|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1994) 1 ΑΑΔ 188
18 Μαρτίου, 1994
[ΠΙΚΗΣ, Δ/στής]
FAYZA SHIPPING CO. LTD.,
Ενάγοντες,
v.
ΠΛΟΙΟΥ M/V "HAJ ANIES" EX "ΑΝΝΕ" ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ,
Εναγομένων.
(Αγωγή Ναυτοδικείου Αρ. 154/93)
Δικονομία Ναυτοδικείου — Αίτηση για παρέμβαση σε αγωγή — Εφαρμόζονται, δυνάμει του Κ. 237 των Θεσμών Ναυτοδικείου, οι Θεσμοί του Αγγλικού Ναυτοδικείου που ίσχυαν κατά την ανακήρυξη της Ανεξαρτησίας της Κύπρου το 1960 —Δηλαδή Ord. 12, r. 24 των Αγγλικών Θεσμών.
Δικονομία Ναυτοδικείου— Αίτηση για χορήγηση άδειας για παρέμβαση σε αγωγή Ναυτοδικείου — Όταν γίνεται από εξ αποφάσεως δανειστή του αντικειμένου δηλαδή του πλοίου, σε άλλη αγωγή, δεν χρειάζεται να υποβληθεί αίτηση για χορήγηση άδειας, διότι το δικαίωμα παρέμβασης υπάρχει αυτοδικαίως και δεν εξαρτάται από την άσκηση οποιασδήποτε διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου.
Αγωγή Ναυτοδικείου — Δικαίωμα παρέμβασης εξ αποφάσεως δανειστή του αντικειμένου (του πλοίου) — Ασκείται αυτοδικαίως — Δεν χρειάζεται άδεια του Ναυτοδικείου, ούτε υποβολή σχετικής αίτησης.
Οι αιτητές, που ήσαν εξ αποφάσεως δανειστές του εναγόμενου πλοίου σε άλλη αγωγή Ναυτοδικείου (Αγωγή 157/93), ζήτησαν άδεια για παρέμβαση τους στην παρούσα αγωγή, που ήταν αγωγή in rem εναντίον του ίδιου πλοίου.
Αποφασίσθηκε ότι:
(α) Εφόσον δεν υπάρχει πρόνοια στους Κυπριακούς Θεσμούς Ναυτοδικείου για παρέμβαση σε αγωγή Ναυτοδικείου, εφαρμόζονται, δυνάμει του Κ. 237 των Θεσμών Ναυτοδικείου οι Αγγλικοί Θεσμοί που ίσχυαν κατά την ανακήρυξη της Ανεξαρτησίας της Κύπρου, δηλαδή η Ord. 12, r. 24.
(β) Στις περιπτώσεις όπως η παρούσα, όπου το συμφέρον των αιτητών στο αντικείμενο δηλαδή στο πλοίο είναι αδιαμφισβήτητο, εφόσον βασίζεται σε δικαστική απόφαση που λήφθηκε εναντίον του πλοίου σε άλλη αγωγή, το δικαίωμα παρέμβασης ασκείται αυτοδικαίως και δεν εξαρτάται από την άσκηση οποιασδήποτε διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου. Γι' αυτό δεν χρειαζόταν να ζητηθεί οποιαδήποτε άδεια για παρέμβαση και γι' αυτό η παρούσα αίτηση έπρεπε να απορριφθεί.
Η αίτηση απορρίφθηκε.
Υποθέσεις που αναφέρθηκαν:
Eliades v. Ship "Frixos ΙΙ" (1986) 1 C.L.R. 657,
Asimenos v. Paraskeva (1982) 1 C.L.R. 145,
Psichoulas v. Ship "Seagull" (1985) 1 C.L.R. 1.
Αίτηση.
Αίτηση από τους Αιτητές για παρέμβαση στην Αγωγή ημερ. 9.3.94.
Ι. Ιωαννίδης για Στ. Μακπράϊτ, για τους Αιτητές.
ΠΙΚΗΣ, Δ.: Όπως διαπιστώνεται στην Eliades v. Ship "Frixos ΙΙ"(1986) 1 C.L.R., 657 οι Κυπριακοί Θεσμοί Ναυτοδικείου δεν προβλέπουν για την παρέμβαση μη διαδίκου σε αγωγή ναυτοδικείου. Επομένως τυγχάνουν εφαρμογής οι πρόνοιες του Κ. 237 των Θεσμών Ναυτοδικείου που καθιστούν εφαρμοστέους τους θεσμούς του Αγγλικού Ναυτοδικείου που ίσχυαν κατά την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας της Κύπρου το 1960 Asimenos v. Paraskeva and Another (1982) 1 C.L.R. 145.
Οι αγγλικοί θεσμοί που ίσχυαν το 1960 έκαμναν πρόνοια για παρέμβαση σε αγωγή ναυτοδικείου κατά αντικειμένου (εναντίον του πλοίου). Οι σχετικές διατάξεις περιέχονται στην Ord. 12 r.24 η οποία προβλέπει:
"24. In an Admiralty action in rem any person not named in the writ may intervene and appear as heretofore, on filing an affidavit showing that he is interested in the res under arrest, or in the fund in the Registry."
Σε ελληνική μετάφραση:
"24. Σε αγωγή ναυτοδικείου κατά αντικειμένου οποιοδήποτε πρόσωπο μη κατονομαζόμενο στο κλητήριο μπορεί να παρέμβει και να εμφανιστεί όπως προβλέπεται ανωτέρω, επί τη καταχωρήσει ενόρκου δηλώσεως η οποία αποκαλύπτει ότι έχει συμφέρον στο αντικείμενο υπό σύλληψη, ή το ποσό το κατατεθειμένο στο Πρωτοκολλητείο."
Στην Psichoulas v. Ship "Seagull"(1985) 1 C.L.R. 1, επικροτείται η πρακτική εξασφάλισης της άδειας του δικαστηρίου για παρέμβαση, μετά την εκ πρώτης όψεως αποκάλυψη συμφέροντος στο αντικείμενο, δηλαδή το πλοίο το οποίο ευρίσκεται υπό σύλληψη. Η πρακτική των αγγλικών δικαστηρίων, όπως αποκαλύπτεται στο σύγγραμμα Williams and Bruce, Admiralty Practice (1902), στο οποίο έκαμε αναφορά ο δικηγόρος των αιτητών, δεν υποστηρίζει τη θέση ότι η εξασφάλιση άδειας αποτελεί προϋπόθεση για παρέμβαση. Άδεια δεν απαιτείται εκτός στις περιπτώσεις όπου το συμφέρον του παρεμβαίνοντος στο αντικείμενο δεν είναι πέραν αμφισβήτησης. Ο εξ αποφάσεως δανειστής, όπως και οι αιτητές στην προκείμενη περίπτωση, ανήκει σ' αυτή την κατηγορία. Σε άλλες περιπτώσεις η προγενέστερη εξασφάλιση άδειας χαρακτηρίζεται ως συνήθης.
Στην προκείμενη περίπτωση το συμφέρον των αιτητών εις το αντικείμενο είναι αδιαμφισβήτητο, εφόσον έχει ληφθεί δικαστική απόφαση εναντίον του πλοίου σε άλλη αγωγή (Αγωγή 157/93). Η ερμηνεία την οποία αποδίδω στην Ord. 12 r. 24 είναι ότι παρέχεται δικαίωμα εμφάνισης σε πρόσωπο το οποίο έχει συμφέρον στο πλοίο εφόσον το συμφέρον του τεκμηριώνεται από το περιεχόμενο ενόρκου δηλώσεως η οποία συνοδεύει την εμφάνιση του και επιδίδεται στους διαδίκους. Το δικαίωμα για εμφάνιση δεν εξαρτάται από την άσκηση οποιασδήποτε διακριτικής εξουσίας από το δικαστήριο υπέρ του παρεμβαίνοντα αλλά ασκείται αυτοδικαίως.
Εφόσον η εμφάνιση δεν συναρτάται με την προηγούμενη έγκριση του δικονομικού μέτρου από το δικαστήριο το αίτημα για την παροχή έγκρισης κρίνεται ανυπόστατο και απορρίπτεται.
Η αίτηση απορρίπτεται.