|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ANAΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 615/2009)
6 Οκτωβρίου, 2010
[ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ANALYN A POCTE,
Αιτήτρια,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ, ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ,
Καθ΄ων η Αίτηση.
Μ. Ιωάννου, για την Αιτήτρια.
Γ. Χατζηχάννα (κα), για τους Καθ΄ων η Αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ.: Η Αιτήτρια με την παρούσα προσφυγή ζητά την ακύρωση της απόφασης των Καθ' ων η αίτηση, που κοινοποιήθηκε με επιστολή ημερ. 22.9.2008 με την οποία, όπως αναφέρεται στο αιτητικό της προσφυγής, «απέρριπταν αίτηση της για αποζημιώσεις ως παραχώρηση άδειας παραμονής.»
Τα γεγονότα της υπόθεσης
Η Αιτήτρια η οποία κατάγεται από τις Φιλιππίνες, αφίχθηκε στην Κύπρο με άδεια εισόδου στις 24.5.2007, με σκοπό να εργαστεί ως οικιακή βοηθός με εργοδότρια την κα Ήβη Πηλείδου, στη Λευκωσία.
Στις 30.5.2007 υπέβαλε αίτηση για παραχώρηση άδειας προσωρινής παραμονής και εργασίας ως οικιακή βοηθός στην πιο πάνω εργοδότρια και της παραχωρήθηκε άδεια μέχρι τις 25.2.2010.
Στις 2.6.2008, η Αιτήτρια υπέβαλε εναντίον της εργοδότριάς της, παράπονο στο Επαρχιακό Γραφείο Τμήματος Εργασιακών Σχέσεων, στο εξής «το Τμήμα». Το Τμήμα αφού εξέτασε το παράπονο της Αιτήτριας, έκρινε ότι δεν ευσταθεί και το παρέπεμψε στην Επιτροπή Εργατικών Διαφορών, στο εξής «η Επιτροπή», με την εισήγηση όπως η Αιτήτρια κληθεί να αναχωρήσει. Η Επιτροπή, σε συνεδρίασή της στις 27.8.08, εξέτασε το παράπονο της Αιτήτριας και αποφάσισε να εισηγηθεί και αυτή την αναχώρηση της Αιτήτριας.
Έτσι η Διευθύντρια του Τμήματος Αρχείου Πληθυσμού και Mετανάστευσης, μετά από την εισήγηση της Επιτροπής αποφάσισε όπως η Αιτήτρια κληθεί να αναχωρήσει από τη Δημοκρατία, αφού της καταβληθεί το ποσό των €179,48 που αφορούσε διαφορά μισθού και ετήσιας άδειας. Η απόφαση αυτή κοινοποιήθηκε με επιστολές ημερ. 8.9.2008 τόσο στην Αιτήτρια όσο και στην εργοδότριά της. Επειδή όμως η Αιτήτρια δεν αναχώρησε από την Κύπρο αλλά συνέχισε να παραμένει παράνομα σε άγνωστη διεύθυνση, στις 8.12.2008 τα στοιχεία της καταχωρήθηκαν στον κατάλογο αναζητούμενων προσώπων.
Η Αιτήτρια, εναντίον της απόφασης ημερ. 8.9.2008, προβάλλει ουσιαστικά 4 λόγους ακύρωσης:- (1) Η απόφαση είναι αποτέλεσμα υπέρβασης εξουσίας και κακής άσκησης διακριτικής ευχέρειας, (2) λήφθηκε υπό το καθεστώς νομικής και πραγματικής πλάνης, (3) είναι αναιτιολόγητη, (4) παραβιάζει τον περί των Γενικών Αρχών Διοικητικού Δικαίου Νόμο του 1999 (Ν.158(Ι)/1999), την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, καθώς και τη νομολογία. Η διατύπωση των λόγων ακύρωσης από τον συνήγορο της Αιτήτριας, γίνεται κατά τρόπο αόριστο και χωρίς να γίνεται ουσιαστική ανάπτυξη οποιουδήποτε από αυτούς.
Εν πάση περιπτώσει, η συνήγορος των Καθ' ων η αίτηση απορρίπτει τους λόγους ακύρωσης, προβάλλοντας δύο προδικαστικές ενστάσεις:- (α) ότι η παρούσα προσφυγή στρέφεται κατά ανύπαρκτης διοικητικής πράξης, αφού η απόφαση των Καθ' ων η αίτηση, την οποία θα έπρεπε να προσβάλλει η Αιτήτρια με την προσφυγή της, φέρει ημερομηνία 8.9.2008 ενώ η Αιτήτρια στρέφεται εναντίον απόφασης ημερ. 22.9.2008 και, άνευ βλάβης της πρώτης προδικαστικής ένστασης, (β) ότι η προσφυγή είναι εκπρόθεσμη αφού αυτή καταχωρήθηκε στις 21.5.2009, ενώ η Αιτήτρια στρέφεται εναντίον απόφασης ημερ. 22.9.2008.
Και οι δύο προδικαστικές ενστάσεις ευσταθούν.
Ως προς την πρώτη, με βάση το αιτητικό της προσφυγής της, η Αιτήτρια στρέφεται εναντίον απόφασης 22.9.2008, ενώ απόφαση με αυτήν την ημερομηνία δεν υπάρχει στο φάκελο της υπόθεσης. Η απόφαση των Καθ' ων η αίτηση, την οποία θα έπρεπε να προσβάλλει η Αιτήτρια με την προσφυγή της, φέρει ημερομηνία 8.9.2008 και άρα η Αιτήτρια στρέφεται κατά ανύπαρκτης διοικητικής πράξης.
Ωστόσο, ακόμη και αν θέλει υποτεθεί ότι εκ παραδρομής ο συνήγορος της Αιτήτριας αναφέρει στην προσφυγή ότι στρέφεται εναντίον απόφασης ημερ. 22.9.2008 και όχι 8.9.2008 και πάλι η προσφυγή είτε με την αποδοχή της μιας ή της άλλης ημερομηνίας, είναι εκπρόθεσμη αφού καταχωρήθηκε στις 21.5.2009. Έτσι προκύπτει ότι η προσφυγή καταχωρήθηκε σε χρόνο που υπερβαίνει κατά πολύ, είτε κατά την μια είτε κατά την άλλη ημερομηνία, την προθεσμία των 75 ημερών που τάσσει το Άρθρο 146.3 του Συντάγματος. Επίσης θα ήθελα να σημειώσω ότι ο συνήγορος της Αιτήτριας, ενώ είχε το δικαίωμα να καταχωρήσει απαντητική αγόρευση για να απαντήσει στις δύο προδικαστικές ενστάσεις, επέλεξε να μην ασκήσει το δικαίωμά του, δηλώνοντας στο Δικαστήριο ότι η αρχική του αγόρευση καλύπτει και τα όσα θα πρόβαλλε στην απαντητική του αγόρευση. Όμως στην αρχική γραπτή του αγόρευση, δεν προβάλλει οτιδήποτε το ουσιαστικό προς απόρριψη των δύο προδικαστικών ενστάσεων και έτσι αυτές τελικά παρέμειναν αναντίλεκτες.
Ενόψει των πιο πάνω, η προσφυγή κρίνεται μη παραδεχτή και απορρίπτεται, με €500 έξοδα υπέρ των Καθ' ων η αίτηση.
(Υπ.) Γ. Ερωτοκρίτου, Δ.
/ΕΠσ