|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 847/2010)
10 Φεβρουαρίου 2012
[ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δικαστής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΠΕΤΡΟΣ ΠΕΤΡΟΥ
Αιτητής
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
1. ΑΡΧΗΓΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ
2. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΗΣ
Καθ΄Ων η Αίτηση.
_________
Μ. Καλλιγέρου (κα), για τον Αιτητή.
Φ. Κωμοδρόμος, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για τους Καθ΄ων η Αίτηση.
_________________
ΑΠΟΦΑΣΗ
ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ.: Ο Αιτητής, ο οποίος υπηρετεί ως Εξειδικευμένος Λοχίας στην Αστυνομία από 15.3.2004, κατεχώρησε την προσφυγή την 29.6.2010 επιδιώκοντας δήλωση ότι η διοίκηση είναι ένοχη παράλειψης οφειλόμενης ενέργειας να τον προάξει στο βαθμό του Υπαστυνόμου. Βασίζει την προσφυγή του στους κανονισμούς 3(1) και 4(1)(β) των περί Αστυνομίας (Προαγωγές Εξειδικευμένων Μελών) Κανονισμών του 2006 (ΚΔΠ 191/2006), οι οποίοι προνοούν για την προαγωγή Λοχία σε Υπαστυνόμο εφ΄όσον έχει συμπληρωθεί εξαετής υπηρεσία στο βαθμό του Λοχία. Ο κανονισμός 4(1)(β)(i) όμως προνοεί περαιτέρω:
«Νοείται ότι Λοχίας ο οποίος δεν είναι κάτοχος πανεπιστημιακού διπλώματος ή τίτλου ή άλλου ισοδύναμου προσόντος ή κάτοχος σε ισχύ επαγγελματικής άδειας χειριστή, ηλεκτρολόγου, μηχανικού ή ηλεκτρονικού πτητικών μέσων, αλλά είναι κάτοχος διπλώματος σχολής τριτοβάθμιας εκπαίδευσης με τριετή ή τετραετή μεταλυκειακό κύκλο σπουδών, αντί της εξαετούς υπηρεσίας θα πρέπει να συμπληρώσει επταετή υπηρεσία στο βαθμό του Λοχία·»
Ο Αιτητής είναι κάτοχος διπλώματος της Ανώτερης Δημόσιας Σχολής Εμπορικού Ναυτικού του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας της Ελλάδος, δεν προήχθη όμως στη διαδικασία προαγωγών η οποία τροχιοδρομήθηκε την 16.3.2010, την επομένη δηλαδή που ο Αιτητής συμπλήρωσε εξαετή υπηρεσία στο βαθμό του Λοχία, και στα πλαίσια της οποίας τέσσερις άλλοι Λοχίες οι οποίοι μόλις είχαν συμπληρώσει εξαετή υπηρεσία προήχθησαν.
Η Δημοκρατία εγείρει με την αγόρευσή της προδικαστική ένσταση ότι, καθ΄όσον η προσφυγή αφορά παράλειψη συνεχιζόμενης ενέργειας, δεν υπάρχει τέτοια παράλειψη διότι ο Αιτητής όφειλε να είχε προσβάλει τη διαδικασία των προαγωγών που κατέληξε στη μη προαγωγή του και στην προαγωγή των άλλων τεσσάρων Λοχιών αντί αυτού, σημειώνοντας μάλιστα ότι ο Αιτητής έχει με άλλη προσφυγή (84/2010) προσβάλει τις προαγωγές εκείνες. Η εισήγηση αυτή όμως, όπως και η παραπομπή στην υπόθεση Τσαγγαρίδου-Ζαχαράκη ν. Δημοκρατίας, 1180/2008, 16.4.2010, παρερμηνεύει τα πράγματα. Ο Αιτητής εδώ έχει παράπονο όχι διότι προήχθησαν οι άλλοι τέσσερις αντί αυτού αλλά διότι αυτός δεν προήχθη, αυτοδικαίως και ανεξαρτήτως του αν οποιοσδήποτε άλλος προήχθη καλώς ή κακώς, ως πληρών τις προϋποθέσεις. Οι προαγωγές δυνάμει των εν λόγω κανονισμών δεν είναι ανταγωνιστικές ώστε να τίθετο θέμα επιλογής μεταξύ υποψηφίων για συγκεκριμένο αριθμό θέσεων, αλλά ο κάθε υποψήφιος κρίνεται με βάση τα δικά του κριτήρια και μόνο. Αν, λοιπόν, ο Αιτητής εδικαιούτο να προαχθεί ως πληρών τις προϋποθέσεις των κανονισμών, μπορεί να γίνεται λόγος για παράλειψη οφειλόμενης ενέργειας, τοσούτο μάλλον αφού στα έγγραφα της διαδικασίας των προαγωγών ουδεμία αναφορά γίνεται στον Αιτητή ώστε να μην υπάρχει ούτε συγκεκριμένη απόφαση για την περίπτωσή του.
Επί της ουσίας τώρα, η μη προαγωγή του Αιτητή φαίνεται να εβασίσθη στο ότι το δίπλωμά του, αν και αναγνωρίσθηκε από το ΚΥΣΑΤΣ την 5.11.2008, ως ισότιμο και αντίστοιχο προς πτυχίο Ανώτατης Εκπαίδευσης Τεχνολογικού Τομέα, δεν ανεγνωρίζετο ως ισότιμο και αντίστοιχο πανεπιστημιακού επιπέδου παρά μόνο ως ισότιμο πανεπιστημιακού επιπέδου. Τούτο, εισηγείται ο Αιτητής, ήταν λανθασμένο. Ο κανονισμός 14(1)(β)(i), λέγει, εβασίσθη στο άρθρο 17Α(3)(α) του περί Αστυνομίας Νόμου του 2006 (Ν. 73(Ι)/2006) το οποίο απαιτεί πανεπιστημιακό δίπλωμα ή τίτλο ή άλλο ισοδύναμο προσόν. Καθ΄όσον τα πτυχία των ΤΕΙ, μετά από την αναβάθμιση τους σε Σχολές Ανώτατης Εκππαίδευσης, αναγνωρίσθησαν στην Ελλάδα ως ισότιμα με πτυχία πανεπιστημίου, και στην Κύπρο τότε ο Ν. 219(Ι)/2002 προνόησε ότι οι τίτλοι σπουδών των ΤΕΙ τυγχάνουν της ίδιας αναγνώρισης όπως στην Ελλάδα. Τούτο καθιστούσε το πτυχίο του Αιτητή ισοδύναμο, όπως απαιτεί ο νόμος και ο κανονισμός, και δεν ήταν επιτρεπτό να ζητείται, πέραν της ισοτιμίας, και αντιστοιχία προς πτυχίο πανεπιστημίου, δεδομένης της ήδη αναγνώρισης από το ΚΥΣΑΤΣ ισοτιμίας αλλά και αντιστοιχίας προς πτυχίο Ανώτατης Εκπαίδευσης Τεχνολογικού Τομέα. Ο Αιτητής παραπέμπει σχετικά και στην υπόθεση Φραγκουλίδου κ.α. ν. Δημοκρατίας, 1745/2008, 15.7.2009.
Η Δημοκρατία παραπέμπει στο ότι στην Κύπρο δεν υπάρχει διάκριση, όπως στην Ελλάδα, μεταξύ ΤΕΙ και πανεπιστημίων στο επίπεδο της ανώτατης εκπαίδευσης. Το ΚΥΣΑΤΣ αναγνωρίζει τα πτυχία των ΤΕΙ ως ισότιμα αλλά όχι και αντίστοιχα προς πτυχία πανεπιστημίου, δεδομένης της διαφοράς προσανατολισμού στα δύο πτυχία (ακαδημαϊκός-επαγγελματικός).
Δεν βλέπω πώς η υπόθεση μπορεί να διαφοροποιηθεί από την Φραγκουλίδου, ανωτέρω, παραπέμπω δε και στα λεχθέντα και στη Σαββίδης ν. Δημοκρατίας, 1419/2006, 6.2.2008. Εδώ τόσο ο Νόμος όσο και ο κανονισμός ζητούν «ισοδυναμία», που παραπέμπει σε ισοτιμία και όχι σε αντιστοιχία. Αν ο Κύπριος νομοθέτης δεν προέβη στις διακρίσεις μεταξύ πτυχίων πανεπιστημίου και πτυχίων ΤΕΙ, στις οποίες έχει προβεί ο Έλληνας νομοθέτης για το σκοπό που μας αφορά, δεν είναι πράγμα που μπορεί να «διορθωθεί» με προσφυγή στην αντιστοιχία. Να σημειώσω όμως περαιτέρω ότι το άρθρο 14Α(2) του Ν. 1(Ι)/2004 προνοεί ότι:
«Αντίστοιχα με τους τίτλους σπουδών των Τεχνολογικών Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων (ΤΕΙ) της Ελλάδας, οι τίτλοι σπουδών του Ανώτερου Τεχνολογικού Ινστιτούτου Κύπρου (ΑΤΙ) θεωρούνται ισότιμοι και αντίστοιχοι προς Βασικό Τίτλο Σπουδών Ανώτατης Εκπαίδευσης:
Νοείται ότι οι τίτλοι αυτοί μπορούν να γίνονται αποδεκτοί για εγγραφή σε προγράμματα μεταπτυχιακών σπουδών στην Κύπρο και στο εξωτερικό».
Η εξίσωση ως ισότιμων και αντιστοίχων, των πτυχίων του ΑΤΙ προς πτυχίο πανεπιστημίου στη βάση της αντιστοιχίας τους προς τα πτυχία των ΤΕΙ, ενισχύει την αντίληψη για έλλειψη διάκρισης στην Κύπρο (και δεν μιλούμε για την Ελλάδα) μεταξύ πτυχίων πανεπιστημίου και πτυχίων ΤΕΙ για σκοπούς ισοδυναμίας. Να λεχθεί περαιτέρω ότι ακριβώς επί του θέματος εξεδόθη απόφαση από τον αδελφό μου Δικαστή Κραμβή στην υπόθεση Παναγή ν. Δημοκρατίας, 1310/2009, 12.1.2011, η οποία οδηγεί στην ίδια κατάληξη με το σκεπτικό ότι ο όρος «ισοδύναμο» είναι ταυτόσημος με τον όρο «ισότιμο» και ότι δεν απαιτείται και «αντιστοιχία».
Δεν θα εξετάσω περαιτέρω εισήγηση του Αιτητή για παράβαση της Οδηγίας 2005/36/ΕΚ.
Η προσφυγή επιτυγχάνει και, εφ΄όσον διαπιστώνεται παράλειψη οφειλόμενης ενέργειας, διατάσσεται όπως η παραλειφθείσα ενέργεια εκτελεσθεί. Επιδικάζονται €1200 έξοδα πλέον ΦΠΑ υπέρ του Αιτητή και εναντίον της Δημοκρατίας.
Δ. Χατζηχαμπής, Δ.
/ΚΧ"Π