|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2011) 1 ΑΑΔ 333
24 Φεβρουαρίου, 2011
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΟ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ
[ΚΡΑΜΒΗΣ, ΝΑΘΑΝΑΗΛ, ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ/στές]
ΕΛΕΝΗ ΦΙΛΙΠΠΙΔΟΥ,
Εφεσείουσα,
v.
ΖΑΧΑΡΙΑ ΦΙΛΙΠΠΙΔΗ,
Εφεσιβλήτου.
(Έφεση Αρ. 21/2008)
Οικογενειακό Δίκαιο ― Διαζύγιο ― Αίτηση διαζυγίου στη βάση ισχυρού κλονισμού της έγγαμης σχέσης, η οποία επήλθε λόγω πενταετούς διάστασης ― Το πρωτόδικο Δικαστήριο εξέδωσε το διαζύγιο ― Το Εφετείο δεν επενέβη.
Οι διάδικοι τέλεσαν το γάμο τους τον Απρίλιο του 1968 στο Τορόντο του Καναδά. Από το γάμο τους απέκτησαν τρία παιδιά.
Ο αιτητής καταχώρησε αίτηση διαζυγίου στο Οικογενειακό Δικαστήριο Λευκωσίας (Δικαιοδοσία Διαζυγίου) λόγω ισχυρού κλονισμού της συζυγικής τους σχέσης η οποία επήλθε λόγω πενταετούς διάστασης. Νομική βάση της αίτησης αποτέλεσε το Άρθρο 14(α) (επιφύλαξη) του περί Οικογενειακών Δικαστηρίων Νόμου του 1990 (Ν. 23/90) όπως έχει τροποποιηθεί. Ο αιτητής ισχυρίστηκε ότι στις 3.2.2002 επήλθε οριστική και συνεχής διάσταση με την καθ' ης η αίτηση, γεγονός το οποίο η τελευταία αμφισβήτησε.
Το Δικαστήριο αποφάσισε τη λύση του γάμου των διαδίκων για τον λόγο που επικαλέσθηκε ο αιτητής.
Η εφεσείουσα εφεσίβαλε την απόφαση υποστηρίζοντας ότι, λόγω εσφαλμένης αξιολόγησης της μαρτυρίας, το Δικαστήριο οδηγήθηκε στο λανθασμένο συμπέρασμα ότι υπήρξε ισχυρός κλονισμός του γάμου των διαδίκων και συνακόλουθα στην εκκαλούμενη απόφαση διαζυγίου.
Το Εφετείο απέρριψε την έφεση και αποφάνθηκε ότι:
Το βάρος απόδειξης των λόγων που κλόνισαν τη συμβίωση φέρει πάντα ο αιτητής ο οποίος, στην προκείμενη περίπτωση, απέδειξε τον κλονισμό της έγγαμης σχέσης και ορθά το πρωτόδικο Δικαστήριο αποφάσισε τη λύση του γάμου των διαδίκων για το λόγο του ισχυρού κλονισμού λόγω πενταετούς διάστασης των διαδίκων. Δεν έχει εντοπιστεί οποιοδήποτε λάθος στην αξιολόγηση της μαρτυρίας και συνεπώς δεν υπάρχει λόγος επέμβασης του Ανωτάτου Δικαστηρίου προς ανατροπή της πρωτόδικης απόφασης.
Η έφεση απορρίφθηκε με έξοδα υπέρ του εφεσίβλητου τα οποία να υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και να εγκριθούν από το Δικαστήριο.
Έφεση.
Έφεση από την εφεσείουσα εναντίον της απόφασης του Oικογενειακού Δικαστηρίου Λευκωσίας (Δικαιοδοσία Διαζυγίου) (Σεργίδης, Π., Tσαγγαρίδης, Δ., Δημητρίου, Δ.), (Yπόθ. Aρ. 551/2007), ημερ. 29/9/2008.
Ρ. Σχίζας, για την Εφεσείουσα.
O Εφεσίβλητος εμφανίζεται προσωπικά.
Cur. adv. vult.
ΔIKAΣTHPIO: Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δοθεί από τον Κραμβή, Δ..
ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.: Το Οικογενειακό Δικαστήριο Λευκωσίας (Δικαιοδοσία Διαζυγίου), αποδέχθηκε αίτηση του εφεσίβλητου και εξέδωσε απόφαση διαζυγίου των διαδίκων λόγω ισχυρού κλονισμού της συζυγικής τους σχέσης η οποία επήλθε λόγω πενταετούς διάστασης. Το Αρθρο 14(α) (επιφύλαξη) του περί Οικογενειακών Δικαστηρίων Νόμου του 1990 (Ν. 23/90) όπως έχει τροποποιηθεί αποτέλεσε τη νομική βάση της αίτησης.
Η εφεσείουσα αμφισβητεί την ορθότητα της πρωτόδικης απόφασης και ζητά τον παραμερισμό της. Προέβαλε τέσσερις λόγους έφεσης με κοινή συνισταμένη τη θέση ότι το πρωτόδικο δικαστήριο δεν αξιολόγησε σωστά τη μαρτυρία, πλημμέλεια που οδήγησε στο λανθασμένο συμπέρασμα ότι υπήρξε ισχυρός κλονισμός του γάμου των διαδίκων και συνακόλουθα στην εκκαλούμενη απόφαση διαζυγίου.
Ο γάμος των διαδίκων τελέστηκε τον Απρίλιο του 1968 στο Τορόντο του Καναδά. Οι διάδικοι απέκτησαν από το γάμο τους τρία παιδιά. Ο εφεσίβλητος ισχυρίστηκε ότι στις 3.2.2002 επήλθε οριστική και συνεχής διάσταση με την εφεσείουσα, γεγονός το οποίο η τελευταία αμφισβήτησε. Κατά την αντεξέταση, υποδείχθηκαν στον εφεσίβλητο έξι φωτογραφίες, οι δύο από τις οποίες λήφθηκαν το 2004 και οι άλλες τέσσερις το 2007. Στις εν λόγω φωτογραφίες, απεικονίζεται με την εφεσείουσα και όπως ο ίδιος εξήγησε, αυτές λήφθηκαν εξ απροόπτου. Σταθερή ήταν η θέση του εφεσίβλητου ότι μετά τις 3.2.2002 έπαυσε να ζει με την εφεσείουσα κάτω από την ίδια στέγη και να έχουν μεταξύ τους σεξουαλικές σχέσεις.
Η εφεσείουσα κατέθεσε ότι ο εφεσίβλητος συμμετείχε στις γιορτές γενεθλίων των παιδιών τους και ότι αυτή ήταν πάντα κοντά του στις χαρές και στις λύπες. Ανέφερε επίσης ότι ο εφεσίβλητος ερχόταν από τη Λεμεσό στα Λατσιά και την επισκεπτόταν στο συζυγικό οίκο όπου αυτή συνέχισε να διαμένει. Ωστόσο, όπως ορθά σημειώνεται στην εκκαλούμενη απόφαση, αυτή δεν ανέφερε ότι δεν βρίσκονταν σε διάσταση από τις 3.2.2002 ή ότι είχαν κανονικές σχέσεις αντρογύνου μετά την πιο πάνω ημερομηνία ή ότι διάσταση επήλθε το 2005 όπως η ίδια ισχυρίστηκε στην ένστασή της. Ορθή επίσης είναι και η παρατήρηση του πρωτόδικου δικαστηρίου ότι ο εφεσίβλητος δεν αντεξετάστηκε ούτε και του υποβλήθηκε οποιαδήποτε εισήγηση αναφορικά με τη θέση της εφεσείουσας ότι είχαν μεταξύ τους συναντήσεις ώστε να τοποθετηθεί σχετικά.
Το βάρος απόδειξης των λόγων που κλόνισαν τη συμβίωση φέρει πάντα ο αιτητής ο οποίος στην προκείμενη περίπτωση, απέδειξε τον κλονισμό της έγγαμης σχέσης και ορθά το πρωτόδικο δικαστήριο αποφάσισε τη λύση του γάμου των διαδίκων για το λόγο του ισχυρού κλονισμού λόγω πενταετούς διάστασης των διαδίκων. Δεν εντοπίσαμε οποιοδήποτε λάθος στην αξιολόγηση της μαρτυρίας και συνεπώς δεν υπάρχει λόγος επέμβασης προς ανατροπή της πρωτόδικης απόφασης.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα υπέρ του εφεσίβλητου τα οποία να υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και να εγκριθούν από το Δικαστήριο.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα υπέρ του εφεσίβλητου τα οποία να υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και να εγκριθούν από το Δικαστήριο.