|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 1712/2009)
8 Απριλίου 2011
[ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δικαστής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤO ΑΡΘΡO 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΠΑΥΛΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΥ,
Αιτητή,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΕΥΗΜΕΡΙΑΣ,
Καθ΄Ου η Αίτηση.
_________
Γ. Στυλιανού (κα) για Σ. Δράκο, για τον Αιτητή.
Ζ. Κυριακίδου, δικηγόρος της Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για τους Καθ΄ων η Αίτηση.
_________________
ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ
(EX TEMPORE)
ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ.: Η προσφυγή που έχω ενώπιόν μου προσβάλλει απόφαση του Επαρχιακού Γραφείου Ευημερίας με την οποία διεκόπη η παροχή δημόσιου βοηθήματος. Η απόφαση για διακοπή του δημόσιου βοηθήματος ελήφθη από το 2008 και εστάλη επιστολή, όπως φαίνεται από το φάκελο της διοίκησης, με ημερομηνία 17.10.2008, πληροφορώντας τον Αιτητή ότι διακόπτεται το βοήθημα. Του ανεφέρθη παράλληλα στην επιστολή αυτή ότι ως ημερομηνία διακοπής του δημόσιου βοηθήματος θεωρείτο η 31.3.2008 και ότι, αφού υπολογίζετο οποιαδήποτε υπερπληρωμή που είχε γίνει μέχρι τότε, θα ενημερώνετο για το ύψος και τον τρόπο αποπληρωμής της. Όντως, με άλλη επιστολή ημερομηνίας 12.10.2009 πληροφορήθηκε ο Αιτητής ότι, σε συνέχεια της επιστολής της 17.10.2008 που επισυνάφθηκε, υπολογίστηκε η υπερπληρωμή και εκλήθη ο Αιτητής να επικοινωνήσει ως προς τον τρόπο αποπληρωμής του ποσού που αναφέρετο. Ο Αιτητής καταχώρησε δύο προσφυγές. Μια, την 1711/2009, που δεν είναι ενώπιον μου και η οποία αφορά την υπερπληρωμή του ποσού που υπολογίστηκε, και μια, την 1712/2009, που είναι ενώπιον μου και η οποία αφορά την απόφαση για διακοπή του δημόσιου βοηθήματος.
Η Δημοκρατία με την ένσταση της εγείρει βεβαίως προδικαστική ένσταση ότι αυτή η προσφυγή είναι εκπρόθεσμη διότι κατεχωρήθη πολλούς μήνες μετά από τη λήξη της προθεσμίας των 75 ημερών σε σχέση με την απόφαση η οποία προσβάλλεται. Ηγέρθη περαιτέρω και από το Δικαστήριο θέμα κατάχρησης της διαδικασίας καθ΄όσον, όπως αντελήφθηκα, η προσφυγή εκείνη αφορά έμμεσα και το θέμα της διακοπής του βοηθήματος αλλά και ευρύτερα τον τρόπο υπολογισμού του, εν πάση περιπτώσει όμως, αυτή η προσφυγή που είναι ενώπιον μου θα θεωρείτο ως η βασική προσφυγή αφού αποφασίζει την ουσία του δικαιώματος του Αιτητή στο δημόσιο βοήθημα. Εδόθησαν οδηγίες όμως από το Δικαστήριο ώστε να αποφασιστεί η προδικαστική ένσταση όσον αφορά το εκπρόθεσμο, αφού εκείνο προέχει να εξεταστεί, και στη συνέχεια, αν ήταν ακόμα ανάγκη, να εξεταστεί οποιαδήποτε κατάχρηση ως προς τις υπάρξεις δύο προσφυγών, αφού αν η προδικαστική ένσταση επιτύχει δεν θα υπάρχουν δύο προσφυγές.
Στην ίδια την προσφυγή ο Αιτητής αναφέρει στα γεγονότα ότι η επιστολή ημερομηνίας 17.10.2008 ουδέποτε παραλήφθηκε από αυτόν και ότι η πρώτη φορά που έλαβε γνώση ήταν με την κοινοποίηση της επιστολής εκείνης με την επιστολή ημερομηνίας 12.10.2009. Στην ένορκη δήλωσή του βεβαιώνει ουσιαστικά το γεγονός αυτό και έτσι δεν αποδέχεται ότι έλαβε την επιστολή του 2008 αποδίδοντας τούτο, όπως τοποθετήθηκε σήμερα η ευπαίδευτη συνήγορος για τον Αιτητή, στο γεγονός ότι ενδεχομένως η επιστολή αυτή να εχάθη στο ταχυδρομείο και να μην του παρεδόθη. Η διοίκηση στη δική της ένορκη δήλωση βεβαιώνει την αποστολή της επιστολής του 2008. Εν όψει της διάστασης που υπάρχει, ζήτησα όπως παρουσιαστεί ο φάκελος της διοίκησης για να διαπιστώσω αν η επιστολή αυτή περιέχεται στο φάκελο ως αποσταλείσα, και όντως φαίνεται στο φάκελο ότι η επιστολή αυτή που αφορούσε ημερομηνία 17.10.2008 απεστάλη στον Αιτητή στη διεύθυνση Αριστοφάνη 17, 2640 Ανάγια.
Αυτή είναι η εικόνα που έχω ενώπιον μου και προκύπτει ότι υπάρχει ευθέως διάσταση μεταξύ των μερών επί του γεγονότος αυτού. Θέμα τέτοιο επιλύεται με την κρίση του Δικαστηρίου επί της μιας ή της άλλης εκδοχής.
Πιστεύω ότι τα γεγονότα βαρύνουν υπέρ της διοίκησης εφ΄όσον η επιστολή αυτή είναι δεδομένο ότι απεστάλη δεόντως και μάλιστα στη διεύθυνση την οποία είχε υπ΄όψη της η διοίκηση ως τη διεύθυνση του Αιτητή, Αριστοφάνη 17, 2640 Ανάγια. Αυτή είναι η ίδια διεύθυνση στην οποία του εστάλη και η δεύτερη επιστολή την οποία πήρε, και δεν έχω λόγο να θεωρήσω την πιθανότητα ότι η επιστολή εχάθη στο ταχυδρομείο ως βαρύτερη της πιθανότητας ότι παρελήφθη η επιστολή η οποία εστάλη δεόντως. Ο ισχυρισμός του Αιτητή ότι δεν παρέλαβε την επιστολή αυτή παραμένει γυμνός ισχυρισμός που δεν μπορώ να θεωρήσω ότι έχει τη βαρύτητα ως προς τα άλλα γεγονότα που έχω επισημάνει. Αφού μάλιστα υπήρξε η διακοπή του δημόσιου βοηθήματος, εν πάση περιπτώσει, γεγονός στο οποίο δεν φαίνεται να αντέδρασε τότε ο Αιτητής.
Ως εκ τούτου, θεωρώ ότι η προδικαστική ένσταση πρέπει να επιτύχει, και επιτυγχάνει, ώστε σαφώς η προσφυγή τούτη να είναι εκπρόθεσμη και συνεπώς απορρίπτεται. Καμιά διαταγή για έξοδα.
Δ. Χατζηχαμπής, Δ.
/ΚΧ"Π