ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

(Υπóθεση Αρ. 1553/2010)

 

 

19 Οκτωβρίου, 2011

 

[ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ, Δ/στής]

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

 

 

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ,

 

Αιτητής,

ν. 

 

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ

ΑΡΧΗΓΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ

 

Καθ'ων η αίτηση.

 

Α. Αποστολίδης, για Α.Σ. Αγγελίδη, για τον Αιτητή.

 

Κ. Σταυρινός, Ανώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για τους Καθ'ων η αίτηση.

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ, Δ.: Ο αιτητής είναι μέλος της Αστυνομικής Δύναμης Κύπρου. Κατά τον ουσιώδη χρόνο υπηρετούσε στην Υπηρεσία Καταπολέμησης Ναρκωτικών (ΥΚΑΝ), του Αρχηγείου Αστυνομίας, με το βαθμό του Ανώτερου Υπαστυνόμου.

 

Στις 28/9/2010 με απόφαση του Αρχηγού Αστυνομίας που γνωστοποιήθηκε στον αιτητή με ανακοίνωση του Αρχηγού Αστυνομίας ημερομηνίας 28/9/2010, ο αιτητής μετατέθηκε από την ΥΚΑΝ όπου υπηρετούσε, στην Αστυνομική Διεύθυνση Αμμοχώστου ως Βοηθός Αστυνομικός Διευθυντής. Στον αιτητή δεν παρουσιάστηκε το πρακτικό ή το κείμενο της απόφασης.

 

Με στόχο την ανατροπή της απόφασης μετάθεσης του ο αιτητής καταχώρισε την παρούσα προσφυγή, ισχυριζόμενος ότι η ανυπαρξία του κειμένου της απόφασης συνιστά επαρκή λόγο για ακύρωσή της. Ισχυρίζεται επίσης ότι η έλλειψη του πρακτικού αναπόφευκτα αποκλείει το δικαστικό έλεγχο, καθότι ελλείπει οποιαδήποτε αιτιολογία, ενώ παράλληλα διαπιστώνεται πλήρης έλλειψη δέουσας έρευνας. Στα πλαίσια των λόγων ακύρωσης επισημαίνεται επίσης η απουσία επίκλησης, έστω και σε γενική μορφή, οποιωνδήποτε αναγκών της υπηρεσίας.

 

Αρμόδιο όργανο να προβαίνει σε μεταθέσεις των μελών της αστυνομίας,  σύμφωνα με τις πρόνοιες του άρθρου 12(1)[1] του Νόμου 73(Ι)/2004 και τις πρόνοιες της παραγράφου (1) της Αστυνομικής Διάταξης 1/13[2], είναι ο Αρχηγός Αστυνομίας. Από την άλλη, «Κάθε μέλος της Αστυνομίας έχει υποχρέωση να υπηρετήσει σε οποιοδήποτε μέρος της Κύπρου και υπόκειται σε μετάθεση, ανάλογα με τις ανάγκες της Υπηρεσίας. Επίσης, ο Αρχηγός Αστυνομίας, αφού εξασφαλίσει την έγκριση του Υπουργικού Συμβουλίου, μπορεί να αποσπάσει μέλος της Αστυνομίας στο εξωτερικό για την εκτέλεση ειδικών καθηκόντων» (βλ. Αστυνομική Διάταξη 1/13, Διάταξη 1(2) που αναφέρεται στις Μεταθέσεις).

 

Σύμφωνα με τους καθ'ων η αίτηση η προσβαλλόμενη απόφαση είναι πλήρως αιτιολογημένη. Ισχυρίζονται επίσης ότι ο αιτητής απέτυχε να ανατρέψει το μαχητό τεκμήριο κανονικότητας (presumption of regularity) που διέπει τις διοικητικές πράξεις και δημιουργείται στην υπό κρίση περίπτωση.

 

Είναι αλήθεια ότι οι σχετικές Αστυνομικές Διατάξεις δεν περιέχουν ρητή πρόνοια για αιτιολόγηση απόφασης για μετάθεση μέλους της Δύναμης. Όμως, από το λεκτικό των προνοιών της παραγράφου (1) της Διάταξης 1/13 των Αστυνομικών Διατάξεων - οι εν λόγω πρόνοιες παρατίθενται αυτούσιες πιο πάνω - και συγκεκριμένα από την αναφορά στις εν λόγω πρόνοιες ότι ο Αρχηγός της Αστυνομίας μπορεί να προβαίνει σε μεταθέσεις των μελών                της «όταν κατά την κρίση του αυτό απαιτούν οι ανάγκες της Υπηρεσίας», προκύπτει αβίαστα η αναγκαιότητα αιτιολόγησης της απόφασης για μετάθεση, άλλως, πώς θα παρεχόταν η δυνατότητα ελέγχου της απόφασης δικαστικά; Άλλωστε, ακόμα και όταν η αιτιολογία δεν προβλέπεται ρητά από το Νόμο, η απόφαση της διοίκησης θα πρέπει να αιτιολογείται γιατί μόνο έτσι παρέχεται στο δικαστήριο η δυνατότητα ελέγχου αν η απόφαση ήταν εύλογα επιτρεπτή.

 

Διεξήλθα προσεκτικά το ενώπιον μου υλικό, περιλαμβανομένου και του διοικητικού φακέλου που κατατέθηκε ενώπιον μου. Πουθενά δεν έχω εντοπίσει οτιδήποτε που έστω να τείνει να καταδείξει είτε ότι η μετάθεση του αιτητή κρινόμενη μέσα στα πλαίσια ευρύτερων ανακατατάξεων που υπαγορεύθηκαν από τις ανάγκες της υπηρεσίας επιβαλλόταν να γίνει, είτε           ότι την απαιτούσε το συμφέρον της Αστυνομίας γενικά. Στην πραγματικότητα, όχι μόνο δεν έχω εντοπίσει οποιοδήποτε λόγο που οδήγησε στην απόφαση για μετάθεση του αιτητή, αλλά και δεν έχω εντοπίσει οποιοδήποτε πρακτικό σχετικά με τη λήψη μιας τέτοιας απόφασης. Εκείνο που υπάρχει σχετικά με  τη μετάθεση του αιτητή, είναι το έντυπο - κοινοποίηση στην ουσία, με επικεφαλίδα «Μεταθέσεις» ημερομηνίας 28/9/2010, το οποίο επισυνάπτεται στην ένσταση και του οποίου το περιεχόμενο κοινοποιείται στον           Υπαρχηγό Αστυνομίας, στους Βοηθούς Αρχηγούς, στους Αστυνομικούς Διευθυντές/Διοικητές, στο γραφείο Αρχηγού Αστυνομίας, στον Υπεύθυνο Γραφείου Τύπου και στον Υπεύθυνο Γραφείου Προσωπικού. Με το εν λόγω έντυπο κοινοποιείται το γεγονός μετάθεσης αριθμού Αξιωματικών της Αστυνομίας, μεταξύ των οποίων και του αιτητή, χωρίς να αναφέρεται όμως οποιαδήποτε αιτιολογία ή οποιοσδήποτε από τους λόγους που οδήγησαν στη λήψη της απόφασης για μετάθεση τους. Δεν περιέχει οτιδήποτε που να υποδεικνύει ότι έχει γίνει οποιαδήποτε έρευνα σχετικά με τις ανάγκες της υπηρεσίας. Ούτε καν γίνεται αναφορά σε μεταθέσεις που γίνονται είτε για το συμφέρον της υπηρεσίας, είτε γιατί αυτό επιβάλλεται από τις ανάγκες της υπηρεσίας.

 

 

 

 

Ως αποτέλεσμα των πιο πάνω, κρίνω ότι η απόφαση για μετάθεση του αιτητή είναι παντελώς αναιτιολόγητη και συνεπώς θα πρέπει να ακυρωθεί. Η προσφυγή επιτυγχάνει. Η απόφαση ακυρώνεται με έξοδα εναντίον των καθ'ων η αίτηση €1.500, πλέον Φ.Π.Α.

 

 

 

 

 

 

                                                       Α. ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ,

                                                                   Δ.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

/ΔΓ