|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 666/2009)
16 Δεκεμβρίου, 2011
[ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ/στης]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤA ΑΡΘΡA 28 KAI 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
1. ΜΑΡΩ ΑΝΤΩΝΙΟΥ,
2. ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ,
3. ΜΑΡΙΑ ΠΑΝΑΓΗ,
4. ΜΑΡΙΑ ΜΟΥΤΑΦΗ,
5. ΜΑΡΙΑ ΠΑΝΤΖΙΑΡΟΥ,
6. ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ,
7. ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΤΟΥΛΟΥΡΑ,
8. ΞΑΝΘΗ ΜΑΚΡΗ,
9. ΟΛΥΜΠΙΑ ΜΙΧΑΗΛ,
10. ΧΡΥΣΟΒΑΛΑΝΤΙΑ ΑΔΑΜΟΥ,
11. ΣΤΕΛΛΑ ΔΗΜΑΤΣΑ,
12. ΦΑΝΟΥΛΛΑ ΚΥΡΙΑΚΙΔΟΥ,
13. ΧΑΡΟΥΛΑ ΓΑΒΡΙΗΛ,
14. ΧΡΙΣΤΙΑΝΑ ΙΑΚΩΒΟΥ,
15. ΜΑΡΙΝΑ ΛΟΥΚΑΙΔΟΥ,
16. ΜΑΡΙΑ ΝΙΚΟΛΑΟΥ,
17. ΑΝΤΡΗ ΠΕΡΙΚΛΕΟΥΣ,
18. ΜΑΡΙΑ ΚΩΣΤΑΚΗ ΣΕΡΓΙΟΥ,
19. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΥΛΑ ΤΟΦΑ,
20. ΔΙΑΜΑΝΤΩ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ,
Αιτητές,
ΚΑΙ
ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ΄ ων η αίτηση.
____________________
Α.Σ. Αγγελίδης, για τους Αιτητές.
Ζ. Κυριακίδου (κα.), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ΄ ων η αίτηση.
_____________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ.: Οι αιτητές με την εξεταζόμενη προσφυγή ζητούν την πιο κάτω θεραπεία:
«Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση της καθ'ης η αίτηση, η οποία δημοσιεύτηκε στις 10.4.2009 στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας και με την οποία προήγαγε στη θέση Λειτουργών Ευημερίας 2ης Τάξης τους 1. Νεόφυτο Κρ. Στίγγα, 2. Νίκη Ν. Γρηγορίου. 3, Νάσω Θεμιστοκλέους, 4. Θέλμα Λεοντίου, 5. Μαρία Αντωνιάδου, 6. Φλωρεντία Βασιλείου, 7. Χριστίνα Θεοδώρου, 8. Αντρόνικο Μανωλά και 9. Ευριπίδη Χειμωνίδη από την 1.2.2009 αντί και/ή στη θέση των αιτητών είναι άκυρη, παράνομη και στερημένη οποιουδήποτε έννομου αποτελέσματος. »
Οι επίδικες προαγωγές είναι σε συνδυασμένες θέσεις και διέπονται από τον Κανονισμό 12 των περί Δημόσιας Υπηρεσίας (Γενικών) Κανονισμών του 1991 έως 2006.
Η Διευθύντρια Υπηρεσιών Κοινωνικής Ευημερίας σύστησε για προαγωγή στη συνδυασμένη θέση Λειτουργού Ευημερίας 2ης τάξης, τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα με ξεχωριστές προτάσεις για τον καθένα.
Οι αιτητές ισχυρίζονται ότι η Διευθύντρια λανθασμένα και ενεργώντας υπό καθεστώς πλάνης δεν τους συμπεριέλαβε στις συστάσεις της καθώς δεν εξέτασε και τη δική τους περίπτωση και απέστειλε επιστολές μόνο για προαγωγή των όσων τελικά προήχθηκαν , χωρίς να παρέχει την απαιτούμενη αιτιολογία για την μη σύσταση άλλων προσοντούχων υποψηφίων .
Για προαγωγή στη θέση Λειτουργού Ευημερίας 3ης Τάξης σύμφωνα με το οικείο σχέδιο υπηρεσίας , υποδεικνύουν οι αιτητές, οι υποψήφιοι πρέπει να κατέχουν:
«(1) (α) Πανεπιστημιακό Δίπλωμα ή τίτλο ή ισότιμο προσόν στην Κοινωνική Εργασία/Ευημερία/πρόνοια, Κοινωνιολογία, Ψυχολογία Κοινωνική Πολιτική ή Κοινωνική Διοίκηση ή (β) δίπλωμα τριετούς φοίτησης σε αναγνωρισμένη Ανώτερη Σχολή Κοινωνικής Εργασίας/Ευημερίας/Πρόνοιας ή άλλο ισότιμο δίπλωμα επαγγελματικής κατάρτισης στην Κοινωνική Εργασία/Ευημερία/Πρόνοια».
Για προαγωγή αντίστοιχα στη θέση Λειτουργού Ευημερίας 2ης Τάξης απαιτείται από το σχετικό σχέδιο υπηρεσίας οι υποψήφιοι να κατέχουν: «τα ίδια προσόντα που απαιτούνται στην παράγραφο (1) (α) των απαιτούμενων προσόντων του σχεδίου υπηρεσίας για τη θέση Λειτουργού Ευημερίας 3ης τάξης και οκταετής τουλάχιστον υπηρεσία στη θέση αυτή ή τα ίδια προσόντα που απαιτούνται στην παράγραφο (1) (β) των απαιτούμενων προσόντων του σχεδίου υπηρεσίας για τη θέση Λειτουργού Ευημερίας 3ης τάξης και δεκαετής τουλάχιστον υπηρεσία στη θέση αυτή».
Υποβάλλουν στη συνέχεια οι αιτητές ότι πληρούσαν τις προϋποθέσεις της παραγράφου (1 )(α) του Σχεδίου Υπηρεσίας των επίδικων θέσεων εφόσον και οι ίδιοι είχαν διοριστεί από την 1.2.2001 στη θέση Λειτουργού Ευημερίας 3ης Τάξης καθώς επίσης είναι κάτοχοι αναγνωρισμένου από το ΚΥΣΑΤΣ διπλώματος που από το 2003 είναι πλέον ισότιμο και αντίστοιχο με πτυχίο Ανώτατης Εκπαίδευσης.
Η ΕΔΥ όφειλε, σύμφωνα με τη θέση των αιτητών, να διερευνήσει την περίπτωση όλων των προσοντούχων που κατείχαν την κατώτερη συνδυασμένη θέση, πριν να αποφασίσει να προάξει μόνον όσους υπέδειξε η Διευθύντρια.
Εγείρεται προδικαστική ένσταση από τους καθ' ων η αίτηση ότι οι αιτητές στερούνται εννόμου συμφέροντος να προσβάλουν την απόφαση της ΕΔΥ για προαγωγή των ενδιαφερομένων μερών στη συνδυασμένη θέση Λειτουργού Ευημερίας 2ης Τάξης.
Υποδεικνύεται, από την ευπαίδευτο συνήγορο για τους καθ΄ ων η αίτηση, ότι οι προαγωγές σε συνδυασμένες θέσεις γίνονται ανεξάρτητα από την ύπαρξη κενών θέσεων σε ανώτερες θέσεις. Τέτοιες προαγωγές, σύμφωνα με τη νομολογία, υπογραμμίζει και πάλι η ευπαίδευτη συνήγορος για τους καθ΄ ων η αίτηση, δεν είναι το αποτέλεσμα επιλογής του καταλληλότερου υποψηφίου, μετά από σύγκριση με άλλους, αλλά το αποτέλεσμα της κρίσης της αρμόδιας Επιτροπής, ότι οι συστηθέντες για προαγωγή από τον οικείο Τμηματάρχη, πράγματι κατέχουν τα απαιτούμενα προσόντα. Ως αποτέλεσμα, οποιοσδήποτε υποψήφιος δεν κατέχει τα προσόντα για προαγωγή σε συνδυασμένη θέση, στερείται εννόμου συμφέροντος να προσβάλει τέτοιες προαγωγές.
H προαγωγή των ενδιαφερομένων μερών δεν επηρέασε με κανένα τρόπο τη θέση των αιτητών, προσθέτει η κα Κυριακίδου εφόσον δεν επιλέγηκαν μετά από σύγκριση με τους αιτητές. Είτε οι αιτητές πληρούν τα προσόντα του Σχεδίου Υπηρεσίας είτε όχι, από τη στιγμή που τα ενδιαφερόμενα μέρη πληρούσαν τα προσόντα του Σχεδίου Υπηρεσίας της συγκεκριμένης θέσης, θα προάγονταν, εν πάση περιπτώσει.
Η θέση των καθ΄ ων η αίτηση ότι οι αιτητές στερούνται εννόμου συμφέροντος να προσβάλουν τις προαγωγές των ενδιαφερομένων προσώπων στις επίδικες συνδυασμένες θέσεις Λειτουργού Ευημερίας 2ης Τάξης, με βρίσκει σύμφωνο.
Σύμφωνα με την επιφύλαξη του Άρθρου 35(2)(α) του περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμου (N. 1/90), σε περίπτωση συνδυασμένων θέσεων, μπορεί να γίνει προαγωγή από την κατώτερη στην ανώτερη θέση ή τάξη της ίδιας θέσης, ανεξάρτητα από το αν υπάρχει ή όχι κενή θέση στην ανώτερη θέση ή τάξη, σύμφωνα με τον τρόπο που θα καθοριστεί.
Παράλληλα, στον Κανονισμό 12 των περί Δημόσιας Υπηρεσίας Γενικών Κανονισμών του 1991 έως 2006, προνοούνται τα ακόλουθα σχετικά:
«(1) Η προαγωγή υπαλλήλων που διορίστηκαν από την Επιτροπή και υπηρετούν σε συνδυασμένες τάξεις ή θέσεις γίνεται με βάση τη διαδικασία και τις προϋποθέσεις που διαλαμβάνονται στις παραγράφους (2) έως (7) του Κανονισμού αυτού.
(2) Μετά τη συμπλήρωση από τον υπάλληλο της περιόδου υπηρεσίας την οποία απαιτεί το οικείο Σχέδιο Υπηρεσίας στην κατώτερη τάξη ή θέση, ο οικείος Προϊστάμενος Τμήματος αποστέλλει στην Επιτροπή σύμφωνα με την παράγραφο (7) του κανονισμού αυτού, βεβαίωση κατά πόσο:
(α) Ο υπάλληλος εκτέλεσε ικανοποιητικά τα καθήκοντα της θέσεώς του,
(β) συμπλήρωσε την περίοδο υπηρεσίας που απαιτεί το σχέδιο υπηρεσίας,
(γ) ικανοποιεί τις οποιεσδήποτε άλλες απαιτήσεις του σχεδίου υπηρεσίας και
(δ) τον συστήνει για προαγωγή.
(3) Στην περίπτωση των μελών του εναλλάξιμου προσωπικού η βεβαίωση, σύμφωνα με την παράγραφο (2) πιο πάνω, θα αποστέλλεται από τους οικείους Προϊσταμένους Τμημάτων στο Διευθυντή της Υπηρεσίας Δημόσιας Διοικήσεως και Προσωπικού, ο οποίος και θα την υποβάλλει στην Επιτροπή.
(4) Η πιο πάνω διαδικασία θα ισχύει για όλους τους υπαλλήλους, για εκείνους όμως για τους οποίους δε θα γίνεται σύσταση για προαγωγή ο οικείος Προϊστάμενος Τμήματος θα δίνει ειδική γραπτή αιτιολογία, αντίγραφο της οποίας θα κοινοποιείται και στον ενδιαφερόμενο υπάλληλο».
Στη βάση λοιπόν του πιο πάνω νομοθετικού πλαισίου, τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα κρίθηκαν ότι πληρούσαν τα απαιτούμενα προσόντα σύμφωνα με το Σχέδιο Υπηρεσίας και συστήθηκαν για προαγωγή, σε αντίθεση με τους αιτητές οι οποίοι δεν συστήθηκαν από τη Διευθύντρια.
Σημειώνω συναφώς ότι το εδάφιο (4) του Κανονισμού 12, εφαρμόζεται στις περιπτώσεις όπου υποψήφιος ικανοποιεί τις πρόνοιες του εδαφίου (2) του ιδίου Κανονισμού αλλά δεν έχει συστηθεί.
Από το περιεχόμενο του αιτητικού της προσφυγής που παρατέθηκε αυτούσιο πιο πάνω προκύπτει ότι οι αιτητές δεν προσβάλλουν την απόφαση της Διευθύντριας για τον αποκλεισμό τους λόγω μη κατοχής των προσόντων για προαγωγή στις συνδυασμένες θέσεις Λειτουργού Ευημερίας ή ακόμη δεν προσβάλλουν την παράλειψη της Διευθύντριας να τους συμπεριλάβει στην εν λόγω προαγωγική διαδικασία.
Η αποκλειστική πράξη που προσβάλλεται με το αιτητικό της εξεταζόμενης προσφυγής είναι η απόφαση προαγωγής των ενδιαφερομένων προσώπων. Η προαγωγή ωστόσο των ενδιαφερομένων προσώπων στις επίδικες θέσεις αποτελεί ανεξάρτητη πράξη και επομένως δεν μπορεί να επηρεάσει με κανένα τρόπο τη θέση των αιτητών (και τις διεκδικήσεις τους για προαγωγή).
Τυχόν ακύρωση των προαγωγών των ενδιαφερομένων προσώπων, θα είναι αλυσιτελής για τους αιτητές καθότι δεν μπορεί να οδηγήσει σε επιτυχία το αίτημα τους για προαγωγή στις επίδικες θέσεις. Αυτό, επειδή οι προαγωγές σε συνδυασμένες θέσεις γίνονται κατά αυτοτελή κρίση της αξίας των υπαλλήλων και όχι μετά από σύγκριση μεταξύ των προσοντούχων υποψηφίων.
Σημειώνω συναφώς ότι ούτε ο νόμος ούτε οι σχετικοί κανονισμοί επιβάλλουν στην Ε.Δ.Υ. να μεριμνήσει αυτεπάγγελτα για τη διαπίστωση της ύπαρξης των προϋποθέσεων για προαγωγή του προσωπικού που βρίσκεται στην πρώτη βαθμίδα συνδυασμένων θέσεων (Δέστε τις σχετικές αποφάσεις: Μίκης Σφηκουρής κ.ά. v. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 3499, Χριστίνα Κυθραιώτου v. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 1498 και Ανδρέας Τζιακούρης κ.ά. v. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 3147).
Για τους πιο πάνω λόγους, οι αιτητές στερούνται εννόμου συμφέροντος να προσβάλουν την επίδικη προαγωγή των ενδιαφερομένων προσώπων και συνακόλουθα η προσφυγή απορρίπτεται με €1.200.- έξοδα εις βάρος των αιτητών.
Μ.Μ. ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ,
Δ.
/ΕΑΠ.