|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 690/2010)
6 Οκτωβρίου 2011
[ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δικαστής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 28 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗ
Αιτητή
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ
Καθ΄Ης η Αίτηση
_________
Χ. Αρτέμης για Σκορδής, Παπαπέτρου & Σία Δ.Ε.Π.Ε., για τον Αιτητή.
Λ. Ουστά (κα), δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για την Καθ΄ης η Αίτηση.
_________________
ΑΠΟΦΑΣΗ
ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ.: Ο Αιτητής και το Ενδιαφερόμενο Μέρος (Ε.Μ.) ήσαν μεταξύ των πέντε υποψηφίων οι οποίοι εκρίθησαν προάξιμοι σε διαδικασία πλήρωσης μιας θέσης Κτηνιατρικού Λειτουργού Α (θέση προαγωγής). Το Ε.Μ. είχε συστήσει ο Διευθυντής. Στη σύστασή του ανέφερε ότι έλαβε υπ΄όψη ότι ο Αιτητής και το Ε.Μ. ήσαν ίσοι σε αξία, ότι το Ε.Μ. υπερείχε του Αιτητή σε αρχαιότητα η οποία ανάγετο στην ημερομηνία γέννησης αφού διορίσθησαν την ίδια μέρα (κατά τρία έτη, όπως προκύπτει) και ότι ο Αιτητής είχε μεταπτυχιακή εκπαίδευση σχετικά με τα καθήκοντα της θέσης. Η Ε.Δ.Υ. επέλεξε το Ε.Μ. λαμβάνοντας υπ΄όψη ότι δεν υστερούσε του Αιτητή σε αξία, υπερείχε έστω και οριακά σε αρχαιότητα και είχε τη σύσταση του Διευθυντή. Ως προς τα πρόσθετα προσόντα του Αιτητή (Postgraduate Diploma και MSC) παρατήρησε ότι, αν και τους προσέδωσε βαρύτητα ως σχετικών με τα καθήκοντα της θέσης, προτίμησε το Ε.Μ. ως ισοδύναμη σε αξία με τον Αιτητή και ως υπερέχουσα σε αρχαιότητα, έστω και οριακά, και διαθέτουσα τη σύσταση του Διευθυντή.
Ο Αιτητής εισηγείται ότι η σύσταση του Διευθυντή ήταν αντίθετη με τα στοιχεία των φακέλων και αναιτιολόγητη, καθ΄όσον, ενώ Αιτητής και Ε.Μ. ήσαν ίσοι σε αξία, ενώ η αρχαιότητα του Ε.Μ. ήταν πλασματική και οριακή ως αναγόμενη στην ημερομηνία γέννησης, παρεγνωρίσθησαν τα πρόσθετα προσόντα του Ε.Μ. ο οποίος ήταν και ο μόνος που διέθετε μεταπτυχιακό τίτλο. Και η Ε.Δ.Υ., εισηγείται, βασιζόμενη στην αρχαιότητα του Ε.Μ., έπραξε το ίδιο λάθος, προσδίδοντας βαρύτητα στη σύσταση του Διευθυντή η οποία εβασίσθη στην ίδια λανθασμένη αντίληψη.
Η υπόθεση δεν διαφέρει από πολλές άλλες ανάλογες. Θα μπορούσα να εκφράσω την αρχή της νομολογίας λέγοντας ότι, αν ο Διευθυντής είχε συστήσει και η Ε.Δ.Υ. επιλέξει τον Αιτητή αντί το Ε.Μ., η σύσταση και η απόφαση θα ήσαν εξίσου νόμιμες όπως είναι τώρα, αφού και στις δύο περιπτώσεις η μεν σύσταση θα ήταν αιτιολογημένη και σύμφωνη με τα στοιχεία των φακέλων η δε απόφαση της Ε.Δ.Υ. θα ήταν εντός των πλαισίων της διακριτικής ευχέρειας της. Η έστω και οριακή, ως αναγόμενη στην ημερομηνία γέννησης, αρχαιότητα του Ε.Μ. έναντι του Αιτητή δικαιολογούσε, προκειμένου μάλιστα για θέση προαγωγής, τη σύσταση του Ε.Μ. από το Διευθυντή ο οποίος παρέθεσε όλα τα στοιχεία στα οποία εβασίσθη. Δεν υπήρχε αντίθεση της σύστασης με τα στοιχεία των φακέλων. Τούτου δοθέντος, και η επιλογή της Ε.Δ.Υ., εφ΄όσον μάλιστα το Ε.Μ. είχε και τη σύσταση του Διευθυντή ως πρόσθετο στοιχείο στην αρχαιότητα της, ήταν εντός των ορίων της διακριτικής ευχέρειας της. Δεν μπορεί να λησμονείται ότι το Δικαστήριο δεν υποκαθιστά τη δική του κρίση για εκείνη της Ε.Δ.Υ. παρά μόνο περιορίζεται στην εξέταση της νομιμότητας της απόφασής της. Ούτε υπήρξε παραγνώριση των πρόσθετων προσόντων του Αιτητή που, αν και δεν συνιστούσαν πλεονέκτημα, εν τούτοις ελήφθησαν υπ΄όψη ως σχετικά με τα καθήκοντα της θέσης.
Η προσφυγή απορρίπτεται. Ο Αιτητής θα καταβάλει €700 έξοδα στη Δημοκρατία.
Δ. Χατζηχαμπής, Δ.
/ΚΧ"Π