public Σταματίου, Κατερίνα Π. Μιχαήλ, για τον Αιτητή. CY AD Κύπρος Ανώτατο Δικαστήριο 2017-06-07 el Τμήμα Νομικών Εκδόσεων, Ανώτατο Δικαστήριο ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΗΤΟΥ ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΚΑΣ ΜΑΡΙΑΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, Πολιτική Αίτηση Αρ. 71/2017, 7/6/2017 Δικαστική Απόφαση

ECLI:CY:AD:2017:D214

ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

 (Πολιτική Αίτηση Αρ. 71/2017)

 

7 Ιουνίου, 2017

 

[ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Δ.]

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 28, 30 ΚΑΙ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3, 9 ΚΑΙ 11 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΙ ΤΟΥ 1964 ΕΩΣ 1991 (Ν.33/1964) ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΑΔΕΙΑΣ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΔΙΑ ΚΛΗΣΕΩΣ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ CERTIORARI ΚΑΙ/Η PROHIBITION ΚΑΙ/Η MANDAMUS.

 

ΚΑΙ

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΗΤΟΥ ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΚΑΣ ΜΑΡΙΑΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 22/5/17 ΣΤΗΝ ΑΓΩΓΗ ΑΡ. 353/15 ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΚΑΤΕΛΗΞΕ ΝΑ ΜΗΝ ΠΡΟΧΩΡΗΣΕΙ ΣΤΗΝ ΨΗΦΙΣΗ ΚΑΤΑΛΟΓΟΥ ΕΞΟΔΩΝ ΜΕΤΑΞΥ ΔΙΚΗΓΟΡΟΥ - ΠΕΛΑΤΗ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΕ Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΔΙΟΤΙ ΘΕΩΡΗΣΕ ΟΤΙ ΚΑΤΑΛΟΓΟ ΕΞΟΔΩΝ ΠΡΟΣ ΨΗΦΙΣΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΠΟΒΑΛΕΙ ΜΟΝΟ Ο ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΠΕΛΑΤΗ ΤΟΥ.

ΚΑΙ

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΘΕΣΜΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ Δ.59 ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΟΤΕΡΑ Θ.Θ.15, 16, 17 ΚΑΙ 25 ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΗΤΗ ΝΑ ΨΗΦΙΣΕΙ ΚΑΤΑΛΟΓΟ ΕΞΟΔΩΝ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΕΙ Ο ΠΕΛΑΤΗΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΔΙΚΗΓΟΡΟΥ ΤΟΥ.

 

----------

 

Π. Μιχαήλ, για τον Αιτητή.

----------

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Δ.: Με την παρούσα αίτηση επιζητείται άδεια του Δικαστηρίου για καταχώρηση αίτησης δια κλήσεως για την έκδοση προνομιακού εντάλματος τύπου Certiorari και/ή Prohibition και/ή άλλη συναφή θεραπεία ως ακολούθως:

 

«Α. Παραπομπή ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου προς ακύρωση της απόφασης που εξέδωσε στις 22/5/2017 η Πρωτοκολλητής του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας κα Μαρία Χριστοδούλου σχετικά με υποβληθέντα κατάλογο εξόδων προς ψήφιση ημερομηνίας 22/2/2017 και τον οποίο υπέβαλε ο ίδιος ο Αιτητής εναντίον των δικηγόρων του στην αγωγή 353/2015 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας.

 

Β. Διάταγμα του Σεβαστού Δικαστηρίου με το οποίο να διατάσσεται η Πρωτοκολλητής του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας κα Μαρία Χριστοδούλου να επιληφθεί του καταλόγου εξόδων ημερομηνίας 22/2/2017.

 

Γ. Οποιαδήποτε άλλη συναφή θεραπεία και/ή προσωρινό και/ή οριστικό διάταγμα προς το ένταλμα της φύσης Certiorari και/ή Prohibition και/ή Mandamus την οποία ήθελε κρίνει ορθό και δίκαιο να διατάξει υπό τις περιστάσεις το Σεβαστό Δικαστήριο για σκοπούς ορθής και δίκαιης απονομής της δικαιοσύνης.

 

Δ. Έξοδα και έξοδα επίδοσης πλέον Φ.Π.Α.(Αρ. Εγγραφής 10260039C).»

 

Τα γεγονότα της υπόθεσης παρατίθενται τόσο στην έκθεση που συνοδεύει την αίτηση, όσο και στην επισυναπτόμενη ένορκη δήλωση της Natalia Bredneva, πληρεξουσίου αντιπροσώπου του Vadim Rybalchenko - αιτητή. Συνοψίζονται ως ακολούθως:

 

Ο αιτητής, ενάγων στην αγωγή 353/2015 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, είχε αρχικά διορίσει ως δικηγόρους του το δικηγορικό γραφείο Λουκάς Ν. Λουκά και Σία ΔΕΠΕ και στη συνέχεια το δικηγορικό γραφείο Δρ. Κ. Χρυσοστομίδη και Σία ΔΕΠΕ και Απόστολου Ντορζή. Στον τύπο διορισμού του πρώτου δικηγορικού γραφείου υπήρχε καταγραμμένη ρητή συμφωνία ως ακολούθως: «Θα καταβάλω ως επιπλέον δικηγορικήν αμοιβή το ποσόν των €500.000,00 συμπεριλαμβανομένου και του Φ.Π.Α. Το ποσό αυτό αναλαμβάνω να πληρώσω και σε περίπτωση που δεν ληφθούν δικαστικά μέτρα για τον λόγο ότι η υπόθεση έχει διευθετηθεί εξωδίκως και θα εισπραχθεί όλον το ποσόν της απαίτησης.» Στα έντυπα διορισμού των δύο επιπρόσθετων δικηγόρων δεν περιλαμβανόταν οποιαδήποτε συμφωνία παρά μόνο δηλώνεται ότι η πληρωμή θα γίνει σύμφωνα με την κλίμακα των δικαστικών θεσμών.

 

Στις 19.5.2015, μετά από δήλωση της δικηγόρου της εναγομένης στην εν λόγω αγωγή ότι εκδόθηκε επιταγή στο όνομα του ενάγοντα για το ποσό των €5.000.594, η οποία παραδόθηκε στους δικηγόρους του ενάγοντα, ο δικηγόρος που εμφανίστηκε εκ μέρους του ενάγοντα κ. Ντορζής ζήτησε άδεια για απόσυρση της αγωγής ως εξωδίκως διευθετηθείσα και εξοφληθείσα, χωρίς διαταγή για έξοδα, και το Δικαστήριο απέρριψε την αγωγή.

 

Στις 22.2.2017 ο αιτητής, «θεωρώντας τη συμφωνία που υπεγράφη μεταξύ αυτού και του δικηγορικού γραφείου Λούκας Ν. Λούκα και Σία Δ.Ε.Π.Ε. ως άδικη και παράλογη, αφού άλλωστε η διαδικασία ολοκληρώθηκε σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα και χωρίς να χρειαστεί να λάβουν χώρα ακροαματικές ή άλλες διαδικασίες ή μέτρα εκτέλεσης» καταχώρησε μέσω του δικηγορικού γραφείου Πέτρος Α. Μιχαήλ ΔΕΠΕ, ως νέους δικηγόρους του, κατάλογο δικηγορικών εξόδων της αγωγής, προς ψήφιση από την Πρωτοκολλητή.

 

Η Πρωτοκολλητής έδωσε οδηγίες και ο κατάλογος εξόδων επιδόθηκε σε όλους τους δικηγόρους που εμφανίζονταν για τον αιτητή στην αγωγή 353/2015. Σε μεταγενέστερο στάδιο καταχωρήθηκε τύπος διορισμού δικηγόρου από την κα Natalia Bredneva, πληρεξούσια αντιπρόσωπο του αιτητή, για την προώθηση της ψήφισης του καταλόγου εξόδων από το δικηγορικό γραφείο του κ. Π. Μιχαήλ.

 

Στη διαδικασία της ψήφισης του καταλόγου εξόδων εμφανίστηκε ένας δικηγόρος εκ μέρους του γραφείου του Δρος Κ. Χρυσοστομίδη και ο κ. Ντορζής προσωπικά και για το δικηγορικό γραφείο Λουκά Λουκά, χωρίς όμως να καταχωρήσει οποιοδήποτε σημείωμα εμφάνισης και έντυπο διορισμού δικηγόρου από την εν λόγω δικηγορική εταιρεία.

 

Η Πρωτοκολλητής, προτού αρχίσει η αγόρευση των δικηγόρων επί του υποβληθέντος καταλόγου εξόδων, έθεσε αυτεπάγγελτα το ακόλουθο προκαταρκτικό ζήτημα, το οποίο θεώρησε ως θεμελιακό: ο επίδικος κατάλογος καταχωρήθηκε από τον πελάτη εναντίον των δικηγόρων του, καθορίζοντας σ΄ αυτόν τα έξοδα τα οποία δικαιούνται οι δικηγόροι που τον εκπροσώπησαν στη διαδικασία, καταχωρώντας όμως τον κατάλογο εξόδων μέσω άλλου δικηγόρου, χωρίς να εγερθεί πότε ζήτημα αμοιβής των δικηγόρων από τον πελάτη του, και ζήτησε από τους συνηγόρους όπως τοποθετηθούν.

 

Αφού αγόρευσαν οι δικηγόροι, η Πρωτοκολλητής εξέδωσε στις 22.5.2017 αιτιολογημένη απόφαση  με την οποία κατέληξε ότι ο Πρωτοκολλητής δεν μπορεί να προβεί σε ψήφιση του επίδικου καταλόγου εξόδων, ο οποίος υπεβλήθη από πελάτη εναντίον του δικηγόρου. Όπως αναφέρεται στην απόφαση της Πρωτοκολλητού, η διαδικασία η οποία ρητά αναφέρεται στην Δ.59 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας αφορά καταχώρηση καταλόγου εξόδων από το δικηγόρο εναντίον του πελάτη του και όχι αντίστροφα, κρίνοντας ότι σε διαφορετική περίπτωση θα οδηγούμαστε σε παραδοξότητες για τις οποίες έδωσε παραδείγματα. Θεώρησε ότι στην παρούσα περίπτωση πρόκειται για μια συμφωνία αμοιβής η οποία έγινε μεταξύ δικηγόρου και ενάγοντα στην αγωγή, μέσω πληρεξουσίου αντιπροσώπου, δεόντως χαρτοσημασμένη και υπογραμμένη και σε περίπτωση που αυτή θεωρείται άδικη, δεν μπορεί ο Πρωτοκολλητής να την ακυρώσει ή να προβεί σε ψήφιση καταλόγου εξόδων εξουδετερώνοντάς την. Αναφέρθηκε επίσης στο θέμα εκπροσώπησης του ενάγοντα μέσω πληρεξουσίου, ο οποίος εξουσιοδότησε άλλο δικηγόρο από αυτόν ο οποίος τον αντιπροσώπευε στην αγωγή, κατά παρέκκλιση της Δ.3 θ.1 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας, όπου ο δικηγόρος διαδίκου παραμένει στην υπόθεση μέχρι την τελική κατάληξη είτε στο Επαρχιακό Δικαστήριο είτε στο Ανώτατο Δικαστήριο.

 

Ο αιτητής στη βάση των όσων έχουν αποφασιστεί από την Πρωτοκολλητή θεωρεί ότι:

 

«. υπάρχει έκδηλη πλάνη νόμου, νομικό σφάλμα προφανές στο πρακτικό, έκδηλη παρανομία, έλλειψη ή υπέρβαση δικαιοδοσίας και/ή αρμοδιότητας και/ή εξουσίας, μη νόμιμη άσκηση διακριτικής ευχέρειας κατά τρόπο που συνιστά αυθαιρεσία και καθιστά την επέμβαση του Σεβαστού Δικαστηρίου επιβεβλημένη με βάση τη σχετική νομολογία. Επίσης η προσβληθείσα απόφαση συνιστά κατάφωρη παραβίαση των αρχών της φυσικής δικαιοσύνης και του δικαιώματος πρόσβασης στο Δικαστήριο (αφού ο Πρωτοκολλητής, όπως είναι πάγια νομολογημένο, ασκεί οιωνεί δικαστική εξουσία)επειδή ο Αιτητής στερήθηκε παράνομα την ψήφιση του καταλόγου εξόδων όπως όφειλε να πράξει η Πρωτοκολλητής με βάση την Δ.59 θ.θ.25, 15, 16 και 17 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας. Ταυτόχρονα συντρέχουν εξαιρετικές συνθήκες, πέραν της ύπαρξης εκ πρώτης όψεως και/ή συζητήσιμου ζητήματος, που συνηγορούν υπέρ της έγκρισης των αιτούμενων θεραπειών εφόσον δεν υπάρχει εναλλακτικό ένδικο μέσο προσβολής της απόφασης της Πρωτοκολλητού ημερομηνίας 22/5/2017 αφού αρνήθηκε να προχωρήσει στην ψήφιση συγκεκριμένων κονδυλίων ούτως ώστε να είναι δυνατή η καταχώρηση αίτησης αναθεώρησης σύμφωνα με τη Δ.59 θ.17.»

 

Άδεια για καταχώρηση αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος Certiorari παρέχεται εκεί όπου αποκαλύπτεται εκ πρώτης όψεως συζητήσιμη υπόθεση και διαφαίνεται υπέρβαση ή έλλειψη δικαιοδοσίας, νομικό σφάλμα εμφανές στο πρακτικό, προκατάληψη ή συμφέρον από τα πρόσωπα που λαμβάνουν την απόφαση, δόλο ή ψευδορκία στη λήψη της απόφασης ή παραβίαση  των κανόνων της φυσικής δικαιοσύνης (Κωνσταντινίδης (2003) 1 ΑΑΔ 1298, Τζεννάρο Περρέλα (Αρ. 2) (1995) 1 ΑΑΔ 692).

 

Περαιτέρω, ακόμα και σε περιπτώσεις όπου υπάρχει εκ πρώτης όψεως συζητήσιμη υπόθεση, η άδεια δεν δίδεται όπου προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο ή θεραπεία, εκτός και αν καταδειχθούν επαρκώς εξαιρετικές περιστάσεις για παρέκκλιση από τον κανόνα (βλ. Base Metal Trading Ltd v. Fastact Developments Ltd κ.ά. (2004) 1 ΑΑΔ 1535).

 

Ο κ. Μιχαήλ αγορεύοντας προς υποστήριξη της αίτησης εισηγήθηκε ότι η υπόθεση εμπίπτει στα πλαίσια του Άρθρου 155.4 του Συντάγματος. Η Πρωτοκολλητής, εισηγήθηκε, δεν άσκησε τη διακριτική της ευχέρεια και δεν επιλήφθηκε του καταλόγου εξόδων που της υποβλήθηκε, παράνομα και με πλήρη καταφρόνηση των κανόνων φυσικής δικαιοσύνης. Ο αιτητής είχε το δικαίωμα πρόσβασης στο Δικαστήριο στα πλαίσια της Δ.59 θ.25 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας. Ο εν λόγω διαδικαστικός κανονισμός, ανέφερε ο συνήγορος, ορθά ερμηνευόμενος, δίδει εξουσία στην Πρωτοκολλητή να επιληφθεί του καταλόγου εξόδων και να τον πιστοποιήσει προς το Δικαστήριο, το οποίο θα αποφασίσει στη συνέχεια κατά πόσο θα ακυρώσει τη συμφωνία του δικηγόρου με τον πελάτη. Χαρακτήρισε ως πασιφανή αδικία για τον αιτητή την απόφαση της Πρωτοκολλητού να μην επιληφθεί της ψήφισης των εξόδων, αφήνοντας άθικτη τη συμφωνία για πληρωμή ποσού €500.000,00 ενώ υπήρξαν ουσιαστικά δύο εμφανίσεις στο Δικαστήριο στα πλαίσια της αγωγής. Υπήρξε σφάλμα νόμου και εφαρμογή λανθασμένων αρχών δικαίου, τόνισε, στην απόφαση ότι μόνο δικηγόρος μπορεί να κάνει χρήση της Δ.59, ενώ ο πελάτης αφήνεται χωρίς οποιοδήποτε δικαίωμα προώθησης των δικαιωμάτων του. Ο ευπαίδευτος συνήγορος παρέπεμψε σε νομολογία που άπτεται κυρίως θεμάτων υπολογισμού εξόδων.

 

Εξέτασα με προσοχή τα στοιχεία που τέθηκαν ενώπιον μου, τα επιχειρήματα που ανέπτυξε ο συνήγορος, τη νομολογία στην οποία με παρέπεμψε, καθώς και τις πρόνοιες της Δ.59 θθ. 15, 16, 17 και 25.

 

Η Δ.59 πραγματεύεται το θέμα των εξόδων. Ο Πρωτοκολλητής έχει εξουσία να προβαίνει σε ψήφιση καταλόγου εξόδων, μεταξύ άλλων, σε περιπτώσεις μεταξύ δικηγόρου - πελάτη. Στην προκείμενη περίπτωση, αυτό που επεδίωξε ο αιτητής με την ψήφιση του καταλόγου εξόδων ήταν  ουσιαστικά η ακύρωση της συμφωνίας που είχε με ένα εκ των δικηγόρων του. Αυτή, όμως, η διαδικασία δεν προσφέρεται για την επίτευξη τέτοιου στόχου. Ούτε μπορεί δικηγόρος άλλος από αυτόν που διεκδικεί τα έξοδα να ζητήσει την ψήφιση εξόδων εκ μέρους του πελάτη. Σε τέτοιου είδους υποθέσεις είναι ο δικηγόρος που ζητά την ψήφιση και όχι ο πελάτης. Δεν έχει υποδειχθεί εξάλλου από τον συνήγορο οποιοσδήποτε διαδικαστικός κανονισμός ή νομοθετική πρόνοια ή νομολογία, η οποία προνοεί για τέτοια διαδικασία, έτσι ώστε να καταδειχθεί ότι υπάρχει έστω εκ πρώτης όψεως οποιαδήποτε παρανομία ή υπέρβαση εξουσίας ή αυθαιρεσία ή παραβίαση των αρχών της φυσικής δικαιοσύνης στην απόφαση της Πρωτοκολλητού.

 

Ούτε η Δ.59 θ.25 που επικαλέστηκε ο συνήγορος εφαρμόζεται στην προκείμενη περίπτωση. Ο εν λόγω διαδικαστικός κανονισμός προνοεί ως ακολούθως:

 

« Where on taxation between advocate and client the advocate relies upon any agreement and the client objects that it is unfair and unreasonable, the Registrar may enquire into the facts and certify the same to the Court; and if, upon such certificate, it shall appear to the Court or Judge that cause has been shown either for cancelling the agreement or for reducing the amount payable under the same, the Court or Judge shall have power to order such cancellation or reduction, and to give all such directions necessary or proper for the purpose of carrying such order into effect, or otherwise consequential thereon, as to the Court or Judge may seem fit.»[*]

 

Είναι προφανές ότι η Δ.59 θ.25 εφαρμόζεται στις περιπτώσεις όπου ο δικηγόρος στηρίζεται σε συμφωνία και ο πελάτης ενίσταται ισχυριζόμενος ότι αυτή είναι άδικη και παράλογη. Εννοείται λοιπόν ότι το αίτημα για ψήφιση γίνεται από τον δικηγόρο και ο πελάτης ενίσταται. Σχετικό είναι και το ακόλουθο απόσπασμα από την υπόθεση Νεοκλέους (2007) 1 ΑΑΔ 477, στη σελ. 480:

 

«Εξέτασα τις ουσιαστικές και δικονομικές πρόνοιες στις οποίες βασίζεται η παρούσα αίτηση και βρίσκω ότι μόνον η Δ.59, θ.25 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας είναι στην πραγματικότητα σχετική.  Η Δ.59, θ.25 προνοεί ότι όταν σε περίπτωση ψήφισης ή επιψήφισης εξόδων μεταξύ δικηγόρου και πελάτη, ο δικηγόρος βασίζεται σε συμφωνία και ο πελάτης ενίσταται για το λόγο ότι η συμφωνία είναι άδικη και παράλογη (unfair and unreasonable), ο Πρωτοκολλητής μπορεί (may) να ερευνήσει τα γεγονότα και να τα πιστοποιήσει στο δικαστήριο.  Και αν, στη βάση του πιστοποιητικού (του Πρωτοκολλητή) φανεί στο δικαστήριο ότι έχει καταδειχθεί αιτία είτε για την ακύρωση της συμφωνίας, είτε για τη μείωση του πληρωτέου ποσού δυνάμει της συμφωνίας, το δικαστήριο έχει την εξουσία να διατάξει τέτοια ακύρωση ή μείωση και να δώσει όλες τις αναγκαίες ή αρμόζουσες οδηγίες με σκοπό την υλοποίηση του διατάγματος του.»

 

Ο αιτητής στην προκείμενη περίπτωση ουσιαστικά επιζητεί την ακύρωση της συμφωνίας που συνήψε με τον δικηγόρο του. Αυτό όμως δεν μπορεί να επιτευχθεί με τη διαδικασία ψήφισης καταλόγου εξόδων, μέσα στο πλαίσιο που έχει διαμορφωθεί.

 

Για τους πιο πάνω λόγους θεωρώ ότι δεν έχει καταδειχθεί εκ πρώτης όψεως υπόθεση που να δικαιολογεί την έκδοση των αιτούμενων θεραπειών.

 

Η αίτηση απορρίπτεται.

 

 

                                                                             Κ. Σταματίου,

                                                                                         Δ.

 

 

/ΧΤΘ