|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1992) 1 ΑΑΔ 298
26 Φεβρουαρίου, 1992
[ΠΙΚΗΣ,Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ΛΕΥΚΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗΣ ΑΙΤΗΣΕΩΣ ΠΑ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑ-ΤΟΣ CERTIORARI.
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ ΕΝΟΙΚΙΑΣΕΩΝ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ, ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 14 ΙΟΥΝΙΟΥ 1991 ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ Κ192/90.
(Αίτηση Αρ. 24/92).
Προνομιακά Διατάγματα — Αίτηση για παραχώρηση άδειας για καταχώρηση αίτησης για έκδοση διατάγματος certiorari — Δεν καθοριζόταν στην αίτηση οποιοσδήποτε λόγος για τον οποίο εζητείτο η έκδοση τον εντάλματος — Η αίτηση ήταν ουσιαστικά άνευ αντικειμένου.
Ο αιτητής ζήτησε άδεια για καταχώρηση αίτησης για έκδοση διατάγματος certiorari εναντίον απόφασης του Δικαστηρίου Ελέγχου Ενοικιάσεων. Στην αίτηση δεν καθοριζόταν ο λόγος ή οι λόγοι για τους οποίους εζητείτο η έκδοση του προνομιακού διατάγματος. Από την ένορκη δήλωση που συνόδευε την αίτηση προέκυπτε ότι αυτό που ζητούσε στην πραγματικότητα ο αιτητής ήταν η έκδοση διατάγματος της φύσεως mandamus και όχι certiorari.
Αποφασίσθηκε ότι:
Ο προσδιορισμός του λόγου για τον οποίο επιζητείται η έκδοση προνομιακού διατάγματος συνιστά το ουσιωδέστερο στοιχείο της αίτησης. Στην απουσία καθορισμού των λόγων δεν θεμελιώνεται το βάθρο για την ανάληψη και άσκηση της δικαιοδοσίας που παρέχει το άρθρο 155.4 του Συντάγματος. Επιπλέον στην παρούσα περίπτωση, δεν υπήρχε αντιστοιχία μεταξύ της θεραπείας που επι-διώκετο και της μαρτυρίας που την υποστήριζε, εφόσον εζητείτο διάταγμα certiorari ενώ από την ένορκη δήλωση διαφαινόταν ότι αυτό που εζητείτο ήταν διάταγμα mandamus.
Η αίτηση απορρίφθηκε.
Υποθέσεις που αναφέρθηκαν:
Re Aeroporos (1988) 1 C.L.R. 302·
Ellinas v. Republic (1989) 1 C.L.R. 17·
Ευθυμίου, Αίτηση 33/87, απόφαση 3/1/90· Θεοδούλου, Αίτηση 96/90, απόφαση 27/9/90.
Αίτηση.
Αίτηση για άδεια καταχώρησης αίτησης για έκδοση εντάλματος certiorari αναφορικά με την απόφαση του Δικαστηρίου Ελέγχου Ενοικιάσεως Λευκωσίας ημερ. 14.6.91 εις την αίτηση Κ. 192/90.
Ο αιτητής παρουσιάζεται αυτοπροσώπως.
ΠΙΚΗΣ, Δ. ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Ο αιτητής υπέβαλε αίτηση αυτοπροσώπως "δια άδεια αιτήσεως διατάγματος CERTIORARI". Σημειώνεται στο γραπτό υπόμνημα ότι αφορά το άρθρο 155.4 του Συντάγματος και τα άρθρα 3 και 9 του Περί Απονομής της Δικαιοσύνης (Ποικίλαι Διατάξεις) Νόμου, 1964, (Ν. 33/64) και τα άρθρα 30.3. (β) του Συντάγματος και 6 (1) της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Προστασίας των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Ο λόγος για τον οποίο ο αιτητής επιδιώκει την έκδοση προνομιακού εντάλματος δεν καθορίζεται στην αίτηση. Στην αίτηση επισυνάπτεται διάταγμα του Δικαστηρίου Ελέγχου Ενοικιάσεων (Τμήμα Λευκωσίας) σε υπόθεση μεταξύ των P. Siaftakolas Estates Ltd και του Λ. Γεωργιάδη, με το οποίο καθορίζεται το ενοίκιο διαμερίσματος το οποίο προφανώς κατέχει ο αιτητής. Στο προοίμιο του διατάγματος σημειώνεται ότι εμφανίστηκε ο δικηγόρος των αιτητών, όχι όμως ο κ. Γεωργιάδης, παρόλο που είχε ειδοποιηθεί δεόντως για το σκοπό αυτό.
Στην ένορκη δήλωση η οποία συνοδεύει την αίτηση αναφέρεται ότι ο αιτητής κωλυόταν να εμφανιστεί ενώπιον του Δικαστηρίου Ελέγχου Ενοικιάσεων την ορισθείσα ημερομηνία λόγω υποχρέωσής του να εμφανιστεί ενώπιον του Εφετείου σε άλλη υπόθεσή του. Την αδυναμία του να εμφανιστεί διεμήνυσε, όπως αναφέρει, μέσω του δικηγόρου του αντιδίκου, καθώς και την παράκλησή του για αναβολή. Μεταγενέστερα, στις 26/6/91, υπέβαλε αίτηση για παραμερισμό της απόφασης του Δικαστηρίου Ελέγχου Ενοικιάσεων. Λόγω καθυστέρησης του δικαστηρίου να επιληφθεί της αίτησης και επιλύσει το θέμα αποτάθηκε με ένορκο δήλωση στο Ανώτατο Δικαστήριο για την παραχώρηση άδειας να αποταθεί για την έκδοση προνομιακού εντάλματος (Αίτηση 93/91), διάβημα που απορρίφθηκε, οπόταν επανέλαβε το αίτημά του με την υποβολή της υπό εξέταση αίτησης:
Αναζήτησα και εντόπισα προς καθοδήγησή μου την απόφαση του δικαστηρίου στην Αίτηση 93/91. Από το κείμενό της προκύπτει ότι το διάβημα του αιτητή απορρίφθηκε διότι δεν τέθηκε το θεμέλιο για την έναρξη της διαδικασίας, η εναρκτήρια αίτηση, διαπίστωση που κρίνεται εμφανώς ορθή.
Συνάγεται από το κείμενο της ένορκης δήλωσης σ' αυτή τη διαδικασία ότι εκείνο που επιδιώκεται δεν είναι η αναθεώρηση προς το σκοπό παραμερισμού οποιασδήποτε απόφασης, αλλά η εξάλειψη της παράλειψης του Δικαστηρίου Ελέγχου Ενοικιάσεων να επιληφθεί της αίτησης του κ. Γεωργιάδη για ακύρωση της προγενέστερης απόφασης του και επαναφορά της αίτησης στο πινάκιο των εκκρεμουσών υποθέσεων. Ουσιαστικά ότι επιζητείται είναι η έκδοση διατάγματος της φύσεως MANDAMUS με το οποίο να διατάσσεται το δικαστήριο να επιληφθεί της αιτήσεως του αιτητή. Συνεπώς δεν υπάρχει αντιστοιχία μεταξύ της θεραπείας που επιδιώκεται και της μαρτυρίας η οποία την υποστηρίζει. Η ένορκος ομολογία δε στοιχειοθετεί τις προϋποθέσεις για την παροχή της αιτούμενης θεραπείας, ένταλμα CERTIORARI. Αυτό όμως δεν είναι ο μόνος λόγος για τον οποίο πρέπει να απορριφθεί η αίτηση.
Η διαδικασία για την υποβολή και διεκπεραίωση αίτησης για την έκδοση προνομιακού εντάλματος υπόκειται στους δικονομικούς κανόνες που διέπουν την έκδοση ανάλογων διαταγμάτων στο Ηνωμένο Βασίλειο. (Βλ. In re Aeroporos and Others (1988) 1 C.L.R. 302 και Ellinas v. Republic (1989) 1 C.L.R. 17). Παράλειψη συμμόρφωσης με ι ουσιώδη προαπαιτούμενα για την έγερση της διαδικασίας καθιστά το αίτημα προς το δικαστήριο άνευ αντικειμένου.
Ο προσδιορισμός του λόγου για τον οποίο επιζητείται η έκδοση προνομιακού εντάλματος συνιστά το ουσιωδέστερο στοιχείο της αίτησης. Η παροχή άδειας για υποβολή αίτησης για την έκδοση προνομιακού εντάλματος είναι συνυφασμένη με τους λόγους για τους οποίους επιδιώκεται και συναρτάται με αυτούς. (Βλ. Αίτηση Πανίκου Ευθυμίου, Αίτηση 33/87, εκδόθηκε στις 3/1/90, και θα δημοσιευθεί στο (1990) 1 Α.Α.Δ., και Αίτηση Σταυρή Θεοδούλου, Αίτηση 96/90, εκδόθηκε στις 27/9/90 και θα δημοσιευθεί στο (1990) 1 Α.Α.Δ.).
Ο καθορισμός των λόγων για τους οποίους επιδιώκεται η έκδοση του προνομιακού εντάλματος είναι αλληλένδετος με τον προσδιορισμό του αντικειμένου της αίτησης που συνιστά το υπόβαθρο του αιτήματος. Στην απουσία καθορισμού των λόγων για την επιδίωξη προνομιακού εντάλματος δε θεμελιώνεται το βάθρο για την ανάληψη και άσκηση της δικαιοδοσίας που παρέχει το άρθρο 155.4 του Συντάγματος. Οι λόγοι για τους οποίους επιδιώκεται η έκδοση προνομιακού εντάλματος συνιστούν σε συνδυασμό με την αιτούμενη θεραπεία το επίδικο θέμα της διαδικασίας.
Κρίνω ότι η αίτηση στερείται αντικειμένου και για το λόγο αυτό δε στοιχειοθετούνται οι προϋποθέσεις για την ανάληψη και άσκηση της δικαιοδοσίας που παρέχει το άρθρο 155.4 του Συντάγματος.
Η αίτηση απορρίπτεται.