|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Δεν έχει εντοπιστεί νομοθεσία ή απόφαση ή δικονομικός θεσμός στον οποίο να κάνει αναφορά η απόφαση αυτή
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
[Υπόθεση Αρ. 245/2007]
7 Oκτωβρίου, 2010
[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΜΑΡΙΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑ
Αιτητής
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ
Καθ' ης η αίτηση
Α.Σ. Αγγελίδης για τον αιτητή.
Μ. Σπηλιωτοπούλου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄, για τους καθ' ων η αίτηση.
Χρ. Παρπόττα για Μ. Μυλωνά για το Ενδιαφερόμενο Μέρος αρ. 5.
Χ. Παπαγεωργίου για Π. Παπαγεωργίου για τα Ενδιαφερόμενα Μέρη αρ. 1, 3, 4 και 7.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Προσβάλλεται η απόφαση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (ΕΔΥ) ημερομηνίας 18.10.06 με την οποία οι Ρένος Βενέζης, Φίλιππος Γεωργίου, Ιωσήφ Μιλτιάδους, Ανδρέας Νικηφόρου, Ευάγγελος Παντελή και Μαρία Τσίγγου (οι ενδιαφερόμενοι) διορίστηκαν στη θέση Λειτουργού Οδικών Μεταφορών, Τμήμα Οδικών Μεταφορών από την 1.12.06.
Αναπτύχθηκε σειρά λόγων ακυρότητας αλλά ο αναφερόμενος στη σύνθεση της ΕΔΥ είναι καταλυτικής σημασίας. Κατά τη συνεδρία της ΕΔΥ, ημερομηνίας 16.10.06, το Μέλος της Π. Παπαγεωργίου δήλωσε κώλυμα λόγω συγγένειας προς ένα από τους υποψήφιους και δεν συμμετέσχε. Το ίδιο και κατά τη συνεδρία της 17.10.06. Εν τούτοις, σύμφωνα με τα πρακτικά, ήταν παρών και συμμετέσχε στην τελική συνεδρία της 18.10.06. Ολοκληρώθηκε τότε η προφορική εξέταση των υποψηφίων, καταγράφηκαν οι εντυπώσεις από αυτή και ακολούθησε η τελική επιλογή.
Η αρχική θέση των καθ' ων η αίτηση αλλά και του ενδιαφερομένου Ε. Παντελή δομήθηκε στην αναγνώριση πως πράγματι συμμετέσχε ο Π. Παπαγεωργίου. Υποστήριξαν, συναφώς, πως η συμμετοχή του δεν δημιουργούσε πρόβλημα αφού έπρεπε να θεωρήσουμε ότι «ενημερώθηκε», παραγνωρίζοντας, όμως, πως δεν θα ήταν καν δυνατό να τίθεται ζήτημα «ενημέρωσης» προκειμένου περί προφορικών εξετάσεων και εντυπώσεων από αυτές. Σημειώνω ότι κατά τις συνεδρίες της 16.10.06 και 17.10.06 έγιναν συνεντεύξεις άλλων υποψηφίων και ότι στις 18.10.06 καταγράφηκαν οι εντυπώσεις από αυτές, όλων, μεταξύ των οποίων και του Π. Παπαγεωργίου που δεν συμμετέσχε κατά την προφορική εξέταση πολλών από τους υποψηφίους. Βεβαίως, όμως, αυτή η τοποθέτηση παραγνώρισε και το ότι εφόσον υπήρχε κώλυμα συγγένειας, η λύση ήταν η μη συμμετοχή και όχι η ενημέρωση.
Οι καθ' ων η αίτηση, με τους οποίους συντάχθηκαν και οι ενδιαφερόμενοι που εκπροσωπήθηκαν στη διαδικασία, είδαν προφανώς το πρόβλημα και υπέβαλαν αίτηση για προσαγωγή μαρτυρίας που θα έδειχνε ότι η αναφορά στα πρακτικά στις 18.10.06 του Π. Παπαγεωργίου ως παρόντα, οφειλόταν σε λάθος των στενογράφων. Κατατέθηκαν γραπτές αγορεύσεις και, με αναφορά στη νομολογία, κατέληξα πως δεν ήταν δυνατή η έγκριση της αίτησης για προσαγωγή μαρτυρίας. Το πιο κάτω απόσπασμα από την ενδιάμεση απόφαση 16.6.09 είναι καθοριστικό ως προς το ζήτημα τη νομιμότητας της σύνθεσης.
«Σε συμφωνία προς τις θέσεις του αιτητή στην προσφυγή, καταλήγω πως δεν μπορεί να επιτραπεί η προσαγωγή μαρτυρίας ώστε, στη βάση των πρωτογενών διαπιστώσεων του Ανωτάτου Δικαστηρίου, να διαφοροποιηθεί το πρακτικό όπως αυτό τηρήθηκε, εγκρίθηκε, υπογράφηκε και επισημοποιήθηκε από την ΕΔΥ. Είναι θέμα της ΕΔΥ η διαμόρφωση του πρακτικού και, ενδεχομένως, η διόρθωσή του ανάλογα με τα δεδομένα και τις δυνατότητες που παρέχονται. Δεν είναι έργο του Ανωτάτου Δικαστηρίου είτε να διορθώσει αυτό το πρακτικό είτε να το παρακάμψει προκειμένου να εντοπίσει ως πραγματικότητα άλλη από εκείνη που, ως η αυθεντική πηγή επί του θέματος, αυτό καταγράφει.»
Καταχώρησαν στη συνέχεια και οι ενδιαφερόμενοι 1, 3, 4 και 7 τις αγορεύσεις τους επί της ουσίας και ανεπιτρέπτως επανέλαβαν τον ισχυρισμό πως ήταν από τυπογραφικό λάθος που ο Π. Παπαγεωργίου σημειώθηκε ως παρών. Πολύ περισσότερο αφού ο συγγενής του, τον οποίο όπως προκύπτει γνωρίζει, αλλά τα πρακτικά δεν καταγράφουν, προσήλθε σε προφορική εξέταση ακριβώς στις 18.10.06.
Δεν έχει υπάρξει εξέλιξη σε σχέση με το επίμαχο πρακτικό, στη βάση του, που είναι ο μόνος αποδεκτός οδηγός, ο Π. Παπαγεωργίου ήταν παρών στις 18.10.06 και, ασφαλώς, στοιχειοθετείται λόγος ακυρότητας.
Με απασχόλησε το κατά πόσο θα έπρεπε να επιληφθώ άλλων ισχυρισμών οφειλόμενων σε πλημμέλειες από το στάδιο της Συμβουλευτικής Επιτροπής. Δεν αναφέρθηκαν σ' αυτό το θέμα τα μέρη και οι ενδιαφερόμενοι αλλά τα πιο κάτω από το φάκελο, οδηγούν σε αρνητική απάντηση. Η ΕΔΥ είχε συνεδριάσει και στις 16.2.06, 17.2.06 και 16.5.06. Σε όλες αυτές τις συνεδρίες ήταν παρών ο Π. Παπαγεωργίου προφανώς με δοσμένο το κώλυμα της συγγένειας που δήλωσε στη συνέχεια. Πάντως, χωρίς εξήγηση που θα έπρεπε να περιλαμβανόταν στα πρακτικά, όταν δήλωσε το κώλυμα, αναφορικά με τη συμμετοχή του στις προηγούμενες συνεδρίες. Κατά τις προηγηθείσες συνεδρίες λήφθηκαν σημαντικές αποφάσεις. Η ΕΔΥ ασκώντας την εξουσία της, εντόπισε πλημμέλειες στην Έκθεση της Συμβουλευτικής Επιτροπής και ανέπεμψε το θέμα για συμπληρωματική έκθεση προς θεραπεία τους. Στη συνέχεια, αφού υποβλήθηκε η συμπληρωματική έκθεση και λήφθηκαν ορισμένες αποφάσεις για μερικούς υποψηφίους, υιοθετήθηκαν οι θέσεις της Συμβουλευτικής Επιτροπής για το ποιος κατείχε απαιτούμενα προσόντα ή το πλεονέκτημα του σχεδίου υπηρεσίας, καταρτίστηκε ο τελικός κατάλογος και αποφασίστηκε η κλήση των υποψηφίων που περιλαμβάνονταν σ' αυτόν σε προφορική εξέταση. Αυτές, εφόσον υπήρχε τότε το ίδιο κώλυμα, δεν ήταν αποφάσεις νόμιμες αφού συμμετέσχε στη λήψη τους ο Π. Παπαγεωργίου. Περαιτέρω, δεν ήταν δυνατό για την ΕΔΥ, με παράνομη σύνθεση, να ασκήσει εξουσίες όπως τις περιλαμβάνει ο περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμος του 1990 (Ν. 1/90 όπως τροποποιήθηκε), ειδικά το άρθρο 33(8). Ακριβώς δε ο αιτητής επικαλείται σειρά πλημμελειών σε σχέση με την έκθεση της Συμβουλευτικής Επιτροπής, τη σύνθεσή της, συναφώς τη μη τήρηση πρακτικών για την κάθε συνεδρία της, τη δυνατότητα θεραπείας της έλλειψης αιτιολογίας των εντυπώσεων από την προφορική εξέταση μόνο από τρία μέλη της πενταμελούς αρχικώς συμβουλευτικής επιτροπής και την κρίση περί τη μη κατοχή του πλεονεκτήματος από τον ίδιο. Θέματα για τα οποία ασφαλώς η ΕΔΥ είχε ρόλο ελεγκτικό ο οποίος όμως, διατυπωθείς με παράνομη σύνθεση, είναι και ο ίδιος ανυπόστατος. Επομένως, η παράνομη συμμετοχή του Π. Παπαγεωργίου στη σύνθεση της ΕΔΥ, ως ανωτέρω, ανατρέχει στη ρίζα της διαδικασίας και δεν παρέχει υπόβαθρο προς συζήτηση άλλων θεμάτων.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με €1.700 έξοδα πλέον ΦΠΑ υπέρ του αιτητή και εναντίον των καθ' ων η αίτηση. Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται.
Γ. Κωνσταντινίδης, Δ.
/μσιαμπαρτά