|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υποθ. αρ.1420/2008)
29 Δεκεμβρίου, 2010
[ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ/στης]
Αναφορικά με το ΄Αρθρο 146 του Συντάγματος
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Θ. ΤΑΛΙΑΔΩΡΟΣ
Αιτητής,
-και -
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, μέσω
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ
Καθ΄ων η αίτηση.
------------------------
Α. Τσούντας για Παπαχαραλάμπους και Αγγελίδη, για τον Αιτητή
Ρ.Παπαέτη, (κα.) - Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄ για Γενικό Εισαγγελέα, για τους Καθ΄ων η αίτηση
Ρ.Καλλιγέρου, (κα.), για το ενδιαφερόμενο μέρος.
-----------------------
ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ.: Yπό κρίση στην παρούσα προσφυγή είναι η απόφαση των καθ΄ων η αίτηση με την οποία θεωρήθηκε ότι το δίπλωμα που κατείχε ο αιτητής ως απόφοιτος της Ανωτάτης Σχολής Ηλεκτρονικών (Σιβητανίδειος), δεν ισοδυναμούσε με πανεπιστημιακό δίπλωμα ή ισότιμο προσόν, απόφαση η οποία απέληξε στον αποκλεισμό του από τον κατάλογο των υποψηφίων για τη θέση του Επιθεωρητή Α΄(Μέση Τεχνική Εκαπίδευση) για την Ηλεκτρολογία. Οι καθ΄ων η αίτηση με δημοσίευση στην Επίσημη Εφημερίδα ημερ. 7 Δεκεμβρίου 2007 προκήρυξαν τη θέση Επιθεωρητή Α΄ (Μέση Τεχνική Εκπαίδευση) για την Ηλεκτρολογία.
Η Συμβουλευτική Επιτροπή σε συνεδρία της στις 18 Φεβρουαρίου 2008, αποφάσισε να συστήσει για προαγωγή το ενδιαφερόμενο μέρος και ακόμη ένα υποψήφιο, παρέπεμψε δε το θέμα κατά πόσο ο αιτητής πληρούσε τα προσόντα του σχεδίου υπηρεσίας, στους καθ΄ων για να αποφασίσουν.
Οι καθ΄ων η αίτηση σε συνεδρία τους στις 17 Ιουνίου 2008 αφού εξέτασαν την ένσταση του αιτητή ως προς τη μη συμπερίληψη του στον κατάλογο των συστηνόμενων για προαγωγή και αφού αποτάθηκε στο Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων της Ελλάδας, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το πτυχίο του αιτητή δεν αποτελούσε τίτλο ή πτυχίο πανεπιστήμιου ή ανώτατης σχολής ισοδύναμης με πανεπιστήμιο και ως εκ τούτου αυτός δεν πληρούσε την πρόνοια 3(1) των απαιτούμενων προσόντων του Σχεδίου Υπηρεσίας. Κατέληξε δε ότι ορθά η Συμβουλευτική Επιτροπή δεν τον περιέλαβε στον κατάλογο των προτεινόμενων. Στη συνεχεία σε συνεδρία τους ημερ. 23 Ιουνίου 2008 αποφάσισαν όπως προάξουν το ενδιαφερόμενο μέρος στην επίδικη θέση.
Ο αιτητής προβάλλει τον ισχυρισμό ότι η απόφαση των καθ΄ων λήφθηκε κατά παράβαση του δεδικασμένου, όπως προκύπτει από τις προσφυγές 945/05 και 946/05 (Ταλιαδώρος ν. Δημοκρατιας,15.6.07 και 31.1.08). Στις εν λόγω προσφυγές το αίτιο ακύρωσης των εκδοθεισών αποφάσεων από τους καθ΄ων η αίτηση, ήταν η έλλειψη δέουσας έρευνας που διαπιστώθηκε από το Δικαστήριο. Οι καθ΄ων η αίτηση, συμμορφούμενη με τις πιο πάνω ακυρωτικές αποφάσεις αποτάθηκαν με επιστολή τους στο Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων της Ελλάδας, ζητώντας όπως τους πληροφορήσουν κατά πόσο το πτυχίο που κατέχει ο αιτητής αναγνωρίζεται από την Ελληνική Δημοκρατία, ως πτυχίο πανεπιστήμιου ή ανώτατης σχολής ισοδύναμης με πανεπιστήμιο. Εδραζόμενοι στην απάντηση που έλαβαν, και αφού η ελληνική νομοθεσία, για σκοπούς διορισμού, διακρίνει τους τίτλους Πανεπιστημιακού Τομέα Ανώτατης Εκπαίδευσης από τους τίτλους Τεχνολογικού Τομέα Ανώτατης Εκπαίδευσης, έκριναν ότι ο αιτητής δεν ήταν προσοντούχος. Ως συνέπεια τούτου δεν θεωρώ ότι υπάρχει οποιαδήποτε παράβαση δεδικασμένου, αντιθέτως, οι καθ΄ων η αίτηση ενέργησαν σε συμμόρφωση με τις πιο πάνω ακυρωτικές αποφάσεις. Ο ίδιος ισχυρισμός είχε εγερθεί από τον αιτητή στην προσφυγή αρ. 1419/08 (Ταλιαδώρος ν. Δημοκρατίας, 30.6.2010). Ο συνάδελφος μου Δικαστής Ναθαναήλ, ανέφερε τα ακόλουθα:
«Κρίνεται ότι η αίτηση δεν μπορεί να έχει επιτυχή κατάληξη. Κατ΄ αρχάς δεν υπάρχει δεδικασμένο που παραβιάστηκε. Οι προηγηθείσες ακυρωτικές αποφάσεις αποφάσισαν απλώς την ακύρωση της προαγωγής του ενδιαφερομένου μέρους επειδή δεν υπήρξε επαρκής διερεύνηση του προσόντος του αιτητή. Η επανεξέταση έπρεπε επομένως να συμμορφωθεί πλήρως με το ακυρωτικό αποτέλεσμα ώστε οι καθ΄ ων να προβούν πλέον στην πλήρη διερεύνηση του κατεχόμενου από τον αιτητή προσόντος. Το σχέδιο υπηρεσίας ως προς την θέση προαγωγής σε Επιθεωρητή Α΄ Μέσης Τεχνικής Εκπαίδευσης προβλέπει, μεταξύ άλλων, στην παρ. 3(1), ότι απαιτείται:
«πανεπιστημιακό δίπλωμα ή τίτλος ή ισότιμο προσόν σε ειδικότητα που να παρέχει δικαίωμα διορισμού στη θέση καθηγητή/εκπαιδευτή στις κλίμακες Α8-Α10.»
Το ζητούμενο, επομένως, ήταν κατά πόσο ο αιτητής κατείχε κατά τον ουσιώδη χρόνο τέτοιο προσόν. Στην προσφυγή υπ΄ αρ. 946/05, η διοικητική πράξη ακυρώθηκε διότι (κατ΄ ακολουθίαν του σκεπτικού στην προηγηθείσα προσφυγή αρ. 945/05), οι καθ΄ ων (και η Συμβουλευτική Επιτροπή προηγουμένως), δεν είχαν εξετάσει τον κατεχόμενο από τον αιτητή τίτλο υπό το φως του Νόμου αρ. 2916/2001 της Ελλάδος, με βάση τον οποίο φαινόταν να είχαν ενταχθεί στις ανώτατες σπουδές και τίτλοι που είχαν χορηγηθεί από τα ΤΕΙ ή ισοδύναμες σχολές. Βεβαίως, παρατηρείται ότι υπήρχε μια διαφορά ουσιώδης στα δύο σχέδια υπηρεσίας που αφορούσαν τις προσφυγές υπ΄ αρ. 945/05 και 946/05. Στην πρώτη, η θέση αφορούσε αυτήν του Πρώτου Λειτουργού Εκπαίδευσης (Μέση Τεχνική Εκπαίδευση), στο δε σχέδιο υπηρεσίας εκτός από «τίτλο/πτυχίο πανεπιστημίου» ζητείτο διαζευκτικά «ή ανώτατης σχολής ισοδύναμης με πανεπιστήμιο», ενώ στην υπ΄ αρ. 946/05, η θέση είναι, όπως και στην παρούσα, αυτή του Επιθεωρητή Α΄, όπου το ζητούμενο είναι «πανεπιστημιακό δίπλωμα ή τίτλος ή ισότιμο προσόν».
Όπως και έχει το πράγμα, η ουσία είναι ότι οι καθ΄ ων κατά την επανεξέταση έπραξαν το ευλόγως αναμενόμενο και ζήτησαν τη συνδρομή των αρμοδίων Ελλαδικών αρχών ως προς την επακριβή κατάταξη του τίτλου του αιτητή. Οι απαντήσεις ήταν αρκούντως σαφείς δείχνοντας ότι: (i) ο τίτλος του Ηλεκτρονικού (τριετούς φοιτήσεως) από τη Σιβιτανίδειο Σχολή ήταν ισότιμος με τα πτυχία ΚΑΤΕ και ΚΑΤΕΕ, τα οποία με τη σειρά τους, εφόσον πρόκειτο για σπουδές 6 εξαμήνων, ήταν ισοδύναμα με πτυχία ΤΕΙ (ii) τα ΤΕΙ ανήκουν στον τεχνολογικό τομέα της ανώτατης εκπαίδευσης στην Ελλάδα, όπως αυτή διαμορφώθηκε με το Νόμο 2916/2001, αλλά (iii) «τα πτυχία των Τεχνολογικών Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων και τα ισότιμα προς αυτά διακρίνονται σαφώς από τα πτυχία των πανεπιστημίων». (Παράρτημα 3 στην ένσταση).»
Ο αιτητής προσβάλλει, όπως σημείωσα πιο πάνω, την απόφαση της Συμβουλευτικής Επιτροπή και εν συνεχεία των καθ΄ων η αίτηση με την οποία κρίθηκε ως μη προσοντούχος για τη θέση.
Το Σχέδιο Υπηρεσίας προβλέπει ως απαιτούμενο προσόν Πανεπιστημιακό δίπλωμα ή τίτλο ή ισότιμο προσόν στο θέμα της ειδικότητα του, που να δίνει σ΄αυτόν δικαίωμα διορισμού/καταταξης στη θέση καθηγητή/εκπαιδευτή στις κλίμακες Α8-Α10. Ο αιτητής κατέχει πτυχίο Ανώτερης Σχολής Ηλεκτρονικών (Σιβητανίδειος 3 έτη)
Σύμφωνα με το Άρθρο 14Α(1) του περί Αναγνώρισης Τίτλων Σπουδών Ανώτερης και Ανώτατης Εκπαίδευσης και Παροχής Σχετικών Πληροφοριών Νόμου (Ν. 68(Ι)/96):
«Οι τίτλοι σπουδών των Τεχνολογικών Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων (ΤΕΙ) της Ελλάδας, οι οποίοι εκδόθηκαν πριν από την έναρξη της ισχύος του υπ΄αριθμόν 2916 Νόμου της Ελληνικής Δημοκρατίας, Διάρθρωση της Ανώτατης Εκπαίδευσης και Ρύθμιση Θεμάτων του Τεχνολογικού Τομέα αυτής, που δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας ( Αρ. Φύλλου 114) στις 11 Ιουνίου 2001, τυγχάνουν της ίδιας αναγνώρισης με αυτήν που οι ίδιοι τίτλοι τυγχάνουν στην Ελλάδα»
Ο σχετικός Νόμος στην Ελλάδα κάνει σαφή διαχωρισμό μεταξύ Πανεπιστήμιων και Τεχνολογικών Ιδρυμάτων. Εφόσον στην Ελλάδα οι τίτλοι σπουδών των ΤΕΙ δεν τυγχάνουν της ίδιας αναγνώρισης όπως των πανεπιστήμιων, τότε σύμφωνα με το Νόμο 68(Ι)/96 ούτε και στην Κύπρο μπορούν να τύχουν διαφορετικής αναγνώρισης. Όπως αναφέρει ο Δικαστής Ναθαναήλ στην υπόθεση 1419/2008 (πιο πάνω), παρατήρηση με την οποία συμφωνώ:
«Το λεκτικό του Νόμου είναι αρκούντως σαφές και διακρίνεται, χωρίς περιστροφές, ο διαχωρισμός μεταξύ πανεπιστημίων και τεχνολογικών ιδρυμάτων. Αν τα δύο ήταν ταυτόσημα, δεν θα υπήρχε λόγος για το διαχωρισμό που γίνεται έστω στα πλαίσια της αναβάθμισης των όσων ιδρυμάτων συγκαταλέγονται στην ανώτατη εκπαίδευση. Όπως δε υποδεικνύουν και οι καθ΄ ων στην αγόρευση τους, το σχετικό άρθρο του Νόμου 2916/2001, καταργήθηκε μεταγενέστερα στην Ελλάδα με το Νόμο 3549/2007, πλην όμως ο σαφής διαχωρισμός μεταξύ των δύο παρέμεινε, με διακριτά τα ιδρύματα που ταξινομούνται στον όρο «Πανεπιστήμια». Όπως ορθά δε περαιτέρω λέγουν οι καθ΄ ων στην αγόρευση τους, ο αιτητής θα ηδύνατο στη βάση της καθιερωθείσας πλέον νομολογίας (Δημοκρατία ν. Χατζηγεωργίου (2008) 3 Α.Α.Δ. 100), να αποτεινόταν ο ίδιος στο ΚΥΣΑΤΣ προς πιθανή αναγνώριση του τίτλου σπουδών, κατά τρόπο που να τον ενέτασσε στο επίδικο σχέδιο υπηρεσίας.»
Ο αιτητής προβάλλει επίσης ότι κατέχει πτυχίο πανεπιστήμιου δεδομένου ότι είχε προαχθεί στη θέση διευθυντή σχολείων μέσης τεχνικής εκπαίδευσης.
Ο ισχυρισμός αυτός δεν ευσταθεί εφόσον, όπως αναφέρουν οι καθ΄ων η αίτηση στην αγόρευση τους, για τη θέση αυτή απαιτούμενο προσόν ήταν υπηρεσία στη θέση Βοηθού Διευθυντή. Για δε τη θέση Βοηθού Διευθυντή απαιτείτο μόνο υπηρεσία στη θέση Εκπαιδευτή. (Βλ. προσφυγή 1419/2008).
Ενόψει των πιο πάνω καταλήγω ότι η απόφαση των καθ΄ων να μην θεωρήσουν τον αιτητή ως προσοντούχο ήταν ορθή και εύλογα επιτρεπτή.
Η προσφυγή απορρίπτεται με €1,200 έξοδα, υπέρ των καθ΄ων η αίτηση και εναντίον του αιτητή. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρούται.
Κ. Παμπαλλής,
Δ.