|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υποθ. Αρ.1140 /2010)
23 Noεμβρίου, 2011
[ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ/στης]
Αναφορικά με τα ΄Αρθρα 28, και 146 του Συντάγματος
ANTΩΝΗΣ Χ΄ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ
Αιτητής,
-και -
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, μέσω
YΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ
Καθ΄ων η αίτηση.
------------------------
Δ. Καλλής, για τον Αιτητή
Δ.Εργατούδη (κα.), για τους Καθ΄ων η Αίτηση
-----------------------
ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ.: Το Υπουργείο Παιδείας προώθησε για απαλλοτρίωση μέρος των κτημάτων με αριθμ.613, 614 Φλ./Σχ. ΧV 111/36, στον Πύργο Τυλληρίας, για επέκταση του γηπέδου του Γυμνασίου Κάτω Πύργου με τη Γνωστοποίηση Απαλλοτρίωσης ημερ. 3 Δεκεμβρίου 2004 και στις 30 Σεπτεμβρίου 2005 εκδόθηκε το Διάταγμα Απαλλοτρίωσης (ΑΔΠ 946). Στο μεταξύ, ο αιτητής είχε καταχωρίσει στο Ανώτατο Δικαστήριο την προσφυγή υπ΄αριθμό 286/2006, αμφισβητώντας τη νομιμότητα του Διατάγματος Απαλλοτρίωσης. Στις 6 Ιουνίου 2008 εκδόθηκε απόφαση με την οποία κρίθηκε ότι υπήρχε, από πλευράς διοίκησης, έλλειψης δέουσας έρευνας και ειδικότερα έλλειψης εμπεριστατωμένης μελέτης. Η προσφυγή πέτυχε και η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώθηκε.
Στη συνέχεια, οι καθ΄ων η αίτηση, ενόψει, όπως ανέφεραν, της αναγκαιότητας της υπό αναφορά απαλλοτρίωσης προχώρησαν στην εκ νέου απαλλοτρίωση των ακινήτων, που αναφέρονται πιο πάνω, με την Γνωστοποίηση Απαλλοτρίωσης ημερ 4 Σεπτεμβρίου 2009 (ΔΠ701) και ακολούθως με το Διάταγμα Απαλλοτρίωσης ημερ 25 Ιουνίου 2010. (ΔΠ504).
Ο αιτητής με την παρούσα προσφυγή προσβάλλει το διάταγμα απαλλοτρίωσης το οποίο εκδόθηκε. Ισχυρίζεται ότι η απόφαση πάσχει, καθότι, δεν είχε προηγηθεί οποιαδήποτε τεχνοοικονομική μελέτη έτσι ώστε να καταφανεί, κατά πόσο υπήρχε οποιαδήποτε εναλλακτική λύση, πριν τη λήψη της προσβαλλόμενης απόφασης. Ούτε περαιτέρω, πρόσθεσε, υπάρχει οποιαδήποτε αιτιολογία παρά μόνο αορίστως ισχυρίζονται οι καθ΄ων η αίτηση ότι, μέρος των τεμαχίων του αιτητή, χρειάζονται για την επέκταση του γηπέδου του Γυμνασίου Κάτω Πύργου.
Οι καθ΄ων η αίτηση ισχυρίστηκαν ότι από το φάκελο της υπόθεσης, φαίνεται η αναγκαιότητα χρησιμοποίησης των τεμαχίων του αιτητή και της αδυναμίας ύπαρξης εναλλακτικών λύσεων. Αυτή η έλλειψη άλλης δυνατότητας καλύπτει και την αναγκαιότητα για αιτιολογία της απόφασης, κάτι το οποίο, όπως ισχυρίστηκαν, υπάρχει. Πρόβαλαν ότι υπήρξε συμμόρφωση με την πιο πάνω ακυρωτική απόφαση, προχώρησαν σε ετοιμασία μελέτης και επομένως έγινε η δέουσα έρευνα. Παραπέμπουν δε επί τούτου, σε σημείωμα του προϊσταμένου τεχνικών υπηρεσιών προς τη Γενική Διευθύντρια (παράρτημα 12 στην ένσταση) και στην επιστολή της Γενικής Διευθύντριας του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού, ημερ 9 Φεβρουαρίου 2009, προς τον Γενικό Εισαγγελέα (Παράρτημα 13 στην ένσταση). Το τι ουσιαστικώς αναφέρεται είναι ότι «δεν υπάρχει εναλλακτική λύση γιατί στις άλλες τρεις πλευρές του γηπέδου ευρίσκεται η θάλασσα» και ότι «η αξιοποίηση των τεμαχίων από τον ιδιοκτήτη είναι δύσκολη και αντιοικονομική». Περαιτέρω ότι «τα τεμάχια έχουν ήδη καταπατηθεί από το Κοινοτικό Συμβούλιο από την δεκαετία του 1980».
Έχω εξετάσει στην υπόθεση αρ.1674/09, την οποία είχε καταχωρήσει ο αιτητής εναντίον του πιο πάνω διατάγματος επίταξης, τον ίδιο ισχυρισμό, ως προς την απουσία τεχνοοικονομικής μελέτης και έχω ακυρώσει το διάταγμα επίταξης λόγω έλλειψης δέουσας έρευνας και λόγω απουσίας της πιο πάνω μελέτης. Παραθέτω πιο κάτω το σχετικό απόσπασμα το οποίο τυγχάνει εφαρμογής και στην παρούσα υπόθεση:
«Το περιεχόμενο των πιο πάνω επιστολών και σημειωμάτων δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι ικανοποιεί το αναγκαίο κριτήριο της τεχνοοικονομικής μελέτης. Στο σημείωμα ημερ. 5 Απριλίου 2002, (παράρτημα 3 στην Ένσταση) αναφέρεται ότι η επέκταση προς την πλευρά της θάλασσας θα ήταν πολύ δαπανηρή και για σκοπούς κοστολόγησης θα μπορούσαν να ζητηθούν οι απόψεις των τεχνικών υπηρεσιών. Παράλληλα, από τα παραρτήματα 12 και 13 (της ΄Ενστασης) δεν φαίνεται να εξετάστηκε το πιο πάνω ενδεχόμενο ούτε καταγράφεται ποιο ήταν το αποτέλεσμα του.
Περαιτέρω, δεν μπορεί να θεωρηθεί ως νόμιμη αιτιολογία, για τη λήψη της προσβαλλόμενης απόφασης, το γεγονός ότι προηγήθηκε «καταπάτηση» των τεμαχίων από το Κοινοτικό Συμβούλιο.
Καθίσταται συναφώς αδύνατο να ελεγχθεί για ποιους λόγους προτιμήθηκαν τα συγκεκριμένα τεμάχια έναντι ενδεχομένως εναλλακτικών επιλογών. Με την έλλειψη της τεχνοοικονομικής μελέτης δεν μπορεί να εξεταστεί η δυνατότητα εξυπηρέτησης του σκοπού της απαλλοτρίωσης με άλλους λιγότερο επαχθείς τρόπους.
Για τους πιο πάνω, αναλυθέντες λόγους, η παράλειψη διεξαγωγής δέουσας έρευνας, πριν την λήψη της προσβαλλόμενης απόφασης, είναι προφανής. Η προσβαλλόμενη απόφαση πάσχει επίσης λόγω της ανεπαρκούς αιτιολογίας η οποία καθιστά αδύνατο τον έλεγχο.»
Συνακόλουθα, ο λόγος ακυρώσεως είναι βάσιμος. Η προσφυγή επιτυγχάνει, με έξοδα υπέρ του αιτητή, όπως θα υπολογιστούν από τον πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο. Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρούται με βάση το ΄Αρθρο 146.4(β) του Συντάγματος.
Κ.Παμπαλλής,
Δ.