|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2002) 1 ΑΑΔ 491
3 Απριλίου, 2002
[ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ
ΤΟ ΑΡΘΡΟ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΔΙΑΦΟΡΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΣ ΤΟΥ 1961
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 16 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ, ΤΑ ΑΡΘΡΑ 27, 28, 29, 32, 33 ΚΑΙ 39 ΤΗΣ ΠΟΙΝΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΕΦ.155 ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 6 ΚΑΙ 8 ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ
ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΓΕΡΟΛΕΜΟΥ
ΚΑΙ ΤΗΣ ΙΩΑΝΝΑΣ ΓΕΡΟΛΕΜΟΥ
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΝΗΛΙΚΟΥΣ
1. ΑΡΙΣΤΟΔΗΜΟ ΓΕΡΟΛΕΜΟΥ,
2. ΑΝΔΡΕΑ ΓΕΡΟΛΕΜΟΥ,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΕΝΤΑΛΜΑ ΕΡΕΥΝΗΣ ΠΟΥ ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΤΗΝ 22.3.02.
(Αίτηση Αρ. 22/2002)
Προνομιακά εντάλματα ― Certiorari ― Aίτηση για άδεια καταχώρησης αίτησης Certiorari εναντίον εντάλματος έρευνας ― Ήταν καταδικασμένη σε αποτυχία λόγω μη συμμόρφωσής της με τους κανονισμούς και την πρακτική που ακολουθείται.
Προνομιακά εντάλματα ― Certiorari ― Ένταλμα έρευνας - Συνιστά δικαστική απόφαση ― Υπόκειται σε έλεγχο με προνομιακό ένταλμα Certiorari.
Προνομιακά εντάλματα ― Certiorari ― Ακολουθητέα διαδικασία για έκδοσή τους ― Είναι ανάλογη με εκείνη που εφαρμοζόταν από το Ανώτατο Δικαστήριο στην Αγγλία πριν την ανεξαρτησία ήτοι οι Παλαιοί Αγγλικοί Θεσμοί του Ανωτάτου Δικαστηρίου της Αγγλίας.
Με την παρούσα αίτηση οι αιτητές ζητούν άδεια για καταχώρηση αίτησης για έκδοση εντάλματος Certiorari με το οποίο να ακυρώνεται ένταλμα έρευνας που εκδόθηκε από Δικαστή του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας στις 22.3.02.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Η έκδοση εντάλματος έρευνας συνιστά δικαστική απόφαση και ως εκ τούτου ένα τέτοιο ένταλμα υπόκειται σε έλεγχο με προνομιακό ένταλμα Certiorari.
2. Στην παρούσα αίτηση δεν έχουν ακολουθηθεί οι κανονισμοί και η πρακτική που ακολουθείται σε αίτηση για άδεια, σύμφωνα με τους οποίους η εν λόγω αίτηση πρέπει να υποστηρίζεται από «έκθεση» στην οποία να αναφέρεται το όνομα και η περιγραφή του αιτητή, η θεραπεία που ζητείται καθώς και οι λόγοι για τους οποίους ζητείται η θεραπεία.
3. Σύμφωνα με τους Αγγλικούς Κανονισμούς που ακολουθούνται στην Κύπρο και σύμφωνα με την Κυπριακή νομολογία, στην αίτηση πρέπει να επισυνάπτονται όλα τα σχετικά έγγραφα και, συγκεκριμένα, η απόφαση ή το διάταγμα ή το ένταλμα του οποίου επιδιώκεται η ακύρωση.
4. Στην παρούσα περίπτωση το τι έχει επισυναφθεί στην αίτηση είναι ένα, όπως φαίνεται, φωτοστατικό αντίγραφο του εντάλματος έρευνας καθώς και της ένορκης δήλωσης του αστυφύλακα βάσει της οποίας εκδόθηκε το ένταλμα. Τα φωτοστατικά αυτά αντίγραφα δεν ικανοποιούν την αναγκαιότητα ύπαρξης πιστοποιημένων αντιγράφων και ως εκ τούτου δεν θα μπορούσε και γι' αυτό το λόγο να δοθεί η αιτούμενη άδεια.
Η αίτηση απορρίφθηκε.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Πολυκάρπου (1991) 1 Α.Α.Δ. 207,
I.R.C. v. Rossminster Ltd [1980] 1 All E.R. 80,
Σύνδεσμος για την Πρόληψη της Βίας στα Γήπεδα κ.λ.π. (1996) 1 Α.Α.Δ. 171,
Ροδοθέου (1996) 1 Α.Α.Δ. 1043,
Ellinas v. Republic (1989) 1 C.L.R. 17,
Τράπεζα Κύπρου Λτδ (Αρ. 5) (1997) 1 Α.Α.Δ. 1319,
Τράπεζα Κύπρου Λτδ (Αρ. 3) (1997) 1 Α.Α.Δ. 973,
Γιάγκου (1998) 1 Α.Α.Δ. 1265,
Umber Industrial Co. Ltd (1991) A.A.Δ. 731,
New Marathon Tours Ltd (1999) 1 A.A.Δ. 278,
Angeo & Co. Ltd (Αρ. 1) (1992) 1 Α.Α.Δ. 374,
Aeroporos a.o. (1988) 1 C.L.R. 302.
Αίτηση.
Αίτηση με την οποία οι αιτητές ζητούν άδεια για καταχώρηση αίτησης για έκδοση εντάλματος Certiorari, με το οποίο να ακυρώνεται ένταλμα έρευνας που εκδόθηκε από Δικαστή του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας στις 22.3.02.
Δ. Κακουλλής με Μ. Χλωρακιώτου, για τους Αιτητές.
Cur. adv. vult.
ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ.: Με την αίτηση τους αυτή οι αιτητές ζητούν άδεια για καταχώρηση αίτησης για έκδοση Εντάλματος Certiorari, με το οποίο να ακυρώνεται ένταλμα έρευνας που εκδόθηκε από Δικαστή του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας στις 22.3.02. Επισημαίνω πως η αναφορά στον τίτλο της αίτησης από τους αιτητές στον Περί Απονομής της Δικαιοσύνης (Διάφοραι Διατάξεις) Νόμο ως Νόμο του 1961 είναι λανθασμένη, καθόσον ο σχετικός νόμος είναι του 1964 και όχι του 1961.
Είναι νομολογημένο ότι η έκδοση εντάλματος έρευνας συνιστά δικαστική απόφαση και ως εκ τούτου ένα τέτοιο ένταλμα μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο αιτήματος για την έκδοση Προνομιακού Εντάλματος. Σχετικές επί του προκειμένου είναι οι αποφάσεις Πολυκάρπου (1991) 1 Α.Α.Δ. 207, όπου υιοθετήθηκε και η Αγγλική απόφαση στην I.R.C. v. Rossminster Ltd [1980] 1 All E.R. 80, Ellinas v. Republic (1989) 1 C.L.R. 17, Σύνδεσμος για την Πρόληψη της Βίας στα Γήπεδα κ.λ.π. (1996) 1 Α.Α.Δ. 171 και Ροδοθέου (1996) 1 Α.Α.Δ. 1043.
Πρέπει αμέσως να παρατηρήσω ότι κατά τη διάρκεια της μελέτης της αίτησης για έκδοση απόφασης, διαπίστωσα σοβαρές διαδικαστικές ελλείψεις και παραλείψεις, οι οποίες αναπόφευκτα οδηγούν στην απόρριψη της αίτησης χωρίς να παρίσταται ανάγκη να υπεισέλθω στην ουσία του αιτήματος.
Επειδή στην Κύπρο δεν έγιναν κανονισμοί που να διέπουν το θέμα των προνομιακών ενταλμάτων, σύμφωνα με τη νομολογία, τα Κυπριακά Δικαστήρια ακολουθούν και εφαρμόζουν διαδικασία ανάλογη με εκείνη που εφαρμοζόταν από το Ανώτατο Δικαστήριο στην Αγγλία πριν την ανεξαρτησία. (Ellinas v. Republic (1989) 1 C.L.R. 17, Τράπεζα Κύπρου Λτδ (Αρ.5) (1997) 1 Α.Α.Δ. 1319, Τράπεζα Κύπρου Λτδ (Αρ.3) (1997) 1 Α.Α.Δ. 973, Γιάγκου (1998) 1 A.A.Δ. 1265).
Σύμφωνα με τους κανονισμούς και την πρακτική αυτή που ακολουθείται, η αίτηση για άδεια πρέπει να υποστηρίζεται από «έκθεση» στην οποία να αναφέρεται το όνομα και η περιγραφή του αιτητή, η θεραπεία που ζητείται, καθώς και οι λόγοι για τους οποίους ζητείται η θεραπεία. Όπως νομολογήθηκε στην υπόθεση Umber Industrial Co. Ltd (1991) A.Α.Δ. 731, η «έκθεση» πρέπει να καταχωρείται πριν γίνει η ένορκη δήλωση που επιβεβαιώνει τα γεγονότα που εκτίθενται σε αυτή (βλ. και New Marathon Tours Ltd (1999) 1 Α.Α.Δ. 278) o τύπος δε της «έκθεσης» είναι εκείνος που περιέχεται στον Atkin's Court Forms, 2η Έκδοση, Τόμος 14, σελ. 75, Τύπος 22 και Chitty & Jacob's Queen's Bench Forms, 20η Έκδοση, σελ. 1007-1008.
Στην παρούσα περίπτωση είναι πασιφανές ότι δεν έχουν ακολουθηθεί τα πιο πάνω. Ενώπιον μου υπάρχει μία αίτηση, η οποία χαρακτηρίζεται ως «αίτηση χωρίς ειδοποίηση», που, αν εξαιρεθεί το γεγονός ότι ζητείται με αυτή άδεια για καταχώρηση αίτησης για έκδοση διατάγματος Certiorari, έχει τη μορφή αίτησης που καταχωρείται σε διαδικασίες αγωγής, όπου ζητείται μονομερώς ενδιάμεσο διάταγμα. Η αίτηση αυτή δεν συνοδεύεται από την «έκθεση» που απαιτείται, όπως έχω αναφέρει πιο πάνω και ούτε προσδιορίζονται καν στην αίτηση οι λόγοι για τους οποίους ζητείται η έκδοση εντάλματος της φύσης Certiorari.
Στην απόφαση μου στην υπόθεση Angeo & Co. Ltd. (Αρ.1) (1992) 1 Α.Α.Δ. 374, ανέφερα τα ακόλουθα σχετικά επί του προκειμένου, τα οποία και επαναλαμβάνω:
"Το ερώτημα που θα πρέπει τώρα ν΄απαντηθεί είναι κατά πόσο η αποτυχία των αιτητών να αναφέρουν το λόγο για τον οποίο ζητούν την έκδοση του Εντάλματος καθώς και τη σχετική νομική πρόνοια στο σώμα της αίτησης, οδηγεί στην εξ υπ΄αρχής ακυρότητα της αίτησης.
Η αποτυχία αυτή των αιτητών να αποκαλύψουν το λόγο για τον οποίο ζητούν την ακύρωση της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου, μπορεί να παρομοιασθεί με κλητήριο ένταλμα αγωγής όπου ζητούνται συγκεκριμένες θεραπείες χωρίς όμως να αποκαλύπτεται βάση αγωγής στο σώμα του κλητηρίου. Μιά τέτοια αγωγή θα οδηγούσε για το λόγο αυτό στην απόρριψη της. Έτσι, κατά την κρίση μου, κατ΄αναλογία στο ίδιο αποτέλεσμα πρέπει να καταλήξει και η παρούσα αίτηση.
Σε τελευταία απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου (Λεύκος Γεωργιάδης (1992) 1 Α.Α.Δ. 298) τονίζεται από τον Γ. Πική, Δ., ότι η διαδικασία αίτησης για την έκδοση Προνομιακού Εντάλματος υπόκειται στους δικονομικούς κανόνες που διέπουν την έκδοση ανάλογων διαταγμάτων στο Ηνωμένο Βασίλειο (In re Aeroporos and Others (1988) 1 C.L.R. 302 και Ellinas v. Republic (1989) 1 C.L.R. 17), και παράλειψη συμμόρφωσης με τα προαπαιτούμενα για την έγερση της διαδικασίας καθιστά το αίτημα προς το Δικαστήριο άνευ αντικειμένου. Συναφώς στην πιο πάνω απόφαση αναφέρονται τα ακόλουθα:
"Ο προσδιορισμός του λόγου για τον οποίο επιζητείται η έκδοση προνομιακού εντάλματος συνιστά το ουσιωδέστερο στοιχείο της αίτησης. Η παροχή άδειας για υποβολή αίτησης για την έκδοση προνομιακού εντάλματος είναι συνυφασμένη με τους λόγους για τους οποίους επιδιώκεται και συναρτάται με αυτούς. (Βλ. Πανίκος Ευθυμίου (1990) 1 Α.Α.Δ. 1, και Σταυρής Θεοδούλου (Αρ. 2) (1990) 1 Α.Α.Δ. 756.)"
Θα μπορούσε ίσως να υποστηριχθεί ότι οι παράγραφοι 10 και 11 στην ένορκη δήλωση του Γιάννη Γερολέμου και 9 και 10 της Ιωάννας Γερολέμου δίδονται τέτοιοι λόγοι. Έστω και αν θα μπορούσαν αυτοί να θεωρηθούν λόγοι και όχι επιχειρήματα, τούτο δεν είναι αρκετό για να διασώσει την αίτηση, αφού όπως προκύπτει από τη νομολογία, οι λόγοι στους οποίους βασίζεται το αίτημα για ακύρωση πρέπει να περιέχονται στην έκθεση που κατατίθεται και συνοδεύει την αίτηση και όχι στην ένορκη δήλωση.
Υπάρχει όμως και ακόμη ένας λόγος που πρέπει να οδηγήσει σε απόρριψη της αίτησης. Σύμφωνα με τους Αγγλικούς Κανονισμούς που ακολουθούνται στην Κύπρο και σύμφωνα με την Κυπριακή νομολογία, στην αίτηση πρέπει να επισυνάπτονται όλα τα σχετικά έγγραφα και, συγκεκριμένα, η απόφαση ή το διάταγμα ή το ένταλμα του οποίου επιδιώκεται η ακύρωση. Όπως αποφασίστηκε στην In re Aeroporos & Others (1988) 1 C.L.R. 302, η επισύναψη πιστοποιημένων αντιγράφων των ενταλμάτων ερεύνης αποτελούσε απαραίτητη προϋπόθεση για την επιτυχία της αίτησης. Η Ο.59 r.8 των Αγγλικών Θεσμών αναφέρει ότι πριν την ακρόαση της αίτησης για ακύρωση απόφασης πρέπει να έχει καταχωρηθεί «a copy thereof verified by affidavit" και όπως λέχθηκε και στην In re Aeroporos & Others (πιο πάνω) «the production of the judicial warrants and their verification is a prerequisite for the valid exercise of the powers vested in the Court to review judicial acts by way of Certiorari"
Στην παρούσα περίπτωση το τι έχει επισυναφθεί στην αίτηση είναι ένα, όπως φαίνεται, φωτοστατικό αντίγραφο του εντάλματος έρευνας καθώς και της ένορκης δήλωσης του αστυφύλακα βάσει της οποίας εκδόθηκε το ένταλμα. Τα φωτοστατικά αυτά αντίγραφα δεν ικανοποιούν την αναγκαιότητα ύπαρξης πιστοποιημένων αντιγράφων και ως εκ τούτου δεν θα μπορούσε και γι΄αυτό το λόγο να δοθεί η αιτούμενη άδεια.
Κάτω από το φως των πιο πάνω η αίτηση απορρίπτεται.
Η�αίτηση απορρίπτεται.