ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
ECLI:CY:AD:2016:D401
(2016) 1 ΑΑΔ 1990
8 Αυγούστου, 2016
[ΝΑΘΑΝΑΗΛ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΚΤΗΜΑΤΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ΕΥΡΙΠΙΔΗ ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΛΤΔ
ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ
ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΩΝ CERTIORARI
ΚΑΙ PROHIBITION,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΕ
ΣΤΙΣ 7/2/2014 ΣΤΗΝ ΑΓΩΓΗ ΜΕ ΑΡ. 4780/2008
ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΜΕΣΟΥ ΜΕΤΑΞΥ 1. V.I.K.A.S HOMES LTD 2. ΚΤΗΜΑΤΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ΕΥΡΙΠΙΔΗ ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΛΤΔ ΚΑΙ 1. ΒΟΤΤΡΟΥ ΜΙΚΑΕΛ ΜΠΑΡΜΠΑΡΑ 2. ΧΡΥΣΤΑΛΛΑ ΔΗΜΗΤΡΑΚΗ
ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΕ
ΑΠΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗ,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΣΤΙΣ 20/2/2014 ΣΤΗΝ ΑΓΩΓΗ ΜΕ ΑΡ. 4780/2008 ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΜΕΣΟΥ ΜΕΤΑΞΥ 1. V.I.K.A.S HOMES LTD
2. ΚΤΗΜΑΤΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ΕΥΡΙΠΙΔΗ ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΛΤΔ ΚΑΙ 1. ΒΟΤΤΡΟΥ ΜΙΚΑΕΛ ΜΠΑΡΜΠΑΡΑ
2. ΧΡΥΣΤΑΛΛΑ ΔΗΜΗΤΡΑΚΗ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΑΠΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗ,
ΚΑΙ
ΔΗΛΩΣΗ ΠΟΥ ΚΑΤΑΧΩΡΗΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥΣ ΤΟΥ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΚΑΙ
ΤΗΣ ΠΡΑΚΤΙΚΗΣ ΤΟΥΤΟΥ ΩΣ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΕΙ
ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΕΠΙΣΗΣ
ΚΑΝ. 3 ΤΩΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΚΑΝΟΝΙΣΜΩΝ
(ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΤΟΥ 1960).
(Πολιτική Αίτηση Αρ. 83/2016)
Προνομιακά εντάλματα ― Certiorari ― Απορριπτική κατάληξη σε αίτηση για παροχή άδειας καταχώρησης αίτησης προς έκδοση εντάλματος αυτής της φύσης, λόγω ύπαρξης καθυστέρησης πέραν των δύο και πλέον χρόνων από την έκδοση της απόφασης της οποίας θα επιδιωκόταν η ακύρωση με Certiorari, αλλά και λόγω κατάχρησης διαδικασίας, διότι το αντικείμενο της αίτησης αποτέλεσε απόφαση σε άλλη προηγηθείσα πολιτική αίτηση.
Προνομιακά εντάλματα ― Εφαρμοστέες αρχές ― Καθυστέρηση ― Δεν είναι ορθό να προωθούνται με αδικαιολόγητη καθυστέρηση ώστε να αφήνονται οι διάφορες διαδικασίες στο κατώτερο Δικαστήριο να προχωρούν ― Στην Αγγλία, απ' όπου έχει αντληθεί η δικαιοδοσία για προνομιακά εντάλματα, η αίτηση για προνομιακό ένταλμα καταχωρείτο αρχικά εντός προθεσμίας έξι μηνών και αργότερα εντός τριών μηνών ― Αυτές οι προθεσμίες ήταν και οι ανώτατες επιτρεπόμενες προθεσμίες.
Με την αίτηση επιδιώχθηκε η παραχώρηση άδειας για καταχώριση αίτησης δια κλήσεως, με σκοπό την έκδοση προνομιακών ενταλμάτων της φύσεως Certiorari και Prohibition, προς το σκοπό ακύρωσης αποφάσεων Επαρχιακού Δικαστηρίου οι οποίες αφορούσαν, η μεν πρώτη απόρριψη της αγωγής των αιτητών λόγω μη προώθησης και η δεύτερη, έκδοση απόφασης επί της ανταπαίτησης η οποία ορίστηκε για απόδειξη ύστερα από την απόρριψη της αγωγής.
Της απόρριψης της αγωγής είχε προηγηθεί αίτημα απόσυρσης των δικηγόρων των αιτητών στην παρούσα και οι τελευταίοι είχαν εξασφαλίσει την παραχώρηση νέας ημερομηνίας προς εξεύρεση νέου δικηγόρου.
Αναφέρθηκε στην αίτηση για παροχή άδειας ότι όταν τους κοινοποιήθηκε η απόφαση στις 13.5.2014, οι αιτητές με νέο δικηγόρο ζήτησαν, χωρίς προηγουμένως να αιτηθούν οποιαδήποτε παράταση του χρόνου, τον παραμερισμό της απόφασης, στηριζόμενοι, μεταξύ άλλων, στη Δ.33 θ.θ. 1, 4 και 5. Η αίτηση αυτή απορρίφθηκε με το αιτιολογικό ότι δεν είχε καταχωρηθεί εντός της δεκαπενθήμερης προθεσμίας που επιτάσσει η Δ.33 θ.5 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας.
Οι πωλητές με βάση την απόφαση που εξασφάλισαν κατόπιν απόδειξης της ανταπαίτησης τους στην επίδικη αγωγή η οποία αφορούσε σύμβαση αγοραπωλησίας ακινήτου, τροχοδρόμησαν και διαδικασία εκκαθάρισης των αιτητών στη βάση του περί Εταιρειών Νόμου, Κεφ. 113.
Η αίτηση για έκδοση προνομιακού εντάλματος στηρίχθηκε στους κάτωθι λόγους:
α) Το Επαρχιακό Δικαστήριο ενήργησε εκτός δικαιοδοσίας και/ή καθ' υπέρβαση δικαιοδοσίας με εμφανές επί του πρακτικού νομικού ελαττώματος και/ή εμφανούς λάθους, πλάνης περί τα γεγονότα και παράβασης κανόνων φυσικής δικαιοσύνης.
β) Πρόωρα το Επαρχιακό Δικαστήριο απέρριψε την αγωγή στις 7.2.2014, διότι την ημέρα εκείνη η υπόθεση ήταν ορισμένη για οδηγίες και όχι για ακρόαση. Επομένως, κατά παράβαση των Δ.30 και 33, το Δικαστήριο δεν είχε δικαίωμα να απορρίψει την αγωγή.
γ) Περαιτέρω, κακώς το Δικαστήριο πρωτοδίκως εξέδωσε απόφαση επί της ανταπαίτησης στις 20.2.2014, χωρίς να ειδοποιηθούν προηγουμένως οι αιτητές για τη διαδικασία απόδειξης. Και η εν λόγω απόφαση εκδόθηκε καθ' υπέρβαση δικαιοδοσίας και κατά παράβαση των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας.
δ) Δεν υπήρχε οποιοδήποτε εναλλακτικό ένδικο μέσο διότι η περίοδος έφεσης είχε παρέλθει πριν από την κοινοποίηση της απόφασης επί της ανταπαίτησης και είχε ήδη προωθηθεί η διαδικασία παραμερισμού της απόφασης χωρίς επιτυχία.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Η νομολογία για την άσκηση της προνομιακής δικαιοδοσίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου είναι πασίγνωστη.
2. Αναφερόταν στην αίτηση και υποστήριξε περαιτέρω και ο συνήγορος ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου, ότι εξαιρετικές περιστάσεις εδώ συνιστούσαν η διαδικασία εκκαθάρισης των αιτητών αφενός και αφετέρου το ότι με βάση και το τεκμήριο 10 στην αίτηση, η ύπαρξη αρχαιοτήτων οδηγεί στην απαλλοτρίωση ουσιαστικά του χώρου του επίδικου πωληθέντος στους αιτητές τεμαχίου, ούτως ώστε στο τέλος της ημέρας οι αιτητές να αφεθούν να πληρώσουν ένα σοβαρό ποσό χρημάτων, στη βάση της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού ημερ. 20.2.2014, χωρίς να έχουν να πάρουν οτιδήποτε σε αντάλλαγμα.
3. Με βάση όλα τα σχετικά δεδομένα, η αίτηση δεν μπορούσε να πετύχει.
Θα έπρεπε να λεχθεί αρχικά ότι το ίδιο ακριβώς στην ουσία ζήτημα αποτέλεσε το αντικείμενο της Κτηματικές Επιχειρήσεις Ανδρέας Ευριπίδη Διογένους Λτδ (2015) 1 Α.Α.Δ. 1818, ECLI:CY:AD:2015:D558, επί της οποίας εξεδόθη απόφαση απορριπτική του αιτήματος για Certiorari και Prohibition, στις 19.8.2015.
4. Δεν ήταν, όπως ισχυρίστηκε ο συνήγορος, διαφορετικά τα δεδομένα που οδήγησαν σε εκείνη την απόφαση από τα όσα προωθήθηκαν ενώπιον του Δικαστηρίου με την παρούσα αίτηση. Η μόνη διαφορά ήταν ότι η Σταματίου, Δ., η οποία εξέτασε εκείνη την αίτηση, είχε ενώπιον της μόνο την απόφαση που εκδόθηκε στις 20.2.2014 επί της ανταπαίτησης.
5. Η ίδια όμως θεματολογία απασχολεί και το παρόν Δικαστήριο. Το μόνο που προστίθετο στην παρούσα αίτηση ως περαιτέρω αντικείμενο για Certiorari, ήταν και η προηγηθείσα απόφαση ημερ. 7.2.2014, στη βάση της οποίας απορρίφθηκε ως μη προωθηθείσα η αγωγή των αιτητών.
6. Τα δεδομένα, κατά τα λοιπά, όπως απορρέουν από την απόφαση της Σταματίου, Δ., ήταν ακριβώς τα ίδια με όσα το Δικαστήριο αντιμετώπισε στην παρούσα αίτηση. Εκεί, πέραν από τη νομολογία που αναφέρεται στα προνομιακά εντάλματα, απετέλεσε και απόφαση του Δικαστηρίου ότι δεν είχε καν θεμελιωθεί εκ πρώτης όψεως υπόθεση ώστε να δικαιολογείτο η παραχώρηση της αιτούμενης άδειας.
7. Ακόμη και να υπήρχε όμως εκ πρώτης όψεως συζητήσιμη, όπως λέχθηκε, σε εκείνη την απόφαση, δεν θα μπορούσε να χορηγηθεί η άδεια λόγω της ύπαρξης άλλων ένδικων μέσων και της απουσίας ταυτοχρόνως εξαιρετικών περιστάσεων.
8. Υπήρχε, όπως αναφέρεται, το ένδικο μέσο της έφεσης και της αίτησης για παραμερισμό της απόφασης. Σημειώθηκε επίσης στην εν λόγω απόφαση, ότι η αίτηση ήταν και καθυστερημένη διότι οι αιτητές είχαν λάβει γνώση της επίδικης απόφασης στις 13.5.2014, 15 μήνες πριν να καταχωρηθεί η αίτηση για Certiorari σε εκείνη την αίτηση.
9. Η πιο πάνω απόφαση υιοθετήθηκε πλήρως και από το εκδικάζον Δικαστήριο, με την προσθήκη ότι η νομολογία επιβάλλει όπως αιτήσεις για προνομιακά εντάλματα καταχωρούνται το συντομότερο δυνατό εφόσον η προνομιακή θεραπεία εναπόκειται στη διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου. Καθυστέρηση στην επιδίωξη λήψης άδειας, δημιουργεί ανυπέρβλητο κώλυμα στην επίτευξη του σκοπού.
10. Ήταν φανερό ότι η αίτηση που εισήχθη ενώπιον του Δικαστηρίου ήταν όχι μόνο ιδιαίτερα καθυστερημένη, έχοντας εισαχθεί δύο χρόνια και πλέον από την απόφαση ημερ. 20.2.2014, αλλά αποτελούσε και κατάχρηση διαδικασίας διότι το αυτό αντικείμενο αποτέλεσε απόφαση στην Κτηματικές Επιχειρήσεις Ανδρέας Ευριπίδη Διογένους Λτδ (2015) 1 Α.Α.Δ. 1818, ECLI:CY:AD:2015:D558.
11. Δεν είναι δυνατόν να καταχωρούνται αποσπασματικά οι επιδιωκόμενες θεραπείες ή η βάση της αναζητούμενης θεραπείας να τίθεται κάθε φορά προσθετικά ή με εναλλακτικό τρόπο, διότι η λήψη άδειας αφορά σ' ένα ενιαίο σύνολο γεγονότων με αναφορά και παραπομπή ως θεμέλιο την απόφαση του κατώτερου Δικαστηρίου.
12. Αρκετά από τα προβλήματα της αίτησης τα οποία υποδείχθησαν στην παρούσα, είχαν υποδειχθεί και στην απόφαση ημερ. 8.7.2016 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού όταν το τελευταίο απέρριψε την αίτηση ημερ. 19.10.2015, με την οποία ζητήθηκε για πρώτη φορά, μετά από μεγάλη πάροδο χρόνου, παράταση του χρόνου για καταχώριση νέας αίτησης παραμερισμού.
13. Όπως επισημάνθηκε και στην απόφαση στην Κτηματικές Επιχειρήσεις Ανδρέας Ευριπίδη Διογένους Λτδ (2015) 1 Α.Α.Δ. 1818, ECLI:CY:AD:2015:D558, το Ανώτατο Δικαστήριο στην προνομιακή του δικαιοδοσία ελέγχει τη νομιμότητα της απόφασης και όχι την ορθότητα της απόφασης του κατώτερου Δικαστηρίου και ήταν αρκετό να αναφερθεί ότι όταν η απαίτηση των αιτητών απερρίφθη στις 7.2.2014 ως μη προωθηθείσα, αυτό έγινε διότι οι αιτητές δεν ενεφανίσθησαν παρόλο που γνώριζαν για την ημερομηνία από τις 10.12.2013, εφόσον ήταν παρόντες ενώπιον του Δικαστηρίου.
14. Οι αιτητές είχαν σε διάφορα χρονικά διαστήματα στη διάθεση τους πλείστα όσα εναλλακτικά ένδικα, τα οποία δυστυχώς από κακό χειρισμό δεν εκμεταλλεύθηκαν έγκαιρα ή με τον ορθό δικονομικό τρόπο.
Η αίτηση απορρίφθηκε.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Global Consolidator Public Ltd (2006) 1 Α.Α.Δ. 464,
Perella (1995) 1 Α.Α.Δ. 692,
Κωνσταντινίδης (2003) 1 Α.Α.Δ. 1298,
Hellenger Trading Ltd (2001) 1 Α.Α.Δ. 1965,
Μαρκίδης (2004) 1 Α.Α.Δ. 552,
Κτηματικές Επιχειρήσεις Ανδρέας Ευριπίδη Διογένους Λτδ (2015) 1 Α.Α.Δ. 1818, ECLI:CY:AD:2015:D558,
R. v. Herrod [1976] 1 All E.R. 273,
Γενικός Εισαγγελέας (Αρ.1) (2012) 1 Α.Α.Δ. 2499,
Χατζηρούσσου υπό την ιδιότητα του ως παραλήπτης της Y. Liasides Developers Ltd (2011) 1 Α.Α.Δ. 1703,
Μαυρομιχάλης v. Γενικού Εισαγγελέα (1996) 1 Α.Α.Δ. 530.
Αίτηση.
Χρ. Χατζηστερκώτης, για την Αιτήτρια.
Ex tempore
NAΘΑΝΑΗΛ, Δ.: Ενώπιον του Δικαστηρίου έχει καταχωρηθεί η παρούσα αίτηση για λήψη άδειας για την καταχώριση αίτησης δια κλήσεως, με σκοπό την έκδοση Προνομιακών Ενταλμάτων Certiorari και Prohibition, ούτως ώστε να μεταφερθούν στο Ανώτατο Δικαστήριο η απόφαση ημερ. 7.2.2014 και η απόφαση ημερ. 20.2.2014, αμφότερες των οποίων εκδόθηκαν στο πλαίσιο της αγωγής αρ. 4780/2008, του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού, ώστε οι αποφάσεις αυτές να ακυρωθούν.
Τα γεγονότα τα οποία οδήγησαν στην καταχώριση της παρούσας αίτησης αναφέρονται στην Έκθεση και στην ένορκη δήλωση που καθηκόντως τη συνοδεύουν και σε συντομία έχουν ως εξής:
Οι παρόντες αιτητές, Κτηματικές Επιχειρήσεις Ανδρέας Ευριπίδη Διογένους Λτδ, είναι μια εκ των δύο εταιρειών που συμβλήθηκαν με πωλητές για την αγορά ακινήτου στο χωριό Ερήμη στη Λεμεσό. Καταρτίστηκε μεταξύ τους πωλητήριο έγγραφο την 11.7.2007 και πληρώθηκε κατά την υπογραφή ένα ποσό έναντι, το δε υπόλοιπο θα καταβαλλόταν με τη μεταβίβαση του τεμαχίου γης. Στην πορεία διεφάνη ότι στο ακίνητο υπήρχαν αρχαιότητες με αποτέλεσμα να μην ήταν δυνατή η λήψη άδειας από τις αρμόδιες αρχές για την πολεοδομική του ανάπτυξη. Οι παρόντες αιτητές αντέδρασαν με την καταχώριση αγωγής στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού, την προαναφερθείσα, με την οποία ζήτησαν την επιστροφή του τιμήματος που κατεβλήθη αφού προηγουμένως ακύρωσαν με σχετική επιστολή των δικηγόρων τους το αγοραπωλητήριο έγγραφο. Οι πωλητές του κτήματος καταχώρισαν υπεράσπιση και ανταπαίτηση, αξιώνοντας και αποζημιώσεις εναντίον των αγοραστών, μεταξύ των οποίων και οι νυν αιτητές.
Στις 10.12.2013 στην παρουσία δικηγόρων για τους ενάγοντες-αιτητές και δικηγόρων για τους πωλητές, καθώς επίσης και στην παρουσία του Ανδρέα Διογένους, διευθυντή των εναγόντων, νυν αιτητών, το Δικαστήριο μετά που ζητήθηκε άδεια αποχώρησης των δικηγόρων των αιτητών, όρισε την υπόθεση σε νέα ημερομηνία για οδηγίες ώστε οι αιτητές να δυνηθούν να διορίσουν νέο δικηγόρο. Ως τέτοια ημερομηνία δόθηκε η 7.2.2014. Στις 7.2.2014, όμως, ουδείς εμφανίστηκε για τους αιτητές, ως ενάγοντες τότε στην αγωγή αρ. 4780/2008, με αποτέλεσμα προφανώς να ζητηθεί η απόρριψη της αγωγής λόγω μη προώθησης και το Δικαστήριο αποδεχόμενο τη θέση αυτή απέρριψε την απαίτηση των εναγόντων-αιτητών ως μη προωθηθείσα. Ταυτόχρονα όρισε την 20.2.2014 ως ημερομηνία απόδειξης επί της ανταπαίτησης των εναγομένων-πωλητών. Εκδόθηκε πράγματι στις 20.2.2014 σχετική απόφαση μετά την απόδειξη της υπόθεσης. Τα δεδομένα αυτά, εκτός από την Έκθεση και την ένορκη δήλωση, υποστηρίζονται και από τα τεκμήρια 5, 6 και 7 της παρούσας αίτησης.
Αναφέρεται στην παρούσα αίτηση ότι όταν τους κοινοποιήθηκε η απόφαση στις 13.5.2014, οι αιτητές με νέο δικηγόρο ζήτησαν, χωρίς προηγουμένως να αιτηθούν οποιαδήποτε παράταση του χρόνου, τον παραμερισμό της απόφασης, στηριζόμενοι, μεταξύ άλλων, στη Δ.33 θ.θ. 1, 4 και 5. Η αίτηση αυτή απορρίφθηκε με το αιτιολογικό ότι δεν είχε καταχωρηθεί εντός της δεκαπενθήμερης προθεσμίας που επιτάσσει η Δ.33 θ.5 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας.
Οι πωλητές με βάση την απόφαση που εξασφάλισαν κατόπιν απόδειξης της ανταπαίτησης τους, τροχιοδρόμησαν και διαδικασία εκκαθάρισης των αιτητών στη βάση του περί Εταιρειών Νόμου, Κεφ. 113.
Είναι η θέση των αιτητών, μέσω του συνηγόρου τους, ότι θα πρέπει να χορηγηθεί η παρούσα επιδιωκόμενη άδεια για καταχώριση αιτήσεως δια κλήσεως για ακύρωση με Certiorari των αποφάσεων ημερ. 7.2.2014 και 20.2.2014, λόγω του ότι το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού ενήργησε εκτός δικαιοδοσίας και/ή καθ' υπέρβαση δικαιοδοσίας με εμφανές επί του πρακτικού νομικού ελαττώματος και/ή εμφανούς λάθους, πλάνης περί τα γεγονότα και παράβασης κανόνων φυσικής δικαιοσύνης.
Αποτελεί τη θέση του συνηγόρου ότι πρόωρα το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού απέρριψε την αγωγή στις 7.2.2014, διότι την ημέρα εκείνη η υπόθεση ήταν ορισμένη για οδηγίες και όχι για ακρόαση. Επομένως, κατά παράβαση των Δ.30 και 33, το Δικαστήριο δεν είχε δικαίωμα να απορρίψει την αγωγή. Περαιτέρω, κακώς το Δικαστήριο πρωτοδίκως εξέδωσε απόφαση επί της ανταπαίτησης στις 20.2.2014, χωρίς να ειδοποιηθούν προηγουμένως οι αιτητές για τη διαδικασία απόδειξης. Και πάλι η απόφαση αυτή εκδόθηκε, κατ' ισχυρισμόν, καθ' υπέρβαση δικαιοδοσίας και κατά παράβαση των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας.
Αποτελεί περαιτέρω εισήγηση του συνηγόρου ότι δεν υπάρχει οποιοδήποτε εναλλακτικό ένδικο μέσο διότι η περίοδος έφεσης είχε παρέλθει πριν την κοινοποίηση της απόφασης επί της ανταπαίτησης και ότι έχει ήδη προωθηθεί η διαδικασία παραμερισμού της απόφασης χωρίς επιτυχία. Περαιτέρω, είχε πρόσθετα ζητηθεί με αίτηση ημερ. 19.10.2015, παράταση του χρόνου καταχώρισης νέας αίτησης παραμερισμού, η οποία εξεδικάσθη από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού και απορρίφθηκε στις 8.7.2016.
Η νομολογία για την άσκηση της προνομιακής δικαιοδοσίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου είναι πασίγνωστη και έγκειται στο ότι όλα τα προνομιακά εντάλματα χορηγούνται κατ' εξαίρεση, εφόσον αποτελούν προνόμιο και αντλούν την υπόσταση τους από το κατάλοιπο της εξουσίας για έλεγχο των κατώτερων Δικαστηρίων. Τα προνομιακά εντάλματα δεν είχαν ποτέ και ούτε έχουν σκοπό να υποκαταστήσουν το ένδικο μέσο της έφεσης, ή οποιοδήποτε άλλο ένδικο μέσο προσφέρεται ανάλογα με τα δεδομένα της υπόθεσης. Αναφορά μπορεί να γίνει στην υπόθεση Global Consolidator Public Ltd (2006) 1 Α.Α.Δ. 464. Όπου το πρακτικό της τηρηθείσας διαδικασίας από το κατώτερο Δικαστήριο δεικνύει έλλειψη ή υπέρβαση δικαιοδοσίας, έκδηλη πλάνη περί το Νόμο, προκατάληψη ή συμφέρον, δόλο ή ψευδορκία στη λήψη της απόφασης ή παραβίαση των κανόνων της φυσικής δικαιοσύνης, είναι δυνατή η χορήγηση του προνομιακού εντάλματος Certiorari ή Prohibition, ανάλογα με την περίπτωση.
Όμως, ακόμη και αν υπάρχει εκ πρώτης όψεως συζητήσιμη υπόθεση, η άδεια δεν δίδεται όπου προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο ή θεραπεία εκτός και αν καταδειχθούν επαρκώς εξαιρετικές περιστάσεις για παρέκκλιση από τον κανόνα. Σχετικές είναι οι αποφάσεις Perella (1995) 1 Α.Α.Δ. 692, Κωνσταντινίδης (2003) 1 Α.Α.Δ. 1298, Hellenger Trading Ltd (2001) 1 Α.Α.Δ. 1965 και Μαρκίδης (2004) 1 Α.Α.Δ. 552.
Αναφέρεται στην αίτηση και υποστήριξε και ο συνήγορος ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, ότι εξαιρετικές περιστάσεις εδώ συνιστούν η διαδικασία εκκαθάρισης των αιτητών αφενός και αφετέρου το ότι με βάση και το τεκμήριο 10 στην αίτηση, η ύπαρξη αρχαιοτήτων οδηγεί στην απαλλοτρίωση ουσιαστικά του χώρου του τεμαχίου, ούτως ώστε στο τέλος της ημέρας οι αιτητές να αφεθούν να πληρώσουν ένα σοβαρό ποσό χρημάτων, στη βάση της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού ημερ. 20.2.2014, χωρίς να έχουν να πάρουν οτιδήποτε σε αντάλλαγμα.
Έχοντας υπόψη όλα τα πιο πάνω δεδομένα, η αίτηση δεν μπορεί να επιτύχει.
Καταρχάς θα πρέπει να λεχθεί ότι το ίδιο ακριβώς στην ουσία ζήτημα αποτέλεσε το αντικείμενο της Κτηματικές Επιχειρήσεις Ανδρέας Ευριπίδη Διογένους Λτδ (2015) 1 Α.Α.Δ. 1818, ECLI:CY:AD:2015:D558, επί της οποίας εξεδόθη απόφαση απορριπτική του αιτήματος για Certiorari και Prohibition, στις 19.8.2015. Δεν ήταν, όπως ισχυρίστηκε ο συνήγορος, διαφορετικά τα δεδομένα που οδήγησαν σε εκείνη την απόφαση από τα όσα σήμερα προωθούνται ενώπιον του Δικαστηρίου. Η μόνη διαφορά ήταν ότι η Σταματίου, Δ., η οποία εξέτασε την αίτηση, είχε ενώπιον της μόνο την απόφαση που εκδόθηκε στις 20.2.2014. Η ίδια όμως θεματολογία απασχολεί και το παρόν Δικαστήριο. Το μόνο που προστίθεται σήμερα, ως περαιτέρω αντικείμενο για Certiorari, είναι και η προηγηθείσα απόφαση ημερ. 7.2.2014, στη βάση της οποίας απορρίφθηκε ως μη προωθηθείσα η αγωγή των αιτητών. Τα δεδομένα, κατά τα λοιπά, όπως απορρέουν από την απόφαση της Σταματίου, Δ., είναι ακριβώς τα ίδια με όσα το Δικαστήριο αντιμετωπίζει στην παρούσα αίτηση. Εκεί, πέραν από τη νομολογία που αναφέρεται στα προνομιακά εντάλματα, απετέλεσε και απόφαση του Δικαστηρίου ότι δεν είχε καν θεμελιωθεί εκ πρώτης όψεως υπόθεση ώστε να δικαιολογείτο η παραχώρηση της αιτούμενης άδειας. Ακόμη και να υπήρχε όμως εκ πρώτης όψεως συζητήσιμη, όπως λέχθηκε, υπόθεση δεν θα μπορούσε να χορηγηθεί η άδεια λόγω της ύπαρξης άλλων ένδικων μέσων και της απουσίας ταυτοχρόνως εξαιρετικών περιστάσεων. Υπήρχε, όπως αναφέρεται, το ένδικο μέσο της έφεσης και της αίτησης για παραμερισμό της απόφασης. Σημειώθηκε επίσης στην απόφαση της Σταματίου, Δ., ότι η αίτηση ήταν και καθυστερημένη διότι οι αιτητές είχαν λάβει γνώση της επίδικης απόφασης στις 13.5.2014, 15 μήνες πριν να καταχωρηθεί η αίτηση για Certiorari ενώπιον της.
Το παρόν Δικαστήριο δεν μπορεί παρά να συμφωνήσει πλήρως με τα λεχθέντα στην απόφαση στην Κτηματικές Επιχειρήσεις Ανδρέας Ευριπίδη Διογένους Λτδ (2015) 1 Α.Α.Δ. 1818, ECLI:CY:AD:2015:D558. Προστίθεται και το εξής. Ότι η νομολογία επιβάλλει όπως αιτήσεις για προνομιακά εντάλματα καταχωρούνται το συντομότερο δυνατό εφόσον η προνομιακή θεραπεία εναπόκειται στη διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου. Καθυστέρηση στην επιδίωξη λήψης άδειας δημιουργεί ανυπέρβλητο κώλυμα στην επίτευξη του σκοπού (Πέτρου Αρτέμη: Προνομιακά Εντάλματα, σελ. 68-70, παρ. 2.40-2.42, R. v. Herrod [1976] 1 All E.R. 273 και Αίτηση του Γενικού Εισαγγελέα για Certiorari (Αρ.1) (2012) 1 Α.Α.Δ. 2499). Στην υπόθεση Χατζηρούσσου υπό την ιδιότητα του ως παραλήπτη της Y. Liasides Developers Ltd (2011) 1 Α.Α.Δ. 1703, αναφέρθηκε ότι αιτήσεις για προνομιακά εντάλματα δεν είναι ορθό να προωθούνται με αδικαιολόγητη καθυστέρηση ώστε να αφήνονται οι διάφορες διαδικασίες στο κατώτερο Δικαστήριο να προχωρούν. Να λεχθεί επίσης ότι στην Αγγλία, απ' όπου στην ουσία έχει αντληθεί η δικαιοδοσία για προνομιακά εντάλματα, η αίτηση για προνομιακό ένταλμα καταχωρείτο αρχικά εντός προθεσμίας έξι μηνών και αργότερα εντός τριών μηνών. Αυτές οι προθεσμίες ήταν και οι ανώτατες επιτρεπόμενες προθεσμίες.
Είναι φανερό ότι η αίτηση που εισάγεται σήμερα ενώπιον του Δικαστηρίου είναι όχι μόνο ιδιαίτερα καθυστερημένη, έχοντας εισαχθεί δύο χρόνια και πλέον από την απόφαση ημερ. 20.2.2014, αλλά αποτελεί και κατάχρηση διαδικασίας διότι το αυτό αντικείμενο αποτέλεσε απόφαση στην Κτηματικές Επιχειρήσεις Ανδρέας Ευριπίδη Διογένους Λτδ (2015) 1 Α.Α.Δ. 1818, ECLI:CY:AD:2015:D558. Όπως εξηγήθηκε και κατά τη συζήτηση της παρούσας ακρόασης, δεν είναι δυνατόν να καταχωρούνται αποσπασματικά οι επιδιωκόμενες θεραπείες ή η βάση της αναζητούμενης θεραπείας να τίθεται κάθε φορά προσθετικά ή με εναλλακτικό τρόπο, διότι η λήψη άδειας αφορά σ' ένα ενιαίο σύνολο γεγονότων με αναφορά και παραπομπή ως θεμέλιο την απόφαση του κατώτερου Δικαστηρίου.
Αρκετά από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι παρόντες αιτητές έχουν υποδειχθεί και στην απόφαση ημερ. 8.7.2016 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού όταν το τελευταίο απέρριψε την αίτηση ημερ. 19.10.2015, με την οποία ζητήθηκε για πρώτη φορά, μετά από μεγάλη πάροδο χρόνου, παράταση του χρόνου για καταχώριση νέας αίτησης παραμερισμού. Όπως υποδείχθηκε και στην απόφαση στην Κτηματικές Επιχειρήσεις Ανδρέας Ευριπίδη Διογένους Λτδ (2015) 1 Α.Α.Δ. 1818, ECLI:CY:AD:2015:D558, το Ανώτατο Δικαστήριο στην προνομιακή του δικαιοδοσία ελέγχει τη νομιμότητα της απόφασης και όχι την ορθότητα της απόφασης του κατώτερου Δικαστηρίου και είναι αρκετό να αναφερθεί ότι όταν η απαίτηση των αιτητών απερρίφθη στις 7.2.2014 ως μη προωθηθείσα, αυτό έγινε διότι οι αιτητές δεν ενεφανίσθησαν παρόλο που γνώριζαν για την ημερομηνία από τις 10.12.2013, εφόσον ήταν παρόντες ενώπιον του Δικαστηρίου. Σε αυτό είναι βοηθητική και η απόφαση την οποία ανέφερε ο συνήγορος, η Μαυρομιχάλη v. Γενικού Εισαγγελέα (1996) 1 Α.Α.Δ. 530.
Οι αιτητές είχαν σε διάφορα χρονικά διαστήματα στη διάθεση τους πλείστα όσα εναλλακτικά ένδικα μέσα τα οποία δυστυχώς από κακό χειρισμό δεν εκμεταλλεύθηκαν έγκαιρα ή με τον ορθό δικονομικό τρόπο. Δεν ζήτησαν ούτε παράταση χρόνου για καταχώριση έφεσης επί της αρχικής απόφασης και της ανταπαίτησης παρά το ότι, ως δήλωσαν, η συνταγμένη απόφαση τους είχε επιδοθεί μετά την πάροδο της προθεσμίας της έφεσης.
Αναμφίβολα η προνομιακή δικαιοδοσία του Ανωτάτου Δικαστηρίου δεν μπορεί να είναι αρωγός σε αυτό το εξαιρετικά καθυστερημένο στάδιο, ιδιαίτερα όταν οι αιτητές αποτάθηκαν για το ίδιο ουσιαστικό ζήτημα στο Ανώτατο Δικαστήριο και προηγουμένως με ανεπιτυχή κατάληξη. Δεν υπάρχει συνεπώς συζητήσιμο θέμα, ούτε εξαιρετικές περιστάσεις.
Η αίτηση λοιπόν απορρίπτεται.
Η αίτηση απορρίπτεται.