ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

(Υπóθεση Αρ. 1257/2009)

 

 

19 Δεκεμβρίου 2011

 

[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ/στής]

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

 

 

1. ΑΝΔΡΕΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΚΑΠΠΑΣ,

                                       2. ΑΛΕΞΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΚΑΠΠΑΣ,

 

Αιτητές,

ν. 

 

     1. ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΓΑΛΑΚΤΟΚΟΜΙΚΗΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ,

2. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑΣ, ΦΥΣΙΚΩΝ ΠΟΡΩΝ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ,

 

Καθ'ων η αίτηση.

 

Κ. Ευσταθίου, για τους Αιτητές.

 

Κ. Χατζηϊωάννου, για τους Καθ'ων η αίτηση 1.

 

Θ. Πιπερή (κα) για Ζ. Κυριακίδου (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για τους Καθ'ων η αίτηση 2.

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Στις 30/6/2006 οι αιτητές υπέβαλαν αιτήσεις για παραχώρηση ατομικής ποσότητας αναφοράς (ποσόστωσης) αγελαδινού γάλακτος από το Εθνικό Απόθεμα, με βάση τα αντικειμενικά κριτήρια που ορίζονταν στο Διάταγμα του Υπουργού Γεωργίας, Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος, του 2006 (Κ.Δ.Π. 164/06).

 

Η Κ.Δ.Π. 164/06 καταργήθηκε και αντικαταστάθηκε από την ομώνυμη Κ.Δ.Π. 367/07 και οι αιτητές ενημερώθηκαν με επιστολές ημερομηνίας 24/9/2007. Επομένως, κατά τις ίδιες επιστολές, θα έπρεπε να υποβληθούν νέες αιτήσεις ενώ οι υποβληθείσες «δεν ισχύουν». Οι αιτητές υπέβαλαν νέες αιτήσεις, στις 19/10/2007, με αναφορά πλέον στα αντικειμενικά κριτήρια που ορίζονταν στην Κ.Δ.Π. 367/07 και αυτές απορρίφθηκαν, για λόγους που εξηγήθηκαν στις επιστολές ημερομηνίας 13/12/2007. Όπως απορρίφθηκε, με την επιστολή ημερομηνίας 22/2/2008 και η ένσταση που υπέβαλαν προς τον Υπουργό.

 

Δεν ασκήθηκε προσφυγή σε σχέση με αυτή την απόρριψη που δεν είναι και το αντικείμενο της παρούσας. Ως αντικείμενο της παρούσας, όπως το ζήτημα διευκρινίστηκε, προσδιορίζεται η κατ' ισχυρισμό παράλειψη της διοίκησης να επιληφθεί των αρχικών αιτήσεων που υποβλήθηκαν και να απαντήσει στους αιτητές, αναλόγως. Θεωρούν συναφώς πως, κάτω από τις περιστάσεις, το αίτημα τους θα έπρεπε να είχε εξεταστεί στο πλαίσιο των ευνοϊκών για εκείνους κριτηρίων της Κ.Δ.Π. 164/06 και όχι στη βάση των «συμπληρωματικών», όπως τις χαρακτηρίζουν, αιτήσεων τις οποίες, όντες «ημιμαθείς και αγράμματοι» παροτρύνθηκαν να υποβάλουν.

 

Μεταξύ άλλων, για τα οποία δεν χρειάζεται ειδική αναφορά, οι καθ'ων η αίτηση 1[1] επισημαίνουν πως κατέστη σαφές ότι «δεν ισχύουν» οι αιτήσεις που αρχικώς υποβλήθηκαν και πως θα έπρεπε να είχαν υποβληθεί νέες στη βάση της Κ.Δ.Π. 367/07. Αυτό, όπως το έμαθαν οι αιτητές με τις επιστολές ημερομηνίας 24/9/2007, συνιστούσε απάντηση ως προς εκείνες αφού προσδιόριζε τη θέση της διοίκησης ως προς τη μη ισχύ τους, πλέον.

 

Είναι ορθή αυτή η θέση όπως και η συνακόλουθη ότι, αν οι αιτητές είχαν διαφορετική άποψη και θεωρούσαν πως οι αιτήσεις τους έπρεπε να θεωρηθεί ότι συνέχιζαν να ισχύουν, προκειμένου να εξεταστούν με βάση την καταργηθείσα Κ.Δ.Π. 164/06, όφειλαν, τότε να αντιδράσουν επικαλούμενοι παράλειψη. Αντί να υποβάλουν νέα αίτηση. Στην πραγματικότητα, όπως καταλήγω, οι καθ'ων η αίτηση είχαν απαντήσει ως προς τις αρχικές αιτήσεις οι οποίες ασφαλώς, πλέον, μάλιστα ενόψει και των νέων αιτήσεων, έπαυσαν να είναι ζωντανές ώστε να δικαιολογείται να τίθεται ζήτημα παράλειψης απάντησης.

 

Η προσφυγή απορρίπτεται. Στη βάση συμφωνίας που δήλωσαν τα μέρη, επιδικάζονται €1.500 έξοδα, πλέον Φ.Π.Α., υπέρ των καθ'ων η αίτηση 1 και εναντίον των αιτητών. Καμιά άλλη διαταγή για έξοδα.

 

 

 

 

 

                                                                   Γ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ,

                                                                                      Δ.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

/ΔΓ