|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 707/2009)
12 Μαίου, 2011
[ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ/στης]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤO ΑΡΘΡO 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΛΕΩΦΟΡΕΙΩΝ ΑΥΓΟΡΟΥ,
Αιτητές,
ΚΑΙ
ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΜΕΣΩ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ ΑΔΕΙΩΝ,
Καθ΄ ων η αίτηση.
____________________
Α. Παναγιώτου, για τους Αιτητές.
Αλ. Καλησπέρα (κα.), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ΄ ων η αίτηση.
Α. Παπαχαραλάμπους, για το Ενδιαφερόμενο Μέρος.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ.: Με την εξεταζόμενη προσφυγή , οι αιτητές ζητούν :
"Α. Δήλωση του Σεβαστού Δικαστηρίου ότι η πράξη ή/και απόφαση των καθ' ων η αίτηση ημερ. 4.2.09, που κοινοποιήθηκε στους αιτητές με επιστολή ημερομηνίας 3.4.09, με την οποία απέρριψαν την Ιεραρχική Προσφυγή των αιτητών εναντίον απόφασης της Αρχής Αδειών με την οποία χορηγήθηκε άδεια στο ενδιαφερόμενο μέρος Μάρκο Γεωργίου για μεταφορά μαθητών με το λεωφορείο του από το χωριό Αυγόρου στα Περιφερειακά Σχολεία Φρενάρους, στη Γεωργική Σχολή Αυγόρου και στα Κ.Ι.Ε. Κοκκινοχωρίων, εκ περιτροπής και κατ' αναλογία του 1/11 της συνολικής μεταφοράς των μαθητών για τη σχολική χρονιά 2008-2009, είναι άκυρη και στερημένη νομικού αποτελέσματος.
Β. Έξοδα πλέον Φ.Π.Α."
Η Αρχή Αδειών αποφάσισε και προκήρυξε, με σχετικές δημοσιεύσεις, τη χορήγηση μιας νέας άδειας αγροτικού λεωφορείου επί των διαδρομών Αυγόρου-Λάρνακα-Αγ. Νάπα, Παραλίμνι-Πρωταράς.
Τη νέα άδεια διεκδίκησαν εκτός από τους αιτητές και το ενδιαφερόμενο μέρος.
Η Αρχή Αδειών στη συνεδρίασή της ημερομηνίας 28.6.07 αποφάσισε να εγκρίνει τη νέα άδεια στους αιτητές, απορρίπτοντας ταυτόχρονα την αίτηση του ενδιαφερόμενου μέρους.
Κατέγραψε στο σχετικό πρακτικό της τα ακόλουθα :
«Η Αρχή Αδειών αφού έλαβε υπόψη την εισήγηση του Τμήματος, τις προϋποθέσεις που αναφέρει ο Νόμος για τη χορήγηση άδειας οδικής χρήσεως αγροτικής οδικής γραμμής, όλα τα ενώπιον της στοιχεία και τα όσα αναφέρονται στο διοικητικό φάκελο της υπόθεσης, το γεγονός ότι η ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΛΕΩΦΟΡΕΙΩΝ ΑΥΓΟΡΟΥ απέδειξε για χρόνια ότι παρέχει τις μεταφορικές υπηρεσίες στις αιτούμενες διαδρομές με επάρκεια, τακτικότητα και ασφάλεια ως εκ τούτου κρίνει ότι εξυπηρετεί το επιβατικό κοινό της κοινότητας Αυγόρου επαρκώς και ικανοποιητικά χωρίς προβλήματα και αποφασίζει (Α) την έγκριση της αίτησης της εταιρείας ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΛΕΩΦΟΡΕΙΩΝ ΑΥΓΟΡΟΥ, (Β) την απόρριψη της αίτησης του κ. Μάρκου Γεωργίου καθότι ο αιτητής αν και ασκεί το επάγγελμα του οδηγού ταξί το οποίο ανήκει στον πατέρα του εντούτοις δεν είναι κάτοχος επαγγελματικής άδειας οδηγού στην κατηγορία «Λ2» και περαιτέρω δεν κατοικεί στην κοινότητα Αυγόρου αλλά στις Βρυσούλλες και (Γ) την απόρριψη της αίτησης του κ. Χριστόδουλου Ν. Γεωργίου ως αποσυρθείσα».
Το ενδιαφερόμενο μέρος, στις 22.8.2007, άσκησε δύο Ιεραρχικές Προσφυγές ενώπιον της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών, μία αναφορικά με τη χορήγηση της άδειας στους αιτητές και μία αναφορικά με την απόρριψη της δικής του αίτησης.
Ακολούθως, η Αναθεωρητική Αρχή Αδειών αποφάσισε να συνεξετάσει τις δύο ιεραρχικές προσφυγές 91/07 και 92/07 εφόσον, έκρινε ότι αυτές αφορούσαν στο ίδιο θέμα.
Την 21.12.07, η Αναθεωρητική Αρχή Αδειών ενημέρωσε το ενδιαφερόμενο μέρος κ. Μάρκο Γεωργίου ότι: (α) ομόφωνα με απόφαση της στις 23.11.07, απέρριψε την Ιεραρχική Προσφυγή Αρ. 91/07 επικυρώνοντας τη σχετική απόφαση της Αρχής Αδειών για χορήγηση της προκηρυχθείσας και δημοσιευθείσας νέας άδειας στους αιτητές και (β) ότι ομόφωνα, με απόφασή της ημερ. 1.12.07, έκανε δεκτή την ιεραρχική προσφυγή 92/07 και προχώρησε στη χορήγηση δεύτερης νέας άδειας αγροτικού λεωφορείου στο Ε/Μ επί των διαδρομών των αιτητών ήτοι Αυγόρου-Λάρνακα-Αγ. Νάπα, Παραλίμνι-Πρωταράς.
Αποτέλεσμα των πιο πάνω αποφάσεων της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών στις αντίστοιχες ιεραρχικές προσφυγές που είχαν καταχωριστεί από το ενδιαφερόμενο πρόσωπο, ήταν από την μια πλευρά να επικυρωθεί η απόφαση της Αρχής Αδειών για χορήγηση στους αιτητές της μιας άδειας για την οποία υπήρξε ανακοίνωση και για την οποία υποβλήθηκαν οι δυο αιτήσεις, και από την άλλη να ανατραπεί η απόφαση της Αρχής Αδειών σε σχέση με τη μη χορήγηση άδειας στον ενδιαφερόμενο κ. Μάρκο Γεωργίου και να του χορηγηθεί «2η νέα άδεια αγροτικού λεωφορείου στις πιο πάνω διαδρομές».
Οι αιτητές ενόψει της πιο πάνω εξέλιξης, καταχώρησαν στο Ανώτατο Δικαστήριο την Προσφυγή Αρ. 130/08, ισχυριζόμενοι ότι παράνομα και αντικανονικά χορηγήθηκε δεύτερη νέα άδεια αγροτικού λεωφορείου στο ενδιαφερόμενο πρόσωπο χωρίς να τηρηθεί η διαδικασία της προκήρυξης όπως προβλέπεται στο άρθρο 5(3) του Νόμου.
Το Ανώτατο Δικαστήριο με απόφαση του ημερομηνίας 7.9.2009, στην πιο πάνω Προσφυγή ακύρωσε την προσβληθείσα πράξη, ήτοι την απόφαση της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών για χορήγηση δεύτερης νέας άδειας αγροτικού λεωφορείου στο ενδιαφερόμενο πρόσωπο, ως αντικανονική και παράνομη.
Παραθέτω απόσπασμα από την καταληκτική απόφαση του αδελφού Δικαστή Κωνσταντινίδη στην προσφυγή εκείνη:
«Μου φαίνεται πως δεν μπορεί να υπάρξει αμφιβολία πως η Αναθεωρητική Αρχή Αδειών υπερέβη τις εξουσίες της. Αντικείμενο των ιεραρχικών προσφυγών ήταν η μια άδεια που προκηρύχθηκε. Χορήγηση άλλης άδειας, επιπρόσθετης, θα ήταν δυνατή (βλ. συναφώς και το άρθρο 5(3) του περί Ρυθμίσεως της Τροχαίας Μεταφοράς Νόμου του 1982, Ν. 9/82 όπως τροποποιήθηκε) αν και εκείνη προκηρυσσόταν για να είχαν και άλλοι, περιλαμβανομένων και των ιδίων των αιτητών, τη δυνατότητα να τη διεκδικήσουν. Η Αναθεωρητική Αρχή Αδειών ουσιαστικά επεκτάθηκε σε ανύπαρκτο θέμα αφού, στην πραγματικότητα, και η ιεραρχική προσφυγή του ενδιαφερομένου αφορούσε τη μια άδεια που προκηρύχθηκε και δεν μπορούσε να συνδεθεί προς άλλη. Ούτε και ήταν επιτρεπτό να διασπάσει την απόφαση της Αρχής Αδειών εγκρίνοντας την κατά το ένα μέρος και «απορρίπτοντας» την κατά το άλλο. Το διοικητικό θέμα, όπως εγειρόταν, αφορούσε στο ποιος θα έπαιρνε τη μια άδεια και δεν παρεχόταν δυνατότητα τέτοιας διάσπασης».
Εν τω μεταξύ, μέχρι να εκδοθεί η πιο πάνω ακυρωτική απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου, η Αρχή Αδειών, κατ' εφαρμογή των σχετικών αποφάσεων της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών στις ιεραρχικές προσφυγές 91/07 και 92/07 αντίστοιχα, αποφάσισε όπως η μεταφορά μαθητών επί των διαδρομών Αυγόρου-Λάρνακα-Αγ. Νάπα Παραλίμνι-Πρωταράς για τη σχολική χρονιά 2008-09 γίνεται εκ περιτροπής και κατ' αναλογία 1/11 της συνολικής μεταφοράς με το όχημα του ενδιαφερόμενου μέρους και 10/11 με τα οχήματα των αιτητών. (Επιστολή 16.10.08, ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΙV ένστασης).
Εναντίον της πιο πάνω απόφασης της Αρχής Αδειών, οι αιτητές καταχώρησαν Ιεραρχική Προσφυγή ενώπιον της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών.
Η Αναθεωρητική Αρχή Αδειών στη συνέχεια, με απόφαση της ημερομηνίας 4.2.2009, απέρριψε την ιεραρχική προσφυγή των αιτητών επικυρώνοντας την απόφαση της Αρχής Αδειών για την εκ περιτροπής και κατ' αναλογία μεταφορά των μαθητών για τη σχολική χρονιά 2008-09.
Ενόψει των πάνω, οι αιτητές καταχώρησαν την εξεταζόμενη Προσφυγή.
Είναι η θέση των αιτητών ότι η ακυρωτική απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου ημερομηνίας 7.9.09 στην Προσφυγή αρ. 130/08 με την οποία ακυρώθηκε η κανονική άδεια οδικής χρήσης που παραχωρήθηκε στο ενδιαφερόμενο μέρος από την Αναθεωρητική Αρχή Αδειών, με την απόφαση της 1.12.07, συνεπάγεται και την ακύρωση οποιωνδήποτε παρεπόμενων πράξεων ή/και αποφάσεων που εξεδόθησαν δυνάμει της απόφασης εκείνης, δεδομένου ότι είχε πλέον εξαφανισθεί το νομικό υπόβαθρο επί του οποίου στηρίχθηκαν. Περαιτέρω, υποδεικνύουν οι αιτητές, ότι δυνάμει της επιφύλαξης του εδαφίου (α) του άρθρου 5(6) του σχετικού νόμου 9/82, όπως αυτό τροποποιήθηκε από το άρθρο 2 του νόμου 271(1)/04, η άδεια μεταφοράς με μίσθωση, όπως είναι στην προκειμένη περίπτωση η μεταφορά των μαθητών, χορηγείται μόνο σε λεωφορεία που κατέχουν κανονική άδεια οδικής χρήσης για μεταφορά επιβατών με κόμιστρο κατ' επιβάτη. Επομένως, η ύπαρξη κανονικής άδειας οδικής χρήσης θεωρείται αναγκαία προϋπόθεση για χορήγηση άδειας μεταφοράς με μίσθωση και αφ΄ ής στιγμής, σύμφωνα με την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην Προσφυγή αρ. 130/08, ακυρώθηκε η κανονική άδεια που δόθηκε στο ενδιαφερόμενο μέρος, αυτό, καταλήγει η εισήγηση των αιτητών, είχε ως αποτέλεσμα να εξαφανισθεί και η βασική νομική προϋπόθεση για την επακόλουθη και παρεπόμενη άδεια μεταφοράς μαθητών με μίσθωση από το ενδιαφερόμενο πρόσωπο.
Έχω εξετάσει με πολλή προσοχή την εκατέρωθεν επιχειρηματολογία και καταλήγω στο συμπέρασμα ότι η επίδικη πράξη θα πρέπει να ακυρωθεί για τους λόγους που εύστοχα επισημάνθηκαν και αναπτύχθηκαν από τους αιτητές.
Η μεταφορά μαθητών είναι μεταφορά με μίσθωση επιχορηγημένη από το κράτος.
Δυνάμει της επιφύλαξης του εδαφίου (α) του άρθρου 5(6) του σχετικού Νόμου 9/82 όπως αυτό τροποποιήθηκε από το άρθρο 2 του Νόμου 271(1)/04, άδεια για μεταφορά επιβατών με μίσθωση χορηγείται μόνο σε λεωφορεία που κατέχουν ήδη άδεια οδικής χρήσης για μεταφορά επιβατών με κόμιστρο κατ' επιβάτη.
Η σχετική τροποποιητική πρόνοια του νόμου έχει ως ακολούθως:
«(α) για την μεταφορά επιβατών λεωφορείων με κόμιστρο κατ' επιβάτη ή με μίσθωση:
Νοείται ότι, άδεια οδικής χρήσης για μεταφορά επιβατών με μίσθωση χορηγείται μόνο σε λεωφορεία που κατέχουν ήδη άδεια οδικής χρήσης για μεταφορά επιβατών λεωφορείων με κόμιστρο κατ' επιβάτη.»
Αναμφίβολα , η επίδικη απόφαση της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών για την εκ περιτροπής μεταφορά μαθητών κατά το 1/11 από το ενδιαφερόμενο μέρος, ήταν επακόλουθο και βασίστηκε στην προηγούμενη απόφαση της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών η οποία όμως στη συνέχεια προσεβλήθη με την Προσφυγή αρ. 130/08. Με την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην Προσφυγή αρ. 130/08, η εν λόγω άδεια επί κομίστρω κατ' επιβάτη που είχε χορηγηθεί στο ενδιαφερόμενο μέρος, ακυρώθηκε ως παράνομα χορηγηθείσα και επομένως ως ουδέποτε υπάρξασα.
Συνακόλουθα κρίνω, ότι από τη στιγμή που ακυρώθηκε, με την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην Προσφυγή αρ. 130/08, η κανονική άδεια οδικής χρήσης για μεταφορά επιβατών που είχε χορηγηθεί στο ενδιαφερόμενο μέρος, αυτόματα έπαυσε να υπάρχει και το νομικό υπόβαθρο της χορήγησης της επίδικης άδειας για την εκ περιτροπής μεταφορά μαθητών κατά το 1/11 από το ενδιαφερόμενο μέρος.
Η ακυρωτική απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην Προσφυγή αρ. 130/08 καθιστά παράνομη την προσβαλλόμενη πράξη ή/και απόφαση με την οποία χορηγήθηκε η άδεια οδικής χρήσης στο ενδιαφερόμενο μέρος.
Η προσφυγή επιτυγχάνει. Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται. Έξοδα €1.500, πλέον Φ.Π.Α., αν υπάρχει, υπέρ των αιτητών και εις βάρος των καθ΄ ων η αίτηση. Καμιά διαταγή για έξοδα για το ενδιαφερόμενο μέρος.
M.M. ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ,
Δ.
/ΕΑΠ.