|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 1046/2010)
20 Μαρτίου 2012
[ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δικαστής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
TATSIANA BALASHEVICH ΚΕΦΑΛΑ
Αιτήτρια
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ
2. ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑΣ ΑΡΧΕΙΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΚΑΙ
ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ
Καθ΄Ων η Αίτηση.
_________
Α. Λάντος, για την Αιτήτρια.
Λ. Χριστοδουλίδου-Ζαννέτου, Ανώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για τους Καθ΄ων η Αίτηση.
_________________
ΑΠΟΦΑΣΗ
ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ.: Η Αιτήτρια, πολίτης της Λευκορωσίας, ήρθε στην Κύπρο την 23.6.2002 με άδεια προσωρινής παραμονής και εργασίας μέχρι 30.11.2002. Αναχωρήσασα την 12.10.2002, πραγματοποίησε άλλα τέσσερα ολιγοήμερα ταξίδια στην Κύπρο και επανήλθε την 14.6.2003 με άδεια προσωρινής παραμονής ως επισκέπτης με ισχύ μέχρι την 13.7.2003. Η Αιτήτρια δεν αναχώρησε από την Κύπρο παρά μόνο την 5.8.2003, δηλαδή μετά από τη λήξη της άδειας της. Εν τω μεταξύ, την 27.7.2003 υπέβαλε αίτηση για παραχώρηση άδειας προσωρινής παραμονής ως επισκέπτης η οποία απερρίφθη. Η Αιτήτρια επέστρεψε στην Κύπρο την 26.8.2003 με άδεια προσωρινής παραμονής ως επισκέπτης με ισχύ μέχρι την 10.9.2003. Και πάλι όμως παρέμεινε εδώ πέραν της ισχύος της άδειάς της, αναχωρήσασα την 23.9.2003. Επανήλθε την 20.12.2003 με άδεια προσωρινής παραμονής ως επισκέπτης με ισχύ μέχρι 4.1.2004. Παραμείνασα και πάλι μετά τη λήξη της άδειας, εξασφάλισε στη συνέχεια στις 3.2.2004 περαιτέρω άδεια με ισχύ μέχρι 4.4.2004, αναχωρώντας την 3.4.2004. Την 19.6.2004 επανήλθε με άδεια προσωρινής παραμονής ως επισκέπτης με ισχύ μέχρι 4.7.2004, αναχωρώντας, και πάλι μετά τη λήξη της, την 3.8.2004. Την 26.2.2005 επανήλθε με άδεια προσωρινής παραμονής ως επισκέπτης με ισχύ μέχρι 25.3.2005. Παρέμεινε και πάλι μετά τη λήξη της άδειας μέχρι 14.6.2005, αυτή τη φορά τελώντας γάμο με Κύπριο πολίτη την 25.5.2005 και υποβάλλοντας την 9.6.2005 αίτηση για άδεια προσωρινής παραμονής ως σύζυγος Κύπριου πολίτη. Η άδεια της εδόθη με ισχύ μέχρι 30.1.2007, όπως και περαιτέρω άδειες με ισχύ μέχρι 20.12.2011. Την 5.12.2008 υπέβαλε αίτημα για εγγραφή της ως Κυπρία πολίτης λόγω του γάμου της με Κύπριο, η οποία απερρίφθη την 20.5.2010 λόγω των προηγούμενων παράνομων παραμονών της στην Κύπρο τις περιόδους 13.7.2003 μέχρι 22.7.2003 και 25.3.2005 και 9.6.2005 (παρά το ότι φαίνεται να υπήρχαν και άλλες περίοδοι παράνομης παραμονής, δεν έγινε αναφορά σε αυτές). Εν τω μεταξύ ο σύζυγός της την 30.9.2009 πληροφόρησε τη διοίκηση ότι η Αιτήτρια είχε εγκαταλείψει τη συζυγική εστία από την 5.5.2009 και την 9.12.2009 κατεχώρησε αγωγή διαζυγίου εναντίον της. Η προσφυγή στρέφεται κατά της απόρριψης της απόφασης της 20.5.2010.
Η αιτήτρια διαφωνεί ως προς τις περιόδους παράνομης παραμονής στις οποίες εβασίσθη η προσβαλλόμενη απόφαση. Ως προς την πρώτη περίοδο από 13.7.2003 μέχρι 22.7.2003, λέγει ότι, αν και η άδεια ήταν όντως μέχρι 13.7.2003, στη συνέχεια αιτήθηκε και της παραχωρήθηκε άδεια για τρεις μήνες, εξ ου και παρέμεινε νομίμως μέχρι την 5.8.2003 που αναχώρησε. Τέτοια άδεια όμως δεν υπάρχει, ούτε αναφέρει καν η Αιτήτρια πότε υπέβαλε τέτοια αίτηση, αν δηλαδή ήταν τουλάχιστον πριν από την 13.7.2003. Απεναντίας, όπως προκύπτει από το φάκελο (ερυθρό 44), η Αιτήτρια υπέβαλε αίτηση για περαιτέρω άδεια προσωρινής παραμονής την 22.7.2003, μετά δηλαδή τη λήξη της άδειάς της την 13.7.2003, και η αίτηση αυτή απερρίφθη (ερυθρό 48). Δεν στοιχειοθετείται ο ισχυρισμός της Αιτήτριας ότι αυτή είχε αποταθεί (χωρίς να αναφέρει πότε) στο Τμήμα Αλλοδαπών της Αμμοχώστου το οποίο της παρεχώρησε άδεια για τρεις μήνες (χωρίς να αναφέρει από πότε). Η επισύναψη στην Προσφυγή του φωτοαντιγράφου του διαβατηρίου της Αιτήτριας δεν υποστηρίζει κάτι τέτοιο, αφού η μόνη αναφορά στη σφραγίδα του εν λόγω Τμήματος είναι "Apply to stay as a visitor until 3 months" χωρίς να υπάρχει αναφορά σε έγκριση αίτησης. Σαφώς η διοίκηση δεν επλανήθη ως προς το ότι η Αιτήτρια παρέμεινε παρανόμως στην Κύπρο μεταξύ 13.1.2003 και 22.7.2003, και μάλιστα η παράνομη παραμονή συνεχίσθηκε μέχρι 5.8.2003, που η Αιτήτρια ανεχώρησε (αυτό όμως δεν ελήφθη υπ΄όψη), η δε επόμενη άδεια που της εδόθη ήταν με την επιστροφή της την 26.8.2003.
Ως προς τη δεύτερη περίοδο από 23.3.2005 μέχρι 9.6.2005, η Αιτήτρια λέγει ότι, αν και η άδεια της ήταν όντως μέχρι 25.3.2005, την 23.3.2005 της εδόθη περαιτέρω άδεια μέχρι 25.4.2005 και στη συνέχεια περαιτέρω άδεια μέχρι 25.5.2005. Και πάλι, στο φάκελο δεν υπάρχει τέτοια άδεια παραμονής ούτε βεβαίως αίτηση της Αιτήτριας. Η αίτηση της υπεβλήθη την 9.6.2005, μήνες δηλαδή μετά από τη λήξη της άδειας της την 25.3.2005. Η επισύναψη όμως στην προσφυγή του φωτοαντιγράφου του διαβατηρίου της Αιτήτριας τη δικαιώνει ως προς αυτή την περίοδο. Σε αυτό υπάρχουν δύο σφραγίδες του εν λόγω Τμήματος με τις οποίες την 23.3.2005 δίδεται παράταση παραμονής μέχρι 25.4.2005 και την 21.4.2005 δίδεται παράταση παραμονής μέχρι 25.5.2005, όπως δηλαδή ισχυρίζεται η Αιτήτρια. Προφανώς τούτο έγινε χωρίς να ενημερωθεί ο φάκελος της διοίκησης στο κέντρο, γεγονός που εγείρει ερωτηματικά ως προς τον τρόπο λειτουργίας της διοίκησης. Ανεξαρτήτως όμως τούτου, προκύπτει ότι ήταν εν πάση περιπτώσει πεπλανημένη η αντίληψη της διοίκησης, κατά της κρίσης του αιτήματος της Αιτήτριας, ότι η Αιτήτρια είχε παραμείνει παράνομα στην Κύπρο από 25.3.2005 μέχρι 25.5.2005. Έστω και αν, όπως η Αιτήτρια βεβαίως δέχεται, παραμένει παράνομη η παραμονή της στην Κύπρο από 26.5.2005 μέχρι 9.6.2005, η πλάνη πρέπει να οδηγήσει σε ακύρωση της προσβαλλόμενης απόφασης αφού το Δικαστήριο δεν μπορεί να υποθέσει ποία θα ήταν η κρίση της διοίκησης επί των ορθών δεδομένων.
Η προσφυγή επιτυγχάνει και η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται. Η Δημοκρατία θα καταβάλει €1200 έξοδα πλέον ΦΠΑ στην Αιτήτρια.
Δ. Χατζηχαμπής, Δ.
/ΚΧ"Π