|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 1020/2010)
16 Δεκεμβρίου, 2011
[ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ/ΣΤΗΣ]
ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΛΕΑΝΘΟΥΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΩΣ ΚΑΙ ΩΣ ΠΛΗΡΕΞΟΥΣΙΟΣ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΣ ΤΩΝ (1) ΛΑΔΑ ΧΡΙΣΤΙΝΑ, (2) ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΑΛΕΚΟΣ, (3) ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΕΛΕΝΗ, (4) ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΦΡΥΝΗ, (5) ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΚΩΣΤΑΣ, (6) ΚΟΡΤΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ, (7) ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΑΓΓΕΛΩ, (8) ΚΑΜΙΝΤΖΑ ΜΑΡΙΑ, (9) ΚΟΡΤΑΣ ΜΑΡΙΝΟΣ, (10) ΚΟΡΤΑ ΝΙΚΗ, (11) ΛΑΔΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ, (12) ΚΩΣΤΑΡΑ ΜΑΡΙΛΕΝΑ, (13) ΚΩΣΤΑΡΑ ΕΥΣΤΑΘΙΑ,
(14) ΚΩΣΤΑΡΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ,
Αιτητές,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ,
Καθ΄ ων η αίτηση.
_ _ _ _ _ _
Α. Μάγος, για τους Αιτητές.
Θ. Πιπερή, για τους Καθ΄ ων η αίτηση.
_ _ _ _ _ _
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.: Tο Πολεοδομικό Συμβούλιο, στα πλαίσια της διαδικασίας αναθεώρησης του Τοπικού Σχεδίου Λευκωσίας, εξέτασε το 2003 τρεις εναλλακτικούς χώρους για τη χωροθέτηση του Λυκείου Αγλαντζιάς και έκρινε καταλληλότερο το χώρο κατά μήκος της Λεωφόρου Αθαλάσσας. Μέρος του χώρου αποτελείται από τμήμα του κρατικού τεμαχίου με αρ. 5583, Φ/Σχ:ΧΧΙ.64.W1, που είχε καθοριστεί από την πρώτη αναθεώρηση του Τοπικού Σχεδίου Λευκωσίας το 1996 ως χώρος για την ανέγερση μελλοντικού γυμνασίου, με το υπόλοιπο μέρος του να αποτελείται από ιδιωτικά τεμάχια (αρ. 330 και 5563).
Με το αναθεωρημένο Τοπικό Σχέδιο Λευκωσίας (2003), ο ανωτέρω χώρος καθορίστηκε ως χώρος για την ανέγερση του νέου Λυκείου Αγλαντζιάς και παρέμεινε ως είχε και μετά την ολοκλήρωση εξέτασης των ενστάσεων (Εγκριμένο Τοπικό Σχέδιο Λευκωσίας 2006).
Οι αιτητές είναι συνιδιοκτήτες του τεμαχίου αρ. 5563, Φ/Σχ: ΧΧΙ.64.W1, Τμήμα 2 στην Αγλαντζιά το οποίο εξακολουθεί να εμπίπτει στη Ζώνη Δημοσίων Χρήσεων. Στις 12.1.2005 υπέβαλαν πολεοδομική αίτηση για το διαχωρισμό του προαναφερόμενου τεμαχίου σε οικόπεδα.
Ακολούθησε η καταχώρηση ιεραρχικής προσφυγής και στη συνέχεια, καταχωρήθηκαν δύο προσφυγές στο Ανώτατο Δικαστήριο οι οποίες τελικά αποσύρθηκαν. Συστάθηκε ad hoc Επιτροπή η οποία ασχολήθηκε με θέματα χωροθέτησης Δημοσίων Εκπαιδευτηρίων εντός των ορίων των Σχεδίων Ανάπτυξης. Κατά τη συνεδρία της εν λόγω Επιτροπής, οι εκπρόσωποι του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού υποστήριξαν ότι το τεμάχιο 5563 των αιτητών είναι απαραίτητο επειδή το κρατικό τεμάχιο αρ. 330 το οποίο συμπληρώνει το απαιτούμενο εμβαδόν για την ανέγερση γυμνασίου δεν διαθέτει πρόσβαση επί της λεωφόρου Αθαλάσσας. Εισηγήθηκαν επίσης την εξαίρεση του κρατικού τεμαχίου από το χώρο του σχολείου. Η Επιτροπή κάλεσε την Πολεοδομική Αρχή να προχωρήσει σε ανάλογο χειρισμό της αίτησης για διαχωρισμό του προαναφερόμενου τεμαχίου των αιτητών σε οικόπεδα.
Η Πολεοδομική Αρχή στις 30.5.2008 προχώρησε στη χορήγηση πολεοδομικής άδειας για τη μετατροπή του τεμαχίου σε ένα οικόπεδο, αντί για 13 οικόπεδα που ζήτησαν οι αιτητές. Εναντίον της απόφασης ασκήθηκε ιεραρχική προσφυγή.
Το Υπουργείο Εσωτερικών, αφού εξασφάλισε τις απόψεις της Πολεοδομικής Αρχής, του Διευθυντή Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως και του Δήμου Αγλαντζιάς, διαβίβασε σημείωμα στην Υπουργική Επιτροπή. Η Υπουργική Επιτροπή, στη συνεδρία της ημερομηνίας 7.12.2009, εξέτασε την ιεραρχική προσφυγή και αφού μελέτησε τα πραγματικά γεγονότα και νομικά χαρακτηριστικά που σχετίζονταν με το χειρισμό της αίτησης, αποφάσισε να απορρίψει την ιεραρχική προσφυγή, κρίνοντας ότι η απόφαση της Πολεοδομικής Αρχής ήταν ορθή και σύμφωνη με τις πρόνοιες της πολεοδομικής νομοθεσίας και του Τοπικού Σχεδίου Λευκωσίας. Ο δικηγόρος των αιτητών ενημερώθηκε για την απόφαση της Υπουργικής Επιτροπής με επιστολή ημερομηνίας 4.1.2010. Παρενθετικά σημειώνω ότι το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού δι΄ επιστολής ημερ. 7.10.2009 εισηγήθηκε στο Τμήμα Κτηματολογίου και Χωρομετρίας όπως, αντί της απαλλοτρίωσης του τεμαχίου 5563, αυτό να ανταλλαγεί με κρατική γη που βρίσκεται βορείως του χώρου του Γυμνασίου και ότι για το θέμα αυτό υπάρχει η συγκατάθεση των ιδιοκτητών (αιτητών) του εν λόγω τεμαχίου.
Στις 15.8.2010 πραγματοποιήθηκε συνεδρία στο Υπουργείο Εσωτερικών με θέμα την ανταλλαγή του τεμαχίου 5563 των αιτητών με κρατική γη βορείως του εν λόγω τεμαχίου συμφώνως σχετικής υπόδειξης των αιτητών. Διαπιστώθηκε ότι η προταθείσα ανταλλαγή δεν ήταν εφικτή για τους λόγους που είχαν εξηγηθεί από τους εκπροσώπους του Κτηματολογίου. Αποφασίστηκε ωστόσο, όπως οι ιδιοκτήτες (αιτητές) του επίδικου τεμαχίου ενημερωθούν από το Τμήμα Κτηματολογίου για άλλες δύο εναλλακτικές προτάσεις ανταλλαγής του τεμαχίου τους με κρατική γη.
Στις 27.7.2010 οι αιτητές καταχώρησαν την παρούσα προσφυγή με την οποία ζητούν την πιο κάτω θεραπεία:
«Α. Δήλωση του Σεβαστού Δικαστηρίου όπως η πράξη και/ή απόφαση των καθ΄ ων η αίτηση να δεσμεύσουν το κτήμα των αιτητών, τεμάχιο 5563, Φ/Σχ. ΧΧΙ 64 W1 στην Αγλαντζιά από τις 27/3/1996 που γνωστοποιήθηκε σ΄ αυτούς προφορικά, με σκοπό την ανέγερση Λυκείου και μετέπειτα για την ανέγερση Γυμνασίου, είναι άκυρη και στερημένη οποιουδήποτε εννόμου αποτελέσματος καθότι υπάρχει κατάχρηση εξουσίας από τους καθ΄ ων η αίτηση με αποτέλεσμα την αποστέρηση του δικαιώματος ιδιοκτησίας των.»
Οι καθ΄ ων η αίτηση υποβάλλουν ότι οι αιτητές δεν προσβάλλουν συγκεκριμένη εκτελεστή διοικητική πράξη εν τη εννοία του άρθρου 146 του Συντάγματος και ότι η ασάφεια η οποία υπάρχει στη ζητούμενη θεραπεία αναφορικά με την προσδιορισμό της προσβαλλόμενης απόφασης εμποδίζει το Δικαστήριο να αναλάβει δικαιοδοσία και να επιληφθεί της ουσίας της προσφυγής.
Το θέμα του προσδιορισμού της προσβαλλόμενης με την προσφυγή πράξης, απόφασης ή παράλειψης, πραγματεύεται ο Ν. Χαραλάμπους στο βιβλίο του «Η Δράση και ο Ελεγχος της Δημόσιας Διοίκησης» Λευκωσία 2004 από το οποίο και το πιο κάτω απόσπασμα:
«Ο Κανονισμός 4(2)(β)(ιι) απαιτεί όπως στο δικόγραφο της Προσφυγής καθορίζεται ειδικά η ζητούμενη θεραπεία. Ο προσδιορισμός της θεραπείας είναι άρρηκτα συνυφασμένος με τον καθορισμό της πράξης, απόφασης ή παράλειψης η οποία προσβάλλεται. Η πράξη ή η παράλειψη εναντίον της οποίας στρέφεται η προσφυγή πρέπει να καθορίζεται επακριβώς και με σαφήνεια στο αιτητικό της. Δεν είναι επιτρεπτό να αφήνεται να διακριβωθεί η επίδικη απόφαση από το ίδιο το Δικαστήριο μέσα από τα έγγραφα που είναι ενώπιόν του. Για παράδειγμα δεν είναι επιτρεπτό στο αιτητικό της Προσφυγής να περιγραφεί ως προσβαλλόμενη πράξη «η απόφαση του καθ΄ ου η αίτηση η οποία γνωστοποιήθηκε με την ανάρτηση των καταλόγων στους οποίους περιέχονται τα ποσά που επέβαλε στους αιτητές ως Δικαιώματα ή τέλη επαγγελματικής άδειας Δικαιώματα Κοινοτικών Υπηρεσιών και Τέλη Σκυβάλων.»
Είναι γεγονός ότι με τη ζητούμενη θεραπεία δεν προσδιορίζεται η πράξη ή απόφαση της διοίκησης εναντίον της οποίας ασκήθηκε η προσφυγή. Ο αναθεωρητικός έλεγχος με βάση το άρθρο 146 του Συντάγματος καθίσταται εφικτός μόνο όταν προσδιορίζεται η προσβαλλόμενη πράξη ή παράλειψη της διοίκησης με σαφήνεια. Εικασίες δεν επιτρέπονται όπως και δεν είναι νοητή η άσκηση ελέγχου στη βάση κάποιας πιθανολόγησης.
Στην υπό κρίση υπόθεση, ματαίως προσπάθησα να εντοπίσω μέσα από το περιεχόμενο της αίτησης αλλά και από τις αγορεύσεις αυτό που οι αιτητές προσβάλλουν. Αν η δέσμευση του τεμαχίου στην οποία οι αιτητές αναφέρονται σχετίζεται με κάποιο από τα τοπικά σχέδια αυτό δεν προσδιορίζεται. Και αν ακόμη θεωρηθεί ότι η προσφυγή στρέφεται εναντίον τοπικού σχεδίου, αυτή είναι εκπρόθεσμη εφόσον το τελευταίο τοπικό σχέδιο εγκρίθηκε και τέθηκε σε εφαρμογή πριν από αρκετά χρόνια, ήτοι από το 2006. Εν πάση περιπτώσει, το πολεοδομικό καθεστώς του επίδικου τεμαχίου δεν φαίνεται ότι έχει μεταβληθεί με οποιαδήποτε άλλη πράξη ή απόφαση των καθ΄ ων η αίτηση πέραν εκείνης η οποία απορρέει από το ισχύον τοπικό σχέδιο Λευκωσίας και συνεπώς οι αιτητές είχαν υπό τις περιστάσεις καθήκον να προσδιορίσουν επακριβώς την απόφαση στην οποία αναφέρονται στη θεραπεία που ζητούν πράγμα που θα καθιστούσε εφικτό το δικαστικό έλεγχο.
Ενόψει των πιο πάνω, αποφαίνομαι ότι η προσφυγή δεν είναι παραδεκτή και ως τέτοια απορρίπτεται με έξοδα σε βάρος των αιτητών.
Α. ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.
ΣΦ.