβάλλοντας δύο ουσιαστικούς παράγοντες, με σκοπό την καλύτερη εξυπηρέτηση των συμφερόντων της δικαιοσύνης. Οι δύο αυτοί παράγοντες είναι, από τη μια, η διασφάλιση της τελεσιδικίας των αποφάσεων με παράλληλη κατοχύρωση των δικαιωμάτων του επιτυχόντος διαδίκου, ο οποίος δεν πρέπει να στερείται, χωρίς ουσιαστικό λόγο, τους καρπούς της επιτυχίας του, και από την άλλη, το ένδικο μέσο της έφεσης, το οποίο συνιστά δικαίωμα του αποτυχόντος διαδίκου, δεν πρέπει να αποστερείται του αντικειμένου και της αποτελεσματικότητας του και να καθίσταται κενό περιεχομένου, ένεκα της εκτέλεσης της πρωτόδικης απόφασης πριν την έκδοση της απόφασης κατ΄ έφεση (Δέστε, μεταξύ άλλων, Χαραλάμπους ν. A. Panayides Contracting Ltd (2001) 1 ΑΑΔ, 1978 και Penderhill Holdings Limited κ.α. ν. Κλουκίνα κ.α. (2011) 1 ΑΑΔ, 1921). Μεταξύ των στοιχείων που συνυπολογίζονται κατά την εξέταση αίτησης αναστολής είναι και το ενδεχόμενο πρόκλησης ανεπανόρθωτης αδικίας στο ένα ή στο άλλο μέρος αν το δικαστήριο χορηγήσει ή αρνηθεί να χορηγήσει διάταγμα αναστολής.
Το Επαρχιακό Δικαστήριο έδωσε λόγους για την απόρριψη της αίτησης καθοδηγούμενο από τις αρχές της νομολογίας. Παρατήρησε ότι στην πρωτόδικη απόφαση δεν υπήρχαν ευρήματα αλλά ούτε και έγιναν παραδεκτά γεγονότα αναφορικά με το κατά πόσον ο ενάγων/εφεσίβλητος-καθ΄ ου η αίτηση είναι κάτοικος Κύπρου ή εξωτερικού, ούτε και για το κατά πόσον οι επίδικοι πίνακες είναι φυλαγμένοι σε αποθήκη και βρίσκονται σε κακή κατάσταση. Αναφορικά με την πιθανότητα επιτυχίας της έφεσης το πρωτόδικο δικαστήριο έκρινε ότι δεν μπορούσε, εκ προοιμίου, να λεχθεί ότι η έφεση είναι αβάσιμη ή βάσιμη.
Αφού σταθμίσαμε τους προαναφερόμενους δύο βασικούς παράγοντες και λάβαμε υπόψιν τα ενώπιον μας στοιχεία, αλλά και την προσφορά και προθυμία του εφεσίβλητου-καθ΄ ου η αίτηση να παρέχει εγγυήσεις, σε περίπτωση εκτέλεσης της πρωτόδικης απόφασης, με σκοπό την κατοχύρωση των θεμιτών συμφερόντων του εφεσείοντα-αιτητή, καταλήγομε στο να απορρίψομε το αίτημα για αναστολή εκτέλεσης της απόφασης. Ως εκ τούτου η εκτέλεσή της μπορεί να προχωρήσει, όμως, ως κρίνομε ορθό και δίκαιο, υπό τους εξής όρους, οι οποίοι ενσωματώνουν τις εισηγήσεις του εφεσίβλητου-καθ΄ ου η αίτηση και όρο της απόφασης αναφορικά με την εκτέλεση.
(α) Ο ενάγων/εφεσίβλητος-καθ΄ ου η αίτηση να παρέχει τραπεζική εγγύηση στον εναγόμενο/εφεσείοντα-αιτητή για επιστροφή ολόκληρου του ποσού του εξ αποφάσεως χρέους, δηλαδή του ποσού των €47.138,17, σε περίπτωση πλήρους επιτυχίας της έφεσης του εφεσείοντα.
(β) Με την καταβολή του προαναφερόμενου ποσού ο ενάγων/εφεσίβλητος-καθ΄ ου η αίτηση οφείλει να επιστρέψει τους επίδικους πίνακες σύμφωνα με ρητόν όρο της πρωτόδικης απόφασης.
(γ) Οι δικηγόροι του ενάγοντα/εφεσίβλητου-καθ΄ ου η αίτηση να αναλάβουν δέσμευση επιστροφής του ποσού των πρωτόδικων εξόδων που θα εισπράξουν, σε περίπτωση επιτυχίας της έφεσης και ανατροπής της πρωτόδικης απόφασης, αναφορικά με τα έξοδα.
Υπό τους προαναφερόμενους όρους, η αίτηση απορρίπτεται, αλλά, υπό τις περιστάσεις, τα έξοδα της αίτησης, όπως θα υπολογιστούν από τον αρμόδιο Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το δικαστήριο, θα παραμείνουν επίδικα στην έφεση.
Π.
Δ.
Δ.
/ΕΑΠ.