|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 807/2010)
1 Μαρτίου, 2012
[ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ/στης]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
1. IBRAHIM KHALIL SIDO,
2. MOFIDA ALSALEH,
Αιτητές,
ΚΑΙ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΑΡΧΗ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ,
Καθ΄ ων η αίτηση.
____________________
Λ. Κληρίδης, για τους Αιτητές.
Δ. Παπαμιλτιάδου (κα.), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ΄ ων η αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ.: Με την προσφυγή τους οι αιτητές ζητούν δήλωση του δικαστηρίου ότι η απόφαση της καθ΄ ης η αίτηση, ημερ. 21.12.09, η οποία ελήφθη την 7.6.10 (όπως ισχυρίζονται οι αιτητές) και με την οποία απορρίφθηκαν τα αιτήματα των δύο αιτητών, οι οποίοι είναι σύζυγοι, να αναγνωριστούν ως πρόσφυγες δυνάμει του σχετικού νόμου, είναι άκυρη και στερημένη οιουδήποτε αποτελέσματος.
Οι δύο αιτητές, μαζί με το ανήλικο παιδί της δεύτερης αιτήτριας, έφθασαν στην Κύπρο την 21.2.05. Υπέβαλαν αίτηση να αναγνωριστούν ως πρόσφυγες και στις 3.7.08 παρευρέθησαν σε συνέντευξη ενώπιον της Υπηρεσίας Ασύλου. Η Υπηρεσία Ασύλου απέρριψε το αίτημα τους στις 22.9.08. Οι αιτητές καταχώρησαν διοικητική προσφυγή η οποία απορρίφθηκε μεν, αλλά τους παραχωρήθηκε καθεστώς προσωρινής διαμονής, για ανθρωπιστικούς λόγους, μέχρι τις 30.6.10 για να μπορέσει η ανήλικη κόρη της δεύτερης αιτήτριας να τελειώσει την τρέχουσα σχολική χρονιά.
Παραπονούνται οι αιτητές ότι κακώς τους παραχωρήθηκε καθεστώς προσωρινής διαμονής μόνο μέχρι 30.6.10 και όχι μέχρι το τέλος της φοίτησης της ανήλικης. Επίσης παραπονούνται ότι στην προσβαλλόμενη απόφαση, ημερ. 21.12.09, της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων, δεν αναγράφεται οτιδήποτε για το δικαίωμα των αιτητών να καταχωρήσουν προσφυγή στο Ανώτατο Δικαστήριο εντός 75 ημερών. Επιπρόσθετα παραπονούνται επειδή δεν κλήθηκαν σε συνέντευξη και ενώπιον της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων, στα πλαίσια της διοικητικής τους προσφυγής. Τελικά παραπονούνται και για την απόρριψη του αιτήματος τους να αναγνωριστούν ως πρόσφυγες.
Στην ένσταση των καθ΄ ων η αίτηση εγείρεται προδικαστική ένσταση ότι η προσφυγή των αιτητών είναι εκπρόθεσμη εφόσον η προσβαλλόμενη απόφαση, τους επιδόθηκε στις 8.1.10 και η προσφυγή καταχωρήθηκε στις 22.6.10. Στη συνέχεια όμως η προδικαστική ένσταση αποσύρθηκε. Θεωρώ ότι ορθά αποσύρθηκε η προδικαστική ένσταση επειδή ακριβώς στην προσβαλλόμενη απόφαση δεν αναγραφόταν το δικαίωμα των αιτητών να καταχωρήσουν προσφυγή στο Ανώτατο Δικαστήριο εντός 75 ημερών από τη λήψη της απόφασης, όπως θα έπρεπε. Υπό αυτές τις περιστάσεις θεωρώ ότι οι αιτητές δεν απώλεσαν το δικαίωμα να καταχωρήσουν προσφυγή έστω και στις 22.6.10 όπως έπραξαν. Δεν συμφωνώ όμως με τους αιτητές ότι, επειδή στην προσβαλλόμενη απόφαση δεν αναγραφόταν το δικαίωμα τους για καταχώριση προσφυγής εντός 75 ημερών, η προσβαλλόμενη απόφαση πάσχει νομικά. Το μόνο που επηρεάζεται, κατά την κρίση μου, από την προαναφερόμενη παράλειψη της διοίκησης, είναι ότι δεν αρχίζει να υπολογίζεται ο χρόνος για καταχώριση προσφυγής, από την ημερομηνία παραλαβής της απόφασης, αλλά από την ημερομηνία πληροφόρησης των αιτητών, για το δικαίωμα καταχώρισης προσφυγής.
Αναφορικά με τη μή κλήση των αιτητών σε συνέντευξη ενώπιον της Αναθεωρητικής Αρχής, παρατηρώ ότι η Αναθεωρητική Αρχή δεν έχει υποχρέωση αλλά μόνο δικαίωμα να καλέσει, εκ νέου, σε συνέντευξη τους αιτητές ενώπιον της. Αυτό το ζήτημα διέπεται από το άρθρο 28Ζ των περί Προσφύγων Νόμο 2000-2009 το οποίο παρέχει διακριτική ευχέρεια στη διοίκηση να καλέσει σε προσωπική συνέντευξη τους αιτητές, στα πλαίσια της ιεραρχικής προσφυγής. Στην παρούσα υπόθεση δεν φαίνεται να υπήρχε οποιοσδήποτε λόγος επανάκλησης τους σε συνέντευξη εφόσον μάλιστα αυτοί είχαν την ευκαιρία να παρουσιάσουν στην Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων πιστοποιητικό φοίτησης της θυγατέρας της δεύτερης αιτήτριας, στο σχολείο.
Αναφορικά με την απόρριψη του αιτήματος των αιτητών για παροχή σ΄ αυτούς του καθεστώτος του πρόσφυγα ή του καθεστώτος προσωρινής παραμονής για ανθρωπιστικούς λόγους παρατηρώ τα εξής:
Οι αιτητές στην αρχική τους αίτηση για παροχή καθεστώτος πολιτικού πρόσφυγα δεν ανέφεραν οτιδήποτε περί οποιουδήποτε κινδύνου τον οποίο διέτρεχαν στη Συρία. Αντίθετα ανέφεραν ότι ήλθαν στην Κύπρο για μια καλύτερη ζωή. Ο πρώτος αιτητής ανέφερε επίσης ότι οι σχέσεις του με τα παιδιά του από τον πρώτο του γάμο δεν ήταν καλές εξαιτίας του δεύτερου του γάμου με την δεύτερη αιτήτρια. Συναφώς είπε ότι ένας από τους γιούς του διαμένει στην Κύπρο. Αντίθετα, στην προφορική συνέντευξη που είχαν οι αιτητές στην Υπηρεσία Ασύλου, ανέφεραν ότι ο αδελφός της δεύτερης αιτήτριας απείλησε να σκοτώσει την αδελφή του και το σύζυγο της, πρώτο αιτητή, επειδή ο πρώτος αιτητής ήταν Κούρδος ενώ η δεύτερη αιτήτρια και ο αδελφός της ήταν Σύριοι μουσουλμάνοι και ο αδελφός δεν ενέκρινε το γάμο τους. Αυτή η εκδοχή απορρίφθηκε ως αναξιόπιστη από την Υπηρεσία Ασύλου και δεν θεωρώ ότι υπάρχει οποιοσδήποτε λόγος παρέμβασης στο συμπέρασμα αυτό. Από τη στιγμή που οι αιτητές δεν ανέφεραν οποιοδήποτε τέτοιο λόγο στην γραπτή τους αίτηση δεν ήταν παράλογο η εκδοχή τους, αργότερα, στην προφορική συνέντευξη, να κριθεί ως αναξιόπιστη και να απορριφθεί.
Ενόψει των ανωτέρω θεωρώ ότι δεν ευσταθεί οποιοδήποτε παράπονο των αιτητών ότι κακώς απορρίφθηκε το αίτημα τους για παροχή καθεστώτος πρόσφυγα. Δεν υπήρχε οποιαδήποτε αξιόπιστη μαρτυρία ενώπιον των καθ΄ ων η αίτηση που να υποστηρίζει το αίτημα αυτό.
Ως προς το ζήτημα της παροχής καθεστώτος προσωρινής παραμονής, για ανθρωπιστικούς λόγους, παρατηρώ ότι οι καθ΄ ων η αίτηση, ενεργώντας ανθρωπιστικά, παρείχαν το δικαίωμα στους αιτητές και την ανήλικη θυγατέρα της δεύτερης αιτήτριας να παραμείνουν στην Κύπρο, μέχρι το τέλος του τρέχοντος (κατά τον ουσιώδη χρόνο) ακαδημαϊκού έτους. Δεν θεωρώ ότι η απόφαση των καθ΄ ων η αίτηση να μην παραχωρήσουν καθεστώς προσωρινής διαμονής για ανθρωπιστικούς λόγους μέχρι το τέλος της συνολικής φοίτησης της ανήλικης, στο σχολείο, μπορεί να θεωρηθεί ως νομικά μεμπτή. Δεν υπήρχε οποιοσδήποτε λόγος που επέβαλλε στους καθ΄ ων η αίτηση την παροχή τέτοιου καθεστώτος για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα. Εν πάση περιπτώσει, όπως οι αιτητές αναφέρουν στην προσφυγή τους, η ανήλικη θυγατέρα της δεύτερης αιτήτριας, λόγω σοβαρού προβλήματος υγείας, επέστρεψε στη Συρία και επομένως δεν τίθεται θέμα συνέχισης των σπουδών της στην Κύπρο.
Για τους λόγους που προσπάθησα να εξηγήσω η προσφυγή των αιτητών απορρίπτεται με €500.- έξοδα εις βάρος των αιτητών.
Μ.Μ. ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ,
Δ.
/ΕΑΠ.