ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ANAΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

                                                (Υπόθεση Αρ. 628/2009)

 

 7 Ιουνίου, 2011

 

[ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ/στής]

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

 

1.    NOVARTIS PHARMACEUTICALS UK LTD,

2.    DEMETRIADES & PAPAELLINAS LIMITED,

Αιτητές,

ν.

 

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ

1.    ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΥΓΕΙΑΣ,

2.    ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΦΑΡΜΑΚΩΝ,

Καθ΄ων  η Αίτηση.

 

Α. Κουντουρή (κα), για τους Αιτητές.

Ε. Συμεωνίδου (κα), για τους Καθ΄ων η Αίτηση.

 

 

 

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ.:  Με την παρούσα προσφυγή οι Αιτητές ζητούν ακύρωση της απόφασης των Καθ' ων η αίτηση η οποία τους κοινοποιήθηκε με επιστολή ημερ. 13.3.2009 και με την οποία αποφασίστηκε ότι οι Αιτητές, κατά παράβαση του άρθρου 63(1)(α) του περί Φαρμάκων Ανθρώπινης Χρήσης (Έλεγχος Ποιότητας, Προμήθειας και Τιμών) Νόμου του 2001 (Ν. 71(Ι)/2001), όπως τροποποιήθηκε, στο εξής «ο Νόμος», καταχώρησαν διαφήμιση προς το κοινό και ως εκ τούτου τους επέβαλαν την ποινή της επίπληξης και τους συστήθηκε η αποφυγή της επανάληψης της παράβασης στο μέλλον.

 

Τα γεγονότα της υπόθεσης

Οι Αιτητές 1 είναι οι κατασκευαστές του φαρμάκου «RAD 001», το οποίο κυκλοφορεί στην αγορά με την εμπορική ονομασία «Certican», το οποίο περιέχει τη δραστική ουσία «everolimus».  Η χορήγηση του ενδείκνυται σε ορισμένες περιπτώσεις μεταμοσχεύσεων.  Οι Αιτητές 2 είναι εξουσιοδοτημένη εταιρεία για προώθηση του φαρμάκου στην Κύπρο.  Οι Αιτητές 1 και 2 περί τον Οκτώβριο του 2008 εξέδωσαν δελτίο τύπου για να ενημερώσουν τους μετόχους και πιθανούς επενδυτές για τα αποτελέσματα κλινικής έρευνας για τη χρήση της δραστικής ουσίας «everolimus» για τη θεραπεία συγκεκριμένου όγκου στο πάγκρεας.  Το δελτίο τύπου περιείχε παράγραφο στην οποία διευκρινιζόταν ότι η πιο πάνω ουσία ήταν ήδη διαθέσιμη σε διαφορετική δοσολογία με την ονομασία «Certican».  Οι Αιτητές ισχυρίζονται ότι στη συνέχεια με πρωτοβουλία της καθημερινής εφημερίδας «Πολίτης», χωρίς οποιαδήποτε πληρωμή από τους Αιτητές, δημοσιεύτηκε το δελτίο τύπου.

 

Στις 16.12.2008, το Συμβούλιο Φαρμάκων, στο εξής «το Συμβούλιο», συνεδρίασε και εξέτασε το θέμα καταχώρησης σε εφημερίδα διαφήμισης προς το κοινό, για το πιο πάνω φαρμακευτικό προϊόν.  Κατά την ίδια συνεδρία το Συμβούλιο αποφάσισε ότι, εκ πρώτης όψεως, οι Αιτητές παρέβηκαν το άρθρο 63(1)(α) του Νόμου, το οποίο προνοεί ότι «απαγορεύεται η απευθυνόμενη στο κοινό διαφήμιση των φαρμακευτικών προϊόντων που δύνανται να χορηγηθούν μόνο με ιατρική συνταγή».  Κατόπιν τούτου το Συμβούλιο, με επιστολή του ημερ. 2.1.2009, ενημέρωσε τους Αιτητές σε σχέση με την εναντίον τους εξεταζόμενη υπόθεση και για την εκ πρώτης όψεως διαπίστωσή του.  Επίσης τους ενημέρωσε ότι είχαν την ευκαιρία να προβούν σε γραπτές παραστάσεις, εντός 30 ημερών από την κοινοποίηση της εν λόγω απόφασης.

 

Μετά από αυτή την εξέλιξη, οι Αιτητές στις 26.1.2009, μέσω των δικηγόρων τους απέστειλαν επιστολή, με την οποία ανάμεσα σε άλλα προέβαλλαν ότι η επίδικη καταχώρηση δεν αποτελούσε πληρωμένη διαφήμιση, αλλά ανακοίνωση των αποτελεσμάτων διεθνούς κλινικής μελέτης.  Περαιτέρω ανέφεραν, ότι η καταχώρηση απευθυνόταν στους μετόχους/πιθανούς επενδυτές/οικονομικούς αναλυτές καθώς και ότι η δημοσίευση των αποτελεσμάτων της μελέτης έγινε με πρωτοβουλία της εφημερίδας «Πολίτης», χωρίς χρηματικό αντάλλαγμα από τους Αιτητές.

 

Στη συνέχεια το Συμβούλιο σε συνεδρία του στις 17.2.2009, αφού εξέτασε τις θέσεις που προβάλλονταν μέσα από την πιο πάνω επιστολή των δικηγόρων των Αιτητών, έκρινε ότι οι ενέργειες τους αποτελούσαν καταχώρηση διαφήμισης προς το κοινό, κατά παράβαση του άρθρου 63(1)(α) του Νόμου.  Ως εκ τούτου το Συμβούλιο αποφάσισε, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 97(2)(α) του Νόμου, να τους επιβάλει την ποινή της επίπληξης, καθώς και τη σύσταση όπως αποφεύγουν να προβαίνουν σε ανάλογη παράβαση στο μέλλον.  Περαιτέρω το Συμβούλιο, με επιστολή του ημερ. 13.3.2009, τους κοινοποίησε την απόφασή του, καθώς και το αιτιολογικό της.

 

Οι Αιτητές εναντίον της απόφασης προβάλλουν ως μόνο λόγο ακύρωσης την πλάνη περί τα πράγματα και το νόμο ως προς την εφαρμογή του άρθρου 63(1)(α) του Νόμου.  Συγκεκριμένα προβάλλουν ότι οι Καθ' ων η αίτηση λανθασμένα έκριναν ότι συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις εφαρμογής του πιο πάνω άρθρου και ότι η επίδικη ανακοίνωση συνιστούσε παραβίαση των προνοιών του.  Το συγκεκριμένο άρθρο του Νόμου, προνοεί ότι «απαγορεύεται η απευθυνόμενη στο κοινό διαφήμιση των φαρμακευτικών προϊόντων που δύνανται να χορηγηθούν μόνο με ιατρική συνταγή».  Όπως ισχυρίζονται, η ανακοίνωση που εξέδωσαν οι Αιτητές υπό τη μορφή δελτίου τύπου, απευθυνόταν προς τους μετόχους τους και πιθανούς επενδυτές και αποσκοπούσε να τους πληροφορήσει για τα αποτελέσματα της κλινικής μελέτης του επίδικου φαρμάκου.  Όπως εξήγησε ο δικηγόρος τους, ήταν δηλαδή μια ανακοίνωση επιστημονικού περιεχομένου, που ανακοινώθηκε στους δημοσιογράφους, ενώ η συγκεκριμένη εφημερίδα την δημοσίευσε με δική της πρωτοβουλία και χωρίς την καταβολή οποιουδήποτε χρηματικού ανταλλάγματος.  Έτσι, εισηγήθηκε περαιτέρω η δικηγόρος τους, συνέτρεχε μόνο το ένα στοιχείο του άρθρου 60 του Νόμου, που ερμηνεύει την έννοια της διαφήμισης φαρμακευτικών προϊόντων, αυτό «της μορφής παροχής πληροφοριών», ενώ δεν συνιστούσε διαφήμιση, αφού δεν συνέτρεχαν τα υπόλοιπα στοιχεία της «προσέλκυσης πελατείας, πρόβλεψης ή προτροπής που αποσκοπεί στην προώθηση χορήγησης συνταγών, της προμήθειας, της πώλησης ή της κατανάλωσης φαρμακευτικών προϊόντων».  Ουδέποτε, είπε, οι Αιτητές θα επιδίωκαν κάτι τέτοιο, αφού η κυκλοφορία φαρμάκου χωρίς άδεια κυκλοφορίας συνιστά ποινικό αδίκημα σύμφωνα με το άρθρο 99 του Νόμου.

Οι Καθ' ων η αίτηση απορρίπτουν τις θέσεις των Αιτητών και προβάλλουν ότι ορθά οι Καθ' ων η αίτηση έκριναν ότι η επίδικη δημοσίευση συνιστούσε διαφήμιση του επίδικου φαρμάκου.  Περαιτέρω παραθέτοντας την προσβαλλόμενη απόφαση, απορρίπτουν ότι η επίδικη ανακοίνωση αποσκοπούσε μόνο στην πληροφόρηση των μετόχων τους και πιθανών επενδυτών, αφού μπορεί με βάση το περιεχόμενο της, το επίδικο φάρμακο ως «RAD 001 (everolimus)» να μην είχε ακόμη πάρει άδεια κυκλοφορίας για πιθανή θεραπεία του παγκρεατικού νευροενδοκρινή όγκου, αλλά είχε πάρει ήδη άδεια κυκλοφορίας με την εμπορική επωνυμία Certican (R) για παρεμπόδιση απόρριψης μοσχευμάτων και έτσι αποσκοπούσε στο να γίνει γνωστό στο κοινό ότι μπορεί να χορηγηθεί και γι' αυτή τη θεραπεία.

 

Ο λόγος ακύρωσης δεν ευσταθεί.

 

Το άρθρο 63(1)(α) του Νόμου προβλέπει ότι:-

«63.-(1) Χωρίς επηρεασμό των διατάξεων των άρθρων 32, 32Α και του εδαφίου (5) του άρθρου 33 των περί Ραδιοφωνικών και Τηλεοπτικών Σταθμών Νόμων του 1998 έως (Αρ. 3) του 2000, απαγορεύεται η απευθυνόμενη στο κοινό διαφήμιση-

(α) Των φαρμακευτικών προϊόντων που δύνανται να χορηγηθούν μόνο με ιατρική συνταγή σύμφωνα με τις διατάξεις του Κεφαλαίου Α του Μέρους VII.»

 

Ο συγκεκριμένος όρος που αφορά στη διαφήμιση ερμηνεύεται από το άρθρο 60, το οποίο ορίζει ότι:-

«60.  Στο παρόν Μέρος, εκτός αν από το κείμενο προκύπτει διαφορετική έννοια-

«διαφήμιση των φαρμακευτικών προϊόντων» περιλαμβάνει οποιαδήποτε μορφή παροχής πληροφοριών για προσέλκυση πελατείας, πρόβλεψης ή προτροπής που αποσκοπεί στην προώθηση της χορήγησης συνταγών, της προμήθειας, της πώλησης ή της κατανάλωσης φαρμακευτικών προϊόντων.»

 

Προτού προχωρήσω στην εξέταση του λόγου ακύρωσης, θεωρώ σκόπιμο να παραθέσω αυτούσιο τόσο το περιεχόμενο του δελτίου τύπου, όσο και την προσβαλλόμενη απόφαση.  Το πλήρες κείμενο του δελτίου τύπου έχει ως εξής:-

«Ελπίδα στους ασθενείς με παγκρεατικό νευροενδοκρινή όγκο δίνουν πρόσφατα αποτελέσματα κλινικής μελέτης, που καταδεικνύουν την αποτελεσματική δράση του φάρμακου RAD001 (everolimus), το οποίο χορηγείται είτε σε συνδυασμό με το φάρμακο Sandostatin® LAR® είτε ως μονοθεραπεία. Το φάρμακο εμποδίζει την εξάπλωση της πρωτεΐνης mTOR στον οργανισμό των ασθενών, η οποία ρυθμίζει τη διαίρεση και την αιμάτωση των καρκινικών κυττάρων.

 

Σύμφωνα με τα νέα στοιχεία της μελέτης RADΙΑΝΤ-1, στο 82% των ασθενών που έλαβαν θεραπεία συνδυασμού, όπως και το 77% αυτών που έλαβαν μονοθεραπεία RAD001 ο όγκος μίκρυνε ή σταθεροποιήθηκε.  Η μελέτη RADΙΑΝΤ-1 είναι μια διεθνής Φάσης II μελέτη που συμπεριλαμβάνει 160 ασθενείς με παγκρεατικούς, νευροενδοκρίνεις όγκους προχωρημένου σταδίου που ανέπτυξαν ανθεκτικότητα σε χημειοθεραπεία.

 

Τα αποτελέσματα της μελέτης παρουσιάστηκαν στο 33^ο Συνέδριο της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Ογκολογίας και έδειξαν ότι το φάρμακο μπορεί να αποτελέσει μια νέα ελπιδοφόρα επιλογή για ασθενείς με αυτή τη σπάνια και θανατηφόρα μορφή καρκίνου που ιστορικά δεν έδειξε καλή ανταπόκριση σε καμιά θεραπεία.  Επίσης, ο συνδυασμός του RAD001 και του Sandostatin® LAR® ίσως προσφέρει μια καινοτόμο θεραπευτική προσέγγιση στον έλεγχο της νόσου και των συμπτωμάτων σε ασθενείς με παγκρεατικούς νευροενδοκρινείς όγκους που είναι ανθεκτικοί στη χημειοθεραπεία.

 

Η παρασκευάστρια εταιρεία, Novartis Oncology σημειώνει ότι το RAD001, το οποίο χορηγείται μία φορά την ημέρα από του στόματος, βρίσκεται ακόμα σε ερευνητικό στάδιο.

 

Το RAD001 αυτή τη στιγμή μελετάται σε δυο μεγάλες Φάσεις III μελέτες για προχωρημένους παγκρεατικούς νευροενδοκρινείς και καρκινοειδείς όγκους.  Επιπλέον, το φάρμακο αξιολογείται ως θεραπεία για περιπτώσεις καρκίνου των νεφρών, λεμφώματος, καρκίνου του μαστού, καρκίνου του στομάχου, καρκίνου του πνεύμονα, καθώς και οζώδους σκλήρυνσης.

 

Ο παγκρεατικός νευροενδοκρινής όγκος είναι ένας σπάνιος όγκος με συχνότητα εμφάνισης πέντε περιστατικών ανά εκατομμύριο πληθυσμού και είναι πιο συχνός στις ηλικίες μεταξύ 40 και 60 ετών. Μόνο 55% των ασθενούν με αυτό τον όγκο ζουν πέραν των πέντε ετών παρά τη χορήγηση χημειοθεραπείας που είναι και η συνήθης θεραπευτική αγωγή.»

 

Το Συμβούλιο, αφού μελέτησε τα ενώπιον του στοιχεία, έλαβε την πιο κάτω απόφαση:-

«Το Συμβούλιο αφού έλαβε υπόψη του τις θέσεις των δικηγόρων της εταιρείας σας αποφάσισε ότι η εταιρεία σας καταχώρησε διαφήμιση προς το κοινό, κατά παράβαση του άρθρου 63(1)(α) [απαγορεύεται η απευθυνόμενη στο κοινό διαφήμιση των φαρμακευτικών προϊόντων που δύναται να χορηγηθούν μόνο με ιατρική συνταγή] των περί Φαρμάκων Ανθρώπινης Χρήσης (Έλεγχος Ποιότητας, Προμήθειας και Τιμών) Νόμων.

 

Η απόφαση του Συμβουλίου βασίστηκε στα πιο κάτω:

1.             Σύμφωνα με το άρθρο 60, «διαφήμιση φαρμακευτικών προϊόντων» περιλαμβάνει οποιαδήποτε μορφή παροχής πληροφοριών για προσέλκυση πελατείας, πρόβλεψης ή προτροπής που αποσκοπεί στην προώθηση της χορήγησης συνταγών, της προμήθειας, της πώλησης ή της κατανάλωσης φαρμακευτικών, προϊόντων (ΦΠ) ή ομοιοπαθητικών ΦΠ.

2.             Το Συμβούλιο πιστεύει ότι ο λόγος που η εταιρεία απέστειλε στην εφημερίδα το υπό εξέταση κείμενο ήταν η παροχή πληροφοριών για προσέλκυση πελατείας και για προώθηση της χορήγησης συνταγών, λόγω πιέσεων από ασθενείς προς τους θεράποντες ιατρούς τους.

3.             Το Συμβούλιο αδυνατεί να αντιληφθεί πως διαφυλάσσεται η δημόσια υγεία από την «ανακοίνωση» της εταιρείας. Το φάρμακο δεν έχει εξασφαλίσει έγκριση της νέας ένδειξης που εξέτασε η κλινική δοκιμή από το Συμβούλιο Φαρμάκων, επομένως δεν νομιμοποιείται η χρήση του η προώθηση της χρήσης του για την συγκεκριμένη ένδειξη.       

4.             Το Συμβούλιο δεν θεωρεί ότι η αποστολή του κειμένου σε κυπριακή εφημερίδα έγινε με σκοπό την ενημέρωση των κυπρίων, επενδυτών και/ή κυπρίων μετόχων της εταιρείας.

5.             Το προϊόν είναι συνταγογραφούμενο, γεγονός που σημαίνει ότι ούτε ο ίδιος ο ασθενής, ούτε άλλος λειτουργός υγείας εκτός από ιατρό μπορεί να αξιολογήσει / αποφασίσει για την ανάγκη χρήσης ή όχι του φαρμάκου. Πολύ περισσότερο σε περιπτώσεις που, όπως αναφέρεται στην επιστολή των δικηγόρων, απειλείται η ζωή του ασθενούς και αυτός θα δράσει συναισθηματικά και όχι στη βάση επιστημονικών κριτηρίων.

6.             Όπως είναι γνωστό, τα αποτελέσματα μίας κλινικής δοκιμής δεν σημαίνουν «a priori» έγκριση των αποτελεσμάτων της από το Συμβούλιο Φαρμάκων (ή άλλες φαρμακορρυθμιστικές αρχές) και αλλαγή των πληροφοριών / ενδείξεων του φαρμάκου που αφορά. Πολλές κλινικές δοκιμές δεν οδηγούν σε αντίστοιχες εγκρίσεις.  Οι ασθενείς δεν έχουν πρόσβαση σε αυτές τις εξειδικευμένες διαδικασίες, ενώ η εταιρεία πρέπει να τις γνωρίζει άριστα.

7.             Αφήνεται να εννοηθεί ότι για την καταχώρηση δεν υπήρξε πληρωμή και ότι το γεγονός αυτό επηρεάζει την κατάταξη κάποιας καταχώρησης σε μέσα μαζικής ενημέρωσης ως «διαφήμιση» ή «ανακοίνωση». Το Συμβούλιο δεν θεωρεί ότι το αποτέλεσμα της πράξης διαφοροποιείται από το αν έγινε ή όχι καταβολή τελών, ούτε είναι δυνατόν να αποκλειστεί το γεγονός της δωρεάν διαφήμισης.

8.             Δημοσιεύσεις σε ιστοσελίδες του εξωτερικού είναι εκτός της δικαιοδοσίας του Συμβουλίου.

 

Σε συνέχεια επιστολής μας, ημερ. 2/1/09, σας πληροφορώ πως σύμφωνα με το άρθρο 97(2) των περί Φαρμάκων Ανθρώπινης Χρήσης (Έλεγχος Ποιότητας, Προμήθειας και Τιμών) Νόμων, όταν το Συμβούλιο Φαρμάκων, κατά τη δυνάμει των διατάξεων του εδαφίου (1) του άρθρου 97 διερεύνηση, διαπιστώσει παράβαση οποιασδήποτε διάταξης του εδαφίου (1) του άρθρου 97, έχει εξουσία να προβαίνει στις ποινές που αναφέρονται στις παραγράφους (α), (β) και (γ) του εδαφίου (2) του άρθρου 97 των πιο πάνω Νόμων.

 

Το Συμβούλιο αφού έλαβε υπόψη του,

·         το περιεχόμενο της επιστολής του δικηγορικού γραφείου Τάσσος Παπαδόπουλος και Συνεργάτες

·         τη φύση, διάρκεια και βαρύτητα της παράβασης,

 

αποφάσισε, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 97(2)(α) των πιο πάνω Νόμων, όπως βεβαιώσει την παράβαση και προβεί σε επίπληξη της εταιρείας σας και συστήσει την αποφυγή της επανάληψης της παράβασης στο μέλλον.»

 

Δεν αμφισβητείται ότι το συγκεκριμένο φαρμακευτικό προϊόν χορηγείται μόνο με ιατρική συνταγή.  Επομένως, το μόνο θέμα για το οποίο το Συμβούλιο θα έπρεπε να αποφασίσει, ήταν κατά πόσο το δελτίο τύπου ενέπιπτε στην έννοια της διαφήμισης.

 

Κατά την άποψή μου το Συμβούλιο ορθά εκτίμησε τα γεγονότα και εύλογα κατέληξε στη διαπίστωση ότι πληρούνταν οι προϋποθέσεις εφαρμογής του Νόμου.  Η έννοια της διαφήμισης, όπως αυτή ορίζεται στο άρθρο 60 του Νόμου, είναι τόσο πλατιά ώστε να καλύπτει κάθε μορφή παροχής πληροφοριών, όπως αυτές που περιέχονται στο δελτίο τύπου.  Η δεύτερη προϋπόθεση είναι ότι η παροχή πληροφοριών θα πρέπει να αποσκοπεί στην προσέλκυση πελατείας ή στην προώθηση της χορήγησης συνταγών, της προμήθειας, της πώλησης ή της κατανάλωσης φαρμακευτικών προϊόντων.  Μελετώντας το περιεχόμενο του δελτίου τύπου, είναι φανερό ότι αυτό περιέχει πληροφορίες, προβλέψεις και έμμεσες προτροπές που εύλογα θεωρήθηκαν ότι αποσκοπούσαν στην προσέλκυση πελατείας ή στην προώθηση της χορήγησης συνταγών ή της κατανάλωσης του συγκεκριμένου σκευάσματος «RAD001».

 

Περαιτέρω το στοιχείο της έννοιας, «.. προσέλκυση  πελατείας, πρόβλεψης ή προτροπής που αποσκοπεί στην προώθηση χορήγησης συνταγών, της προμήθειας, της πώλησης ή της κατανάλωσης φαρμακευτικών προϊόντων» στο άρθρο 60 του Νόμου, συντρέχει και από το δεδομένο ότι το επίδικο φάρμακο ήδη κυκλοφορεί στην Κυπριακή αγορά και είναι γνωστό στο ευρύ κοινό υπό άλλη επωνυμία και εφαρμογή.  Κατά την άποψή μου, με την επίδικη ανακοίνωση ουσιαστικά επιδιώκετο η διαφήμιση του και ο επηρεασμός του κοινού για την τυχόν μελλοντική χρήση του και για άλλο σκοπό για τον οποίο δεν είχε εξασφαλιστεί άδεια.  Η σχετική αναφορά της προηγηθείσας χρήσης του φαρμάκου για άλλο σκοπό, γίνεται στην επίδικη ανακοίνωση και είναι αποδεχτό στη γραπτή Απάντηση των Αιτητών.  Κατά την άποψή μου, εάν οι Αιτητές ήθελαν πραγματικά να ανακοινώσουν μια επιστημονική έρευνα και τις κλινικές μελέτες ενός τόσο σημαντικού φαρμάκου, θα μπορούσαν πρώτα από όλα να ενημερώσουν σχετικά τους ειδικούς ιατρούς, οι οποίοι έχουν και τη μεγαλύτερη ευθύνη για τη χορήγησή του.

 

Η θέση ότι το επίδικο δελτίο τύπου που εξέδωσαν οι Αιτητές, ήταν υπό τύπο ανακοίνωσης επιστημονικού ενδιαφέροντος η οποία αποσκοπούσε μόνο στην πληροφόρηση των μετόχων τους και πιθανών επενδυτών, κατά την άποψή μου δεν ευσταθεί και εύλογα απορρίφθηκε από το Συμβούλιο Φαρμάκων.  Αυτό γιατί αφενός εάν αποσκοπούσαν στην ενημέρωση μόνο των μετόχων όσων και πιθανών επενδυτών, θα μπορούσε να γίνει σε προσωπικό επίπεδο και με διαφορετική διατύπωση και αφετέρου ένα δελτίο τύπου, όπως ερμηνεύεται γραμματικά, αποσκοπεί στη δημοσίευσή του και στην κοινοποίηση του περιεχομένου του στο ευρύτερο κοινό με εμφανείς τις προθέσεις, ενόψει του περιεχομένου του.  Δεν ευσταθεί ούτε η εισήγηση ότι η μη καταβολή διαφημιστικών τελών διαφοροποιεί την κατάσταση.  Η έννοια του όρου «διαφήμιση» είναι τόσο ευρεία, που καλύπτει κατά την άποψή μου και τη μη πληρωμένη παροχή πληροφοριών.  

 

Οι Καθ' ων η αίτηση μέσα από το περιεχόμενο της απόφασής τους, κατά την άποψή μου αιτιολόγησαν επαρκώς την κρίση τους, ότι η επίδικη ανακοίνωση είχε τα συστατικά στοιχεία μιας ανεπίτρεπτης κατά το Νόμο διαφήμισης «φαρμακευτικών προϊόντων που δύνανται να χορηγηθούν μόνο με ιατρική συνταγή».  Οι Αιτητές που είχαν και το βάρος απόδειξης, απέτυχαν να με πείσουν ότι υπήρξε οποιαδήποτε πλάνη, είτε ως προς τα γεγονότα, είτε ως προς το Νόμο και επομένως ο λόγος ακύρωσης δεν ευσταθεί.

 

Η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται, με €1.300 έξοδα, υπέρ των Καθ' ων η αίτηση.  Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται, δυνάμει του Άρθρου 146.4(α) του Συντάγματος.

 

 

 

 (Υπ.) Γ. Ερωτοκρίτου, Δ.

 

/ΕΠσ

---

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο