ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

Έρευνα - Κατάλογος Αποφάσεων - Εμφάνιση Αναφορών (Noteup on) - Αρχείο σε μορφή PDF - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων


(1990) 1 ΑΑΔ 479

22 Ιουνίου, 1990

[ΠΙΚΗΣ, ΧΑΤΖΗΤΣΑΓΓΑΡΗΣ, ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ/στές]

C. &K. ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΚΑΙ Α/ΦΟΙ ΛΤΔ.,

Εφεσείοντες-Ενάγοντες,

ν.

ΑΝΤΩΝΗ ΙΩΑΝΝΟΥ,

Εφεσίβλητου-Εναγομένου.

(Πολιτική Έφεση Αρ. 7496).

Δικαιοδοσία — Τοπική αρμοδιότητα Επαρχιακών Δικαστηρίων — Διάρρηξη συμβάσεως εντός Επαρχίας Λευκωσίας, εντός των ορίων της τοπικής αρμοδιότητος τον οποίον διέμενε και ο εναγόμενος — Αγωγή αποζημιώσεων για την διάρρηξη στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λάρνακος, εντός των ορίων της τοπικής αρμοδιότητος τον οποίον είχεν την Έδρα της η ενάγουσα — Ορθά εκρίθη ότι το μόνον αρμόδιο Δικαστήριο ήταν εκείνο της Λευκωσίας.

Σύμβαση πωλήσεως θερμοσίφωνα απεκηρύχθη από τον αγοραστήν, που αρνήθηκε να τον παραλάβει εντός Επαρχίας Λευκωσίας.

Η πωλήτρια απεδέχθη ότι η αποκήρυξη διέρρηξε την σύμβαση. Ήγειρε αγωγήν αποζημιώσεως στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λάρνακας, που απορρίφθηκε λόγω τοπικής αναρμοδιότητας. Ο Αγοραστής διέμενε στην Λευκωσία, ενώ η πωλήτρια είχε την Έδρα της στην Λάρνακα.

Η Ενάγουσα πωλήτρια υπέβαλε Έφεση, υποστηρίζουσα ότι το Επαρχιακό Δικαστήριο Λάρνακας είχε αρμοδιότητα, γιατί βάσει του Περί Συμβάσεων Νόμου, άρθρο 49, ο οφειλέτης έπρεπε να αποταθεί στον πωλητήν (Λάρνακα) για πληρωμήν.

Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την Έφεση, αποφάσισε:

1. Η Εισήγηση της Εφεσείουσας δεν ευσταθεί, γιατί η αγωγή δεν είχε ως βάση μη πληρωμήν της οφειλής, αλλά διάρρηξη συμβάσεως, λόγω μη παραλαβής του πωληθέντος πράγματος.

2.Ο τόπος της διάρρηξης προσδιορίζει και το τοπικά αρμόδιο Δικαστήριο (Ο Περί Δικαστηρίων Νόμος, 1960 (Ν.14/60), άρθρο 21(1).

3. Στον όρον "βάσις αγωγής" στο άρθρο 2 του εν λόγω νόμου μνημονεύεται ότι όταν διάρρηξη συμφωνίας αποτελεί την βάση της αγωγής, αρμοδιότητα έχει το Δικαστήριο της περιοχής, όπου εκδηλώθηκε η διάρρηξη.

Η Έφεση απορρίπτεται με έξοδα.

Αναφερόμενη υπόθεση:

Theofanous v. Georghiou (1969) 1 C.L.R. 203.

Έφεση.

Έφεση από τους ενάγοντες κατά της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακος (Γ. Νικολάου, Ε.Δ.) που δόθηκε στις 31 Οκτωβρίου, 1987 (Αρ. Αγωγής 3215/ 85) με την οποία η αγωγή τους για αποζημιώσεις για διάρρηξη σύμβασης για την πώληση θερμοσίφωνα απορρίφθηκε επειδή το Επαρχιακό Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι δεν είχε αρμοδιότητα να εκδικάσει την αγωγή.

Α. Ποιητής, για τους Εφεσείοντες.

Α. Πέτρου, για τον Εφεσίβλητο.

ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ: Την απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Δικαστής Γ.Μ. Πικής.

ΠΙΚΗΣ, Δ. : Το Επαρχιακό Δικαστήριο της Λάρνακας αποφάνθηκε ότι δεν είχε αρμοδιότητα να εκδικάσει την αγωγή των εφεσειόντων (εναγόντων), για αποζημιώσεις για τη διάρρηξη σύμβασης για την πώληση θερμοσίφωνα στον εφεσίβλητο, επειδή η διάρρηξη επεσυνέβη έξω από τα όρια της τοπικής του αρμοδιότητας, στη Λευκωσία, όπου και διέμενε ο εφεσίβλητος. Μετά τη διαπίστωση αυτή η αγωγή απορρίφθηκε.

Είναι παραδεκτό ότι ο εφεσίβλητος, ο αγοραστής, αποκήρυξε (rescinded, renounced) τη συμφωνία στη Λευκωσία. Η αποκήρυξη έγινε δεκτή από τους εφεσείοντες και η σύμβαση τερματίστηκε. Το δικαίωμα για αποζημιώσεις, όπως προκύπτει από την έκθεση απαιτήσεως, εδράζεται στη χωρίς αποχρώντα λόγο διάρρηξη της συμφωνίας. Οι αποζημιώσεις οι οποίες διεκδικούνται περιορίζονται στο διαφυγόν κέρδος, δηλαδή το κέρδος που θα προσπορίζονταν οι εφεσείοντες από την εκτέλεση της συμφωνίας. Παρενθετικά, μπορεί να σημειωθεί ότι η μονομερής αποκήρυξη συμφωνίας δε θέτει αφεαυτής τέρμα στη συμφωνία. Ο αντισυμβαλλόμενος έχει το δικαίωμα επιλογής μεταξύ αποδοχής της αποκήρυξης, οπόταν η συμφωνία τερματίζεται, ή επιμονής στην εκτέλεσή της· στην προκείμενη περίπτωση η συμφωνία θεωρήθηκε ως τερματισθείσα λόγω υπαιτιότητας του εφεσιβλήτου ο οποίος ενάγεται για τη ζημιά που έχουν υποστεί οι εφεσείοντες ως αποτέλεσμα της διάρρηξης.

Ο κ. Ποιητής εισηγήθηκε ενώπιόν μας, όπως και στο πρωτόδικο Δικαστήριο ενωρίτερα, ότι εφόσον η διάρρηξη προϋποθέτει μη εκπλήρωση των συμβατικών υποχρεώσεων για την αποπληρωμή της τιμής αγοράς, το Επαρχιακό Δικαστήριο της Λάρνακας είχε αρμοδιότητα να εκδικάσει την υπόθεση ενόψει των προνοιών του άρθρου 21(1)(α) του Περί Δικαστηρίων - Ν 14/60 και της υποχρέωσης του αγοραστή βάσει του άρθρου 49 του Περί Συμβάσεων Νόμου - Κεφ. 149* να αποταθεί στον πωλητή στον τόπο διαμονής του για την αποπληρωμή της οφειλής. Με αυτό το σκεπτικό, εισηγήθηκε ότι η βάση της αγωγής είχε προκύψει τουλάχιστο μερικώς στη Λάρνακα όπου διέμενε ο πωλητής.

Το πρωτόδικο Δικαστήριο επεσήμανε ότι η βάση της αγωγής δεν πήγαζε από παράλειψη αποπληρωμής οφειλής αλλά από διάρρηξη συμφωνίας. Συνεπώς, τη βάση της αγωγής συνιστούσε η διάρρηξη της συμφωνίας και όχι παράλειψη καταβολής ποσού οφειλομένου βάσει των προνοιών της. Ο τόπος στον οποίο εκδηλώθηκε (η διάρρηξη), η Λευκωσία, προσδιορίζει και το δικαστήριο που είναι τοπικά αρμόδιο να επιληφθεί της διαφοράς βάσει του άρθρου 21(1) του Ν 14/60. Στον όρο "βάσις της αγωγής", όπως ερμηνεύεται στο εισαγωγικό μέρος του Ν 14/60 -άρθρο 2 - μνημονεύεται ότι όταν η διάρρηξη συμφωνίας αποτελεί τη βάση της αγωγής, αρμοδιότητα για την επίλυση

* Kyriacos Theofanous v. Artemis Georghiou (1969) 1 C.L.R. 203.

της διαφοράς έχει το επαρχιακό δικαστήριο της περιοχής όπου η διάρρηξη εκδηλώθηκε.

Συμφωνούμε με την απόφαση του πρωτόδικου Δικαστηρίου. Η έκθεση απαιτήσεως συναρτά την απαίτηση για αποζημιώσεις αποκλειστικά με τη διάρρηξη της σύμβασης. Αυτή εκδηλώθηκε με την άρνηση του εφεσιβλήτου να παραλάβει, όπως διαπιστώνει το πρωτόδικο Δικαστήριο, το πωληθέν "αντικείμενο" που επεσυνέβη στη Λευκωσία, και την παράλληλη αποκήρυξη της συμφωνίας από τον εφεσίβλητο. Εάν βάση της αγωγής αποτελούσε η παράλειψη εκπλήρωσης της υποχρέωσης για καταβολή του τιμήματος της αγοράς, το Επαρχιακό Δικαστήριο στη Λάρνακα θα είχε τοπική αρμοδιότητα. Δεν ήταν όμως αυτή η βάση της αγωγής αλλά το κέρδος το οποίο διέφυγε των εφεσειόντων λόγω της διάρρηξης. Ο κανόνας δικαίου που περιέχεται στο άρθρο 49 του Κεφ. 149 περιορίζεται στην εκπλήρωση συμβατικών υποχρεώσεων, δηλαδή υποχρεώσεων που απορρέουν από τη μεταξύ των μερών σύμβαση. Δεν ισχύει ανάλογος κανόνας για την αναζήτηση του αθώου μέρους και την καταβολή σ' αυτό των αποζημιώσεων που προκύπτουν από τη διάρρηξη συμφωνίας.

Καταλήγουμε ότι ορθά αποφασίστηκε ότι το Επαρχιακό Δικαστήριο στη Λάρνακα εστερείτο αρμοδιότητας να επιληφθεί της διαφοράς που είχε εγερθεί με την αγωγή. Η βάση της αγωγής (διάρρηξη συμφωνίας) προέκυψε στη Λευκωσία και τοπική αρμοδιότητα για την επίλυση του θέματος είχε το Επαρχιακό Δικαστήριο στη Λευκωσία.

Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο