|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2007) 1 ΑΑΔ 933
19 Ιουλίου, 2007
[ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, KΡΑΜΒΗΣ, ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ/στές]
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΚΥΡΙΑΚΟΥ,
Εφεσείων,
ν.
ΜΙΧΑΛΗ ΜΙΧΑΗΛ,
Εφεσιβλήτου.
(Πολιτική Έφεση Αρ. 211/2005)
Πολιτική Δικονομία ? Ασφάλεια εξόδων ? Αίτηση εναντίον εφεσείοντος - εναγομένου για ασφάλεια εξόδων του εφεσίβλητου - ενάγοντoς κατά την πρωτόδικη διαδικασία ? Διαμονή εφεσείοντος εκτός δικαιοδοσίας ? Αποτελεί προϋπόθεση για επιτυχία της αίτησης ? Κατά πόσο η διαμονή σε οποιοδήποτε κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θεωρείται διαμονή εκτός δικαιοδοσίας.
Πολιτική Δικονομία ? Ασφάλεια εξόδων ? Μπορεί να διαταχθεί και εναντίον εφεσείοντος, ανεξαρτήτως του αν πρωτοδίκως ήταν ενάγων ή εναγόμενος.
Λέξεις και Φράσεις ? «Συνήθης διαμονή» και κριτήρια καθορισμού της, σε αντιδιαστολή προς την έκτακτη ή προσωρινή.
Η αίτηση του αιτητή - εφεσίβλητου ενώπιον του Εφετείου για ασφάλεια εξόδων εναντίον του καθ' ου η αίτηση - εφεσείοντος, ο οποίος (εφεσείων) κατά πάσα πιθανότητα βρίσκεται στο Ηνωμένο Βασίλειο, απορρίφθηκε.
Αποφασίστηκε ότι:
Ο αιτητής - εφεσίβλητος απέτυχε να υπονοήσει καν ότι ο καθ' ου η αίτηση - εφεσείων βρίσκεται εκτός δικαιοδοσίας, παραλείποντας έτσι να αποσείσει από τους ώμους του το ανάλογο βάρος απόδειξης. Η διαμονή σε οποιαδήποτε χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μέλος της οποίας είναι και το Ηνωμένο Βασίλειο, δεν μπορούσε να θεωρηθεί ως διαμονή εκτός δικαιοδοσίας και συνεπώς παραμονή του εφεσείοντος εκεί, δεν παρέχει το δικαίωμα στον εφεσίβλητο να αξιώσει ασφάλεια εξόδων.
Η αίτηση απορρίφθηκε χωρίς διαταγή για έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Dence v. Mason [1879] WN 31,
Grant v. Banque Franco-Egyptienne [1877] 2 C.P.D. 430,
Κόρακα v. Γεωργίου κ.?. (Αρ.2) (2004) 1 Α.Α.Δ. 1935.
Αίτηση.
Αίτηση από τον εφεσίβλητο ημερ. 17.4.07, μέσα στα πλαίσια της παρούσας έφεσης, με την οποία αξιώνει την παροχή ασφάλειας για τα έξοδά του κατά την πρωτόδικη διαδικασία.
Πολ. Λευτέρη, για τον Εφεσίβλητο-Αιτητή.
Ν. Χατζηλοΐζου για Αν. Μυλωνά, για τον Εφεσείοντα-Καθ΄ου η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ: Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστήριου απαγγέλλεται από το Δικαστή Νικολαΐδη.
ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, Δ.: Την 1.6.2005 εκδόθηκε από το Επαρχιακό Δικαστήριο Αμμοχώστου στα πλαίσια της αγωγής υπ' αρ. 646/03, απόφαση υπέρ του ενάγοντα και εναντίον του εναγόμενου για ποσό σχεδόν £9.000 με τόκο 8% μέχρι εξόφλησης, πλέον έξοδα. Εναντίον της απόφασης αυτής ο εναγόμενος άσκησε έφεση.
Τρεις απόπειρες του ενάγοντα-εφεσίβλητου να εκτελέσει την απόφαση εκδίδοντας ειδοποίηση πτώχευσης αποδείκτηκαν ανεπιτυχείς, γιατί ο εναγόμενος-εφεσείων απουσιάζει στο εξωτερικό. Ο εφεσίβλητος καταχώρησε ενώπιον του Εφετείου την παρούσα αίτηση με την οποία αξιώνει την παροχή ασφάλειας για τα έξοδά του κατά την πρωτόδικη διαδικασία τα οποία ανέρχονται στο ποσό των £2.109,95.
Ο εφεσείων καταχώρησε ένσταση. Υποστηρίζει ότι άνκαι είναι μόνιμος κάτοικος Κύπρου, έχει μεταβεί στο Ηνωμένο Βασίλειο για να εργαστεί προσωρινά. Η αίτηση, υποστηρίζει, θα πρέπει να απορριφθεί γιατί ο εφεσίβλητος απέτυχε να αποδείξει ότι ο εφεσείων διαμένει εκτός συνόρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Στην ένορκη δήλωση που συνοδεύει την ένσταση αναφέρεται ότι σε επικοινωνία του εφεσείοντα με τους δικηγόρους του, ο τελευταίος ανέφερε ότι βρισκόταν στην Αγγλία με σκοπό να εργαστεί, αλλά χωρίς πρόθεση μόνιμης εκεί παραμονής. Υποστηρίκτηκε ότι επειδή ο εφεσείων είναι μόνιμος κάτοικος Κύπρου, ο εφεσίβλητος εμποδίζεται από του να αξιώνει ασφάλεια εξόδων. Αλλά, ακόμα κι΄ αν ήθελε θεωρηθεί ότι ο εφεσείων μετέβη στην Αγγλία με πρόθεση μόνιμης εγκατάστασης, τότε πάλι ο εφεσίβλητος εμποδίζεται από του να αξιώνει ασφάλεια εξόδων, αφού το Ηνωμένο Βασιλείο είναι κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και συνεπώς ο εφεσείων εξακολουθεί να διαμένει εντός των συνόρων της Ένωσης.
Έτσι, καταλήγει το επιχείρημα, ο εφεσίβλητος απέτυχε να αποδείξει ότι ο εφεσείων διαμένει εκτός συνόρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τέλος, σημειώνεται ότι τυχόν έκδοση του αιτούμενου διατάγματος θα αντίκειτο στην ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων εντός της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, καθώς και στην ελευθερία εγκατάστασης που κατοχυρώνονται από τη Συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, αφού αποτελεί επιλογή κάθε πολίτη κράτους της Ευρωπαϊκής Ένωσης να εγκατασταθεί σε άλλο κράτος μέλος.
Η Δ.60, θ.1 των Διαδικαστικών Κανονισμών Πολιτικής Δικονομίας προβλέπει ότι ενάγων, ο οποίος συνήθως διαμένει εκτός Κύπρου ή εκτός κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μπορεί σε οποιοδήποτε στάδιο της αγωγής να διαταχθεί να παράσχει εξασφάλιση εξόδων, άνκαι προσωρινά μπορεί να διαμένει στην Κύπρο ή σε κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Παρ' όλον ότι ο θ.1 της Δ.60 αναφέρεται σε ενάγοντα, έχει καθιερωθεί, από την αγγλική νομολογία, ότι εξασφάλιση για τα έξοδα μπορεί να διαταχθεί και εναντίον εφεσείοντα, ανεξαρτήτως του αν πρωτοδίκως ήταν ενάγων ή εναγόμενος (βλέπε Dence v. Mason [1879] WN 31), ενώ εξασφάλιση εξόδων συνήθως διατάσσεται όταν ο εφεσείων βρίσκεται εκτός της δικαιοδοσίας του δικαστηρίου (Grant v. Banque Franco-Egyptienne [1877] 2 C.P.D. 430).
Το θέμα της συνήθους διαμονής του εφεσείοντα ήταν και το κύριο θέμα που μας απασχόλησε. Ο εφεσίβλητος δήλωσε ότι ο εφεσείων ζει στο εξωτερικό, ενώ είναι η θέση του εφεσείοντα ότι παρά τη μετάβασή του για εργασία στο Ηνωμένο Βασίλειο, δεν έχει πρόθεση να εγκατασταθεί εκεί μόνιμα.
Η έννοια της συνήθους διαμονής αντιδιαστέλλεται προς την έκτακτη ή προσωρινή. Όπως τονίστηκε και στην υπόθεση Κόρακα ν. Γεωργίου κ.ά. (Αρ.2) (2004) 1 Α.Α.Δ. 1935, σε κάθε περίπτωση το εγχείρημα δεν εξαντλείται στην αναζήτηση οποιουδήποτε συγκεκριμένου στοιχείου, το οποίο αφ΄ εαυτού θα ήταν δυνατό να δώσει απάντηση. Αντίθετα, εκτείνεται στον συνυπολογισμό ποιοτικών χαρακτηριστικών ή δεδομένων και εν γένει στον τρόπο και τις συνήθειες της ζωής, που βεβαίως δεν είναι δυνατόν να προκαθοριστούν κατά τρόπο εξαντλητικό. Επιπλέον αναγνωρίζεται και η δυνατότητα τεκμαιρόμενης συνήθους διαμονής (constructive residence), στην περίπτωση προσωρινής απομάκρυνσης από ορισμένο τόπο για κάποιο σκοπό με πρόθεση την επάνοδο.
Στην παρούσα υπόθεση το μόνο σίγουρο είναι ότι ο εφεσείων δεν βρίσκεται στην Κύπρο. Στην μεν ένορκη δήλωση που συνοδεύει την αίτηση αναφέρεται ότι ο δικηγόρος του εφεσείοντα ισχυρίζεται ότι αυτός έχει μεταβεί στην Αγγλία, ενώ, στην ένορκη δήλωση που καταχωρήθηκε για λογαριασμό του εφεσείοντα αναφέρεται με αόριστο και γενικόλογο τρόπο ότι σε πρόσφατη επικοινωνία του με τους δικηγόρους του, τους πληροφόρησε ότι βρίσκεται στην Αγγλία, χωρίς πρόθεση μόνιμης εγκατάστασής του εκεί.
Ο αιτητής σε μια αίτηση όπως η παρούσα, φέρει το βάρος να αποδείξει ότι ο καθ' ου η αίτηση διαμένει σε χώρα εκτός της δικαιοδοσίας. Δεν αρκεί απλώς να δείξει ότι δεν έχει τη συνήθη του διαμονή στην Κύπρο ή, πλέον, σε χώρα μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης (βλέπε The Annual Practice 1958, σελ. 1885).
Εδώ ο εφεσίβλητος έδειξε απλώς ότι ο εφεσείων διαμένει εκτός Κύπρου, υπονοώντας ότι δυνατόν να βρίσκεται, αυτό τον καιρό, στην Αγγλία. Το Ηνωμένο Βασίλειο είναι, εν πάση περιπτώσει, χώρα μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και συνεπώς παραμονή του εφεσείοντα εκεί, δεν παρέχει το δικαίωμα στον εφεσίβλητο να αξιώσει ασφάλεια εξόδων. Ο εφεσίβλητος απέτυχε να υπονοήσει καν ότι ο εφεσείων βρίσκεται εκτός δικαιοδοσίας, παραλείποντας έτσι να αποσείσει από τους ώμους του το ανάλογο βάρος απόδειξης. Το ενώπιόν μας υλικό δείχνει ότι ο εφεσείων είναι μεν εκτός Κύπρου, αλλά, κατά πάσα πιθανότητα, βρίσκεται στο Ηνωμένο Βασίλειο. Καμιά αναφορά δεν υπάρχει για διαμονή του σε οποιαδήποτε χώρα εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Εν όψει των πιο πάνω, η αίτηση θα πρέπει να απορριφθεί και διά ταύτα απορρίπτεται, αλλά κάτω από τις περιστάσεις αποφασίσαμε να μην εκδώσουμε οποιαδήποτε διαταγή ως προς τα έξοδα.
Η αίτηση απορρίπτεται χωρίς διαταγή για έξοδα.