|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1997) 1 ΑΑΔ 669
11 Iουνίου, 1997
[NIKHTAΣ, ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, ΚΑΛΛΗΣ, Δ/στές]
ΜΕΜΝΙΑ ΤΖΙΑΚΟΥΡΑ,
Eφεσείουσα,
v.
ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΥ (ΑΛΛΩΣ ΤΑΚΗ) ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗ,
Εφεσίβλητου.
(Πολιτική Έφεση Αρ. 9751).
Πολιτική Δικονομία — Δικόγραφα — Αίτηση της ενάγουσας για περαιτέρω και καλύτερες λεπτομέρειες της έκθεσης υπεράσπισης — Ισχυρισμός στην υπεράσπιση για συμφωνία άκυρη εξ υπαρχής και για συμπεριφορά της ενάγουσας η οποία ανάγκασε τον εναγόμενο να τερματίσει την εν λόγω συμφωνία — Το Εφετείο ανατρέποντας την πρωτόδικη απόφαση, που απέρριψε την αίτηση, έκρινε ότι οι ζητηθείσες λεπτομέρειες σχετικά με τους πιο πάνω ισχυρισμούς, δεν αφορούσαν νομικό ζήτημα ούτε αποδεικτικό υλικό και ως εκ τούτου έπρεπε η αίτηση για παροχή τους να είχε εγκριθεί.
Η παρούσα αίτηση, έχει ως αντικείμενο την απόρριψη από το πρωτόδικο Δικαστήριο, αίτησης της ενάγουσας - εφεσείουσας δυνάμει της Δ.10 θ.6, για διάταγμα που να υποχρεώνει τον εφεσίβλητο να δώσει λεπτομέρειες των ισχυρισμών του στις παραγράφους 3 και 4 της έκθεσης υπεράσπισής του. Οι λόγοι απόρριψης ήταν ότι οι λεπτομέρειες που ζητούνταν αφορούσαν νομικό θέμα, το οποίο δεν έπρεπε να συμπεριληφθεί στο δικόγραφο σύμφωνα με τη Δ.19 θ.4 και επίσης αφορούσαν σε αποδεικτικό υλικό και όχι γεγονότα.
Ο δικηγόρος της εφεσείουσας ισχυρίστηκε ότι οι λεπτομέρειες που ζητήθηκαν αφορούν το περιεχόμενο των παραγράφων 3 και 4 της έκθεσης υπεράσπισης, που προβάλλουν ως ενιαίο σύνολο τους ισχυρισμούς του εφεσίβλητου. Η εφεσείουσα δικαιούται ως εκ τούτου να γνωρίζει ποία, κατά τον ισχυρισμό του εφεσίβλητου, ήταν η συμπεριφορά της και γιατί δεν εκπλήρωσε τη συμβατική της υποχρέωση, ώστε να δικαιούται ο εφεσίβλητος να την τερματίσει.
Αποφασίστηκε ότι:
Η άποψη του πρωτόδικου δικαστή, πως ο ισχυρισμός 3, ότι δηλαδή η συμφωνία ήταν εξ υπαρχής άκυρη, είναι νομικό ζήτημα, είναι εσφαλμένη. Όταν προβάλλεται στο δικόγραφο ισχυρισμός κάποιου νομικού αποτελέσματος που εξαρτάται από την επενέργεια ορισμένων γεγονότων, αυτά πρέπει να αναγράφονται στο δικόγραφο.
Οι λεπτομέρειες που ζητούνται αναφορικά με την παράγραφο 4, αφορούν σε γεγονότα που πρέπει να γνωρίζει η εφεσείουσα για να μπορέσει να παρουσιάσει την υπόθεσή της στο Δικαστήριο.
Η έφεση γίνεται αποδεκτή. Η πρωτόδικη απόφαση παραμερίζεται. Εκδίδεται διάταγμα ως η αίτηση της εφεσείουσας. Ο εφεσίβλητος να καταβάλει τα έξοδα τόσο της πρωτόδικης διαδικασίας όσο και της έφεσης.
H έφεση έγινε δεκτή.
Έφεση.
Έφεση από την ενάγουσα κατά της απόφασης του Eπαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας (Mιχαηλίδης, A.E.Δ.) που δόθηκε στις 5/10/95 (Aρ. Aγωγής 3987/95), με την οποία απορρίφθηκε η αίτησή της για περαιτέρω και καλύτερες λεπτομέρειες, σχετικά με τους ισχυρισμούς που προβλήθηκαν στις παραγράφους 3 και 4 της Έκθεσης Yπεράσπισης του εναγομένου.
Λ. Παπαφιλίππου, για την Εφεσείουσα.
Μ. Κλεόπας, για τον Εφεσίβλητο.
Cur. adv. vult.
ΝΙΚΗΤΑΣ, Δ.: Την απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο δικαστής Χρ. Αρτεμίδης.
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ.: Η εφεσείουσα-ενάγουσα με αίτησή της στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας ζήτησε διάταγμα, απευθυνόμενο στον εφεσίβλητο, με το οποίο να υποχρεώνεται να δώσει λεπτομέρειες των ισχυρισμών του, που προβάλλονται στις παραγράφους 3 και 4 της Έκθεσης Υπεράσπισής του. Η αίτηση βασίζεται στη Δ.10 θ.6. Ο εφεσίβλητος-εναγόμενος έφερε ένσταση και το Δικαστήριο, μετά από ακροαματική διαδικασία, εξέδωσε απόφαση με την οποία απέρριψε το αίτημα. Αντικείμενο της παρούσας έφεσης είναι η πιο πάνω απόφαση.
Οι παράγραφοι 3 και 4 στην Έκθεση Υπεράσπισης, για το περιεχόμενο των οποίων ζητήθηκαν λεπτομέρειες, διατυπώνονται ως ακολούθως:
"3. Ο εναγόμενος ισχυρίζεται ότι η συμφωνία αυτή ήτο εξ υπαρχής άκυρη και/ή ακυρώθη εκ των υστέρων.
4. Η ενάγουσα δια της συμπεριφοράς της και/ή δια της μη εκπλήρωσης των υποχρεώσεών της βάσει της αναφερομένης συμφωνίας ημερ. 5 Οκτωβρίου 1994 ανάγκασε τον εναγόμενο να τερματίσει την εν λόγω συμφωνία υπαιτιότητι της ενάγουσας."
Οι δικηγόροι της εφεσείουσας, προτού καταχωρίσουν την επίδικη αίτηση στο Επαρχιακό Δικαστήριο, ζήτησαν με επιστολή τους από το δικηγόρο του εφεσίβλητου να τους δώσει τις αναγκαίες λεπτομέρειες των ισχυρισμών του τελευταίου. Όταν δεν ανταποκρίθηκαν υποβλήθηκε, όπως είπαμε πιο πριν, η επίδικη αίτηση στην οποία εξειδικεύονται οι λεπτομέρειες που κρίνουν οι δικηγόροι της εφεσείουσας ως απαραίτητες για να γνωρίζουν την υπόθεση που θα αντιμετωπίσουν. Αυτές καταγράφονται ως εξής:
(α) Τα γεγονότα ή λόγους για τους οποίους κατά την παράγραφο 3 της υπεράσπισης ή συμφωνία ήτο εξ υπαρχής άκυρη.
(β) Την συμπεριφορά της εναγούσης και τις υποχρεώσεις που δεν εκπλήρωσε η ενάγουσα κατά την παράγραφο 4 της Υπεράσπισης.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο αποφάνθηκε πως οι λεπτομέρειες που ζητούνται στην παράγραφο (α) της αίτησης εγείρουν την εγκυρότητα της συμφωνίας που είναι ζήτημα νομικό. Ως εκ τούτου, δεν πρέπει να περιλαμβάνονται στο δικογράφημα γιατί, σύμφωνα με την Δ.19.4, μόνο γεγονότα πρέπει να αναφέρονται σ' αυτό. Σε σχέση με τη δεύτερη παράγραφο της αίτησης, το πρωτόδικο Δικαστήριο έκρινε πως οι λεπτομέρειες που ζητούνται αφορούν σε αποδεικτικό υλικό και όχι γεγονότα. Το αποδεικτικό δε υλικό, βάσει ρητής πρόνοιας στην θ.19 Δ.4, δεν καταγράφεται στο δικογράφημα.
Ο δικηγόρος της εφεσείουσας εισηγήθηκε πως η πρωτόδικη απόφαση είναι εσφαλμένη για τους εξής λόγους: Οι λεπτομέρειες που ζητούνται αφορούν το περιεχόμενο των παραγράφων 3 & 4 της Έκθεσης Υπεράσπισης, που προβάλλουν, ως ενιαίο σύνολο τους ισχυρισμούς του εφεσίβλητου. Όπως διατυπώνεται η παράγραφος 4 σαφώς αναφέρεται και στον ισχυρισμό που προβάλλεται στην παράγραφο 3. Η εφεσείουσα, ως εκ τούτου, δικαιούται να γνωρίζει ποία, κατά τον ισχυρισμό του εφεσίβλητου, ήταν η συμπεριφορά της και γιατί δεν εκπλήρωσε τη συμβατική της υποχρέωση, ώστε να δικαιούται ο εφεσίβλητος να την τερματίσει. Ο δικηγόρος του εφεσίβλητου υποστήριξε την πρωτόδικη απόφαση, υιοθετώντας το αιτιολογικό της.
Κρίνουμε πως ο δικηγόρος της εφεσείουσας έχει δίκαιο. Η άποψη του πρωτόδικου δικαστή, πως ο ισχυρισμός που προβάλλεται στην παράγραφο 3 της Έκθεσης Υπεράσπισης, ότι δηλαδή η συμφωνία ήτο εξ υπαρχής άκυρη, είναι νομικό ζήτημα, είναι εσφαλμένη. Έχουμε τη γνώμη πως όταν προβάλλεται από διάδικο στο δικογράφημα ισχυρισμός κάποιου νομικού αποτελέσματος, που εξαρτάται από την επενέργεια ορισμένων γεγονότων, αυτά πρέπει να αναγράφονται στο δικογράφημα. Είναι επιβεβλημένο λ.χ. να αναφέρονται τα γεγονότα βάσει των οποίων προβάλλεται ισχυρισμός πως οι προϋποθέσεις του νόμου για τον έγκυρο καταρτισμό μιας διαθήκης δεν έχουν τηρηθεί. Συνεπώς, και στην υπόθεσή μας, εφόσον προτείνεται πως η σύμβαση ήταν εξ υπαρχής άκυρη, είναι αναγκαία η αναφορά στα πραγματικά γεγονότα που, κατά τον ισχυρισμό του εφεσίβλητου επέφεραν αυτό το νομικό αποτέλεσμα. Η αρχή της νομολογίας, ότι νομικά σημεία δεν αναφέρονται στα δικογραφήματα, εφαρμόζεται όταν γίνονται νομικές εισηγήσεις. Όπου όμως το ισχυριζόμενο νομικό αποτέλεσμα δημιουργήθηκε εκ της επενέργειας ορισμένων γεγονότων, αυτά πρέπει να αναφέρονται στα δικογραφήματα. Ότι είπαμε αμέσως πιο πάνω εφαρμόζεται και στο διαζευκτικό ισχυρισμό της 3ης παραγράφου της Έκθεσης Υπεράσπισης "και/ή ακυρώθη εκ των υστέρων.".
Αναφορικά με την 4η παράγραφο της Έκθεσης Υπεράσπισης, είναι έκδηλο πως οι λεπτομέρειες που ζητούνται αφορούν σε γεγονότα που είναι απαραίτητο να γνωρίζει η εφεσείουσα για να μπορέσει να παρουσιάσει την υπόθεσή της στο Δικαστήριο με μαρτυρία, αν έχει, για να τα απαντήσει.
Η έφεση γίνεται αποδεκτή. Η πρωτόδικη απόφαση παραμερίζεται. Εκδίδεται διάταγμα ως η αίτηση της εφεσείουσας, ημερ. 5.10.95. Οι λεπτομέρειες που ζητούνται στην αίτηση να δοθούν από τον εφεσίβλητο σε 15 μέρες από τη σύνταξη του σχετικού διατάγματος. Ο εφεσίβλητος θα καταβάλει τα έξοδα της πρωτόδικης διαδικασίας και εδώ.
Η έφεση γίνεται δεκτή, με έξοδα εναντίον του εφεσίβλητου τόσο στην πρωτόδικη διαδικασία όσο και στην έφεση.