|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2010) 1 ΑΑΔ 886
18 Ιουνίου, 2010
[ΑΡΤΕΜΗΣ, Π., ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ/στές]
ΑΝΑΦΟΡΙΚA ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΚΑΙ ΤΑ AΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡI ΑΠΟΝΟΜHΣ ΤΗΣ
ΔΙΚΑΙΟΣYΝΗΣ (ΠΟΙΚIΛΑΙ ΔΙΑΤAΞΕΙΣ) ΝOΜΟΥ ΤΟΥ 1964,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚA ΜΕ ΤΑ AΡΘΡΑ 23 ΚΑΙ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤAΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 30(3) ΤΟΥ Ν.29/77,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚA ΜΕ ΤΟ ΕΝΤΑΛΜΑ ΕΡΕΥΝΑΣ ΠΟΥ ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΜΕΣΟY ΣΤΙΣ 20.02.2008,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚA ΜΕ ΤΗΝ ΑIΤΗΣΗ ΤΟΥ ΝIΚΟΥ ΠΟΛΥΔΩΡΟΥ, ΓΙΑ ΤΗΝ EΚΔΟΣΗ ΔΙΑΤAΓΜΑΤΟΣ ΦYΣΕΩΣ CERTIORARI.
(Πολιτική Έφεση Αρ. 403/2008)
Προνομιακά εντάλματα ― Certiorari ― Έφεση εναντίον απόφασης Δικαστή του Ανωτάτου Δικαστηρίου ο οποίος απέρριψε αίτηση για άδεια για καταχώρηση προνομιακού εντάλματος Certiorari, ώστε να αμφισβητηθεί η νομιμότητα εκδοθέντος εντάλματος έρευνας που έγινε σε ένα από τα οχήματα του αιτητή ― Καθυστέρηση στην υποβολή της αίτησης για άδεια και ύπαρξη δυνατότητας άσκησης εναλλακτικού ένδικου μέσου ― Επικύρωση πρωτόδικης απόφασης κατ' έφεση.
Το Κακουργιοδικείο Λεμεσού απέρριψε αίτημα του αιτητή - εφεσείοντος στην παρούσα διαδικασία, με το οποίο ζητούσε να μην κατατεθούν τα ευρήματα του εντάλματος έρευνας των υποστατικών και οχημάτων του στη δίκη του, σε υπόθεση κατοχής ναρκωτικών.
Δικαστής του Ανωτάτου Δικαστηρίου απέρριψε την αίτηση του αιτητή για την εξασφάλιση άδειας για την καταχώρηση προνομιακού εντάλματος Certiorari, ώστε να αμφισβητήσει τη νομιμότητα του εκδοθέντος εντάλματος έρευνας, λόγω της μεγάλης καθυστέρησης στην υποβολή της και επίσης λόγω της ύπαρξης εναλλακτικού ένδικου μέσου.
Ο εφεσείων αμφισβήτησε την ορθότητα της απόρριψης της αιτήσεώς του, τονίζοντας με το μοναδικό λόγο έφεσης ότι η παρέλευση οποιουδήποτε χρονικού διαστήματος δεν αποτελεί εμπόδιο στη χορήγηση της αιτούμενης θεραπείας, αφού υπήρξε λανθασμένη εκτίμηση των γεγονότων και κατ' επέκταση εφαρμογή του σχετικού άρθρου, ήτοι, του Άρθρου 29(3) του περί Ναρκωτικών Φαρμάκων και Ψυχοτρόπων Ουσιών Νόμου (Ν.29/77). Εισηγήθηκε επίσης ότι το εναλλακτικό ένδικο μέσο που θεώρησε ότι υπάρχει το πρωτόδικο Δικαστήριο δεν είναι ορθό, αφού το Κακουργιοδικείο δεν έχει εξουσία να ελέγξει τη νομιμότητα του εκδοθέντος εντάλματος έρευνας, που αποτελούσε το αίτημα της αίτησης για χορήγηση αδείας καταχώρησης προνομιακού εντάλματος Certiorari.
Το Ανώτατο Δικαστήριο δεν διαπίστωσε οποιοδήποτε λόγο επέμβασης στην πιο πάνω κατάληξη, ιδιαιτέρως όταν, όπως τόνισε το πρωτόδικο Δικαστήριο ο εφεσείων δεν κινήθηκε, παρά μόνο, μετά την απόρριψη της ενστάσεως που υπέβαλε ενώπιον του Κακουργιοδικείου, που έγινε στις 14.10.2008, και αυτή η διαδικασία έγινε πάλι ένα μήνα πριν την καταχώρηση της αίτησης ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου. (14.11.2008). Επίσης το Ανώτατο Δικαστήριο επικρότησε την προσέγγιση του πρωτόδικου Δικαστηρίου ότι δεν νοείται η χορήγηση προνομιακού εντάλματος ως συγκαλυμμένη έφεση, διαρκούσης της εκδίκασης της υπόθεσης ενώπιον του Κακουργιοδικείου.
Η έφεση απορρίφθηκε.
Έφεση.
Έφεση εναντίον της απόφασης του Aνωτάτου Δικαστηρίου (Nαθαναήλ, Δ.), (Aίτηση Aρ. 89/08), ημερομ. 27.11.2008.
Ε. Πουργουρίδης, για τον Εφεσείοντα.
Cur. adv. vult.
ΑΡΤΕΜΗΣ, Π.: Την απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Δικαστής Κ. Παμπαλλής.
ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ.: Στα πλαίσια διερεύνησης υπόθεσης κατοχής ναρκωτικών, εκδόθηκε ένταλμα έρευνας των υποστατικών και οχημάτων του εφεσείοντα. Σε μεταγενέστερο στάδιο και μετά την καταχώρηση ποινικής υπόθεσης εναντίον του εφεσείοντα, που εκδικάζεται ενώπιον του Kακουργιοδικείου Λεμεσού, όταν έγινε προσπάθεια κατάθεσης των ευρημάτων της πιο πάνω έρευνας, ο εφεσείων έφερε ένσταση, που απορρίφθηκε μετά τη διεξαγωγή, πάντοτε ενώπιον του Kακουργιοδικείου, δίκης εντός δίκης.
Μετά την εξέλιξη αυτή ο εφεσείων προσέφυγε ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου, επιχειρώντας την εξασφάλιση αδείας για την καταχώρηση προνομιακού εντάλματος certiorari, ώστε να αμφισβητήσει τη νομιμότητα του εκδοθέντος εντάλματος έρευνας που έγινε σ' ένα από τα οχήματά του.
Ο αδελφός μας Δικαστής που επιλήφθηκε της αίτησης, θεώρησε ότι υπήρχε μεγάλη καθυστέρηση στην υποβολή της. Για λόγους που εξηγούνται στην απόφαση, το Δικαστήριο δέχτηκε ότι ο εφεσείων γνώριζε για την ύπαρξη του εκδοθέντος εντάλματος έρευνας, μεταξύ άλλων, στο όχημα του, αφού ο ίδιος ήταν παρών κατά την διεξαχθείσα έρευνα και απόρριψε τον προβληθέντα ισχυρισμό ότι γνώση του εντάλματος έλαβε, τότε μόνο, όταν επιχειρήθηκε η κατάθεση των ευρημάτων της έρευνας, κατά τη δίκη εντός δίκης ενώπιον του Kακουργιοδικείου. Το Δικαστήριο απέρριψε επίσης την αίτηση για παραχώρηση αδείας για καταχώρηση προνομιακού εντάλματος certiorari, επειδή υπήρχε εναλλακτικό ένδικο μέσο, η αμφισβήτηση της νομιμότητάς του, ενώπιον του Kακουργιοδικείου και στη συνέχεια ο έλεγχος της ορθότητας της απόφασης του πρωτόδικου δικαστηρίου ενώπιον του εφετείου.
Ο εφεσείων αμφισβήτησε την ορθότητα της απόρριψης της αιτήσεως του, τονίζοντας με το μοναδικό λόγο έφεσης ότι η παρέλευση οποιουδήποτε χρονικού διαστήματος δεν αποτελεί εμπόδιο στη χορήγηση της αιτούμενης θεραπείας, αφού υπήρξε κατά την εισήγηση του συνήγορου, λανθασμένη εκτίμηση των γεγονότων και κατ´ επέκταση εφαρμογή του σχετικού άρθρου.
Στην προκείμενη περίπτωση, υπάρχει εισηγήθηκε ο συνήγορος, έλλειψη δικαιοδοσίας έκδοσης εντάλματος έρευνας για οχήματα με βάση το Αρθρο 29(3) του περί Ναρκωτικών Φαρμάκων και Ψυχοτρόπων Ουσιών Νόμου (Ν.29/77). Ούτε, συνέχισε, στον όρκο που συνόδευε το ένταλμα είχαν με οποιοδήποτε τρόπο προσδιοριστεί τα οχήματα του εφεσείοντα, αλλά περιορίστηκε στην έρευνα των οικιών και διαμερισμάτων του εφεσείοντα.
Περαιτέρω προβλήθηκε η απουσία προσδιορισμού στην οπισθογράφηση του εντάλματος ότι έγινε έρευνα στο συγκεκριμένο αυτοκίνητο με αριθμό εγγραφής ΟΕ51UNK, ώστε, όπως είπε, να τεθεί σε εγρήγορση ο εφεσείων.
Τέλος ο συνήγορος εισηγήθηκε ότι το εναλλακτικό ένδικο μέσο που θεώρησε ότι υπάρχει το πρωτόδικο Δικαστήριο δεν είναι ορθό, αφού το Kακουργιοδικείο δεν έχει εξουσία να ελέγξει τη νομιμότητα του εκδοθέντος εντάλματος έρευνας, που αποτελούσε το αίτημα της αίτησης για χορήγηση αδείας καταχώρησης προνομιακού εντάλματος certiorari.
Η παραλαβή του οχήματος του εφεσείοντα, εντός του οποίου βρέθηκαν τα ναρκωτικά, έγινε, όπως διαπιστώνει από τα γεγονότα που τέθηκαν ενώπιον του το πρωτόδικο Δικαστήριο, στην παρουσία του. Τούτο έγινε στις 20.2.2008. Η συνολική εικόνα των γεγονότων και η ολότητα του μαρτυρικού υλικού, λογικά θα έπρεπε, όπως ορθώς κατά την άποψη μας σημειώνεται, να ήταν σε γνώση του εφεσείοντα πολύ πριν την έναρξη της ακρόασης της ποινικής υπόθεσης ή τουλάχιστον πριν την προσπάθεια κατάθεσης της μαρτυρίας που προήλθε από την έρευνα στο όχημα του, που σημειώνουμε έγινε στις 29.9.2008. Η ενδιάμεση απόφαση του Kακουργιοδικείου, εκδόθηκε στις 14.10.2008.
Τα πιο πάνω γεγονότα ορθώς, κατά την άποψη μας, οδήγησαν το συνάδελφο μας Δικαστή, στο συμπέρασμα ότι η αίτηση ημερ. 14.11.2008, για χορήγηση αδείας καταχώρησης προνομιακού εντάλματος certiorari, καταχωρίστηκε με μεγάλη καθυστέρηση.
Δεν βρίσκουμε οποιοδήποτε λόγο επέμβασης στην πιο πάνω κατάληξη, ιδιαιτέρως όταν, όπως τόνισε το πρωτόδικο Δικαστήριο, o εφεσείων δεν κινήθηκε, παρά μόνο, μετά την απόρριψη της ενστάσεως που υπέβαλε ενώπιον του Kακουργιοδικείου, που έγινε στις 14.10.2008, και αυτή η διαδικασία έγινε πάλι ένα μήνα πριν την καταχώρηση της αίτησης ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου. (14.11.2008).
Έτερος λόγος που οδήγησε στην απόρριψη της αίτησης ήταν η ανυπαρξία εξαιρετικών περιστάσεων, συνδυαζόμενη με την απουσία συγκεκριμενοποίησης του τρόπου με τον οποίο προσεγγίστηκε το θέμα της, κατ' ισχυρισμόν, αντικανονικότητας από το Kακουργιοδικείο.
Συμφωνούμε με τη θέση του συναδέλφου μας ότι δεν τέθηκαν γεγονότα που να δικαιολογούν χρήση του εξαιρετικά δραστικού μέτρου του προνομιακού εντάλματος certiorari, ιδιαιτέρως όταν το θέμα της ορθότητας της ενδιάμεσης απόφασης του Kακουργιοδικείου θα τεθεί υπό την κρίση του εφετείου, αν και εφόσον υπάρξει τέτοια έφεση. Είναι επίσης ορθή η προσέγγιση του Δικαστηρίου ότι δεν νοείται η χορήγηση προνομιακού εντάλματος ως συγκαλυμμένη έφεση, διαρκούσης της εκδίκασης της υπόθεσης ενώπιον του Kακουργιοδικείου.
Με γνώμονα τα πιο πάνω θεωρούμε ότι η έφεση δεν μπορεί να επιτύχει και απορρίπτεται.
H έφεση απορρίπτεται.