|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 52/2009)
22 Μαρτίου 2011
[ΝΑΘΑΝΑΗΛ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΦΩΤΗΣ ΜΙΧΑΗΛ,
Αιτητής,
- ΚΑΙ -
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΤΟΥ
ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑΣ,
Καθ΄ ων η αίτηση.
-------------------------------
Ε. Μυριανθέας, για τον Αιτητή.
Λ. Λάμπρου-Ουστά (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄,
για τους Καθ΄ ων η αίτηση.
---------------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΝΑΘΑΝΑΗΛ, Δ.: Ο αιτητής επιδιώκει την ακύρωση της απόφασης των καθ΄ ων ημερ. 11.11.2008 με την οποία αρνήθηκαν να ανανεώσουν την άδεια χειριστή αεροσκάφους καθώς και την ειδικότητα εκπαιδευτή πτήσεων λόγω κατάχρησης εξουσίας, πλάνης περί τα πράγματα, αντίθεση με τις αρχές της χρηστής διοίκησης και ληφθείσα για αλλότριους σκοπούς.
Ο αιτητής είναι υπάλληλος στο Τμήμα Πολιτικής Αεροπορίας και κάτοχος άδειας χειριστή αεροσκάφους (Private Pilot Licence ή «PPL»), η οποία είχε εκδοθεί στη Δημοκρατία στις 16.4.1981, με επανέκδοση της στις 19.10.1988 και στην οποία είχε επισυναφθεί η ειδικότητα εκπαιδευτή πτήσεων («Flight Instructor Rating»), για μονοκινητήρια αεροσκάφη στην οποία προστέθηκε αργότερα στις 6.4.1993 και η ειδικότητα εκπαιδευτή πτήσεων για αεροσκάφη με περισσότερες από μια μηχανές. Ο αιτητής είναι επίσης κάτοχος και αδειών χειριστή αεροσκάφους («Commercial Pilot Licence» ή «CPL»), και άδειας χειριστή αεροσκάφους («Air Transport Pilot Licence» ή «ATPL»), που εκδόθηκαν από την Αρχή Πολιτικής Αεροπορίας του Ηνωμένου Βασιλείου στις 4.2.2008.
Εισήχθη το 2002, που ήταν μια μεταβατική περίοδος ενόψει της προοπτικής ένταξης της Δημοκρατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ο Νόμος αρ. 213(Ι)/02, που υιοθετούσε τους Κανονισμούς των Συνδυασμένων Αρχών Πολιτικής Αεροπορίας («JAA»), σε σχέση με τους εκπαιδευτές, τους εξεταστές και τους εκπαιδευτικούς οργανισμούς. Όταν μετά από διάφορες διαδικασίες ο αιτητής αιτήθηκε την ανανέωση της άδειας «PPL», οι καθ΄ ων τον παρέπεμψαν να αποταθεί στο Ηνωμένο Βασίλειο από όπου είχε ληφθεί η άδεια «ATPL», εφόσον σύμφωνα με τους Κανονισμούς των Συνδυασμένων Αρχών Πολιτικής Αεροπορίας ένα άτομο μπορεί να κατέχει μόνο μια άδεια και μόνο ένα έγκυρο ιατρικό πιστοποιητικό. Η προσβαλλόμενη πράξη, η οποία επισυνάπτεται ως Παράρτημα Α στην αίτηση ακυρώσεως, έχει ως εξής:
«Θέμα: Αίτηση για έκδοση Ιδιωτικής Άδειας Αεροσκάφους
και εκπαιδευτή πτήσεων
Αναφορικά με το πιο πάνω θέμα ημερ. 15/10/08 θα θέλαμε να σας πληροφορήσουμε ότι σύμφωνα με τους κανονισμούς των Συνδυασμένων Αρχών Πολιτικής Αεροπορίας (JAA) JAR FCL1 1.065 (e) ένα άτομο μπορεί να κατέχει μόνο μια JAA άδεια και ένα ιατρικό πιστοποιητικό.
Βάση των πιο πάνω και αφού ήδη κατέχετε επαγγελματική άδεια UK ATPL (Frozen) θα πρέπει να απευθυνθείτε στην χώρα έκδοσης της άδειας σας.»
Η βασική θέση του αιτητή προς ακύρωση της άρνησης των καθ΄ ων έγκειται στη λανθασμένη ανάγνωση της σχετικής νομοθεσίας, αλλά και στην εσφαλμένη αντίληψη των πραγμάτων ενόψει του ότι η νομοθεσία, όπως και η προϋπάρχουσα και η ισχύουσα, αναφέρεται σε διαφορετικές κατηγορίες αδειών χειριστών αεροσκαφών οι οποίες και δίνουν διαφορετικά δικαιώματα στους κατόχους τους. Αυτή την κατηγοριοποίηση των αδειών παρέβλεψαν οι καθ΄ ων, θεωρώντας λανθασμένα ότι η εκ μέρους του κατοχή της βρεττανικής άδειας «ATPL», του απαγορεύει να κατέχει ταυτόχρονα και την εθνική άδεια «PPL», στην οποία ήταν ενσωματωμένες όλες οι ειδικότητες του. Το αποτέλεσμα αυτής της άρνησης είναι η αποστέρηση της επαγγελματικής ανέλιξης του αιτητή με τις ανάλογες δυσμενείς επιπτώσεις.
Η θέση των καθ΄ ων, ως συνάγεται από την ένσταση τους, είναι ότι ορθά λήφθηκε η προσβαλλόμενη πράξη στη βάση των εξουσιών που παρέχεται σε αυτούς από τους Νόμους και τους Κανονισμούς, ενόψει των όλων συνθηκών και περιστατικών της υπόθεσης. Στην ουσία η κρίση των καθ΄ ων εδράστηκε στους ισχύοντες κανονισμούς της JAA, ο Κανονισμός JAR FCL 1.065(e) των οποίων προβλέπει ότι:
«An applicant shall hold only one JAR-FCL licence (aeroplane) and only one medical certificate at any time.»
Ομολογουμένως οι θέσεις των διαδίκων διΐστανται και προς τούτο οι αγορεύσεις τους ήταν ιδιαίτερα εκτενείς με πληθώρα συνημμένων εγγράφων. Παρατηρείται όμως ότι πολλά από τα τεθέντα, ιδιαιτέρως από τους καθ΄ ων, δεν παρουσιάζονται να είναι άμεσα και ή καθόλου σχετικά με το εγερθέν πρόβλημα. Ενώ, για παράδειγμα, οι καθ΄ ων τονίζουν στις παρ. 4 και 5 της ένστασης τους ότι από το 1983-1990 «δίνονταν εσφαλμένα και χωρίς νόμιμη δυνατότητα εξουσιοδότησης (authorization) στον αιτητή από το Τμήμα Πολιτικής Αεροπορίας να εκτελεί τα δικαιώματα της ειδικότητας του εκπαιδευτή πτήσεων (Flight Instructor) βασίζοντας στην αμερικάνικη ειδικότητα εκπαιδευτή πτήσης ...» (παρ. 4) (διατηρείται η σύνταξη), και ότι ενώ, «.. το 1993 ένεκα επίσης λάθους του Τμήματος δόθηκε στον αιτητή εξουσιοδότηση να εκτελεί τα δικαιώματα της ειδικότητας εκπαιδευτή πτήσεων χωρίς να αναγράφεται ημερομηνία λήξης πάνω στην κυπριακή άδεια Χειριστή Αεροσκάφους» (παρ. 5), ουδέποτε οι καθ΄ ων ανακάλεσαν οποιαδήποτε τέτοια άδεια και ή εξουσιοδότηση. Όχι μόνο αυτό, αλλά και θεώρησαν σε ισχύ την PPL μέχρι την 12.10.2004, όπως, δηλαδή, αρχικά διατεινόταν ο αιτητής στην παρ. 3(στ) της γραπτής του αγόρευσης και εν τέλει δέχθηκαν οι καθ΄ ων με τη δική τους γραπτή αγόρευση με τις παρ. Γ(α) και Γ(στ).
Αυτό, κατ΄ αντίθεση με την αρχικώς διατυπωθείσα θέση τους στην παρ. 5, ότι με βάση εγκύκλιο (συνημμένο 5 στην ένσταση), η ειδικότητα του εκπαιδευτή πτήσεων έπρεπε να ανανεώνεται μετά την πρώτη διετία. Η άδεια PPL, όπως φαίνεται από το συνημμένο 2 στην ένσταση, άπαξ και εκδοθεί, εκδίδεται εφ΄ όρου ζωής, με μόνη τη δυνατότητα ανάκλησης ή τροποποίησης της από το Διευθυντή του Τμήματος Πολιτικής Αεροπορίας σύμφωνα με το άρθρο 31 του Air Navigation Order. Η PPL, όπως αποκαλύπτεται από το συνημμένο 2 στην ένσταση, αποτελείται από μια βασική άδεια («basic licence») και ένα Πιστοποιητικό Εγκυρότητας ή Επαλήθευσης («Certificate of Validity»), που πιστοποιεί την ικανότητα του κατόχου. Η ανανέωση της άδειας επιτυγχάνεται με την έκδοση νέου πιστοποιητικού εγκυρότητας και προϋποθέτει ιατρική εξέταση κάθε 12 μήνες για τους κατόχους της άδειας άνω των 40 ετών.
Επίσης τα αναφερόμενα και συναρτώμενα με την Αμερικάνικη Άδεια παρουσιάζονται εν τέλει άσχετα με τα δεδομένα της υπόθεσης. Ο αιτητής όπως καταγράφεται στην παρ. 3(β) της γραπτής του αγόρευσης, δεν ζήτησε την ανανέωση οποιουδήποτε οφέλους προερχομένου από την Αμερικάνικη άδεια. Εκείνο που αιτήθηκε ήταν η ανανέωση της Κυπριακής άδειας PPL, με την ενσωματωμένη σ΄ αυτή, άδεια εκπαιδευτή πτήσεων.
Οι καθ΄ ων διατείνονται ότι υπήρξε από πλευράς του αιτητή μεγάλη καθυστέρηση στην προώθηση της αίτησης για ανανέωση της PPL, επειδή αυτός αρνείτο να καταβάλει τα τέλη που οφείλονταν για αυτό το σκοπό. Αυτό αναφέρεται στην παρ. 9 της ένστασης ως απόρροια του Καν. JAR-FCL 1.240(8). Όμως, στην παρ. 3(η) της γραπτής του αγόρευσης, ο αιτητής παραπέμπει στο συνημμένο 20 της ένστασης όπου τεκμηριώνεται η θέση του ότι ως υπάλληλος του Τμήματος Πολιτικής Αεροπορίας δεν υποχρεωνόταν στην καταβολή τελών. Πράγματι, το συνημμένο 20, εμπεριέχει χειρόγραφη σημείωση ότι ως μόνιμος υπάλληλος στη θέση του Λειτουργού Επιθεώρησης Πτητικών Επιχειρήσεων, εξαιρείτο από την υποχρέωση της καταβολής τέλους προς ανανέωση της PPL και βεβαίως των ενσωματωμένων ειδικοτήτων της που ήταν και το επίμαχο ζήτημα. Η όποια καθυστέρηση επομένως στην έγκαιρη υποβολή της αίτησης για το λόγο αυτό, οφείλεται στους ίδιους τους καθ΄ ων, εφόσον ο αιτητής είχε θέσει το ζήτημα των τελών από τις 18.2.2005 (συνημμένο 12 στην ένσταση), αλλά οι καθ΄ ων αποδέχθηκαν ότι δεν υποχρεωνόταν σε καταβολή τελών μόλις στις 11.3.2008 (συνημμένο 20), παρά τη διατυπωθείσα αντίθετη αρχική άποψη τους (κυανούν 87 του διοικητικού φακέλου Τεκμ. «Α»).
Ο αιτητής, όπως φανερώνεται από το διοικητικό φάκελο, υπέβαλε αρχικά την αίτηση του στις 10.2.2005 και στις 18.2.2005, για ανανέωση της PPL άδειας, με τις συνημμένες σ΄ αυτή ειδικότητες (συνημμένα 11 και 12 στην ένσταση). Η αίτηση ημερ. 10.2.2005 ήταν σαφής στο ότι επεδίωκε την εκ νέου επαλήθευση της PPL No. 1392. Στην αίτηση με ημερ. 18.2.2005, ζητήθηκε η εξέταση του από ενδεδειγμένο εξεταστή του Τμήματος Πολιτικής Αεροπορίας, προς ανανέωση του πτυχίου του εκπαιδευτή. Του υποδείχθηκε από το Τμήμα με την επιστολή ημερ. 2.3.2005 (συνημμένο 13 στην ένσταση - κυανούν 87 στο διοικητικό φάκελο), ότι η ειδικότητα εκπαιδευτή μπορούσε να ανανεωθεί μετά από επιτυχή περάτωση εξέτασης στον αέρα («flight test»), με τον εξουσιοδοτημένο εξεταστή του Τμήματος, Ε. Λιασή. Τέθηκε επίσης τότε το ζήτημα της καταβολής τελών από τον αιτητή με την πιο πάνω επιστολή, που όπως υποδείχθηκε πιο πάνω, διευθετήθηκε τρία χρόνια μετέπειτα με την αποδοχή εκ μέρους του Τμήματος ότι εφόσον ο αιτητής ήταν υπάλληλος δεν χρειαζόταν η καταβολή οποιωνδήποτε τελών. Όσον αφορά την καθαυτή πτητική εξέταση, οι καθ΄ ων λέγουν στην παρ. 9 της ένστασης ότι ο αιτητής δεν προσήλθε και δεν διενήργησε την εξέταση. Όμως ο αιτητής απαντά στη γραπτή του αγόρευση ότι ο Ε. Λιασής δεν διευθέτησε τέτοια πτητική εξέταση για διάφορους λόγους και έτσι η εξέταση αυτή ουδέποτε έγινε, το δε Τμήμα ουδέποτε του υπέδειξε άλλο εξεταστή. Οι καθ΄ ων δεν απαντούν με ευκρίνεια τα ως άνω στη δική τους αγόρευση, ούτε και προκύπτει από το διοικητικό φάκελο οποιαδήποτε παραίνεση ή μομφή του Τμήματος προς τον αιτητή ότι ενώ είχε διευθετηθεί τέτοια εξέταση, παρέλειψε να εμφανιστεί ή να πετύχει σ΄ αυτή.
Αντ΄ αυτού, οι καθ΄ ων αναφέρονται σε προηγούμενη περίοδο και δη το 2003 και 2004 και στη θέση των καθ΄ ων ότι αν ο αιτητής είχε επιτύχει στην πτητική εξέταση το 2004, θα είχε καταχωρήσει το σχετικό έγγραφο, ορθά παρουσιάζεται ο αιτητής στην απαντητική του αγόρευση να λέγει ότι η πτητική εκπαίδευση που είχε γίνει την περίοδο 1.7.2004-5.8.2004, είχε σχέση όχι με την πτητική εξέταση για ανανέωση της PPL, αλλά για την παρακολούθηση εκ μέρους του αιτητή, με έγκριση μάλιστα του Τμήματος (Παράρτημα 1 στην απαντητική αγόρευση), στα πλαίσια γενικής κατάρτισης και εκπαίδευσης ως νεοδιορισθέντος Λειτουργού Επιθεώρησης Πτητικών Επιχειρήσεων. Άλλωστε η άδεια PPL ίσχυε μέχρι τις 12.10.2004 και επομένως δεν είχε υποβληθεί εκ μέρους του αιτητή οποιαδήποτε αίτηση ανανέωσης πριν τη χρονική αυτή στιγμή. Τέτοια αίτηση, όπως αναφέρθηκε πριν, έγινε στις 10.2.2005.
Λογική επομένως παρουσιάζεται η θέση του αιτητή ότι αφού υπέβαλε την αίτηση του στις 10.2.2005 και 18.2.2005, το Τμήμα σε απάντηση στις 24.3.2005 ζήτησε, την υπ΄ αυτού παρακολούθηση σεμιναρίων εκπαιδευτών και πτητική εξέταση, όταν δε θα ολοκλήρωνε την παρακολούθηση σεμιναρίου, θα ήταν δυνατόν να προγραμματιστεί η πτητική εξέταση. Παρουσιάζεται επομένως μια διαφοροποιημένη θέση των καθ΄ων με την επιστολή τους ημερ. 24.3.2005, έναντι της αρχικής απάντησης στις 2.3.2005. Προστέθηκε στην επιστολή ημερ. 24.3.2005 η ανάγκη διεκπεραίωσης/παρακολούθησης σεμιναρίου. Στο διοικητικό φάκελο δεν παρουσιάζεται οτιδήποτε προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση που να πιστοποιεί τη θέση των καθ΄ ων ότι ο αιτητής απέτυχε σε εξετάσεις που είχαν γίνει το 2004. Εκείνο που παρουσιάζεται είναι απλώς η θέση του Τμήματος με το υπηρεσιακό σημείωμα ημερ. 28.3.2005 (κυανούν 94), ότι τα μοναδικά σεμινάρια που είχαν διεξαχθεί από την Υπηρεσία ήταν σεμινάριο εκπαιδευτών στον κατάλογο του οποίου δεν αναγραφόταν το όνομα του και σεμινάριο για τη μετάβαση των σχολών εκπαίδευσης στο JAR-FCL που είχε διεξαχθεί στις 26.1.2004, το οποίο δεν είχε σχέση, ως οι ίδιοι οι καθ΄ ων λέγουν, με το σεμινάριο εκπαιδευτή που έπρεπε να είχε παρακολουθήσει ο αιτητής.
Στην απαντητική αγόρευση του αιτητή επισυνάπτεται το Παράρτημα 17 το οποίο είναι έκθεση του αναπληρωτή υπεύθυνου του Τμήματος Αδειοδότησης Θεόδωρου Φωτιάδη, που τοποθετήθηκε στο φάκελο του Τμήματος με αρ. 12.1.161, η οποία έκθεση, ως αναφέρεται, ετοιμάστηκε για να βοηθήσει τη νομική σύμβουλο στην ετοιμασία απάντησης στη γραπτή αγόρευση του δικηγόρου του αιτητή στην παρούσα προσφυγή. Η έκθεση αυτή η οποία παρουσιάζεται εμπεριστατωμένη σε σχέση με την όλη διαφορά που προέκυψε με τον αιτητή, αναφέρει στην παρ. 7, ότι από τους φακέλους δεν ήταν σαφές ποιος πραγματικά ευθυνόταν για την καθυστέρηση στη συμμόρφωση των διαφόρων προϋποθέσεων που είχαν τεθεί από το Τμήμα. Παρατηρείται δε ότι στις γραπτές αγορεύσεις των διαδίκων αναλώνεται πολύς χρόνος στην εκατέρωθεν επίρριψη ευθυνών και κατά πόσο ο τελευταίος συμμορφώθηκε ή όχι με τις υποδείξεις του Τμήματος και αν είχε περάσει ή όχι την πτητική εξέταση.
Αποτελεί εν τέλει κοινό έδαφος ότι ο αιτητής πέρασε τη σχετική πτητική εξέταση το 2006, μετά από refresher course και proficiency check με το Aviation Flight Centre. Σχετικά είναι τα Παραρτήματα Στ, Ζ και Η που επισυνάπτονται στην αρχική γραπτή αγόρευση του αιτητή και που αποτελούν πιστοποιητικά της εταιρείας Griffon Aviation για την επιτυχή παρακολούθηση του σχετικού σεμιναρίου. Προς την κατεύθυνση αυτή, η εν λόγω εταιρεία ενημέρωσε το Τμήμα Πολιτικής Αεροπορίας με σχετική επιστολή της ημερ. 15.3.2006 που είναι το Παράρτημα Η (κυανούν 98 του διοικητικού φακέλου).
Όπως ορθά σημειώνεται στην έκθεση Φωτιάδη, το πρόβλημα φαίνεται τελικά να επικεντρώνεται στην ερμηνεία του άρθρου του JAR-FCL1.065(e), μετά την εκ νέου αίτηση, μετά τη συμπλήρωση του σεμιναρίου, που υπέβαλε ο αιτητής στις 15.10.2008 (συνημμένο 22 στην ένσταση), αφού προηγουμένως στις 13.6.2008 ο αιτητής με υπηρεσιακό του σημείωμα ζήτησε από τον υπεύθυνο του τομέα αδειοδότησης πληροφορίες ως προς το τι χρειαζόταν να πράξει ώστε να ανανεώσει την ειδικότητα εκπαιδευτή και να την ενσωματώσει στο επαγγελματικό πτυχίο χειριστή αεροσκαφών. Ο αιτητής αναφέρει στην παρ. 3(ιβ) της αγόρευσης του ότι παρουσίασε τα στοιχεία που του ζητήθηκαν αυθημερόν καταθέτοντας την τελευταία σελίδα του Log Book όπου καταγράφονταν ιδιοχείρως οι ώρες πτήσεις, καθώς και τα επαγγελματικά του πτυχία που εν πάση περιπτώσει ήταν ήδη στο διοικητικό φάκελο.
Ανεξάρτητα από το εάν δόθηκαν ή όχι τα στοιχεία αυτά, η θέση των καθ΄ ων ήταν, μετά από όλο αυτό το ιστορικό, ότι η εν λόγω παράγραφος του JAR-FCL δεν επέτρεπε την κατοχή από ένα άτομο πέραν της μιας άδειας JAA και ενός ιατρικού πιστοποιητικού, εφόσον δε ο αιτητής ήδη κατείχε επαγγελματική άδεια από το Ηνωμένο Βασίλειο θα έπρεπε να απευθυνθεί σε εκείνη τη χώρα και όχι στο Τμήμα Πολιτικής Αεροπορίας.
Υπενθυμίζεται ότι ο αιτητής είχε ενσωματωμένη στην άδεια PPL τα Flight Instructors Rating για μονοκινητήρια αεροσκάφη και για αεροσκάφη με περισσότερες από μια μηχανές μέχρι βάρους 5.700 kg, ενώ ήταν και αδειούχος της επαγγελματικής άδειας (Commercial Pilot Licence) JAR-FCL CPL. Κρίνεται ότι ο αιτητής έχει δίκαιο στη θέση του ότι η ερμηνεία της εν λόγω παραγράφου 1.065(e), πρέπει να είναι τέτοια που να μην απαγορεύει την κατοχή δύο αδειών, διαφορετικού, όμως, επιπέδου. Η PPL ληφθείσα από την Κύπρο και η CPL ληφθείσα από την Αγγλία, είχαν διαφορετική εμβέλεια όπως επιβεβαιώνεται και από την αλληλογραφία που είχε ο υπεύθυνος σε θέματα αδειοδότησης της JAA της Ευρώπης, καθώς και ο προϊστάμενος της αδειοδότησης του Ηνωμένου Βασιλείου, με το Τμήμα Πολιτικής Αεροπορίας. Η αλληλογραφία αυτή επισυνάπτεται ως Παράρτημα Θ στη γραπτή αγόρευση, ενώ το Παράρτημα Ι αποτελεί περαιτέρω αλληλογραφία μεταξύ του Τμήματος Πολιτικής Αεροπορίας και της αντίστοιχης Ελληνικής Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας, όπου φαίνεται να αναγνωρίζεται η όλη πτητική ικανότητα του αιτητή. Προκύπτει από την αλληλογραφία του Παραρτήματος Θ, ότι οι Άγγλοι ειδικοί δεν διέβλεπαν λόγο γιατί να μην μπορεί να εκδοθεί η PPL με ενσωματωμένη την ειδικότητα εκπαιδευτή πτήσεων, εφόσον έχει ανανεωθεί σύμφωνα με τις προδιαγραφές του JAR-FCL, οπόταν θα ήταν δυνατή η μεταφορά των ειδικοτήτων που είναι ενσωματωμένες σ΄ αυτή στην Αγγλική άδεια, με τη συνακόλουθη υποχρέωση να παραδοθεί η PPL στις Κυπριακές αρχές σε μετέπειτα στάδιο.
Το ηλεκτρονικό μήνυμα ημερ. 12.10.2008 ήταν σαφές ως προς την ως άνω θέση, όπως και το προγενέστερο ημερ. 19.9.2008 σε σχέση ιδιαίτερα με την περίπτωση του αιτητή. Εξηγείται εδώ ότι είναι δυνατό για τον αιτητή να μεταφέρει την ειδικότητα του εκπαιδευτή πτήσεων στην Αγγλική άδεια του με μια εύκολη σχετική διαδικασία. Μάλιστα λέχθηκε στο μήνυμα αυτό σ΄ απάντηση του σχολίου που έγινε από τον Χαράλαμπο Δημητρίου του Τμήματος Πολιτικής Αεροπορίας ως προς τη μη δυνατότητα κατοχής πέραν της μιας JAΑ άδειας, ότι ο αιτητής δεν κατείχε Αγγλική άδεια JAR-FCL PPL(A). Επομένως, απορρέει ότι η επιθυμία του αιτητή να ενσωματώσει στην Αγγλική άδεια την ειδικότητα εκπαιδευτή από την PPL δεν ήταν με οποιοδήποτε τρόπο μεμπτή και δεν αποκτούσε προς τούτο οποιοδήποτε σχέση ότι η Αγγλική άδεια είναι ανώτερη της Κυπριακής, όπως αναφέρεται στη γραπτή αγόρευση των καθ΄ ων σελ. 7. Ο τρόπος μεταφοράς προς επίλυση του προβλήματος γνωστοποιήθηκε από τους Ε. Λιασή και αιτητή προς τον Ανδρέα Πασπαλίδη, Προϊστάμενο Μονάδας Ασφαλείας Πτήσεων του Τμήματος από τις 15.10.2008 (Παράρτημα «Θ»). Το Τμήμα μέσω του Πασπαλίδη ήταν επίσης ενήμερο για τον τρόπο διευθέτησης εφόσον απευθύνθηκε σ΄ αυτόν από τον Ron Jenkins του JAA-LO ηλεκτρονικό μήνυμα ημερ. 13.10.2008, όπου αναφερόταν ότι η JAA υποστήριζε την έκδοση, έστω με σύντομη διάρκεια εξαίρεσης, δεύτερης JAR-FCL άδειας, με την προσθήκη δε του πτυχίου εκπαιδευτή («flight instructor rating») στην Αγγλική άδεια CAA, η Κυπριακή άδεια θα έπρεπε να παραδοθεί από τους κατόχους της.
Οι καθ΄ ων στην αγόρευση τους αναγνωρίζουν τη λήψη των ηλεκτρονικών μηνυμάτων με την οποία κατέστη εμφανές ότι ήταν δυνατή η ανανέωση της άδειας PPL έστω για σύντομο χρονικό διάστημα. Ισχυρίζονται όμως (σελ. 9 της αγόρευσης), ότι επέλεξαν να τηρήσουν κατά γράμμα τον Καν. JAR FCL 1.065 και να μην παρεκλίνουν για τον αιτητή καθότι αυτό θα ήταν άδικο για τους υπόλοιπους που κατά τη μεταβατική περίοδο ακολούθησαν τις απαιτούμενες από το Τμήμα προϋποθέσεις ώστε να μετατραπούν ομαλά οι Κυπριακές άδειας σε άδειες JAΑ. Η αρχή της ισότητας όμως που επικαλούνται οι καθ΄ ων όφειλε να τους οδηγήσει να λάβουν τέτοια μέτρα και να βοηθήσουν αντί να αναχαιτίσουν τη μετάβαση και για τον αιτητή της PPL άδειας σε JAA άδεια. Όφειλαν να τον διευκολύνουν στη βάση και των όσων είχαν ρητά αναφερθεί σ΄ αυτούς από τους Άγγλους αντίστοιχους λειτουργούς, αλλά και από την ίδια τη διεύθυνση της JAA. Τους δόθηκε διέξοδος την οποία επέλεξαν να μην ακολουθήσουν. Πράγμα που φαίνεται να έπραξαν σε άλλες περιπτώσεις όπως ο αιτητής λεπτομερώς εξηγεί στις σελ. 8-10 της απαντητικής του αγόρευσης, ισχυρισμούς που οι καθ΄ ων δεν αντέκρουσαν. Ακόμη, λοιπόν, και αν ο αιτητής είχε αμελήσει ή παραλείψει να συμμορφωθεί με τις υποδείξεις του Τμήματος, μια αμφίβολη εν πάση περιπτώσει πρόταση, ενόψει των όσον προηγουμένως αναφέρθησαν, για την ανανέωση της άδειας ή πτυχίου εκπαιδευτή πτήσεων, έπρεπε να ανανέωναν την PPL, εφόσον κατά το 2006, ο αιτητής πέτυχε στην όλη εκπαιδευτική απαιτούμενη εξέταση που το Τμήμα ζήτησε με την επιστολή του ημερ. 24.3.2005 (συνημμένο 16 στην ένσταση), όπως είναι αποδεκτό και από τους καθ΄ ων με την παρ. Γ(θ) της γραπτής τους αγόρευσης. Το Τμήμα είχε ζητήσει από τον αιτητή να επανέλθει αφού επιτύχει τις σχετικές εξετάσεις και την παρακολούθηση του σεμιναρίου, και αυτό ακριβώς έπραξε ο αιτητής. Προφασίσθηκαν όμως διάφορα προβλήματα, μεταξύ των οποίων και η καταβολή των τελών, που όπως υπεδείχθη πιο πάνω, λύθηκε εν τέλει προς όφελος του αιτητή, αλλά με μεγάλη καθυστέρηση.
Η επίμαχη παράγραφος 1.065(e), την οποία επικαλέστηκαν οι καθ΄ ων, δεν απέκλειε λοιπόν τη δυνατότητα μεταφοράς του πτυχίου εκπαιδευτή από την PPL στην Αγγλική, ώστε στο τέλος να παρέμεινε βεβαίως μια άδεια. Η διαδικασία του τρόπου με τον οποίο θα γινόταν αυτό επαφιόταν στο Τμήμα, ειδικά μετά την υπόδειξη του τρόπου ενέργειας από τους αντίστοιχους Άγγλους ομολόγους τους. Δεν θα καταστρατηγείτο η πρόνοια του Κανονισμού αυτού, εφόσον ο αιτητής με τη διευθέτηση της μεταφοράς θα παρέδιδε τελικώς την PPL, παραμένοντας μόνο με την Αγγλική άδεια. Όπως υποδείχθηκε και στο ηλεκτρονικό μήνυμα του David Conduit ημερ. 19.9.2008, (Παράρτημα 9 στην απαντητική αγόρευση), υπό το φως της μη ύπαρξης σε ισχύ της Κυπριακής PPL, η περίπτωση του αιτητή ήταν «an unusual case». Που επιδεχόταν όμως επίλυσης. Το γεγονός επομένως ότι για διάφορους λόγους και ασχέτως της ευθύνης εκάστου των μερών, δεν κατέστη δυνατή η μετατροπή της άδειας του αιτητή σε JAA κατά τη μεταβατική περίοδο, δεν ήταν δυνατό να τον αποκλείσει από την υποβολή νέας αίτησης, όταν μάλιστα έστω και μετά την ένταξη της Δημοκρατίας στο σύστημα JAA με αποτέλεσμα την αμοιβαία αναγνώριση των αδειών που εκδίδονται από τη Δημοκρατία (παρ. 11 της ένστασης), προσφερόταν η δυνατότητα μεταφοράς των ειδικοτήτων του αιτητή στην Αγγλική άδεια.
Άλλωστε, οι καθ΄ ων, όπως παρουσιάζεται από τα στοιχεία που τέθηκαν ενώπιον του Δικαστηρίου, ουδέποτε απάντησαν ή απέρριψαν την αρχική αίτηση στις 10.2.2005. Παρατηρείται δε ότι η προσβαλλόμενη πράξη δεν συναρτά την απόφαση του Τμήματος με τη μη ύπαρξη σε ισχύ της PPL, επειδή ο αιτητής κατ΄ ισχυρισμόν δεν είχε περάσει τις σχετικές πτητικές εξετάσεις κατά τη μεταβατική περίπτωση μετατροπής των κυπριακών αδειών σε JAA άδειες. Πράγμα που εν πάση περιπτώσει πέτυχε το 2006. Το ότι επανήλθε μόλις στις 13.6.2008 με νέα αίτηση, αφού (όπως δέχονται και οι καθ΄ ων στην παρ. Γ(η) σελ. 6 της αγόρευσης τους), οφειλόταν προφανώς στο ότι μόλις την ημερομηνία εκείνη έτυχε απαλλαγής των τελών (κυανούν 111 του διοικητικού φακέλου Τεκμ. «Α»).
Με τα πιο πάνω δεδομένα, διαπιστώνεται ότι η προσβαλλόμενη πράξη είναι προϊόν λανθασμένης άσκησης διακριτικής ευχέρειας, ληφθείσας χωρίς επαρκή διερεύνηση των γεγονότων και με πλάνη περί τα πράγματα. Η ληφθείσα στις 11.11.2008 απόφαση που προσβάλλεται ως προς το ότι ένα άτομο μπορεί να κατέχει μόνο μια άδεια JAA και ένα ιατρικό πιστοποιητικό και άρα εφόσον ήδη ο αιτητής κατείχε επαγγελματική άδεια UK ATPL, έπρεπε να απευθυνθεί στη χώρα έκδοσης,, δεν απαντούσε καν στο αίτημα του αιτητή ημερ. 15.10.2008, συνημμένο 22 στην ένσταση, με την οποία ζήτησε την ανανέωση της PPL άδειας εκδοθείσας από τη Δημοκρατία.
Η προσβαλλόμενη πράξη ακυρώνεται με έξοδα υπέρ του αιτητή και εναντίον των καθ΄ ων ως θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο.
Στ. Ναθαναήλ,
Δ.
/ΕΘ