|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 1297/2009)
9 Φεβρουαρίου, 2011
[ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ/ΣΤΗΣ]
ΒΑΝΑ ΜΑΚΑΡΙΟΥ,
Αιτήτρια,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΤΟΥ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΩΝ ΚΑΙ ΕΡΓΩΝ,
Καθ΄ ων η αίτηση.
_ _ _ _ _ _
Π. Λεωνίδου, για την Αιτήτρια.
Δ. Καλλίγερος, για τους Καθ΄ ων η αίτηση.
_ _ _ _ _ _
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.: Η αιτήτρια είναι ιδιοκτήτρια του τεμαχίου με αρ. 246/2 του Φ./Σχ. LI/2 το οποίο απαλλοτριώθηκε με την ΑΔΠ 827/28.7.1978. Ο σκοπός δημόσιας ωφέλειας που εξυπηρετούσε το διάταγμα είναι η διενέργεια αρχαιολογικών ανασκαφών, η αξιοποίηση και συντήρηση των «Τάφων των Βασιλέων» στην Κάτω Πάφο και η ανάπτυξη των πέριξ κείμενων χώρων.
Το ακίνητο βρίσκεται εντός του αρχαιολογικού χώρου των Τάφων των Βασιλέων, το οποίο θεωρείται εξέχουσας παγκόσμιας πολιτιστικής αξίας αρχαίο μνημείο αλλά και Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Unesco. Τόσο το εν λόγω τεμάχιο όσο και τα γειτονικά του επιτάχθηκαν πριν την απαλλοτρίωση τους με την ΑΔΠ756/26.8.77 για να καταστεί δυνατή η περίφραξη τους. Μετά από αίτημα των ίδιων των ιδιοκτητών των επιταχθέντων τεμαχίων που ζητούσαν την άμεση απαλλοτρίωση τους όπως φαίνεται στην επιστολή του Τμήματος Αρχαιοτήτων προς το Υπουργείο Συγκοινωνιών και Έργων ημερ. 14.1.78, έγινε απαλλοτρίωση και καταβλήθηκε σχετική αποζημίωση στους δικαιούχους.
Η αιτήτρια απέστειλε επιστολή ημερ. 25.2.09 μέσω των δικηγόρων της ζητώντας την επιστροφή της ιδιοκτησίας της στη βάση του άρθρου 23.5 του Συντάγματος αφού παρήλθε τριετία χωρίς να καταστεί δυνατός ο σκοπός της απαλλοτρίωσης. Με αρκετή καθυστέρηση, στις 26.1.10 οι καθ' ων η αίτηση απάντησαν αρνητικά στο αίτημα σημειώνοντας ότι ο σκοπός για τον οποίο απαλλοτριώθηκε το τεμάχιο έχει καθόλα επιτευχθεί προσθέτοντας τα ακόλουθα:
«Το συγκεκριμένο μνημείο θεωρείται εξέχουσας παγκόσμιας πολιτιστικής αξίας και ο περιβάλλων χώρος, ο οποίος βρίσκεται εντός του Αρχαιολογικού Χώρου, είναι εξίσου σημαντικός για τη διατήρηση, ανάδειξη και προστασία του αρχαίου μνημείου. Επισυνάπτεται ο τοπογραφικός χάρτης του εν λόγω Αρχαιολογικού Χώρου, όπως αυτός συμπεριλήφθηκε στον κατάλογο της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO, στις 2.9.1981 για δική σας αναφορά.
Οι σκοποί της απαλλοτρίωσης εξακολουθούν να είναι η διατήρηση των αρχαιολογικών καταλοίπων, η αξιοποίηση των Τάφων των Βασιλέων και η ανάπτυξη των πέριξ κειμένων χώρων αυτού του πολύ σημαντικού αρχαίου μνημείου που αποτελεί μέρος της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO. Όπως προαναφέρθηκε, με την απαλλοτρίωσή του επιτεύχθηκε καθόλα η διατήρηση και ανάδειξη του συγκεκριμένου μνημείου, καθώς επίσης του περιβάλλοντα του χώρου.»
Η αιτούμενη θεραπεία είναι η εξής:
«Δήλωση του Δικαστηρίου ότι το διάταγμα απαλλοτρίωσης με αρ. 827 το οποίο δημοσιεύτηκε στην επίσημη εφημερίδα της Δημοκρατίας αρ. 1462 ημερομηνίας 28/07/1978 και το διάταγμα απαλλοτρίωσης με αρ. 272 το οποίο δημοσιεύτηκε στην επίσημη εφημερίδα της Δημοκρατίας αρ. 1676 ημερομηνίας 03/04/1981, με τα οποία αποφασίστηκε η απαλλοτρίωση του ακινήτου με αρ. εγγραφής 20461 τεμάχιο 246/2 Φ/Σχ. LI /2 στην περιοχή Παλλούρα, Αγιο Θεόδωρο της Επαρχίας Πάφου το οποίο απαλλοτριώθηκε με σκοπό να προβεί το τμήμα Αρχαιοτήτων, του Υπουργείου Συγκοινωνιών και έργων, σε αρχαιολογικές ανασκαφές εντός αυτού, είναι αντισυνταγματική και/ή παράνομη και/ή άκυρη και χωρίς κανένα νομικό αποτέλεσμα.»
Τα 6 από τα 8 νομικά σημεία στα οποία βασίζεται η αίτηση, διατυπώνουν λόγους ακύρωσης που συναρτώνται αποκλειστικά προς το προσβαλλόμενο διάταγμα απαλλοτρίωσης το οποίο εκδόθηκε πριν από τριάντα περίπου χρόνια και ασφαλώς απαραδέκτως προβάλλονται.
Είναι φανερό ότι αυτό που προσβάλλεται με το πιο πάνω ατυχές λεκτικό, δεν είναι η συνεχιζόμενη παράλειψη και/ή άρνηση των καθ΄ ων η αίτηση να ανακαλέσουν την απαλλοτρίωση και να επιστρέψουν στην αιτήτρια το απαλλοτριωθέν κτήμα, αλλά το ίδιο το διάταγμα απαλλοτρίωσης το οποίο εκδόθηκε πριν τριάντα χρόνια και δεν έχει προσβληθεί εμπρόθεσμα.
Παρά την έγερση του θέματος προδικαστικά από το δικηγόρο της Δημοκρατίας, δεν έγινε κανένα δικονομικό διάβημα με προοπτική ενδεχομένως την τροποποίηση της αίτησης με αποτέλεσμα η προσφυγή να κρίνεται ως έχει ως προδήλως απαράδεκτη.
Η προσφυγή κρίνεται απαράδεκτη και απορρίπτεται με €1200 έξοδα σε βάρος της αιτήτριας.
Α. ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.
ΣΦ.