|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ANAΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 51/2009)
6 Ιουνίου, 2011
[ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΣΤΕΛΙΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ,
Αιτητής,
ν.
ΔΗΜΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ,
Καθ΄ων η Αίτηση.
Αίτηση ημερ. 8.10.2010 για προσαγωγή μαρτυρίας
Ξ. Ξενοφώντος, για τον Αιτητή.
Μ. Αντωνίου (κα) για Π. Πολυβίου, για τους Καθ΄ων η Αίτηση.
Ε Ν Δ Ι Α Μ Ε Σ Η Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ.: Επειδή πρόκειται για αίτηση για προσαγωγή μαρτυρίας, σε σχέση με ποιο από τα δύο Σχέδια Υπηρεσίας θα πρέπει να εφαρμοστεί, καθίσταται αναγκαίο να γίνει μια συνοπτική αναφορά στα γεγονότα.
Ο Αιτητής το 1998 προσλήφθηκε ως έκτακτος τροχονόμος στην υπηρεσία των Καθ' ων η αίτηση, στο εξής «ο Δήμος». Ισχυρίζεται ότι η πρόσληψή του έγινε στη βάση προϋπάρχοντος Σχεδίου Υπηρεσίας, το οποίο, όπως ο Αιτητής ισχυρίζεται, αναφερόταν τόσο στην προκήρυξη της θέσης, όσο και στην επιστολή προσφοράς του Δήμου, ημερ. 5.10.1998, στην οποία και επισυναπτόταν αντίγραφο. Όπως περαιτέρω ισχυρίζεται ο Αιτητής, η Σημείωση 2 του Σχεδίου, προέβλεπε ότι οι υπάλληλοι θα προχωρούσαν από την κλίμακα Α2 στην κλίμακα Α5 μόλις έφθαναν στο σημείο της κλίμακας Α2 που αντιστοιχούσε με την αφετηρία της κλίμακας Α5 και στη συνέχεια από την κλίμακα Α5 στην κλίμακα Α7, μόλις έφθαναν στο σημείο της κλίμακας Α5 που αντιστοιχούσε με την αφετηρία της κλίμακας Α7. Δύο χρόνια αργότερα, ο Δήμος με επιστολή του ημερ. 22.5.2000 πληροφόρησε τον Αιτητή ότι μονιμοποιείτο στη συνδυασμένη κλίμακα Α2-Α5/Α7. Το 2004, ο Αιτητής έφτασε στο σημείο της κλίμακας Α2 που αντιστοιχεί με την αφετηρία της κλίμακας Α5. Όμως ο Δήμος, κατά παράβαση των προνοιών του πιο πάνω Σχεδίου Υπηρεσίας, αρνήθηκε να τον τοποθετήσει στην κλίμακα Α5, τοποθετώντας τον στην 7η βαθμίδα της κλίμακας Α2 και αργότερα (2005), έπειτα από 2 προσαυξήσεις, τοποθετήθηκε στην 9η βαθμίδα της κλίμακας Α2. Όταν περί το τέλος του 2008 έφτασε στη 12η βαθμίδα της κλίμακας Α2, ζήτησε να τοποθετηθεί στην 4η βαθμίδα της κλίμακας Α5, η οποία αντιστοιχούσε με τη βαθμίδα και κλίμακα που βρίσκονταν τότε. Όμως και πάλιν ο Δήμος, κατά παράβαση του Σχεδίου Υπηρεσίας, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του, αρνήθηκε να ικανοποιήσει το αίτημά του, τοποθετώντας τον στη 13η βαθμίδα της κλίμακας Α2. Ο Αιτητής προσέφυγε στο Δικαστήριο και με την υπό κρίση προσφυγή, ζητά όπως ακυρωθεί η απόφαση του Δήμου. Στην προσφυγή του επισυνάπτει ως Παράρτημα Ι, αντίγραφο του Σχεδίου Υπηρεσίας που ισχυρίζεται ότι επισυναπτόταν στην επιστολή πρόσληψής του το 1998.
Στην ένστασή του, ο Δήμος επισυνάπτει διαφορετικό Σχέδιο Υπηρεσίας, ισχυριζόμενος ότι αυτό ίσχυε κατά το χρόνο πρόσληψης του Αιτητή και όχι εκείνο που επισυνάπτει ο Αιτητής στο δικόγραφο της προσφυγής του. Απ' ότι εκ πρώτης όψεως φαίνεται, η διαφορά μεταξύ των δύο πλευρών, είναι ότι στο αντίγραφο που ο Δήμος ισχυρίζεται ότι ίσχυε, αναφέρεται στη Σημείωση 2 ότι ισχύει για υπαλλήλους που «κατείχαν την θέση αυτή κατά τις 16.2.1996» δηλαδή προτού προσληφθεί ο Αιτητής, ενώ στο αντίγραφο που επισυνάπτει ο Αιτητής, αναφέρεται ότι το Σχέδιο Υπηρεσίας ισχύει για «υπαλλήλους» γενικά, χωρίς τον πιο πάνω περιορισμό.
Στην ένορκη δήλωση που συνοδεύει την αίτηση για προσαγωγή μαρτυρίας, αναφέρεται ότι από έρευνα στον υπηρεσιακό φάκελο, ο Αιτητής διαπίστωσε ότι στην επιστολή προσφοράς διορισμού του ημερ. 5.10.98, δεν υπήρχε οποιοδήποτε συνημμένο Σχέδιο Υπηρεσίας, αλλά κάπου ξεκάρφωτα στο φάκελο βρισκόταν ένα άλλο διαφορετικό Σχέδιο Υπηρεσίας, στο οποίο αναφερόταν η φράση «που κατείχαν τη θέση αυτή κατά την 16.2.1996».
Με την υπό εκδίκαση αίτησή του, ο Αιτητής ζητά άδεια για να προσκομίσει με ένορκη δήλωση, μαρτυρία για το συγκεκριμένο Σχέδιο Υπηρεσίας, το οποίο αναφερόταν και επισυναπτόταν στην επιστολή προσφοράς διορισμού ημερ. 5.10.98, που του στάληκε από το Δήμο. Απώτερος στόχος του Αιτητή είναι, όπως αναφέρει, να αποδείξει ότι η πρόσληψή του έγινε με βάση το Σχέδιο Υπηρεσίας που ο ίδιος κατέχει και όχι με βάση αυτό που ο Δήμος ισχυρίζεται ότι ισχύει. Ανάλογα με το ποιο τελικά θα θεωρηθεί ότι ισχύει, θα κριθεί και η έκβαση της όλης υπόθεσης.
Ο δικηγόρος του Αιτητή, με παρέπεμψε στην Κωνσταντίνου ν. Δήμου Λευκωσίας, Υπόθ. Αρ. 49/2009, ημερ. 4.6.2010, στην οποία υποβλήθηκε ακριβώς το ίδιο αίτημα για το συγκεκριμένο Σχέδιο Υπηρεσίας. Σ' εκείνη την υπόθεση, ο αδελφός δικαστής Φωτίου ενέκρινε το αίτημα για προσαγωγή μαρτυρίας.
Εκ μέρους του Δήμου, καταχωρήθηκε ένσταση στην οποία αναφέρεται ότι ο Αιτητής με την ενδιάμεση αίτησή του, προσπαθεί, μεταξύ άλλων, να στοιχειοθετήσει την προϋπόθεση του εννόμου συμφέροντος, ότι η μαρτυρία που επιδιώκει να προσκομίσει δεν είναι δυνατό να τεκμηριώσει το έννομο συμφέρον και εν πάση περιπτώσει, αυτή δεν είναι σχετική προς τα επίδικα θέματα.
Όπως ανέφερα και στην Κοινοπραξία «Tasni Enviro Ltd και Telmen Ltd» ν. Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 862/05, ημερ. 25.6.2009 το Δικαστήριο κέκτηται εξουσία δυνάμει του Διαδικαστικού Κανονισμού του Ανωτάτου Δικαστηρίου του 1962, όπως σε οποιοδήποτε στάδιο της διαδικασίας εκδίδει τις αναγκαίες οδηγίες, τις οποίες θεωρεί απαραίτητες προς το συμφέρον της δικαιοσύνης. Σ' αυτές περιλαμβάνονται και οι οδηγίες για προσαγωγή μαρτυρίας. Η διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου ασκείται με γνώμονα το κατά πόσον η συγκεκριμένη μαρτυρία είναι εύλογα σχετική και μπορεί να βοηθήσει το Δικαστήριο στην επίλυση των επίδικων θεμάτων (Βλ. Ζαβρός ν. Δημοκρατίας (1989) 3(Β) ΑΑΔ 106 και Sportsman Betting Co. Ltd. v. Δημοκρατίας (2000) 3 ΑΑΔ 591).
Είχα την ευκαιρία να μελετήσω την απόφαση του αδελφού δικαστή Φωτίου, στην Κωνσταντίνου ν. Δήμου Λευκωσίας, πιο πάνω. Τα γεγονότα είναι ακριβώς τα ίδια με αυτά στην παρούσα προσφυγή. Το ίδιο και τα γεγονότα που αφορούν στην αίτηση. Συμφωνώ πλήρως με το σκεπτικό του αδελφού δικαστή, το οποίο και παραθέτω για εύκολη αναφορά:-
«Στρεφόμενος στα γεγονότα της παρούσας υπόθεσης βρίσκω ότι πράγματι, μεταξύ των διαδίκων υπάρχει ουσιαστική διαφορά στα γεγονότα, όπως τα ισχυρίζονται στην προσφυγή και ένσταση, τα οποία είναι σχετικά με την υπόθεση και αναγκαία για απόφαση στην προσφυγή. Μεταξύ των λόγων ακύρωσης που αναφέρονται στην προσφυγή είναι και «πλάνη περί τα πράγματα και το Νόμο» κάτι που καθιστά τη μαρτυρία που ζητά η αιτήτρια να προσκομίσει σχετική με την υπόθεσή της. Η αιτήτρια διευκρινίζει το είδος της μαρτυρίας που επιθυμεί να προσκομίσει, η οποία μάλιστα θα είναι και πολύ σύντομη. Επομένως καταλήγω όπως επιτραπεί στην αιτήτρια να προσκομίσει μαρτυρία με τη μορφή ένορκης δήλωσης, ότι η πρόσληψη της έγινε με το σχέδιο υπηρεσίας που αυτή ισχυρίζεται και όχι με το σχέδιο υπηρεσίας που επικαλέστηκε ο καθ' ου η προσφυγή Δήμος. Η βαρύτητα που θα δοθεί στην εν λόγω μαρτυρία είναι θέμα που θα εξεταστεί κατά την ακρόαση της προσφυγής.»
Έχοντας υπόψη τα όσα έθεσαν ενώπιον μου οι διάδικοι με τις ένορκες δηλώσεις τους και οι δικηγόροι τους με τις αγορεύσεις τους, έχω καταλήξει να ασκήσω τη διακριτική μου ευχέρεια υπέρ της έγκρισης της αίτησης. Κατά την άποψή μου, η μαρτυρία που επιθυμεί να προσκομίσει ο Αιτητής είναι εύλογα σχετική, αφού σχετίζεται άμεσα με τα επίδικα θέματα. Εμφανώς είναι απαραίτητη, αφού προβλέπεται ότι θα βοηθήσει σε μεγάλο βαθμό στο να κριθεί η νομιμότητα της προσβαλλόμενης απόφασης. Υπό αυτές τις συνθήκες, κρίνω ότι είναι προς το συμφέρον της δικαιοσύνης να εγκριθεί η αίτηση.
Δεν συμφωνώ με τη δικηγόρο του Δήμου, ότι ο Αιτητής επιδιώκει να στοιχειοθετήσει έννομο συμφέρον, ενώ τέτοιο δεν είχε προηγουμένως. Η προσαγωγή της επίδικης μαρτυρίας, αφορά στα γεγονότα τα οποία είναι καθοριστικά στο να κριθεί η νομιμότητα της απόφασης του Δήμου.
Ενόψει των πιο πάνω, η αίτηση εγκρίνεται και δίδονται οι πιο κάτω οδηγίες:-
1) Με την προϋπόθεση ότι ο Αιτητής θα είναι διαθέσιμος, αν το ζητήσει ο δικηγόρος του Καθ' ων η αίτηση Δήμου, να αντεξεταστεί επί του περιεχομένου της δήλωσής του, επιτρέπεται η καταχώρηση από τον Αιτητή, μέσα σε 15 μέρες από σήμερα, ένορκης δήλωσης η οποία θα αφορά το Σχέδιο Υπηρεσίας, όπως αυτό περιγράφεται στο αιτητικό της υπό εκδίκαση αίτησης.
2) Ο Καθ' ου η αίτηση Δήμος έχει δικαίωμα, αν το κρίνει αναγκαίο, να καταχωρήσει μέσα σε 15 μέρες από της παράδοσης σ' αυτόν της ένορκης δήλωσης του Αιτητή, ένορκη δήλωση υπό μορφή απαντητικής μαρτυρίας για τους ισχυρισμούς του Αιτητή, με την προϋπόθεση ότι και στην περίπτωσή του, ο ενόρκως δηλών θα είναι διαθέσιμος να υποστεί και αυτός αντεξέταση, αν κάτι τέτοιο ζητηθεί από το δικηγόρο του Αιτητή.
Τα έξοδα της αίτησης επιδικάζονται υπέρ του Αιτητή. Αυτά θα πληρωθούν στο τέλος της διαδικασίας.
Η προσφυγή ορίζεται για οδηγίες στις 5.7.2011.
(Υπ.) Γ. Ερωτοκρίτου, Δ.
/ΕΠσ