|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1993) 1 ΑΑΔ 762
8 Οκτωβρίου, 1993
[ΠΙΚΗΣ, ΝΙΚΗΤΑΣ, ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ/στές]
S.P.P. PROJECTS LIMITED,
Εφεσείοντες,
ν.
INTEGRAL EQUIPMENT SARL,
Εφεσιβλήτων.
(Πολιτική Έφεση Αρ. 8187)
Πολιτική Δικονομία — Αίτηση για ακύρωση τον κλητηρίου εντάλματος και παραμερισμό της εκτός της δικαιοδοσίας επίδοσης του σε αγωγή όπου είχε εκδοθεί προηγουμένως μετά από μονομερή αίτηση δυνάμει της Δ.6 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας διάταγμα για επίδοση του κλητηρίου εντάλματος εκτός της δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου — Με την αίτηση δεν εζητείτο ο παραμερισμός του διατάγματος για επίδοση εκτός της δικαιοδοσίας, και η αίτηση εξετάσθηκε ανεξάρτητα από την ύπαρξη του εν λόγω διατάγματος — Κρίθηκε ότι το αίτημα για ακύρωση του κλητηρίου εντάλματος και της επίδοσής του στο εξωτερικό μπορούσε να εξετασθεί μόνο στο πλαίσιο αίτησης για παραμερισμό του διατάγματος για επίδοση στο εξωτερικό.
Το κλητήριο ένταλμα στην παρούσα αγωγή είχε επιδοθεί στους εφεσείοντες στο εξωτερικό μετά από διάταγμα του Δικαστηρίου που είχε εκδοθεί μετά από μονομερή αίτηση των εφεσιβλήτων δυνάμει της Δ.6 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας. Με αίτησή της η εφεσείουσα ζήτησε την ακύρωση του κλητηρίου εντάλματος και τον παραμερισμό της επίδοσής του για τον λόγο κυρίως ότι η εφεσίβλητη δεν είχε αποκαλύψει την ύπαρξη ρήτρας διαιτησίας ή ρήτρας αποκλειστικής δικαιοδοσίας των Αγγλικών Δικαστηρίων στην μεταξύ των διαδίκων σύμβαση. Η αίτηση δεν ζητούσε τον παραμερισμό του εκδοθέντος διατάγματος για επίδοση εκτός δικαιοδοσίας και εξετάσθηκε ανεξάρτητα από αυτό.
Αποφασίσθηκε ότι:
Το αίτημα για ακύρωση του κλητηρίου εντάλματος και της επίδοσης του στο εξωτερικό μπορούσε να εξετασθεί μόνο στο πλαίσιο αίτησης για παραμερισμό του διατάγματος που είχε εκδοθεί με μονομερή αίτηση και με το οποίο είχε εξουσιοδοτηθεί η επίδοση του κλητηρίου εντάλματος στο εξωτερικό. Σε αντίθετη περίπτωση, η τυχόν έγκριση της αίτησης θα οδηγούσε στην ύπαρξη δύο συγκρουόμενων διαταγμάτων του Δικαστηρίου, πράγμα ανεπίτρεπτο.
Η έφεση απορρίφθηκε με έξοδα.
Υποθέσεις που αναφέρθηκαν:
Sekavin S.A. v. Ship "Platon Ch."(1987) 1 C.L.R. 297·
Ν.Ρ. Lanitis v. Panayides (1986) 1 C.L.R. 490·
Πασχαλίδης ν. Γασεμίδη (1992) 1 Α.Α.Δ. 1330·
"Sevegep" Ltd v. United Sea Transport Ltd (1989) 1 Α.Α.Δ. (E) 729.
Έφεση.
Έφεση από τους εναγόμενους κατά της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού (Νικολάτος, Ε.Δ.) που δόθηκε στις 9 Ιουλίου, 1990 (Αρ. Αγωγή 4027/89) με την οποία απορρίφθηκε η αίτηση τους για ακύρωση του κλητηρίου εντάλματος λόγω έλλειψης δικαιοδοσίας και παραμερισμό της επίδοσης του (ειδοποίησης) στο εξωτερικό.
Σ. Πίττας για Α. Νεοκλέους, για τους εφεσείοντες.
Στ. Παύλου, για τους εφεσίβλητους.
Cur. adv. vult.
ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ: Την απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Δικαστής Γ. Μ. Πικής.
ΠΙΚΗΣ, Δ.: Κατά την ακρόαση της έφεσης διεφάνη ότι το αίτημα των εφεσειόντων (εναγομένων) ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου για ακύρωση του κλητηρίου εντάλματος για το λόγο έλλειψης δικαιοδοσίας και παραμερισμό της επίδοσής του (ειδοποίησης) στο εξωτερικό, τέθηκε και εξετάστηκε ανεξάρτητα από το διάταγμα του Επαρχιακού Δικαστηρίου με το οποίο εγκρίθηκε η επίδοσή του στο εξωτερικό (Ηνωμένο Βασίλειο) με τον καθορισθέντα τρόπο (διπλοασφαλισμένη επιστολή στη διεύθυνση των εναγομένων).
Οι εφεσίβλητοι (εναγόμενοι) εμφανίστηκαν υπό διαμαρτυρία και με αίτηση που υπέβαλαν μέσα στην ταχθείσα προθεσμία, αξίωσαν την ακύρωση του κλητηρίου εντάλματος και τον παραμερισμό της επίδοσης του χωρίς αναφορά και ανεξάρτητα από την προηγηθείσα διαταγή του δικαστηρίου.
Η διαταγή για την επίδοση κλητηρίου (ειδοποίησης) εντάλματος στο εξωτερικό επιμαρτυρεί την ύπαρξη των προϋποθέσεων που θέτει η Δ.6 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας για την ανάληψη και άσκηση δικαιοδοσίας για την εκδίκαση αγωγής που στρέφεται εναντίον κάτοικου του εξωτερικού, οπόταν δικαιολογείται η επίδοσή της στην αλλοδαπή. Απαραίτητη προϋπόθεση αποτελεί η ύπαρξη δικαιοδοσίας εκ μέρους του δικαστηρίου να επιληφθεί της διαφοράς. Η έκδοση διατάγματος για επίδοση στο εξωτερικό, υποδηλώνει ότι το δικαστήριο είναι αρμόδιο και έχει δικαιοδοσία να επιληφθεί του επίδικου θέματος [βλ. Sekavin SA. v. Ship "PLATON CH." (1987) 1 C.L.R. 297. Η απόφαση αναφέρεται στον Κ.24 των Θεσμών Ναυτοδικείου. Τα ίδια ισχύουν και για διατάγματα που εκδίδονται βάσει της Δ.6 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας].
Διαταγή για επίδοση του κλητηρίου στο εξωτερικό, εκδίδεται μετά από μονομερή αίτηση του ενάγοντα. Διαφυλάσσεται όμως στον εναγόμενο το δικαίωμα να ακουστεί, χάριν της φυσικής δικαιοσύνης, και να ζητήσει τον παραμερισμό του διατάγματος. Το δικαίωμα κατοχυρώνεται με τις διατάξεις της Δ.16 θ.9 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας. Στα πλαίσια του αιτήματος για παραμερισμό του διατάγματος, μπορεί να αμφισβητηθούν τόσο τα γεγονότα που το στοιχειοθετούν όσο και η δικαιοδοτική του βάση.
Στη περίπτωσή μας επιδιώχθηκε η ακύρωση του κλητηρίου εντάλματος και της επίδοσής του ανεξάρτητα από το προηγούμενο διάταγμα του δικαστηρίου. Έγκριση του αιτήματος θα οδηγούσε στην ύπαρξη δυο συγκρουόμενων διαταγμάτων του δικαστηρίου, που είναι ανεπίτρεπτο. Οι λόγοι για τους οποίους ζητήθηκε η ακύρωση του κλητηρίου εντάλματος δεν ήταν εμφανείς στο γενικά οπισθογραφημένο κλητήριο ένταλμα αλλά αφορούσαν ουσιώδη, κατά την εκδοχή του εφεσείοντα, γεγονότα τα οποία άπτονταν της δικαιοδοσίας του δικαστηρίου και τα οποία δεν είχαν αποκαλυφθεί. Επομένως, το αίτημα είχε ως αποκλειστικό σκοπό την ανατροπή του βάθρου στο οποίο στηρίχθηκε η διαταγή του δικαστηρίου για επίδοση της ειδοποίησης του κλητηρίου εντάλματος στο Ηνωμένο Βασίλειο και μπορούσε να εξεταστεί μόνο στο πλαίσιο αίτησης για παραμερισμό του διατάγματος. Ο παραμερισμός της επίδοσης είχε επιδιωχθεί για το λόγο και μόνο ότι αυτή δεν ήταν σύμφωνη με τις πρόνοιες του Άρθρου 372 του περί Εταιρειών Νόμου, ΚΕΦ. 113, ισχυρισμός ο οποίος ουσιαστικά εγκαταλείφθηκε κατά την ακρόαση της αίτησης.
Η ακρόαση της αίτησης των εφεσειόντων περιστράφηκε γύρω από την παράλειψη των εφεσίβλητων να αποκαλύψουν ότι η μεταξύ των μερών σύμβαση περιείχε ρήτρα διαιτησίας ή αποκλειστικής δικαιοδοσίας των αγγλικών δικαστηρίων και τις συνέπειες της μη αποκάλυψης ή αποσιώπησης αυτού του γεγονότος. Το αντικείμενο της έφεσης είναι η προσβολή της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου, σύμφωνα με την οποία η επίμαχη ρήτρα, στη μεταξύ των μερών σύμβαση, ήταν ρήτρα διαιτησίας και όχι δικαιοδοσίας και, ότι παράλειψη αποκάλυψής της δεν καθιστούσε την αίτηση για επίδοση στο εξωτερικό απαράδεκτη.
Για τους λόγους που έχουμε εκθέσει, το αίτημα για ακύρωση του κλητηρίου εντάλματος και της επίδοσής του στο εξωτερικό, μπορούσε να εξεταστεί μόνο στο πλαίσιο αίτησης για παραμερισμό του διατάγματος που είχε εκδοθεί με μονομερή αίτηση και με το οποίο είχε εξουσιοδοτηθεί η επίδοσή του στο εξωτερικό. Έπεται ότι η έφεση πρέπει να απορριφθεί.
Πριν αφήσουμε την απόφαση αυτή, πρέπει να επισημάνουμε ότι μετά τη στοιχειοθέτηση της απαίτησης των εφεσιβλήτων με την υποβολή της έκθεσης απαιτήσεως, τίποτε δεν εμποδίζει τους εφεσίβλητους να ζητήσουν την απόρριψη της αγωγής αν τα γεγονότα που τη στοιχειοθετούν τη θέτουν έξω από τα όρια της καθ' ύλην και κατά τόπον αρμοδιότητας του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού [βλ. μεταξύ άλλων Ν.P. Lanitis v. Panayides (1986) 1 C.L.R. 490, Πασχαλίδης κ.ά. ν. Γιασεμίδη κ.ά. (1992) 1 Α.Α.Δ. 1330, και "SEVEGEP" Ltd. v. United Sea Transport Ltd. and Others (1989) 1 Α.Α.Δ. (E) 729].
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.