|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ANAΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 1629/2009)
26 Ιουλίου, 2011
[ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΜΑΡΙΟΣ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΕΩΣ
2. ΑΡΧΗΓΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
Καθ΄ων η Αίτηση.
Κ. Ταμπούρλας, για τον Αιτητή.
Κ. Σταυρινός, για τους Καθ΄ων η Αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ.: Με την παρούσα προσφυγή ο Αιτητής ζητά από το Δικαστήριο, ακύρωση της απόφασης των Καθ' ων η Αίτηση ημερ. 25.8.2009, με την οποία προσελήφθη ο Χρίστος Σωκράτους (ΕΜ) στη θέση Αστυφύλακα, στην Ειδικότητα Πλοιάρχου Γ' Τάξης, Αστυνομικών Ακάτων. Το ΕΜ είχε καταταγεί πρώτο με τελική βαθμολογία 84.90, ενώ ο Αιτητής δεύτερος, με τελική βαθμολογία 83.30.
Η πιο πάνω θέση, η οποία δημοσιεύθηκε στις 3.10.2008 στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας, είναι θέση πρώτου διορισμού. Για τη θέση, υποβλήθηκαν συνολικά 4 αιτήσεις, μεταξύ των οποίων του Αιτητή και του ΕΜ. Η Συμβουλευτική Επιτροπή Επιλογής, ετοίμασε σχετικό Πίνακα Κατάταξης, τον οποίο απέστειλε στον Αρχηγό Αστυνομίας, ο οποίος με τη σειρά του τoν απέστειλε προς τον Υπουργό Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξεως, τον οποίο ενημέρωσε σχετικά με όλη τη διαδικασία που ακολουθήθηκε από τη Συμβουλευτική Επιτροπή Επιλογής, την οποία και ενέκρινε. Επίσης, πληροφόρησε τον Υπουργό ότι στηριζόμενος πιστά στη σειρά βαθμολογίας του Καταλόγου Κατάταξης που ετοίμασε η Συμβουλευτική Επιτροπή Επιλογής, άσκησε τις εξουσίες που του παρέχει το άρθρο 17Α(1) του περί Αστυνομίας Νόμου του 2004 (Ν. 73(Ι)/2004) και διόρισε το ΕΜ ως εξειδικευμένο μέλος της Αστυνομίας στην επίδικη θέση. Με βάση τις πρόνοιες του άρθρου 17Α(1) του πιο πάνω Νόμου, ο Αρχηγός ζήτησε την έγκριση του Υπουργού για τον πιο πάνω διορισμό.
Ο Υπουργός, με επιστολή του ημερ. 22.7.2009, πληροφόρησε τον Αρχηγό ότι, δυνάμει του άρθρου 17Α(1) του Νόμου, ενέκρινε το διορισμό του ΕΜ. Στη συνέχεια, ο διορισμός δημοσιεύτηκε στην έκδοση των Εβδομαδιαίων Διαταγών, ημερ. 3.8.2009. Επίσης, στις 25.8.2009, στάληκε εκ μέρους του Αρχηγού, επιστολή στον Αιτητή, ότι δεν κατέστη δυνατό να επιλεγεί στην επίδικη θέση. Τα πιο πάνω γεγονότα, είναι αποδεχτά και από τις δύο πλευρές.
Ο Αιτητής με 5 λόγους ακύρωσης, προσβάλλει την πιο πάνω απόφαση.
Ο συνήγορος των Καθ' ων η αίτηση προβάλλει προδικαστική ένσταση ότι η προσφυγή είναι εκπρόθεσμη. Συγκεκριμένα, ισχυρίζεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση δημοσιεύτηκε στις εβδομαδιαίες Αστυνομικές Διαταγές στις 3.8.2009. Θεωρεί ότι από τη στιγμή που ο Αρχηγός ήταν υποχρεωμένος, δυνάμει του Νόμου και των σχετικών Κανονισμών, να δημοσιεύσει το διορισμό στις Εβδομαδιαίες Διαταγές, θα πρέπει η ημερομηνία της δημοσίευσης να θεωρηθεί ως η σχετική ημερομηνία από την οποία θα πρέπει να προσμετρήσουν οι 75 μέρες. Εισηγήθηκε ότι από τη στιγμή που η προσφυγή καταχωρήθηκε στις 4.12.2009, θα πρέπει να θεωρηθεί ότι ξεφεύγει των προνοιών του Άρθρου 146.3 του Συντάγματος, αφού ξεπερνά τις 75 μέρες από τη δημοσίευση, κατά 47 μέρες.
Ο δικηγόρος του Αιτητή, αντιτείνει ότι η θέση ήταν πρώτου διορισμού και ο Αιτητής δεν ήταν μέλος της αστυνομικής δύναμης, αλλά πολίτης που δεν είχε καμία σχέση με την αστυνομία. Ως εκ τούτου, δεν μπορούν να τον δεσμεύουν οι εβδομαδιαίες αστυνομικές διαταγές. Ο Αιτητής, ανέφερε ο δικηγόρος του, έλαβε γνώση για τον μη διορισμό του, με την επιστολή του Αρχηγού, ημερ. 25.8.2009 και όχι με τη δημοσίευση στις Αστυνομικές Διατάξεις στις 3.8.2009.
Η προδικαστική ένσταση δεν ευσταθεί.
Ο Αιτητής, ως πολίτης δεν μπορεί να δεσμεύεται με δημοσιεύσεις που γίνονται στις εβδομαδιαίες Αστυνομικές Διαταγές και επομένως, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι έλαβε πλήρη γνώση ως αποτέλεσμα της σχετικής δημοσίευσης. Είναι παραδεχτό ότι πλήρη γνώση έλαβε με την επιστολή ημερ. 25.8.2009, την οποία, όπως ισχυρίζεται στο αιτητικό της προσφυγής του, έλαβε στις 30.9.2009. Η πλευρά των Καθ' ων η αίτηση δεν αντικρούει το συγκεκριμένο ισχυρισμό και επομένως η ημερομηνία 30.9.2009 δεν μπορεί να αμφισβητηθεί, με αποτέλεσμα η προσφυγή που καταχωρήθηκε στις 4.12.2009 να μη μπορεί να θεωρηθεί ότι ήταν εμπρόθεσμη.
Θα προχωρήσω στη συνέχεια να εξετάσω την ουσία της προσφυγής. Με τους λόγους ακύρωσης 1 και 2, ο δικηγόρος του Αιτητή προβάλλει ότι η απόφαση πάσχει, γιατί λήφθηκε χωρίς δέουσα έρευνα, καθ' υπέρβαση εξουσίας και κατά παράβαση της αρχής για επιλογή του καλύτερου υποψηφίου. Πιο συγκεκριμένα, προβάλλει ότι:- (α) Το ΕΜ ενώ κρίθηκε ότι δεν κατείχε το προσόν της πολύ καλής γνώσης της αγγλικής γλώσσας, η Συμβουλευτική Επιτροπή Επιλογής, εντελώς παράνομα και αυθαίρετα, αποφάσισε να παραπέμψει το ΕΜ σε γραπτή εξέταση για να αποδείξει την πολύ καλή γνώση της αγγλικής γλώσσας, (β) αναγνωρίστηκε στο ΕΜ πλεονέκτημα, λόγω κατοχής Διπλώματος Πλοιάρχου, ενώ δεν κατέχει τέτοιο Δίπλωμα και περαιτέρω, ορίστηκε ότι ήταν 28 αντί 25 ετών, για να δικαιολογηθεί η κατοχή του πιο πάνω Διπλώματος.
Από την άλλη, ο δικηγόρος των Καθ' ων η αίτηση υποστήριξε την ενέργεια της Επιτροπής να παραπέμψει σε γραπτή εξέταση όσους υποψηφίους δεν είχαν το προσόν της πολύ καλής γνώσης της αγγλικής γλώσσας. Όπως εξήγησε, η Επιτροπή ενήργησε ώστε «να επικρατήσει η νομιμότητα» και κανένας Κανονισμός δεν παραβιάζεται.
Με τους λόγους ακύρωσης 3-5, ο Αιτητής παραπονείται ότι η απόφαση λήφθηκε με διαδικασία που ήταν παράνομη από την αρχή μέχρι το τέλος, με σκοπό αλλότριο και κατά παράβαση των κανόνων φυσικής δικαιοσύνης και τέλος, ότι είναι το αποτέλεσμα πλάνης περί τα πράγματα και το Νόμο. Πιο συγκεκριμένα ο δικηγόρος του Αιτητή προβάλλει ότι ο Αιτητής καταφανώς υπερτερεί σε αξία, σε προσόντα (αφού σε αντίθεση με το ΕΜ, κατέχει πιστοποιητικό που αποδεικνύει την πολύ καλή γνώση της αγγλικής γλώσσας), καθώς και στις γραπτές εξετάσεις. Πρόσθεσε ότι η επιλογή του ΕΜ με βάση την απόδοση στις προφορικές εξετάσεις, ενισχύει τη θέση του Αιτητή ότι η πρόσληψη εξυπηρετεί αλλότριο σκοπό που σίγουρα δεν είναι η επιλογή του καλύτερου υποψηφίου. Τέλος, προβάλλει ότι «οι Καθ' ων η αίτηση ενήργησαν εκτός των πλαισίων του νόμου, τόσο σε σχέση με τη διαδικασία, αλλά και όσον αφορά την επιλογή του καλύτερου υποψηφίου».
Κανένας από τους λόγους ακύρωσης δεν ευσταθεί. Κατ' αρχάς, πλην του θέματος της γνώσης της γλώσσας και μερικών άλλων θεμάτων (πλεονέκτημα και ηλικία ΕΜ), τα όσα προβάλλονται στην αγόρευση του δικηγόρου του Αιτητή, είναι γενικόλογες τοποθετήσεις, χωρίς την απαιτούμενη επεξήγηση, ώστε να μπορούν να εξεταστούν από το Δικαστήριο οι ισχυρισμοί αυτοί.
Θα αρχίσω με τον λόγο ακύρωσης που αφορά στη γλώσσα. Για την επίδικη θέση, το Σχέδιο Υπηρεσίας απαιτούσε, με την παρ. Γ.2 ότι οι Αιτητές πρέπει απαραιτήτως να κατέχουν, μεταξύ άλλων, τα πιο κάτω προσόντα:-
«2.(1) Δίπλωμα Πλοιάρχου Γ΄ Τάξης, που έχει εκδοθεί από την Κυπριακή Δημοκρατία ή από χώρα της οποίας τα πιστοποιητικά ικανότητας αναγνωρίζονται από την Κυπριακή Δημοκρατία.
(2) Πολύ Καλή γνώση της Ελληνικής και Αγγλικής γλώσσας.
(3) Δίπλωμα Πλοιάρχου Β΄ Τάξης ή Α΄ Τάξης, που έχει εκδοθεί από την Κυπριακή Δημοκρατία ή από χώρα της οποίας τα πιστοποιητικά ικανότητας αναγνωρίζονται από την Κυπριακή Δημοκρατία, θα αποτελεί πλεονέκτημα.»
Ενώ για τα προσόντα (1) και (3), το Σχέδιο απαιτεί όπως οι υποψήφιοι θα πρέπει να κατέχουν «Δίπλωμα», το ίδιο δεν συμβαίνει για το απαιτούμενο προσόν (2) για το οποίο προβλέπεται απλώς η κατοχή της γνώσης στο απαιτούμενο επίπεδο, χωρίς να απαιτείται και η κατοχή οποιουδήποτε διπλώματος ή πιστοποιητικού. Τόσο ο Αιτητής όσο και το ΕΜ, στην αίτησή τους δήλωσαν ότι κατέχουν την απαιτούμενη «πολύ καλή γνώση» της αγγλικής γλώσσας.
Υπό αυτές τις συνθήκες, η ενέργεια της Επιτροπής να τον παραπέμψει σε γραπτή εξέταση για να αποδείξει την κατοχή του συγκεκριμένου προσόντος, δεν μπορεί να θεωρηθεί σαν παραβίαση της πρόνοιας του οικείου Σχεδίου Υπηρεσίας. Αν το Σχέδιο Υπηρεσίας ήθελε η γνώση να αποδεικνύεται με πιστοποιητικό, θα το ανέφερε ρητά, όπως το έπραξε για τα άλλα προσόντα. Κατά την κρίση μου, ο λόγος ακύρωσης δεν ευσταθεί.
Το δεύτερο παράπονο του Αιτητή, είναι ότι πεπλανημένα αναγνωρίστηκε στο ΕΜ το πλεονέκτημα της κατοχής Διπλώματος Πλοιάρχου, ενώ το ΕΜ δεν κατείχε τέτοιο Δίπλωμα. Περαιτέρω ότι για να δικαιολογηθεί η κατοχή του Διπλώματος ορίστηκε η ηλικία του ΕΜ ότι ήταν 28, αντί 25 ετών.
Ο δικηγόρος των Καθ' ων η αίτηση υποστηρίζει ότι ο ισχυρισμός του Αιτητή δεν ευσταθεί, αφού κανένας από τους δύο δεν πιστώθηκε με το πλεονέκτημα.
Ούτε αυτός ο λόγος ακύρωσης ευσταθεί. Η εισήγηση του δικηγόρου των Καθ' ων η αίτηση ότι κανένας από τους υποψηφίους δεν πιστώθηκε με πλεονέκτημα, είναι ορθή. Αυτό φαίνεται τουλάχιστον από δύο έντυπα αξιολόγησης (Παραρτήματα 18 και 19 της ένστασης). Στο έντυπο 18, στη στήλη «Προσόντα που θεωρούνται πλεονέκτημα», σημειώνεται μηδενική βαθμολογία, ενώ στο έντυπο 19, σημειώνεται η λέξη «Όχι». Είναι φανερό ότι η Συμβουλευτική Επιτροπή, στην Έκθεσή της, δεν εισηγήθηκε στον Αρχηγό ότι το ΕΜ κατέχει το προσόν του πλεονεκτήματος. Ούτε ο Αρχηγός Αστυνομίας, στην έκθεσή του προς τον Υπουργό, ανέφερε ότι το ΕΜ κατείχε οποιοδήποτε πλεονέκτημα. Κατά την άποψή μου, σε όλα τα στάδια της διαδικασίας υπήρξε η δέουσα έρευνα και καμία πλάνη ή υπέρβαση ή κατάχρηση εξουσίας δεν διαπιστώνεται.
Ούτε οι λόγοι ακύρωσης 3-5 ευσταθούν. Όλες οι διαδικασίες, παρά το χρονοβόρο και το περίπλοκό τους, διεξάχθηκαν σύμφωνα με το Νόμο και τους σχετικούς Κανονισμούς, καθώς και το Νόμο 6(Ι)/98. Όλες οι αποφάσεις που λήφθηκαν σε σχέση με τις εξετάσεις, απέβλεπαν στην ίση μεταχείριση των υποψηφίων και στο να διασφαλίσουν το αμερόληπτο των εξετάσεων. Όπου θα έπρεπε να καθοριστούν κριτήρια ή βαθμολογίες, αυτά προκαθορίστηκαν όπως προκαθορίστηκε και η βαρύτητα που θα δίδετο ώστε να υπάρχει όσο το δυνατό αντικειμενική προσέγγιση. Για παράδειγμα, η βαθμολογία που έδωσε το κάθε μέλος της Επιτροπής κατά την προφορική εξέταση, καταχωρήθηκε σε δεύτερο έντυπο, ενώ στη συνέχεια οι βαθμολογίες των πέντε μελών της Επιτροπής, προστέθηκαν και εξάχθηκε ο μέσος όρος βαθμολογίας για το κάθε κριτήριο της προφορικής εξέτασης ξεχωριστά. Ακολούθως αφού προστέθηκε ο μέσος όρος της βαθμολογίας σε κάθε κριτήριο, στη συνέχεια προστέθηκε τόσο με το αποτέλεσμα της γραπτής εξέτασης όσο και με τις βαθμολογίες που εξασφάλισε κάθε υποψήφιος στα κριτήρια που αναφέρονται πιο πάνω και εξάχθηκε η τελική γενική βαθμολογία του κάθε υποψηφίου. Τέλος η Επιτροπή αφού ολοκλήρωσε την τελική αξιολόγηση του κάθε υποψηφίου, τους κατάταξε κατά σειρά βαθμολογίας. Πρώτος, κατετάγη το ΕΜ, το οποίο κατέλαβε 67.70 στη γραπτή εξέταση και 84.90 τελική βαθμολογία. Ο Αιτητής, κατέλαβε 67.80 στη γραπτή εξέταση και 83.30 ως τελική βαθμολογία. Ως αποτέλεσμα της τελικής βαθμολογίας, η Επιτροπή εισηγήθηκε στον Αρχηγό το διορισμό του ΕΜ στην επίδικη θέση, εισήγηση την οποία αποδέχθηκε τόσο ο Αρχηγός, όσο και ο Υπουργός.
Ο δικηγόρος του Αιτητή αναφέρεται επίσης σε αλλότριο σκοπό, χωρίς να τον προσδιορίζει. Από μελέτη των στοιχείων των φακέλων, δεν έχω διαπιστώσει οτιδήποτε το μεμπτό ή το αλλότριο. Όλα τα στοιχεία που λήφθηκαν υπόψη ήταν νόμιμα και σχετικά με τον επιδιωκόμενο σκοπό της επιλογής του καταλληλότερου υποψηφίου. Καμία κατάχρηση ή υπέρβαση εξουσίας ή κανόνων φυσικής δικαιοσύνης δεν διαπιστώνεται.
Η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται με €1.300 έξοδα υπέρ των Καθ' ων η αίτηση. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται, δυνάμει του Άρθρου 146.4(α) του Συντάγματος.
(Υπ.) Γ. Ερωτοκρίτου, Δ.