|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υποθ. Αρ.41 /2009)
20 Μαρτίου, 2012
[ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ/στης]
Αναφορικά με τα ΄Αρθρα 28 και 146 του Συντάγματος
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗ
Αιτητή,
-και -
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, μέσω
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ
Καθ΄ων η αίτηση.
------------------------
Α.Κυπρίζογλου για Ρ.Ερωτοκρίτου, για τον Αιτητή.
Α.Μαππουρίδης - Αν. δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ΄ων η αίτηση
-----------------------
ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ.: Ο αιτητής κατείχε τη θέση του Ανώτερου Επιθεωρητή Αλιείας και Θαλασσίων Ερευνών και υπηρετούσε στα Επαρχιακά Γραφεία του Τμήματος Αλιείας Πάφου. Υποβλήθηκε παράπονο από συνάδελφο του ότι είχε προβεί εναντίον της, την περίοδο Ιανουαρίου 2006 και Μαϊου 2006, σε σεξουαλική παρενόχληση. Ως αποτέλεσμα τούτου ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Γεωργίας και Φυσικών Πόρων διόρισε ερευνώντα λειτουργό για σκοπούς διεξαγωγής έρευνας. Ο ερευνών λειτουργός προέβη σε λήψη καταθέσεων ετοίμασε σχετική έκθεση ημερομηνίας 20 Απριλίου 2007. Ο Γενικός Διευθυντής του πιο πάνω Υπουργείου υπέβαλε, στις 6 Αυγούστου 2007, την έκθεση του ερευνώντα λειτουργού ως και κατηγορητήριο προς την Επιτροπή Δημοσίας Υπηρεσίας (ΕΔΥ).
Οι καθ΄ων η αίτηση αποφάσισαν, σε συνεδρία τους ημερομηνίας 29 Αυγούστου 2007, να προχωρήσουν σε πειθαρχική δίκη εναντίον του αιτητή. Ο τελευταίος κλήθηκε και αφού δεν παραδέχθηκε ενοχή, η υπόθεση οδηγήθηκε σε ακρόαση. Κατά το στάδιο της ακρόασης, η οποία διήρκεσε πολλές συνεδρίες κλήθηκαν και κατέθεσαν μάρτυρες μεταξύ των οποίων η παραπονούμενη, ο ερευνών λειτουργός, άλλοι υπάλληλοι της Υπηρεσίας, και βεβαίως ο αιτητής.
Στις 29 Οκτωβρίου 2008 οι καθ΄ων η αίτηση με απόφαση τους έκριναν τον αιτητή ένοχο στις κατηγορίες που αντιμετώπιζε και του επέβαλαν την 1η Δεκεμβρίου 2008 την ποινή της πειθαρχικής μετάθεσης και της αυστηρής επίπληξης.
Με την παρούσα προσφυγή ο αιτητής αμφισβητεί τόσο την ορθότητα της εν λόγω απόφασης, με την οποία κρίθηκε ένοχος, όσο και την επιβληθείσα σ΄αυτόν ποινή. Επειδή κατά το στάδιο των αγορεύσεων δεν προωθήθηκε οποιοσδήποτε λόγος που να αφορά την ποινή, θεωρώ ότι έχει προς τούτο εγκαταλειφθεί και δεν θα ασχοληθώ περαιτέρω με το θέμα.
΄Ηταν η εισήγηση του ευπαιδεύτου συνηγόρου για τον αιτητή ότι η απόφαση της ΕΔΥ πάσχει λόγω έλλειψης αιτιολογίας, καθώς επίσης ότι δεν αξιολογήθηκε ορθά η μαρτυρία που τέθηκε ενώπιον της, ιδιαιτέρως σε συνάρτηση με ουσιώδεις αντιφάσεις που υπήρχαν. ΄Εγινε εκτενής αναφορά στη γραπτή αγόρευση του αιτητή στη μαρτυρία, η οποία, όπως ισχυρίζεται, ήταν αντιφατική και δεν μπορούσε να οδηγήσει σε κατάληξη ενοχής του αιτητή.
Είμαι της γνώμης ότι όσα προβάλλει ο αιτητής, ως αντιφάσεις, δεν ανατρέπουν την κρίση των καθ΄ων η αίτηση ως προς την αξιοπιστία των μαρτύρων, οι οποίοι κατέθεσαν ενώπιον τους. Η απόφαση της ΕΔΥ ήταν εμπεριστατωμένη, παρέχοντας την απαραίτητη αιτιολογία και συγκεκριμενοποιώντας τους λόγους για τους οποίους οδηγήθηκε σε συμπέρασμα ενοχής του αιτητή. Είχαν οι καθ΄ων η αίτηση προβεί σε λεπτομερή ανάλυση της προσαχθείσας μαρτυρίας και η καθοδήγηση, ως προς το θέμα της ενισχυτικής μαρτυρίας, ήταν η ενδεδειγμένη. Εξηγήθηκαν με λεπτομέρεια και αναλυτικά οι αντιφάσεις που υπήρχαν στη μαρτυρία της παραπονούμενης και του ΜΚ3 και αναλύθηκαν οι λόγοι για τους οποίους αυτοί οι δύο μάρτυρες κρίθηκαν αξιόπιστοι. Ως προς τον τρόπο αντίκρισης του θέματος που ανάγεται σε πλάνη περί τα πράγματα σχετική είναι η Υποθ. αρ. 1213/2007 Κουρουσίδης ν. Δημοκρατίας ημερ. 28 Ιουνίου 2010 (Κ.Κληρίδης, Δ.). Αναφέρεται δε το πιο κάτω απόσπασμα, με το οποίο και συμφωνώ:
«Κάτω από τον έλεγχο και την παρέμβαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου θα μπορούσε να τεθεί θέμα τρόπου αξιολόγησης μαρτυρίας στην περίπτωση κατά την οποία αποδεικνύεται πλάνη περί τα πράγματα λόγω αντικειμενικής ανυπαρξίας των αποδεικτικών στοιχείων, ή όπου καταδεικνύεται ότι η κρίση ως προς την υποκειμενική υπαιτιότητα του καθ΄ου η δίωξη, ήταν εσφαλμένη».
Όμως, στην προκείμενη περίπτωση, από τη στιγμή που δεν έχω διαπιστώσει οτιδήποτε μεμπτό ή αδυναμία στοιχειοθέτησης πλάνης περί τα πράγματα, το Δικαστήριο δεν μπορεί να υπεισέλθει στην αξιολόγηση και κρίση των καθ΄ων η αίτηση, ούτε και μπορεί να προβεί σε δική του αξιολόγηση για να διαπιστώσει την ορθότητα της απόφασης. Σχετική επίσης επί του θέματος είναι και η Υποθ. αρ.11/2009 Κώστα ν. Συμβουλίου Εφέσεων Υπουργείου Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξεως, ημερ. 12 Νοεμβρίου 2010 (Δ.Χατζηχαμπής, Δ.).
Με γνώμονα τα πιο πάνω, η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται. Ο αιτητής να καταβάλει τα έξοδα στη Δημοκρατίας.
Κ.Παμπαλλής,
Δ.