|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2013) 1 ΑΑΔ 2455
29 Νοεμβρίου, 2013
[ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Π., ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Δ/στές]
ΛΕΩΝΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΪΔΟΥ ΜΑΥΡΟΝΙΚΟΛΑ,
Εφεσείουσα - Ενάγουσα -Αιτήτρια,
ν.
1. ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΑΝΔΡΕΟΥ,
2. ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΪΔΟΥ,
3. ΠΑΝΙΚΟΥ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ,
4. ΣΠΥΡΟΥ ΣΠΥΡΟΥ,
5. CK RESTAURANT SYSTEM FRANCHISERS LIMITED,
6. A & P (ANDREOU & PARASKEVAIDES) FOOD & BEVERAGES LTD,
Εφεσιβλήτων - Εναγομένων - Καθ' ων η Αίτηση.
(Πολιτική Έφεση Αρ. 136/2012)
Έφεση ― Αίτηση για παράταση του χρόνου για καταχώρηση περιγράμματος ― Έγινε αποδεκτή από το Εφετείο με το σκεπτικό ότι οι εφεσείοντες δεν αδράνησαν για οποιοδήποτε σημαντικό χρονικό διάστημα, ούτε επέδειξαν ουσιαστική αδιαφορία για την προώθηση της έφεσής τους ― Είναι επιτρεπτή εφόσον με την παραχωρηθείσα χαλάρωση δεν υπονομεύεται η απονομή της δικαιοσύνης.
Έφεση ― Αίτηση για παράταση του χρόνου για καταχώρηση περιγράμματος έφεσης ― Κανονισμός 12 του περί Εφέσεων (Προδικασία, Περιγράμματα Αγορεύσεων, Περιορισμός του Χρόνου των Προφορικών Αγορεύσεων και Συνοπτική Διαδικασία για την Απόρριψη Προδήλως Αβάσιμων Εφέσεων) Προδικαστικού Κανονισμού του 1996 ― Εάν η έφεση δεν έχει απορριφθεί δεν υπεισέρχεται λόγος ο οποίος μπορεί να αποκλείσει την εφαρμογή των προνοιών του Κανονισμού 12.
Η αιτήτρια/εφεσείουσα αιτήθηκε με αίτηση που προώθησε, παράταση του χρόνου καταχώρησης του περιγράμματος εκκρεμούσας έφεσης της.
Σύμφωνα με τα όσα αναφέρθηκαν στην ένορκη δήλωση που συνόδευε την αίτηση, η μη καταχώρηση εντός της καθορισμένης προθεσμίας ήταν αποτέλεσμα εσφαλμένης συνεννόησης στο γραφείο των δικηγόρων της, για την οποία παρατέθηκαν λεπτομέρειες.
Η παρούσα αίτηση υποβλήθηκε δύο μήνες μετά την εκπνοή του χρόνου καταχώρησης του περιγράμματος αγόρευσης συνεπεία της άρνησης του δικηγόρου της άλλης πλευράς να συγκατατεθεί στην παραχώρηση χρόνου.
Οι εφεσίβλητοι - καθ' ων η αίτηση καταχώρησαν ένσταση με την οποία επικαλούνταν ότι δεν υφίστατο κανένας νόμιμος λόγος για να δινόταν η αιτούμενη παράταση και ότι η αιτήτρια για σημαντικό χρονικό διάστημα επέδειξε ουσιαστική αδιαφορία.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Η έφεση δεν είχε απορριφθεί και, συνεπώς, εφαρμοζόταν ο Κανονισμός 12 του περί Εφέσεων (Προδικασία, Περιγράμματα Αγορεύσεων, Περιορισμός του Χρόνου των Προφορικών Αγορεύσεων και Συνοπτική Διαδικασία για την Απόρριψη Προδήλως Αβάσιμων Εφέσεων) Προδικαστικού Κανονισμού του 1996.
2. Η δυνατότητα παράτασης του χρόνου για την υποβολή περιγράμματος αγόρευσης αναγνωρίστηκε από τη νομολογία εφόσον με την επιτρεπόμενη χαλάρωση δεν υπονομεύεται η απονομή της δικαιοσύνης.
3. Η καθυστέρηση αντικρίζεται στη βάση της εξήγησης που δόθηκε από την αιτήτρια, η οποία δεν αμφισβητήθηκε από τους καθ' ων η αίτηση.
4. Το λάθος που επεδείχθη στην έγκαιρη καταχώρηση του περιγράμματος δεν μπορούσε να θεωρηθεί ηθελημένο, ούτε η συμπεριφορά των δικηγόρων της αιτήτριας θα μπορούσε να εξισωθεί με αδιαφορία ή έλλειψη ενδιαφέροντος για τη συνέχιση της έφεσης.
5. Δεν είχε καταδειχθεί δυσμενής επηρεασμός των δικαιωμάτων των καθ' ων η αίτηση και η έγκριση της αίτησης ήταν δικαιολογημένη.
Η αίτηση επιτράπηκε με έξοδα εναντίον της αιτήτριας.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Δήμος Στροβόλου ν. Γιασεμίδου (1997) 3 Α.Α.Δ. 104,
Κολλάτου ν. Παναγιώτου (2003) 1(Β) Α.Α.Δ. 895.
Έφεση - Αίτηση.
Αίτηση στα πλαίσια της πιο πάνω Έφεσης από την Ενάγουσα εναντίον της ενδιάμεσης απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας (Λιάτσος, Π.Ε.Δ.), (Αγωγή Αρ. 4817/2011), ημερομ. 14/3/2012.
Γ. Μούντης με Ν. Νικολάου, για την Εφεσείουσα.
Κ. Μιχαηλίδης με Π. Σπανό και Μ. Κατσελή, για τους Εφεσίβλητους.
Cur. adv. vult.
ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Π.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει η Σταματίου, Δ.
ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Δ.: Στις 25 Απριλίου 2013 που η έφεση ήταν ορισμένη για προδικασία, το Εφετείο έδωσε οδηγίες για την κατάθεση περιγραμμάτων εντός των προθεσμιών που τάσσονται από τον περί Εφέσεων (Προδικασία, Περιγράμματα Αγορεύσεων, Περιορισμός του Χρόνου των Προφορικών Αγορεύσεων και Συνοπτική Διαδικασία για την Απόρριψη Προδήλως Αβάσιμων Εφέσεων) Διαδικαστικό Κανονισμό του 1996. Ο συνήγορος της εφεσείουσας δεν συμμορφώθηκε με την προθεσμία που προβλέπει ο σχετικός Κανονισμός και υπεβλήθη η παρούσα αίτηση με την οποία ζητείται παράταση του χρόνου καταχώρησης του περιγράμματος αγόρευσης της εφεσείουσας.
Όπως επεξηγείται στην ένορκη δήλωση που συνοδεύει την αίτηση, τις οδηγίες του δικαστηρίου για την καταχώρηση του περιγράμματος έλαβε δικηγόρος άλλος από εκείνον που χειριζόταν την υπόθεση ο οποίος, κατά την επιστροφή του στο γραφείο, άφησε τον φάκελο της υπόθεσης με τις οδηγίες στο γραφείο του δικηγόρου που χειριζόταν την υπόθεση. Ο τελευταίος παρέλειψε να σημειώσει στο ημερολόγιο του τις οδηγίες για την καταχώρηση του περιγράμματος, με αποτέλεσμα να μην καταχωριστεί πριν λήξει η σχετική προθεσμία. Στις 12.8.2013, μετά από τηλεφώνημα από το δικηγορικό γραφείο των εφεσιβλήτων οι οποίοι ζήτησαν να πληροφορηθούν για την καταχώρηση του περιγράμματος, διεπιστώθη το σφάλμα. Την επόμενη μέρα ετοιμάστηκε αίτηση για παράταση του χρόνου και ζητήθηκε από το δικηγόρο των εφεσιβλήτων να συγκατατεθεί σ' αυτήν. Μετά την άρνηση του να συγκατατεθεί καταχωρίστηκε η παρούσα αίτηση.
Οι εφεσίβλητοι - καθ' ων η αίτηση καταχώρησαν ένσταση με την οποία επικαλούνται ότι δεν υφίσταται κανένας νόμιμος λόγος για να δοθεί η αιτούμενη παράταση. Η αιτήτρια για σημαντικό χρονικό διάστημα επέδειξε ουσιαστική αδιαφορία για την προώθηση μίας έφεσης η οποία δεν έχει πιθανότητες επιτυχίας. Περαιτέρω, αναφέρεται ότι οι δικηγόροι της αιτήτριας επικαλούνται την ύπαρξη αυτής της έφεσης για να εξασφαλίσουν πλεονεκτήματα στην αγωγή 136/11 που αφορά η έφεση. Σημειώνουμε ότι η παρούσα έφεση αφορά αμφισβήτηση ενδιάμεσης απόφασης δικαστηρίου με την οποία ακυρώθηκε διάταγμα τύπου Anton Pillar μετά που υπήρξε συμμόρφωση με το διάταγμα από μέρους των καθ΄ ων η αίτηση. Σύμφωνα δε με τα γεγονότα που τίθενται στην ένσταση, ακολούθησε απόφαση του δικαστηρίου για επιστροφή των εγγράφων που δόθηκαν στην αιτήτρια, εναντίον της οποίας επίσης καταχωρήθηκε έφεση.
Οι συνήγοροι των δύο πλευρών ανέπτυξαν τις αντίστοιχες θέσεις τους σε γραπτές αγορεύσεις όπου ανέλυσαν τις αρχές που διέπουν το θέμα και τις αντίστοιχες θέσεις τους.
Η παρούσα έφεση δεν έχει απορριφθεί και, συνεπώς, εφαρμόζεται ο Κανονισμός 12 του περί Εφέσεων (Προδικασία, Περιγράμματα Αγορεύσεων, Περιορισμός του Χρόνου των Προφορικών Αγορεύσεων και Συνοπτική Διαδικασία για την Απόρριψη Προδήλως Αβάσιμων Εφέσεων) Προδικαστικού Κανονισμού του 1996, ο οποίος προνοεί ότι:
«Η προθεσμία για την υποβολή περιγραμμάτων αγορεύσεων μπορεί να παραταθεί από το Εφετείο, εφόσον κρίνεται ότι το επιβάλλει το συμφέρον της δικαιοσύνης».
Η δυνατότητα παράτασης του χρόνου για την υποβολή περιγράμματος αγόρευσης αναγνωρίστηκε από τη νομολογία. Στην υπόθεση Δήμος Στροβόλου ν. Γιασεμίδου (1997) 3 Α.Α.Δ. 104, το Ανώτατο Δικαστήριο τόνισε ότι εάν η έφεση δεν έχει απορριφθεί δεν υπεισέρχεται λόγος ο οποίος μπορεί να αποκλείσει την εφαρμογή των προνοιών του Κανονισμού 12. Αφού δε το δικαστήριο έλαβε υπόψη ότι ο Κανονισμός 12 βρίσκεται σε αρμονία με τη Δ.57 θ.2 που επιτρέπει την παράταση, κατέληξε πως η προθεσμία καταχώρισης εγγράφων αγορεύσεων μπορεί να παραταθεί, εφόσον με την επιτρεπόμενη χαλάρωση δεν υπονομεύεται η απονομή της δικαιοσύνης. Η αίτηση για παράταση έγινε αποδεκτή από το δικαστήριο αφού οι εφεσείοντες δεν αδράνησαν για οποιοδήποτε σημαντικό χρονικό διάστημα, ούτε επέδειξαν ουσιαστική αδιαφορία για την προώθηση της έφεσής τους.
Στην υπόθεση Κολλάτου ν. Παναγιώτου (2003) 1(Β) Α.Α.Δ. 895 αναφέρθηκαν τα εξής σχετικά:
«Το συμφέρον της δικαιοσύνης αποτελεί το γνώμονα για την άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του δικαστηρίου να εγκρίνει την παράταση των προθεσμιών που τίθενται είτε από τους Θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας είτε από τη διαταγή του δικαστηρίου για τη λήψη διαδικαστικών μέτρων.
Στην αποτίμηση των συμφερόντων της δικαιοσύνης, προέχει η διασφάλιση δικαίας δίκης, η οποία συναρτάται τόσο με το δικαίωμα εκατέρου των διαδίκων να ακουστεί στην υπόθεσή του, όσο και με τη διεκπεραίωση της δίκης μέσα σε εύλογο χρόνο. Οι Θεσμοί έχουν ως κύριο αντικείμενο την καθιέρωση του θεσμικού πλαισίου για τη διασφάλιση δικαίας δίκης. Κάθε απόκλιση από αυτούς πρέπει να δικαιολογείται. Γίνεται δεκτή, εφόσον δεν αντιστρατεύεται τα θέσμια της δικαίας δίκης, ως η περίπτωση της ηθελημένης αδιαφορίας για την τήρησή τους. Τα συμφέροντα του αντιδίκου, του διαδίκου που εξαιτείται την παράταση, λαμβάνονται υπόψη, όλως ιδιαίτερα, ο πιθανός επηρεασμός των ουσιαστικών, καθώς και των δικονομικών του δικαιωμάτων. Η τήρηση των διαδικαστικών κανόνων δεν αποτελεί αυτοσκοπό αλλά το μέσο για την επίτευξη δικαίας δίκης. Εφόσον παρέκκλιση από τα θέσμια δεν αναιρεί το σκοπό, αυτή αντιμετωπίζεται θετικά. Αντιμετωπίζεται αρνητικά, όταν αντιστρατεύεται τη διασφάλιση δικαίας δίκης, που εξυπακούει και την προστασία των δικαιωμάτων του αντιδίκου.»
Η παρούσα αίτηση υποβάλλεται δύο μήνες μετά την εκπνοή του χρόνου καταχώρησης του περιγράμματος αγόρευσης. Η καθυστέρηση αντικρίζεται στη βάση της εξήγησης που δόθηκε από την αιτήτρια, η οποία δεν αμφισβητήθηκε από τους καθ' ων η αίτηση. Οποιαδήποτε άλλη καθυστέρηση ενδεχόμενα παρατηρήθηκε σε οποιοδήποτε στάδιο της αγωγής δε θεωρούμε ότι μπορεί να επηρεάσει την κρίση μας επί της παρούσας αίτησης.
Με στόχο τη διασφάλιση της δίκαιης δίκης, η οποία συναρτάται τόσο με το δικαίωμα της αιτήτριας να ακουστεί στην υπόθεση της, καθώς και την υποχρέωση για διεκπεραίωση της δίκης μέσα σε εύλογο χρόνο, εξετάσαμε τα περιστατικά της παρούσας υπόθεσης. Αφού λάβαμε υπόψη ότι το λάθος που επεδείχθη στην έγκαιρη καταχώρηση του περιγράμματος δεν μπορεί να θεωρηθεί ηθελημένο, ούτε η συμπεριφορά του δικηγόρου της αιτήτριας θα μπορούσε να εξισωθεί με αδιαφορία ή έλλειψη ενδιαφέροντος για την συνέχιση της έφεσης, αντίθετα, μόλις διεπιστώθη η παράλειψη, καταχωρίστηκε η παρούσα αίτηση και επίσης δεν έχει καταδειχθεί δυσμενής επηρεασμός των δικαιωμάτων των καθ' ων η αίτηση, κρίνουμε ότι δικαιολογείται η έγκριση της αίτησης.
Η αίτηση εγκρίνεται. Η προθεσμία για την καταχώρηση του περιγράμματος αγόρευσης της αιτήτριας παρατείνεται για 7 ημέρες από σήμερα. Η αιτήτρια καταδικάζεται όπως καταβάλει τα έξοδα της παρούσας διαδικασίας.
Η αίτηση εγκρίνεται με έξοδα εναντίον της αιτήτριας.