ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 157/2010)
16 Μαρτίου 2012
[ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δικαστής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΕΥΗΣ ΔΡΟΥΣΙΩΤΗΣ
Αιτητής
ν.
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΚΥΠΡΟΥ
Καθ΄Ου η Αίτηση.
_________
Ρ. Καλλιγέρου (κα), για τον Αιτητή.
Ρ. Πασιουρτίδη για Α. Τριανταφυλλίδης & Υιοί Δ.Ε.Π.Ε., για το Καθ΄Ου η Αίτηση.
_________________
ΑΠΟΦΑΣΗ
ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ.: Ο Αιτητής και το ΕΜ ήσαν μεταξύ των 35 υποψηφίων για τη θέση Ανώτερου Λειτουργού του Πανεπιστημίου Κύπρου. Στον πίνακα αποτελεσμάτων της Επιτροπής Προσωπικού (Επιτροπή) το ΕΜ ήταν πρώτο με συνολική βαθμολογία 79.25 μονάδες και ο αιτητής 4ος με συνολική βαθμολογία 61.75 μονάδες. Η Επιτροπή επέλεξε το ΕΜ.
Ο Αιτητής εισηγείται ότι ελλείπουν τα πρακτικά που προηγούνται εκείνου της 4.11.2009 οπότε έγινε η επιλογή, και δη τα αφορώντα την προκήρυξη της διεξαγωγής γραπτής και προφορικής εξέτασης και τη βαρύτητα τους, όπως και τη βαρύτητα των άλλων στοιχείων κρίσεως. Κατά τις περαιτέρω διευκρινίσεις όμως, η ευπαίδευτη συνήγορος για τον Αιτητή ανέφερε ότι, μετά από τα όσα είχαν παρουσιασθεί και εξηγηθεί από την ευπαίδευτη συνήγορο για το Πανεπιστήμιο, το θέμα αυτό έπαυσε να υφίσταται. Να παρατηρήσω μόνο ότι τέτοιο θέμα δεν εγείρεται στα νομικά σημεία και στα γεγονότα της προσφυγής ώστε και δεν θα εξετάζετο εν πάση περιπτώσει.
Το ίδιο ισχύει για την περαιτέρω εισήγηση του Αιτητή ότι δεν αιτιολογείται καθόλου η διαπίστωση ότι το ΕΜ είχε το προσόν της παραγράφου 2 του σχεδίου υπηρεσίας για οκταετή υπηρεσία σε θέση για την οποία απαιτείται στα σχέδια υπηρεσίας πανεπιστημιακός τίτλος και η οποία να είναι σχετική με τα καθήκοντα και τις ευθύνες της θέσης, αφού μάλιστα δεν καταγράφονται τα όποια στοιχεία θα καθόριζαν την κατοχή του προσόντος από το ΕΜ και ιδιαιτέρως η απαραίτητη εκτίμηση από την Επιτροπή ότι η όποια τέτοια πείρα του ήταν σχετική με τα καθήκοντα και τις ευθύνες της θέσης. Ανεξαρτήτως των όσων αναφέρονται επί τούτου από την ευπαίδευτη συνήγορο για το Πανεπιστήμιο ως καταδεικνύοντας το εύλογο και δικαιολογημένο της κρίσης της Επιτροπής, τέτοιο θέμα και πάλι δεν εγείρεται στα νομικά σημεία και τα γεγονότα της προσφυγής και δεν είμαι διατεθειμένος να το εξετάσω.
Εισηγείται έπειτα ο Αιτητής ότι δεν υπάρχει αναφορά σε αιτιολόγηση του ότι, παρά την κατοχή από τον ίδιο δύο μεταπτυχιακών (Post-Graduate Diploma in Management και MA Management and Administration of Organisations), δεν του επιστώθη το πλεονέκτημα που είχε προσδιορισθεί με αντικείμενο τους κλάδους «Διοίκησης ή Οικονομικών ή Λογιστικής ή Νομικά ή Κλάδους της Μηχανικής». Η απάντηση του Πανεπιστημίου είναι ότι, και να είχε δίκαιο ο Αιτητής, η πλάνη δεν θα ήταν ουσιώδης αφού το μέγιστο των μονάδων που είχε καθορισθεί ήταν 10 ώστε, και 10 αντί 5 μονάδες να είχε λάβει ο Αιτητής, δεν θα εκαλύπτετο η διαφορά των 17.5 μονάδων που είχε από το ΕΜ. Το θέμα θα με απασχολήσει στη συνέχεια στα πλαίσια του επόμενου θέματος.
Η τελευταία και ουσιαστική εισήγηση της κας Καλλιγέρου αφορά την όλη βάση της διαδικασίας. Η Επιτροπή καθόρισε ότι η προφορική εξέταση θα είχε βαρύτητα μέχρι 65 μονάδες, η γραπτή εξέταση μέχρι 25 μονάδες και τα πρόσθετα προσόντα μέχρι 10 μονάδες (5 για μεταπτυχιακά και 5 για πείρα). Σε αυτή τη βάση ήταν που το ΕΜ πήρε 60 μονάδες στο πρώτο, 14.25 μονάδες στο δεύτερο και 5 μονάδες στο τρίτο (σύνολο 79.25) και ο Αιτητής 45, 11.75 και 5 μονάδες αντιστοίχως (σύνολο 61.75). Η εισήγηση της κας Καλλιγέρου είναι ότι ήταν αυθαίρετη αυτή η κατανομή μονάδων, και δη η πρόσδοση 65 μονάδων στην προφορική εξέταση και η πρόσδοση μόνο 5 μονάδων για μεταπτυχιακά και 5 για πείρα, ιδιαιτέρως αφού, σύμφωνα με το σχέδιο υπηρεσίας και την προκήρυξη, τόσο το μεταπτυχιακό όσο και η πείρα συνιστούσε πλεονέκτημα. Η ευπαίδευτη συνήγορος για το Πανεπιστήμιο απαντά παραπέμποντας στην ευχέρεια που η νομολογία παρέχει στο διορίζον όργανο να αποδώσει τη βαρύτητα που αυτό κρίνει στο κάθε στοιχείο κρίσης και δη στην προφορική εξέταση.
Η ευχέρεια αυτή όμως δεν δικαιολογεί καθόλου το τι ουσιαστικά απολήγει να είναι το εντελώς λανθασμένο της όλης διαδικασίας. Τούτο συνίστατο στο ότι δεν ήταν επιτρεπτή η εκ των προτέρων αποτίμηση σε μονάδες της βαρύτητας του κάθε στοιχείου κρίσης. Η συνστάθμιση όλων των στοιχείων κρίσης είναι διεργασία που δεν προαποτιμάται έτσι, ιδιαιτέρως ως προς στοιχείο όπως η προφορική εξέταση και μάλιστα το πλεονέκτημα. Ορθώς δε παρατηρεί και συναφώς ο Αιτητής ότι τα αντίστοιχα σχόλια της Επιτροπής για την απόδοση του ιδίου και του ΕΜ στην προφορική εξέταση δεν μπορούν να συσχετισθούν προς τη διαφορά μονάδων που τους πιστώθησαν. Τούτο είναι δε ιδιαιτέρως σημαντικό ως προς το πλεονέκτημα. Το πλεονέκτημα, προσδίδοντας προβάδισμα στον κάτοχό του, δεν αποτιμάται σε μονάδες, και δη σε 5 μονάδες από 100, αλλά συνσταθμίζεται αναλόγως. Εδώ το ΕΜ είχε το ένα πλεονέκτημα (μεταπτυχιακό) ενώ ο Αιτητής είχε και τα δύο (μεταπτυχιακό και πείρα). Όχι μόνο του επιστώθη μόνο το δεύτερο, αλλά και η υπεροχή του σε πλεονέκτημα δεν μπορούσε να αποτιμηθεί με προδιαγραφή της σημασίας του στο 5%.
Για τους λόγους αυτούς, η προσφυγή επιτυγχάνει και η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται. Το Πανεπιστήμιο θα καταβάλει €1200 έξοδα πλέον ΦΠΑ στον Αιτητή.
Δ. Χατζηχαμπής, Δ.
/ΚΧ"Π