|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2004) 1 ΑΑΔ 1652
15 Οκτωβρίου, 2004
[ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4
ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9
ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ
(ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ 33 ΤΟΥ 1964
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ ELENA BONDAR (ΑΡ. 1)
ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ HABEAS CORPUS
KAI
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΑΛΛΟΔΑΠΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΕΩΣ ΝΟΜΟ ΑΡΘΡΑ 6 ΚΑΙ 14, ΑΡΘΡΟ 1
ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟΥ ΑΡΙΘ. 7 ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ
ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ
ΘΕΜΕΛΙΩΔΩΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΩΝ, ΜΕ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΑΡΘΡΟ 12
ΠΑΡ. 2 ΚΑΙ 7, ΑΡΘΡΟ 13 ΠΑΡ. 1, ΑΡΘΡΟ 8 ΠΑΡ. 1 ΚΑΙ 2, ΚΑΙ ΜΕ
ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΝΟΜΟ 6(1)/2000 ΑΡΘΡΟ 7
ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 4 ΚΑΙ 6
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΡΑΤΗΣΗ ΤΗΣ ELENA BONDAR
ΑΠΟ ΤΗΝ 23/9/2004 ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ, ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΠΑΦΟΥ ΔΥΝΑΜΕΙ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΡΑΤΗΣΗΣ ΚΑΙ ΑΠΕΛΑΣΗΣ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 6/9/2004.
(Αίτηση Αρ. 160/2004)
Προνομιακά εντάλματα ― Habeas Corpus ― Διατάγματα κράτησης και απέλασης ― Αίτηση για έκδοση εντάλματος Habeas Corpus προς απελευθέρωση της αιτήτριας της οποίας το διάταγμα απέλασης αναστάληκε ενόψει αίτησής της για πολιτικό άσυλο, παρέμεινε όμως σε ισχύ το διάταγμα κράτησής της ― Απόρριψη αίτησης λόγω μη δυνατότητας άσκησης δικαστικού ελέγχου της νομιμότητας του διατάγματος κράτησης για σκοπούς απέλασης με ένταλμα Habeas Corpus ― Το διάταγμα κράτησης έχει ένα μόνο έρεισμα - το διάταγμα απέλασης - και το οποίο «δεν είναι δυνατό να διαχωριστεί ... από το έρεισμα του που είναι η διοικητική πράξη» ― Υιοθέτηση των νομολογηθέντων στην Oktru (2004) 1 Α.Α.Δ. 608.
Αλλοδαποί ― Κράτηση αλλοδαπού που έχει υποβάλει αίτημα για την παροχή πολιτικού ασύλου ― Απαγορεύεται ρητά από το Άρθρο 7(4) των περί Προσφύγων Νόμων 2000-2004,(Ν. 6(Ι)/2000, όπως τροποποιήθηκε) η κράτηση αιτητή λόγω μόνο της ιδιότητάς του ως αιτητή ασύλου.
Η αιτήτρια η οποία είναι Ρωσσίδα ήλθε στην Κύπρο με την ανήλικη θυγατέρα της στις 28.8.1999, με άδεια επισκέπτριας μέχρι 11.9.1999. Παρέμεινε παράνομα μέχρι την αναχώρησή της από την Κύπρο στις 17.8.2002. Στις 21.9.2002 επανήλθε με την ανήλικη θυγατέρα της, με άλλο επίθετο, και εξασφάλισε άδεια επισκέπτριας μέχρι 4.10.2002. Στις 16.4.2003 συνελήφθη για παράνομη παραμονή. Της παραχωρήθηκε άδεια παραμονής ως επισκέπτρια μέχρι 15.8.2003 επειδή η θυγατέρα της φοιτούσε σε σχολείο. Η άδεια παραμονής της υπό την ίδια ιδιότητα παρατάθηκε μέχρι 30.6.2004. Στις 30.7.2004 υπέβαλε νέο αίτημα για ανανέωση της άδειας παραμονής της, το οποίο απορρίφθηκε.
Στις 6.9.2004 εκδόθηκαν εναντίον της διατάγματα κράτησης και απέλασης δυνάμει του Άρθρου 14 του περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Νόμου, Κεφ. 105, ως απαγορευμένη μετανάστης. Συνελήφθη στις 23.9.2004 και τέθηκε υπό κράτηση προς το σκοπό απέλασης.
Την επομένη της σύλληψης της υπέβαλε αίτηση για παραχώρηση πολιτικού ασύλου. Το διάταγμα απέλασης στις 27.9.2004, ενόψει του αιτήματος ασύλου, ανεστάλη μέχρι «νεωτέρων οδηγιών». Η αιτήτρια συνέχισε να κρατείται, παρά την αναστολή του διατάγματος απέλασης.
Η αιτήτρια υπέβαλε την παρούσα αίτηση για έκδοση προνομιακού εντάλματος Habeas Corpus με στόχο την απελευθέρωσή της υποστηρίζοντας ότι η κράτηση της είναι παράνομη και θα πρέπει να αφεθεί ελεύθερη.
Οι καθ' ων η αίτηση ήγειραν ένσταση ότι το Δικαστήριο στερείται δικαιοδοσίας να εκδικάσει την υπόθεση.
Ο συνήγορος της αιτήτριας εισηγήθηκε ότι το γεγονός της αναστολής του διατάγματος απέλασης έχει συμπαρασύρει και το διάταγμα κράτησης, το οποίο εκδόθηκε για σκοπούς απέλασης, και, συνεπώς, η κράτηση είναι παράνομη. Η επιφύλαξη των προνοιών των περί Προσφύγων Νόμων στο Άρθρο 14 του περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Νόμου δε δικαιολογεί κράτηση προσώπου που έχει υποβάλει αίτημα ασύλου, παρά μόνο όπως το Άρθρο 7(4) των περί Προσφύγων Νόμων ορίζει, δηλαδή μόνο με διάταγμα δικαστηρίου.
Η συνήγορος για τους καθ' ων υποστήριξε ότι η απέλαση αποτελεί διοικητικό μέτρο και ο έλεγχος της νομιμότητας του διατάγματος της απέλασης και της συνακόλουθης κράτησης δεν μπορεί να εξεταστεί, παρά μόνο στα πλαίσια προσφυγής, δυνάμει του Άρθρου 146.1 του Συντάγματος.
Το Ανώτατο Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι δεν είχε δικαιοδοσία να προβεί στο δικαστικό έλεγχο της νομιμότητας κράτησης για σκοπούς απέλασης της αιτήτριας με ένταλμα Habeas Corpus, υιοθετώντας τα νομολογηθέντα στην πρόσφατη απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην υπόθεση Oktru και των αυθεντιών που αναφέρονται σ' αυτή, (Valentine Popa και Πολιτίδης) επί του ιδίου θέματος. Αναφορικά με την εισήγηση ότι δεν μπορεί να συνεχίζεται η κράτηση της αιτήτριας επειδή υπέβαλε αίτηση ασύλου, το Ανώτατο Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι στο Άρθρο 7(4) στο οποίο βασίστηκε η εισήγηση, ρητά «απαγορεύεται η κράτηση αιτητή λόγω μόνο της ιδιότητάς του ως αιτητή ασύλου». Εδώ η κράτηση διετάχθη για άλλους σκοπούς και η απέλαση ανεστάλη προσωρινά για να εξεταστεί το αίτημα.
Η αίτηση απορρίφθηκε.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Hassan (2004) 1 Α.Α.Δ. 648,
Ahmed (2004) 1 Α.Α.Δ. 670,
Khan (2004) 1 Α.Α.Δ. 1031,
Πολιτίδης (1999) 1 Α.Α.Δ. 1256,
Popa, Αίτηση Αρ. 7/00, ημερ. 14/1/00,
Palmer alias Olugbile (2003) 1 Α.Α.Δ. 683,
Oktru (2004) 1 A.A.Δ. 608.
Αίτηση.
Αίτηση από την αιτήτρια, Ρωσίδα υπήκοο, η οποία αφίχθηκε στην Κύπρο σαν επισκέπτρια το 1999 και εναντίον της οποίας στις 6/9/2004 εκδόθηκαν διατάγματα κράτησης και απέλασης, δυνάμει του Άρθρου 14 του περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Νόμου, ΚΕΦ. 105, ως απαγορευμένης μετανάστιδας (Άρθρο 6(1)(κ)) και η οποία συνελήφθη στις 23/9/2004 και τέθηκε υπό κράτηση, προς το σκοπό απέλασης για έκδοση εντάλματος της φύσης HABEAS CORPUS με το οποίο να ελεγχθεί η νομιμότητα της κράτησής της από την 23/9/2004 μέχρι και σήμερα, στα Αστυνομικά Κρατητήρια του Κεντρικού Αστυνομικού Σταθμού Πάφου δυνάμει διατάγματος κράτησης και απέλασης ενόψει της αναστολής του διατάγματος απέλασής της λόγω της υποβολής εκ μέρους της αίτησης για παραχώρηση πολιτικού ασύλου με βάση τους περί Προσφύγων Νόμους.
Αλ. Αλεξάνδρου, για την Αιτήτρια.
Λ. Ουστά, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Η�Αιτήτρια είναι παρούσα.
Cur. adv. vult.
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ.: Με την παρούσα αίτηση, η αιτήτρια ζητά τις πιο κάτω θεραπείες:-
«(α) Έκδοση εντάλματος της φύσης HABEAS CORPUS με το οποίο να ελεγχθεί η νομιμότητα της κράτησής της από την 23/9/2004 μέχρι και σήμερα, στα Αστυνομικά Κρατητήρια του Κεντρικού Αστυνομικού Σταθμού Πάφου δυνάμει διατάγματος κράτησης και απέλασης.
(β) Αποφυλάκιση της αιτήτριας μέχρι την τελική εκδίκαση των πιο πάνω αιτήσεων,»
Νομική βάση της αίτησης αποτελούν τα Άρθρα 8, 12 και 13 του Συντάγματος, το Άρθρο 8 των περί Προσφύγων Νόμων του 2000 μέχρι του 2004, (Ν. 6(Ι)/2000, όπως τροποποιήθηκε), (οι «Περί Προσφύγων Νόμοι»), οι κανόνες φυσικής δικαιοσύνης, οι σύμφυτες εξουσίες του Δικαστηρίου, η πρακτική και η νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου.
Τα γεγονότα της παρούσας έχουν ως εξής:-
Η αιτήτρια είναι Ρωσίδα και ήλθε στην Κύπρο με την ανήλικη θυγατέρα της στις 28/8/1999, με άδεια επισκέπτριας μέχρι 11/9/1999. Παρέμεινε παράνομα μέχρι την αναχώρησή της από την Κύπρο, στις 17/8/2002. Στις 21/9/2002 επανήλθε με την ανήλικη θυγατέρα της, με άλλο επίθετο, και εξασφάλισε άδεια επισκέπτριας μέχρι 4/10/2002. Συνελήφθη στις 16/4/2003 για παράνομη παραμονή. Επειδή η ανήλικη θυγατέρα της φοιτούσε σε κυπριακό σχολείο, της παραχωρήθηκε άδεια παραμονής ως επισκέπτρια μέχρι 15/8/2003. Στη συνέχεια, παρατάθηκε και πάλι η άδεια παραμονής της ως επισκέπτριας μέχρι 30/6/2004. Υπέβαλε νέο αίτημα για ανανέωση της άδειας παραμονής της στις 30/7/2004, το οποίο και απορρίφθηκε.
Στις 6/9/2004 εκδόθηκαν εναντίον της διατάγματα κράτησης και απέλασης, δυνάμει του Άρθρου 14 του περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Νόμου, ΚΕΦ. 105, ως απαγορευμένη μετανάστης - (Άρθρο 6(1)(κ)). Συνελήφθη στις 23/9/2004 και τέθηκε υπό κράτηση, προς το σκοπό απέλασης.
Την επομένη της σύλληψής της, 24/9/2004, υπέβαλε αίτηση για παραχώρηση πολιτικού ασύλου. Το διάταγμα απέλασης στις 27/9/2004, ενόψει του αιτήματος ασύλου, ανεστάλη «μέχρι νεωτέρων οδηγιών», όπως αναγράφεται σ' αυτό.
Παρά την αναστολή του διατάγματος απέλασης, η αιτήτρια συνέχισε να κρατείται και ισχυρίζεται ότι η κράτησή της είναι παράνομη και θα πρέπει να αφεθεί ελεύθερη.
Οι καθ' ων η αίτηση, με ένσταση που καταχωρήθηκε στις 8/10/2004, εγείρουν ζήτημα δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου να εξετάσει, στα πλαίσια της διαδικασίας εντάλματος Habeas Corpus, τη νομιμότητα των διαταγμάτων απέλασης και κράτησης. Η κράτηση της αιτήτριας, ισχυρίζονται, είναι καθ' όλα νόμιμη, αποτέλεσμα διατάγματος κράτησης και απέλασης από την Αναπληρώτρια Διευθύντρια του Τμήματος Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης. Με την απόρριψη του αιτήματός της για παράταση προσωρινής άδειας παραμονής της, κατέστη απαγορευμένη μετανάστης. Η αναστολή του διατάγματος απέλασης, 27/9/2004, για να εξετασθεί το αίτημά της για άσυλο, δε δημιουργεί αυτόματα υποχρέωση, με βάση τους περί Προσφύγων Νόμους, να αφεθεί ελεύθερη.
Τα ζητήματα, που απασχόλησαν τους συνηγόρους - σχετικά με τα οποία η κάθε πλευρά, αναφερόμενη σε αποφάσεις συναδέλφων μου, υποστήριξε τη θέση της - ήταν:-
Το ζήτημα της δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου· και
Το κατά πόσο, με την αναστολή του διατάγματος απέλασης, ανεστάλη και το διάταγμα κράτησης, το οποίο εκδόθηκε για σκοπούς απέλασης.
Ο συνήγορος της αιτήτριας εισηγήθηκε ότι, με βάση τους περί Προσφύγων Νόμους, κράτηση προσώπου, το οποίο υποβάλλει αίτηση ασύλου, δε δικαιολογείται και παρέπεμψε σχετικά στα Άρθρα 7 και 8. Επικαλούμενος τις αποφάσεις στις Muhammed Hassan (2004) 1 Α.Α.Δ. 648, Bilal Ahmed (2004) 1 Α.Α.Δ. 670 και Soharab Hossain Khan (2004) 1 Α.Α.Δ. 1031, εισηγήθηκε ότι το γεγονός της αναστολής του διατάγματος απέλασης έχει συμπαρασύρει και το διάταγμα κράτησης, το οποίο εκδόθηκε για σκοπούς απέλασης, και, συνεπώς, η κράτηση είναι παράνομη. Η επιφύλαξη των προνοιών των περί Προσφύγων Νόμων στο Άρθρο 14 του περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Νόμου δε δικαιολογεί κράτηση προσώπου που έχει υποβάλει αίτημα ασύλου, παρά μόνο όπως το Άρθρο 7(4) των περί Προσφύγων Νόμων ορίζει, δηλαδή μόνο με διάταγμα δικαστηρίου.
Η συνήγορος, κ. Ουστά, για τους καθ' ων, αναφερόμενη στο ζήτημα της δικαιοδοσίας του δικαστηρίου, υποστήριξε ότι η απέλαση αποτελεί διοικητικό μέτρο και ο έλεγχος της νομιμότητας του διατάγματος της απέλασης και της συνακόλουθης κράτησης δεν μπορεί να εξεταστεί, παρά μόνο στα πλαίσια προσφυγής, δυνάμει του Άρθρου 146.1 του Συντάγματος. Παρέπεμψε, σχετικά, σε αριθμό υποθέσεων, μεταξύ των οποίων Πολιτίδης (1999) 1 Α.Α.Δ. 1256, Valentina Popa, Αίτηση Αρ. 7/00, ημερ. 14/1/00 και Peter Jimmy Palmer alias Al Monsol Babajide Olugbile (2003) 1 Α.Α.Δ. 683.
Στο επιχείρημα του δικηγόρου της αιτήτριας - ότι αυτή δεν μπορεί να κρατείται μετά την υποβολή της αίτησης για άσυλο - η κ. Ουστά αντέταξε ότι η κράτησή της δε γίνεται στη βάση της ιδιότητάς της ως αιτήτριας ασύλου αλλά στη βάση του διατάγματος απέλασης, το οποίο δεν ακυρώθηκε και, συνεπώς, η κράτηση είναι νόμιμη.
Στην υπόθεση Oktru (2004) 1 Α.Α.Δ. 608 σχετικά με το ζήτημα του δικαστικού ελέγχου της νομιμότητας κράτησης για σκοπούς απέλασης, λέχθηκαν τα πιο κάτω, με τα οποία και συμφωνώ:-
«Αναφορικά με την αδυναμία ελέγχου της νομιμότητας κράτησης για σκοπούς απέλασης με ένταλμα Habeas Corpus στην υπόθεση Valentine Popa, Αίτηση 7/2000/14.1.2000 λέχθηκαν και τα εξής:
'Στην Πολιτίδης (1999) 1 Α.Α.Δ. 1256 κρίθηκε ότι το ζήτημα της κράτησης του αιτητή για σκοπούς απέλασης 'εμπίπτει όχι στη σφαίρα του ιδιωτικού δικαίου στο οποίο ανήκει το ένταλμα Habeas Corpus .... αλλά στη σφαίρα του δημοσίου δικαίου που σημαίνει ότι θα μπορούσε να εξεταστεί μόνο στο πλαίσιο της Αναθεωρητικής Δικαιοδοσίας βάσει του άρθρου 146.1 του Συντάγματος'.
Συμφωνώ με τα νομολογηθέντα στην Πολιτίδης και τα υιοθετώ. Το ένταλμα Habeas Corpus αποτελεί θεραπεία που χορηγείται δυνάμει του άρθρου 155.4 του Συντάγματος. Καθώς έχει νομολογηθεί η εξουσία για χορήγηση διαταγμάτων δυνάμει του άρθρου 155.4 καλύπτει τα ζητήματα εκείνα τα οποία δεν εμπίπτουν εντός της δικαιοδοσίας που έχει δημιουργηθεί από το άρθρο 146.1 του Συντάγματος (βλ. Haros v. Republic 4 R.S.C.C. 39, Vassiliou and Another v. Police Disciplinary Committee (1979) 1 C.L.R. 46).
Εφόσο η νομιμότητα των διαταγμάτων κράτησης και απέλασης, η οποία στην ουσία αποτελεί και το μόνο επίδικο ζήτημα της παρούσης διαδικασίας, εμπίπτει εντός της δικαιοδοσίας που έχει δημιουργηθεί από το άρθρο 146.1 του Συντάγματος, το δικαστήριο δεν έχει εξουσία να προβεί σε δικαστικό έλεγχο της νομιμότητας των πιο πάνω διαταγμάτων με διάταγμα Habeas Corpus. Περαιτέρω η αναστολή των πιο πάνω διαταγμάτων θα μπορούσε να εξεταστεί μόνο στα πλαίσια προσφυγής δυνάμει του άρθρου 146.1 του Συντάγματος.'»
Με την υιοθέτηση των πιο πάνω, καταλήγω ότι δεν έχω δικαιοδοσία να προχωρήσω σε δικαστικό έλεγχο της νομιμότητας του διατάγματος κράτησης, το οποίο ένα μόνο έρεισμα έχει - το διάταγμα απέλασης - και το οποίο, όπως αναφέρθηκε στην Πολιτίδης πιο πάνω, «Δεν είναι δυνατό να διαχωριστεί ... από το έρεισμα του που είναι η διοικητική πράξη.».
Σέβομαι τα όσα έχουν λεχθεί στην υπόθεση Muhammed Hassan (πιο πάνω), από τον αδελφό Δικαστή Χατζηχαμπή. Έχω, όμως, την άποψη ότι το γεγονός και μόνο της αναστολής του διατάγματος απέλασης δεν εξυπακούει αυτόματα και ούτε συμπαρασύρει σε αναστολή και το διάταγμα κράτησης, έστω και αν η κράτηση διατάχθηκε για τους σκοπούς της απέλασης, ώστε αυτή να καθίσταται παράνομη. Το διάταγμα απέλασης δεν έχει ανακληθεί και, συνεπώς, διατηρεί τη νομική του υπόσταση. Η κράτηση, έστω και αν η απέλαση έχει προσωρινά ανασταλεί, διατηρείται σε ισχύ για τους σκοπούς του διατάγματος απέλασης, που δεν έχει ανακληθεί. Ο έλεγχος της νομιμότητάς του και του συνακόλουθου διατάγματος κράτησης, το οποίο δεν έχει ανασταλεί, εκφεύγει του ελέγχου στα πλαίσια της παρούσας διαδικασίας.
Έγινε από τον ευπαίδευτο συνήγορο της αιτήτριας αναφορά στο Άρθρο 14(1) του περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Νόμου, το οποίο ρητά παραπέμπει στην επιφύλαξη των προνοιών των περί Προσφύγων Νόμων, για να υποστηριχθεί ότι δεν μπορεί να συνεχίζεται η κράτηση προσώπου που υπέβαλε αίτηση ασύλου.
Δε συμφωνώ με το συνήγορο της αιτήτριας. Το γεγονός, ότι η αιτήτρια υπέβαλε αίτηση ασύλου, δεν εξουδετερώνει τις διατάξεις του περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Νόμου. Άλλωστε, στο Άρθρο 7(4), στο οποίο με παρέπεμψε ο συνήγορος, ρητά αναφέρεται ότι «απαγορεύεται η κράτηση αιτητή λόγω μόνο της ιδιότητάς του ως αιτητή ασύλου». Εδώ η κράτηση διετάχθη για άλλους σκοπούς και η απέλαση ανεστάλη προσωρινά για να εξεταστεί το αίτημα.
Το Δικαστήριο στερείται δικαιοδοσίας να επιληφθεί της παρούσας αίτησης.
Η αίτηση απορρίπτεται.
Η αίτηση απορρίπτεται.