|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
[Υπόθεση Αρ. 599/2010]
16 Φεβρουαρίου 2012
[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
1. LOUCAS & ANTONIS AYIA NAPA SEA CRUISES LTD
2. G.R. KOOREY ENTERPRICES LTD,
Aιτητές
v.
KYΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΔΙΑ ΤΟΥ
ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΩΝ ΚΑΙ ΕΡΓΩΝ ΜΕΣΩ Ή
ΚΑΙ ΔΙΑ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ
Καθ' ων η αίτηση
Α. Τσίσιος για Γ.Φ. Πιττάτζης ΔΕΠΕ για τους αιτητές.
Ελίτα Γαβριήλ, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ' ων η αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Οι αιτητές είναι οι ιδιοκτήτες του σκάφους «BLACK PEARL» που περιγράφεται ως αναψυχής, νηολογημένο στο Κυπριακό Νηολόγιο ως ακτοπλοϊκό επιβατηγό σκάφος. Στις 13.8.09 λήφθηκε από το Διευθυντή του Τμήματος Εμπορικής Ναυτιλίας (ο Διευθυντής) η επιστολή της Αστυνομίας ημερομηνίας 12.8.09, σύμφωνα με την οποία, στις 11.8.09, μέλη της Λιμενικής Αστυνομίας, μετά από έλεγχο, διαπίστωσαν ότι στο σκάφος «επέβαιναν 185 αντί 155 που προβλέπεται στο πιστοποιητικό ασφάλειας του σκάφους, δηλαδή επέβαιναν 30 άτομα περισσότερα».
Στις 14.8.09 ο Διευθυντής, με επιστολή προς τους αιτητές και σε τρίτους ως προς άλλο σκάφος, τους πληροφόρησε πως τον «τελευταίο μήνα το Τμήμα Εμπορικής Ναυτιλίας έλαβε τόσο επώνυμες όσο και ανώνυμες καταγγελίες από πολίτες», μεταξύ άλλων, για το ότι «(σ)τα πιο πάνω σκάφη επιβιβάζεται μεγαλύτερος αριθμός επιβατών από αυτόν που αναγράφεται στο Πιστοποιητικό Ασφαλείας Ακτοπλοϊκού Επιβατηγού Σκάφους που έχει εκδοθεί σ' αυτά». Επομένως, τους κάλεσε να συμμορφωθούν με τους Νόμους και τους Κανονισμούς της Κυπριακής Δημοκρατίας. Με την καταληκτική φράση, «πέραν τούτου, επιθυμώ να σας πληροφορήσω ότι θα διεξαχθεί έλεγχος στα σκάφη σχετικά με τις πιο πάνω καταγγελίες».
Το επόμενο ήταν η γραπτή εισήγηση του Διευθυντή προς το Γενικό Διευθυντή του Υπουργείου Συγκοινωνιών και Έργων για επιβολή στους αιτητές προστίμου ύψους €8.000 υπό το δεδομένο ότι στις 11.8.09 επέβαιναν 185 αντί 155 επιβάτες. Πληροφόρησε ταυτόχρονα τους αιτητές για το δικαίωμά τους να ασκήσουν ιεραρχική προσφυγή και, πράγματι, οι αιτητές καταχώρησαν ιεραρχική προσφυγή στις 16.2.10.
Η ιεραρχική προσφυγή είχε δυο σκέλη. Με το πρώτο οι αιτητές δήλωναν πως δεν αποδέχονται ότι έγινε η αναφερόμενη παράβαση. Με το δεύτερο ανέπτυξαν εναλλακτικά επιχειρήματα σε σχέση με το πρόστιμο που επιβλήθηκε.
Η Υπουργός Συγκοινωνιών και Έργων απέρριψε την ιεραρχική προσφυγή και πληροφόρησε συναφώς τους αιτητές με την επιστολή της ημερομηνίας 17.3.10. Ό,τι περιλαμβάνεται σ΄αυτή ως η αιτιολογία αφορά στο ύψος του προστίμου. Ως προς το σκέλος της ιεραρχικής προσφυγής σύμφωνα με το οποίο οι αιτητές αρνούνται την παράβαση που τους καταλογίστηκε, δεν αναφέρει οτιδήποτε. Αντίθετα εκλαμβάνει την παράβαση ως δεδομένη.
Είναι άλλα, ουσίας, τα βασικά επιχειρήματα των αιτητών αλλά επισημαίνουν και το γεγονός ότι το πρόστιμο, σε πρώτο και σε δεύτερο βαθμό εξετάστηκαν από τον ίδιο τον/την Υπουργό Συγκοινωνιών και Έργων. Αυτό, όμως, χωρίς να διατυπώνουν και κάποια εισήγηση και, πάντως, χωρίς αναφορά στην υπόδειξη των καθ' ων η αίτηση, ότι ο περί της Διεθνούς Συμβάσεως περί Ασφάλειας της Ανθρώπινης Ζωής στη Θάλασσα (Κυρωτικός) και περί Συναφών Θεμάτων Νόμου του 1985 (Ν. 77/1985, όπως τροποποιήθηκε) και οι περί Ακτοπλοϊκών και Άλλων Επιβατηγών Σκαφών Κανονισμοί του 2002 (ΚΔΠ 342/02), αυτό προβλέπουν.
Είναι ο κεντρικός ισχυρισμός των αιτητών επί της ουσίας, πως κρίθηκαν ένοχοι για την εν τέλει εξειδικευθείσα παράβαση χωρίς να ακουστούν και, εν γένει, χωρίς να είχε διεξαχθεί η οφειλόμενη έρευνα. Ότι η Υπουργός δεν άκουσε τους αιτητές ή ότι δεν ερεύνησε οτιδήποτε είναι αυτόδηλο από την παράθεση των δεδομένων τα οποία, όπως αναγνώρισαν και οι καθ' ων η αίτηση, είναι τα μόνα σχετικά που βρίσκονται στο διοικητικό φάκελο. Υποστηρίζουν όμως οι καθ' ων η αίτηση πως δόθηκε στους αιτητές η ευκαιρία να ακουστούν με την επιστολή ημερομηνίας 14.8.09 και πως ήταν επιλογή τους να μην απαντήσουν σ' αυτή. Αυτό, όμως, δεν είναι ακριβές. Έχω αναφερθεί στην επιστολή εκείνη. Κάθε άλλο παρά περιλαμβάνει αναφορά στη συγκεκριμένη παράβαση για την οποία επιβλήθηκε το πρόστιμο. Ούτε καν στον έλεγχο που διενεργήθηκε, όπως αναφέρθηκε στον Υπουργό, στις 11.8.09 και στα όποια αποτελέσματά του. Αντίθετα, μάλιστα, εκείνη η επιστολή αναφερόταν σε επώνυμες και ανώνυμες καταγγελίες πολιτών για το ότι γενικά επιβιβάζεται στο σκάφος μεγαλύτερος αριθμός επιβατών από τον επιτρεπόμενο χωρίς οποιαδήποτε άλλα στοιχεία για συγκεκριμένο περιστατικό ή για αριθμούς. Περαιτέρω, δεν έθεσε καν εκείνη η επιστολή ζήτημα απάντησης ή κάποιας τοποθέτησης από τους αιτητές. Τους καλούσαν να συμμορφωθούν και τους προειδοποιούσαν ότι «θα διεξαχθεί έλεγχος στα σκάφη σχετικά με τις πιο πάνω καταγγελίες». Δεν μπορώ, λοιπόν, να συμφωνήσω ότι με εκείνη την επιστολή δόθηκε στους αιτητές η δυνατότητα να ακουστούν επί του συγκεκριμένου, την οποία όμως επέλεξαν να μην αξιοποιήσουν.
Υποστηρίζουν, περαιτέρω, οι καθ' ων η αίτηση πως οι αιτητές είχαν τη δυνατότητα, την οποία δεν αξιοποίησαν, να θέσουν τις αμφισβητήσεις τους αναφορικά με το πόσοι επιβάτες πράγματι επέβαιναν κατά την αναφερθείσα ημερομηνία, όπως εκ των υστέρων τις καταγράφουν τώρα στις αγορεύσεις τους, με την ιεραρχική προσφυγή. Όμως ούτε αυτό, είναι ακριβές. Ρητά οι αιτητές δήλωσαν στην ιεραρχική προσφυγή, όπως σημείωσα, ότι δεν αποδέχονται την «αναφερόμενη παράβαση». Ούτε τότε κλήθηκαν και η ιεραρχική προσφυγή απορρίφθηκε χωρίς καν αναφορά σε αυτή την αμφισβήτηση. Εν τέλει καταδικάστηκαν χωρίς ποτέ να είχαν ακουστεί ή χωρίς ποτέ να τους είχε δοθεί η δυνατότητα να ακουστούν. Επομένως, στοιχειοθετείται λόγος ακυρότητας.
Οι αιτητές πρόβαλαν και εναλλακτικούς ισχυρισμούς σε σχέση με το πρόστιμο, αυτό καθ' αυτό. Δεν δικαιολογείται όμως να ασχοληθώ με αυτή την πτυχή. Η προσφυγή επιτυγχάνει, με έξοδα. Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται.
Γ. Κωνσταντινίδης, Δ.
/μσιαμπαρτά