|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2006) 1 ΑΑΔ 1
5 Ιανουαρίου, 2006
[ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚA ΜΕ ΤΟ AΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤAΓΜΑΤOΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 3 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ VODAFONE GROUP PLC ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΩΝ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΩΝ ΤΥΠΟΥ CERTIORARI ΚΑΙ/Η PROHIBITION ΚΑΙ/Η
MANDAMUS,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΚΑΙ/Η ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΣΤΙΣ 7.10.2005 ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 16.12.2005 ΓΙΑ ΕΓΚΥΡΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΑΓΩΓΗ ΑΡ. 7600/2005 ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΜΟΝΟΜΕΡΗ ΑΙΤΗΣΗ ΤΩΝ VODAFONE GROUP PLC..
(Αίτηση Αρ. 127/2005 )
Προνομιακά εντάλματα ― Certiorari, Prohibition και Mandamus ― Αίτηση για άδεια καταχώρησης αίτησης για έκδοση ενταλμάτων Certiorari, Prohibition και Mandamus εναντίον παρεμπίπτοντος διατάγματος του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας και της απόφασης του ιδίου Δικαστηρίου για έγκυρη έκδοσή του, επειδή η εγγύηση που δόθηκε δεν ήταν, κατ' ισχυρισμό, έγκυρη ― Απορρίφθηκε, η αίτηση στόχευε στον έλεγχο της ορθότητας της απόφασης, η οποία δεν ελέγχεται με την έκδοση προνομιακών ενταλμάτων, ούτε ετίθετο θέμα ακύρωσης του διατάγματος αυτού καθ' εαυτού για τον λόγο που επικαλέσθηκαν οι αιτητές.
Προνομιακά εντάλματα ― Certiorari ― Στόχος του είναι ο έλεγχος της νομιμότητας μιας απόφασης ― Ο έλεγχος της ορθότητας μπορεί να γίνει μόνο από το Εφετείο στο ένδικο μέσο έφεσης.
Το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας εξέδωσε μετά από μονομερή αίτηση παρεμπίπτον διάταγμα με όρο υπογραφής εγγύησης £50.000. Την εγγύηση υπέγραψε πρόσωπο το οποίο προφανώς εξουσιοδοτήθηκε από τους ενάγοντες, εταιρεία από τη Μεγάλη Βρεττανία, τη VODAFONE GROUP PLC. Οι εναγόμενοι είναι η εταιρεία Vodafone (Cyprus) Ltd, αιτητές στην παρούσα διαδικασία. Αυτοί, με την παρούσα αίτηση, ζητούν άδεια για καταχώρηση αίτησης για έκδοση των ενταλμάτων Certiorari, Prohibition και Mandamus, όπως αναφέρουν στο αιτητικό τους. Προφανώς όμως το τι ζητούν είναι μόνο άδεια για διάταγμα Certiorari για ακύρωση του πιο πάνω παρεμπίπτοντος διατάγματος λόγω της μη έγκυρης, κατά την εισήγησή τους, εγγύησης που δόθηκε. Στόχος της αίτησης είναι επίσης η απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας στην οποία κρίθηκε ότι το εν λόγω διάταγμα εγκύρως εκδόθηκε, αφού η υπογραφείσα εγγύηση ικανοποιούσε τις πρόνοιες του Άρθρου 9(2) του Περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 6.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Το Δικαστήριο δεν μπορεί για το λόγο που επικαλούνται οι αιτητές να ακυρώσει το διάταγμα, έστω και αν η θέση ότι η εγγύηση δεν ήταν έγκυρη ήταν ορθή. Το Δικαστήριο είχε εκδώσει το διάταγμα με την προϋπόθεση υπογραφής έγκυρης εγγύησης ως οι οδηγίες του και το διάταγμα θα ετίθετο σε ισχύ αν υπογραφόταν τέτοια εγγύηση. Έτσι, εν ουδεμία περιπτώσει τίθεται θέμα ακύρωσης του διατάγματος αυτού καθ' εαυτού.
2. Είναι νομολογημένο ότι σε διαδικασία για έκδοση προνομιακών διαταγμάτων δεν κρίνεται η ορθότητα μιας απόφασης αλλά η νομιμότητά της. Ο έλεγχος της ορθότητας μπορεί να γίνει μόνο από το Εφετείο στο ένδικο μέσο έφεσης.
3. Διαφορετική θα ήταν η κατάσταση εάν υπήρχε νομικό σφάλμα, το οποίο ήταν καταφανές από τα πρακτικά, κάτι που όμως δεν συμπεριλαμβάνει νομικά εσφαλμένες αποφάσεις εν γένει.
Η αίτηση απορρίφθηκε.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Karaolis Development Ltd (1999) 1 Α.Α.Δ. 1004,
Marewave Shipping & Trading Co. Ltd (1992) 1 Α.Α.Δ. 116,
Kyprianou (1988) 1 C.L.R. 40,
Γενικός Εισαγγελέας (Αρ. 2) (1995) 1 Α.Α.Δ. 126,
Arghyrides (1987) 1 C.L.R. 30,
HadjiSoteriou (1986) 1 C.L.R. 429,
Ξάνθος Λυσιώτης & Υιός (Αρ. 1) (1996) 1 Α.Α.Δ. 739.
Αίτηση.
Αίτηση από την αιτήτρια εταιρεία, Vodafone (Cyprus) Ltd για άδεια καταχώρισης αίτησης για έκδοση διατάγματος Certiorari για ακύρωση του παρεμπίπτοντος διατάγματος του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, ημερ. 7/10/05 στην Αγωγή Αρ. 7600/05 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας.
Ρ. Ερωτοκρίτου με Α. Αργυρού, για τους Αιτητές.
Cur. adv. vult.
ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ.: Η VODAFONE GROUP PLC, εταιρεία από τη Μεγάλη Βρεττανία, σε αγωγή της ζήτησε μονομερώς την έκδοση παρεμπίπτοντος διατάγματος, το οποίο εκδόθηκε από το Επαρχιακό Δικαστήριο με τον όρο υπογραφής εγγύησης £50.000. Την εγγύηση υπέγραψε πρόσωπο, υπάλληλος της Αρχής Τηλεπικοινωνιών Κύπρου, το οποίο προφανώς εξουσιοδοτήθηκε από την πιο πάνω Βρεττανική εταιρεία να πράξει τούτο.
Με την παρούσα τους αίτηση οι αιτητές, Vodafone (Cyprus) Ltd ζητούν άδεια για καταχώρηση αίτησης για έκδοση διαταγμάτων Certiorari, Prohibition και Mandamus, όπως αναφέρουν στο αιτητικό. Προφανώς όμως το τι ζητούν είναι μόνο άδεια για διάταγμα Certiorari για ακύρωση του εν λόγω διατάγματος, ημερομηνίας 7.10.2005, καθώς και της απόφασης του πρωτόδικου Δικαστηρίου ημερομηνίας 16.12.2005, στην οποία έκρινε ότι εγκύρως εκδόθηκε το διάταγμα, αφού η υπογραφείσα εγγύηση ικανοποιούσε τις πρόνοιες του άρθρου 9(2) του Περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ.6.
Ήταν η θέση των αιτητών πως η υπογραφή της εγγύησης από το πρόσωπο που την υπέγραψε δεν ικανοποιούσε τις πρόνοιες του πιο πάνω άρθρου, αφού δεν μπορούσε να θεωρηθεί ως προσωπική εγγύηση. Η θέση αυτή τροποποιήθηκε αργότερα μετά από υπόδειξη του Δικαστηρίου πως εν όψει του ότι οι αιτητές ήταν εταιρεία, κάποιο εξουσιοδοτημένο φυσικό πρόσωπο θα έπρεπε να υπογράψει δεσμεύοντας την εταιρεία. Η τροποποίηση της θέσης τους ήταν ότι, εν όψει των στοιχείων που τέθηκαν στην υπόθεση, δεν υπήρχε ικανοποιητική μαρτυρία που να δείχνει ότι υπήρξε έγκυρη εξουσιοδότηση του εν λόγω προσώπου από την εταιρεία.
Σε άλλη παρατήρηση του Δικαστηρίου, ο ευπαίδευτος συνήγορος των αιτητών δέχθηκε ότι ο μόνος λόγος για τον οποίον ζητούσαν ακύρωση του διατάγματος ήταν η μη έγκυρη, κατά την εισήγησή τους, εγγύηση που δόθηκε. Το Δικαστήριο κατ' ακολουθία παρατήρησε πως έτσι δεν ετίθετο θέμα ακύρωσης του διατάγματος, αλλά υπογραφής ικανοποιητικής εγγύησης εκ μέρους των αιτητών άμα τη υπογραφή της οποίας θα ίσχυε το διάταγμα.
Αυτό είναι θέμα, στο οποίο δεν μπορεί να επέμβει το Δικαστήριο. Δεν μπορεί για το λόγο αυτό να ακυρώσει το διάταγμα, έστω και αν η θέση ότι η εγγύηση δεν ήταν έγκυρη ήταν ορθή. Το Δικαστήριο είχε εκδώσει το διάταγμα με την προϋπόθεση υπογραφής έγκυρης εγγύησης ως οι οδηγίες του και το διάταγμα θα ετίθετο σε ισχύ αν υπογραφόταν τέτοια εγγύηση. Έτσι, εν ουδεμία περιπτώσει τίθεται θέμα ακύρωσης του διατάγματος αυτού καθ' εαυτού.
Προφανώς όμως, διαβλέποντας το πιο πάνω κώλυμα, οι αιτητές προχώρησαν ακόμη ένα στάδιο προτού υποβάλουν την παρούσα αίτηση. Έθεσαν το θέμα ενώπιον του Δικαστηρίου που εξέδωσε το διάταγμα, προσβάλλοντας την εγκυρότητα της εγγύησης που είχε δοθεί. Το Δικαστήριο, αφού άκουσε την εισήγηση, έκρινε πως από τα στοιχεία που είχε ενώπιον του, εκείνος που υπέγραψε την εγγύηση ήταν δεόντως εξουσιοδοτημένος από αρμόδιο πρόσωπο, ήτοι το γραμματέα της Βρεττανικής εταιρείας, που από τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν είχε δικαίωμα να μεταβιβάζει σε άλλο πρόσωπο τις εξουσίες που είχε ως γραμματέας της εταιρείας, Έτσι, οι αιτητές πέρα από το αίτημά τους που οδηγεί σε ακύρωση του διατάγματος, ζητούν με την παρούσα αίτηση και άδεια για καταχώρηση αίτησης για Certiorari, για ακύρωση της πιο πάνω κρίσης του Δικαστηρίου, αναφορικά με την εγκυρότητα της εγγύησης.
Επισημαίνω πως ούτε το αίτημα τους αυτό μπορεί να ικανοποιηθεί. Η κατάληξη του πρωτόδικου Δικαστή ήταν αποτέλεσμα συνεκτίμησης μαρτυρίας και στοιχείων που είχε ενώπιόν του, αξιολόγησης τους και τελικής απόφασης επί τούτων. Είναι νομολογημένο ότι σε διαδικασία για έκδοση προνομιακών διαταγμάτων δεν κρίνεται η ορθότητα μιας απόφασης αλλά η νομιμότητά της. Ο έλεγχος της ορθότητας μπορεί να γίνει μόνο από το Εφετείο στο ένδικο μέσο έφεσης (Karaolis Development Ltd (1999) 1 Α.Α.Δ. 1004, Marewave Shipping & Trading Co. Ltd (1992) 1 Α.Α.Δ. 116).
Όπως λέχθηκε και στην In Re Kyprianou (1988) 1 C.L.R. 40:
"It is plain that Certiorari will not issue as the cloak of an appeal in disguise. It does not lie in order to bring up an order or decision for rehearing of the issue raised in the proceedings. It exists to correct error of absence of, or excess of, jurisdiction where shown."
Διαφορετική θα ήταν η κατάσταση εάν υπήρχε νομικό σφάλμα, το οποίο ήταν καταφανές από τα πρακτικά, κάτι που όμως δεν συμπεριλαμβάνει νομικά εσφαλμένες αποφάσεις εν γένει. (Γενικός Εισαγγελέας (Αρ.2) (1995) 1 Α.Α.Δ. 126, Ιn re Arghyrides (1987) 1 C.L.R. 30, In re HadjiSoteriou (1986) 1 C.L.R. 429, Ξάνθος Λυσιώτης & Υιός Λτδ (Αρ.1) (1996) 1 Α.Α.Δ. 739).
Eν όψει των πιο πάνω η αίτηση για άδεια απορρίπτεται.
Η αίτηση απορρίπτεται.