|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 1399/2009)
14 Ιανουαρίου 2011
[ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δικαστής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 23, 25, 26, 28, 29 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΠΑΧΡΙΣΤΟΥ,
Αιτητή,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΊΟΥ,
2. ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ,
Καθ΄Ων η Αίτηση.
_________
Α.Σ. Αγγελίδης, για τον Αιτητή.
Δ. Καλλίγερος, δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για τους Καθ΄ων η Αίτηση.
_________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ.: Την 3.9.2007 ο Αιτητής υπέβαλε τρεις αιτήσεις προς την πολεοδομική αρχή για χορήγηση πολεοδομικής άδειας για διαχωρισμό ακινήτου του στο Παραλίμνι σε τρία οικόπεδα, ανέγερση τεσσάρων οικιών στο εν λόγω ακίνητο και ανέγερση δύο οικιών στο εν λόγω ακίνητο. Την 5.6.2008, η πολεοδομική αρχή απέρριψε τις αιτήσεις για τους ακόλουθους λόγους:
Αίτηση για διαχωρισμό σε τρία οικόπεδα:
«Η ανάπτυξη προτείνεται να εκτελεστεί σε τεμάχιο διαμέσου του οποίου δεν έχουν διασφαλιστεί οι απαραίτητες συνθήκες ανάπτυξης της περιοχής στην οποία αυτό ευρίσκεται (το απαραίτητο οδικό δίκτυο και δημόσιος χώρος πρασίνου) κατά παράβαση των προνοιών της παραγράφου 1(β) των Γενικών Προνοιών Πολιτικής, Παράρτημα Β των Τοπικών Σχεδίων.
Στο τεμάχιο (προτεινόμενο οικόπεδο με αρ. 2) υπάρχουν άλλες αναπτύξεις μη εξουσιοδοτημένες με αναγκαία άδεια κατά παράβαση των προνοιών της παραγράφου 1(η) των Γενικών Προνοιών Πολιτικής των Τοπικών Σχεδίων.»
Αίτηση για ανέγερση τεσσάρων οικιών:
«Η ανάπτυξη προτείνεται να εκτελεστεί σε τεμάχιο διαμέσου του οποίου δεν έχουν διασφαλιστεί οι απαραίτητες συνθήκες ανάπτυξης της περιοχής στην οποία αυτό ευρίσκεται (το απαραίτητο οδικό δίκτυο και δημόσιος χώρος πρασίνου) κατά παράβαση των προνοιών της παραγράφου 1(β) των Γενικών Προνοιών Πολιτικής, Παράρτημα Β των Τοπικών Σχεδίων.
Μια εκ των προτεινόμενων οικοδομών στα νότια του τεμαχίου (προτεινόμενο οικόπεδο με αρ. 3) όπως δείχνεται στα υποβληθέντα χωρομετρικά σχέδια επεμβαίνει στο νέο οδικό δίκτυο και το χώρο πρασίνου αντί να απέχει τουλάχιστον 3,00 μέτρα από αυτά κατά παράβαση των προνοιών της παραγράφου 10.1(ε) των Γενικών Προνοιών Πολιτικής, Παράρτημα Β των τοπικών σχεδίων.
Στο τεμάχιο (προτεινόμενο οικόπεδο με αρ. 2) υπάρχουν άλλες αναπτύξεις μη εξουσιοδοτημένες με αναγκαία άδεια κατά παράβαση των προνοιών της παραγράφου 1(η) των Γενικών Προνοιών Πολιτικής των Τοπικών Σχεδίων.»
Αίτηση για ανέγερση δύο οικιών:
«Η ανάπτυξη προτείνεται να εκτελεστεί σε τεμάχιο διαμέσου του οποίου δεν έχουν διασφαλιστεί οι απαραίτητες συνθήκες ανάπτυξης της περιοχής στην οποία αυτό ευρίσκεται (το απαραίτητο οδικό δίκτυο και δημόσιος χώρος πρασίνου) κατά παράβαση των προνοιών της παραγράφου 1(β) των Γενικών Προνοιών Πολιτικής, Παράρτημα Β των Τοπικών Σχεδίων.
Στο τεμάχιο (προτεινόμενο οικόπεδο με αρ. 2) υπάρχουν άλλες αναπτύξεις μη εξουσιοδοτημένες με αναγκαία άδεια κατά παράβαση των προνοιών της παραγράφου 1(η) των Γενικών Προνοιών Πολιτικής των Τοπικών Σχεδίων.»
Ο Αιτητής υπέβαλε ιεραρχικές προσφυγές. Αυτές απορρίφθησαν από την αρμόδια υπουργική επιτροπή η οποία, κρίνοντας ορθή την απόφαση της πολεοδομικής αρχής, προέβη σε επί μέρους αναδιατύπωση του λόγου άρνησης 500 με την απάλειψη και αναφορά «και δημόσιος χώρος πρασίνου». Κατά της απόφασης αυτής, ο Αιτητής κατεχώρησε την προσφυγή.
Εισηγείται κατά πρώτον ο Αιτητής ότι υπήρξε αναρμόδια επέμβαση στη λήψη της απόφασης της υπουργικής επιτροπής καθ΄όσον υπήρξαν ενέργειες κατά παράβαση του κανονισμού 7(5) της ΚΔΠ55/90 συνιστάμενες σε παρεμβάσεις του Υπουργείου Εσωτερικών και του Διευθυντή της Πολεοδομίας. Δεν αρμόζει όμως να εξετάσω τέτοιο θέμα αφού στα νομικά σημεία της προσφυγής άλλα είναι τα εγειρόμενα θέματα και ουδεμία αναφορά γίνεται σε παράβαση της ΚΔΠ 55/90.
Άλλη εισήγηση, ότι αναρμοδίως συμμετείχαν στη συνεδρία της υπουργικής επιτροπής υπηρεσιακοί παράγοντες, εκτός του ότι επίσης δεν καλύπτεται δεόντως από τα νομικά σημεία της προσφυγής, αναιρείται από τα ίδια τα πρακτικά που δείχνουν ότι αυτοί, αφού παρουσίασαν τις ιεραρχικές προσφυγές και τους διοικητικούς φακέλους και σχετικά έγγραφα και έδωσαν τεχνικές διευκρινίσεις και επεξηγήσεις, απεχώρησαν πριν από την εξέταση των ιεραρχικών προσφυγών.
Εισηγείται έπειτα ο Αιτητής ότι η υπουργική επιτροπή ενήργησε χωρίς δέουσα έρευνα, απεμπολώντας τις αρμοδιότητες της να επιληφθεί του θέματος εξ υπαρχής και βασιζόμενη σε εκ των υστέρων απόψεις του Υπουργείου Εσωτερικών και του Τμήματος Πολεοδομίας, ενώ αγνόησε τις απόψεις του Δήμου Παραλιμνίου που ήσαν ευνοϊκές για τον Αιτητή. Η εισήγηση δεν ευσταθεί. Ο ίδιος ο Αιτητής, στις ιεραρχικές προσφυγές του που έγιναν μέσω δικηγόρου, είχε εξειδικεύσει πλήρως τα θέματα επί των οποίων είχε παράπονο. Πολύ ορθώς η υπουργική επιτροπή, και ασφαλώς μη απεμπολούσα έτσι αρμοδιότητες της, έλαβε τότε σχετικά σημειώματα του Υπουργείου Εσωτερικών ετοιμασθέντα στη βάση εκθέσεων της πολεοδομικής αρχής, αλλά και στη συνέχεια περαιτέρω σημειώματα περιέχοντα τις απόψεις του Διευθυντή του Τμήματος Πολεοδομίας. Την έρευνα, που ήταν πληρεστάτη, ασφαλώς δεν θα την έκανε προσωπικώς η υπουργική επιτροπή και δεν μπορεί να γίνεται λόγος για απεμπόλιση αρμοδιότητας.
Η ουσιαστική εισήγηση του Αιτητή, που συναρτάται προς τους λόγους των ιεραρχικών προσφυγών του, αφορά ακριβώς το αιτιολογημένο της απόρριψης των αιτήσεων του. Ο Αιτητής είχε παραπέμψει στο ότι, βάσει άδειας οικοδομής του 1992, είχε ανεγείρει οικία στο ακίνητο και, ως οι όροι αυτής, παραχωρώντας μέρος του ακινήτου για τη διεύρυνση του δρόμου και κατασκευάζοντας πεζοδρόμια. Το παράπονο του ήταν ότι, με το νέο οδικό δίκτυο, στο οποίο και αναφέρετο ο όρος 500, επηρεάζετο μόνο το δικό του ακίνητο και όχι και τα ακίνητα στην άλλη πλευρά του δρόμου, ώστε να προέκυπτε αδικία εις βάρος του, και περαιτέρω θα υφίστατο ζημιά από την αχρήστευση των εγκαταστάσεων στο επηρεαζόμενο μέρος του ακινήτου. Αυτά όμως ουδόλως σχετίζονται με τη νομιμότητα της προσβαλλόμενης απόφασης. Εδώ επρόκειτο για νέο οδικό δίκτυο το οποίο είχε ήδη δημοσιευθεί και έτσι ήταν δεσμευτικό. Αν ο Αιτητής θεωρούσε ότι αδικείτο από αυτό και τις συνέπειες του, όφειλε να το είχε προσβάλει δεόντως και όχι να το αμφισβητεί μέσω των ιεραρχικών προσφυγών του αφού η νομιμότητα του ήταν δεδομένη. Εξ άλλου, όπως παρατηρείται και στο υπουργικό σημείωμα, πριν από την απορριπτική απάντηση η πολεοδομική αρχή είχε ειδοποιήσει τον Αιτητή για τις δυσκολίες που αντιμετώπιζαν οι αιτήσεις του ως προς το οδικό δίκτυο και την ανάγκη υποβολής νέου σχεδίου που να ελάμβανε υπ΄όψη το οδικό δίκτυο (στο οποίο μάλιστα μια από τις προτεινόμενες τέσσερις κατοικίες επενέβαινε), χωρίς όμως ανταπόκριση εκ μέρους του, οπότε η πολεοδομική αρχή προχώρησε να απορρίψει τις αιτήσεις. Η απόρριψη όσον και η απόφαση της υπουργικής επιτροπής ήταν πλήρως αιτιολογημένη, ούτε υπήρχε, όπως περαιτέρω εισηγείται ο Αιτητής, παράβαση της αρχής της καλής πίστης και της χρηστής διοίκησης και κατάχρηση εξουσίας κατά το ότι η διοίκηση επέβαλε συνέπειες με αναφορά σε μετέπειτα σχεδιασμό. Όπως ήδη ελέχθη, το νέο οδικό δίκτυο είχε δημοσιευθεί νομίμως και θεωρείται νόμιμο, οποιοδήποτε δε παράπονο του Αιτητή για δυσμενείς συνέπειες του δεν μπορεί να διατυπώνεται στα πλαίσια των αιτήσεων του για πολεοδομικές άδειες.
Η καλή πίστη και η πληρότητα της έρευνας της διοίκησης αντανακλώνται και σε μια άλλη πτυχή της υπόθεσης, την αναφερθείσα επί μέρους αναδιατύπωση του όρου 500 προς όφελος του Αιτητή. Η υπουργική επιτροπή, δεχόμενη σχετική εισήγηση του Υπουργείου Εσωτερικών στο σημείωμα του, απάλειψε, ως είχε διακριτική ευχέρεια, την αναφορά σε χώρο πρασίνου λαμβάνοντας υπ΄όψη ότι το εμβαδόν του ακινήτου που απέμενε μετά τον επηρεασμό από το νέο οδικό δίκτυο θα ήταν κάτω των 2.500 τ.μ. που απαιτείτο για διαχωρισμό. Δέχθηκε έτσι, όπως ήταν και επιθυμία του Αιτητή στις ιεραρχικές προσφυγές του, να μην τεθεί όρος για παραχώρηση πρασίνου.
Ο Αιτητής διατυπώνει κάποιο παράπονο και για τον άλλο λόγο 501 που αφορά την ύπαρξη παράνομων οικοδομών. Και αυτό είχε επισημανθεί στον Αιτητή πριν από την απόρριψη των αιτήσεων του, χωρίς όμως αντίδραση εκ μέρους του. Λέγει τώρα ο Αιτητής ότι οι παράνομες οικοδομές έχουν κατεδαφισθεί. Εκτός όμως του ότι η απόφαση στηρίζεται εν πάση περιπτώσει στην ισχύ του όρου 500, δεν προσεφέρθη μαρτυρία από τον Αιτητή που να τεκμηριώνει τον ισχυρισμό του και δη με αναφορά στο σχετικό χρόνο. Το Δικαστήριο δεν έχει λόγο να αμφισβητεί την ορθότητα των δεδομένων στα οποία είχε βασισθεί η διοίκηση, και μάλιστα αφού στα σημειώματα του Υπουργείου Εσωτερικών αναφέρεται ότι και σε επιτόπια επίσκεψη την 23.12.2008 (οι αιτήσεις απερρίφθησαν την 5.6.2008) οι παράνομες οικοδομές εξακολουθούσαν να υφίστανται.
Η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται. Ο Αιτητής θα καταβάλει €800 έξοδα στη Δημοκρατία.
Δ. Χατζηχαμπής, Δ.
/ΚΧ"Π