ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

Έρευνα - Κατάλογος Αποφάσεων - Εμφάνιση Αναφορών (Noteup on) - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων


public Νικολάτος, Μύρων-Μιχαήλ Γεωργίου Οικονόμου, Τεύκρος Θ. Ψαρά-Μιλτιάδου, Τάσια Θ. Καπάταης για Α. Αλεξάνδρου, για τον Εφεσείοντα-Αιτητή. Β. Μπίσας για Χρ. Ιωάννου, για τον Εφεσίβλητο-Καθ΄ου η Αίτηση CY AD Κύπρος Ανώτατο Δικαστήριο 2017-09-14 el Τμήμα Νομικών Εκδόσεων, Ανώτατο Δικαστήριο ΧΑΡΗ ΦΩΤΙΟΥ ν. ΠΕΤΡΟΥ ΖΕΝΙΟΥ, Πολιτική Έφεση Αρ. 31/2009, 14/9/2017 Δικαστική Απόφαση

ECLI:CY:AD:2017:A294

ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

Πολιτική Έφεση Αρ. 31/2009

 

14 Σεπτεμβρίου 2017

 

[Μ.Μ. ΝΙΚΟΛΑΤΟΥ, Π., Τ.Θ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, Τ. ΨΑΡΑ ΜΙΛΤΙΑΔΟΥ, ΔΔ]

 

ΧΑΡΗ ΦΩΤΙΟΥ, από την Πάφο

Εφεσείοντα/Εναγόμενου

ΚΑΙ

ΠΕΤΡΟΥ ΖΕΝΙΟΥ, από τη Λεμεσό

Εφεσίβλητου/Ενάγοντα

-------------

 

Αίτηση Εφεσείοντα ημερομηνίας 24.11.2016 για παράταση της προθεσμίας υποβολής περιγράμματος αγόρευσης

 

------------

Θ. Καπάταης για Α. Αλεξάνδρου, για τον Εφεσείοντα-Αιτητή.

Β. Μπίσας για Χρ. Ιωάννου, για τον Εφεσίβλητο-Καθ΄ου η Αίτηση

 

-----------

 

ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Π.:  Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δοθεί από

                               τον Τ.Θ. Οικονόμου, Δ.

 

-----------

 

 

 

ΑΠΟΦΑΣΗ

(Ex Tempore)

 

ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, Δ.: Ο δικηγόρος του εφεσείοντα παρέλειψε να συμμορφωθεί στην προθεσμία καταχώρισης του περιγράμματος αγόρευσής του, που δόθηκε από το Δικαστήριο στα πλαίσια οδηγιών στις 12.9.2016..  Ο λόγος που επικαλείται  αναφέρεται σε λανθασμένη μεταφορά, από το δικηγόρο που τον είχε εκπροσωπήσει, των σχετικών οδηγιών.  Ειδικότερα, αντί να ενημερωθεί το ημερολόγιο του ότι το περίγραμμα αγόρευσης θα έπρεπε να καταχωριστεί μέχρι τις 24.10.2016, εκ λάθους σημειώθηκε ως ο κρίσιμος χρόνος, η 24.11.2016.  Αντελήφθη το λάθος στις 8.11.2016 και αμέσως προχώρησε σε ετοιμασία του περιγράμματος το οποίο ολοκλήρωσε και επεχείρησε να καταχωρίσει στις 10.11.2016.  Το Πρωτοκολλητείο, όμως, ορθά δεν επέτρεψε την εκπρόθεσμη καταχώριση, εξ ου και η παρούσα αίτηση. 

 

Η παραπάνω εκδοχή δεν αμφισβητήθηκε από την άλλη πλευρά, η οποία περιορίστηκε να υποδείξει κατ΄ ένσταση την αυστηρότητα με την οποία θα πρέπει να τηρούνται οι θεσμοί και την τεράστια καθυστέρηση από την ημερομηνία καταχώρισης της έφεσης.  Προβλήθηκε, επίσης, η θέση πως το ανθρώπινο σφάλμα δεν είναι ικανοποιητικός λόγος για την παράταση προθεσμίας. 

 

Μια τάση της νομολογίας τείνει να αποκλείσει  το σφάλμα του δικηγόρου ως, κατά κανόνα, λόγο παράτασης των προθεσμιών.  Χωρίς, πάντως, να μη μπορούσε το σφάλμα να συγχωρεθεί υπό τις περιστάσεις της υπόθεσης και εφόσον δεν προκαλείται σοβαρή δυσμένεια στην άλλη πλευρά  (Ευαγόρου ν. Lapertas Fisheries Ltd κ.α. (2005) 1 ΑΑΔ 1505).  Στην υπόθεση Χόππης ν. Παναγή (1993) 1 AAΔ 140, κρίθηκε ότι όταν η καθυστέρηση οφείλεται σε σφάλμα του δικηγόρου, ακόμα και όταν αυτό οφείλεται σε αμέλεια, μπορεί να θεμελιώσει λόγο για την παράταση του χρόνου νοουμένου ότι το επιβάλλουν τα συμφέροντα της δικαιοσύνης.  Διασαφηνίστηκε δε γενικότερα ότι αποκλειστικός οδηγός για την άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου είναι τα συμφέροντα της δικαιοσύνης μέσα από ένα αντιστάθμισμα μεταξύ των λόγων καθυστέρησης και των δυσμενών επιπτώσεων στα συμφέροντα του αντιδίκου.    Έχει, βεβαίως, και πρόσφατα επαναληφθεί, στην υπόθεση Alpix Trade & Investments Ltd v. Linkhold Ltd κ.α., Πολιτική Έφεση 226/2013, ημερομηνίας 13.12.2016, ECLI:CY:AD:2016:A551, η ανάγκη αυστηρής τήρησης των προθεσμιών, διαφορετικά δεν θα είχαν λόγο ύπαρξης, για να υποδειχθεί όμως και πάλι ότι κριτήριο είναι το συμφέρον της δικαιοσύνης. 

 

Εν προκειμένω, η καθυστέρηση προκλήθηκε από σφάλμα, με τη διαπίστωση του οποίου όμως υπήρξε άμεση αντίδραση.  Έχει δε υποδειχθεί στην υπόθεση Χόππης (ανωτέρω) ότι όσο μικρότερο είναι το χρονικό διάστημα που διαρρέει μεταξύ της εκπνοής της προθεσμίας και της κίνησης του μηχανισμού για παράταση, ανάλογα μεγαλύτερη είναι και η πιθανότητα αποδοχής του αιτήματος.  Δεν παραβλέπουμε τον πράγματι πολύ μεγάλο χρόνο που η έφεση εκκρεμεί.  Δεν έχει τεθεί, τώρα, ενώπιον μας ο λόγος της καθυστέρησης και δεν μπορεί αυτός ο παράγοντας να οδηγήσει άνευ ετέρου σε απόρριψη του αιτήματος, εφόσον μάλιστα ό,τι ο εφεσείοντας ζήτησε, ήταν σε πολύ έγκαιρο χρόνο παράταση μίας μόνο ημέρας.

 

Υπό τις περιστάσεις, δεν διαπιστώνεται δυσμενής επηρεασμός της άλλης πλευράς, η οποία μπορεί να αποζημιωθεί, τρόπον τινά,  με τα αρχικά έξοδα της αίτησης.

 

Η αίτηση εγκρίνεται και δίδεται διάταγμα παράτασης ως η αίτηση.  Τα αρχικά έξοδα της αίτησης υπέρ του εφεσίβλητου όπως θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο.

 

                                                                   Π.

                                                                   Δ.

                                                                   Δ.

/ΚΧ»Π


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο