|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 1513/2009)
25 Οκτωβρίου, 2010
[ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ/ΣΤΗΣ]
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΝΙΚΟΛΑ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΤΟΥ
ΥΠΟΥΡΓΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ,
Καθ΄ ων η αίτηση.
_ _ _ _ _ _
Π. Aθηνοδώρου-Μάντη, για τον Αιτητή.
Δ. Καλλίγερος, για τους Καθ΄ ων η αίτηση.
_ _ _ _ _ _
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.: Ο αιτητής υπέβαλε στις 30.7.2004 την αίτηση με αριθμό ΠΑΦ/02229/2004 για χορήγηση πολεοδομικής άδειας για την ανέγερση έντεκα κατοικιών με κολυμβητικές δεξαμενές επί του τεμαχίου του, αρ. 57, Φ/Σχ. XLV/51.W1, Τμήμα Β, στην Εμπα.
Στις 20.12.2005 η Πολεοδομική Αρχή αποφάσισε την απόρριψη της αίτησης γιατί, όπως αναφέρεται στη σχετική γνωστοποίηση, «η αίτηση δεν μπορεί να εγκριθεί γιατί το τεμάχιο βρίσκεται σε περιοχή με λανθασμένη σχεδίαση και ο Επαρχιακός Κτηματολογικός Λειτουργός μετά από σχετική διαβούλευση μαζί του αναφέρει ότι υπάρχει λανθασμένη σχεδίαση συνόρων των τεμαχίων της περιοχής και ότι έχει καταχωρηθεί η αίτηση/έφεση 9.143/001 στο Επαρχιακό Δικαστήριο Πάφου εναντίον του Διευθυντή Κτηματολογίου για διόρθωση του λάθους και γι΄ αυτό δεν συστήνεται η έκδοση πολεοδομικής άδειας. (Το άρθρο 26(ι) του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου είναι σχετικό (ουσιώδης παράγων).»
Στις 13.3.2006 ο αιτητής άσκησε ιεραρχική προσφυγή εναντίον της πιο πάνω απορριπτικής απόφασης σύμφωνα με τις πρόνοιες του άρθρου 31 του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου. Με επιστολή του προς το Υπουργικό Συμβούλιο υπέδειξε ότι «Για το συγκεκριμένο τεμάχιο δεν τίθεται θέμα λανθασμένης σχεδίασης συνόρων. Τα σύνορα έχουν συμφωνηθεί και τοποθετηθεί επί τόπου εδώ και πολύ καιρό. Οι ιδιοκτήτες των συναπτώς γειτνιαζόντων τεμαχίων υπέγραψαν και διευθέτησαν τις εκκρεμότητες στα σύνορά τους και το Κτηματολόγιο είναι γνώστης αυτής της διευθέτησης.»
Το Υπουργείο Εσωτερικών κατόπιν διαβούλευσης με την Πολεοδομική Αρχή και τις αρμόδιες υπηρεσίες ετοίμασε σχετικό σημείωμα το οποίο υπέβαλε ενώπιον της Υπουργικής Επιτροπής. Η Υπουργική Επιτροπή σε συνεδρία της που πραγματοποιήθηκε στις 22.6.2009 μελέτησε το σημείωμα και αφού εξέτασε τα πραγματικά και νομικά χαρακτηριστικά που σχετίζονταν με την αίτηση, την απόφαση της Πολεοδομικής Αρχής καθώς και τους λόγους που επικαλέστηκε ο αιτητής για υποστήριξη της προσφυγής του, ενεργώντας με βάση τις πρόνοιες του άρθρου 31 του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου, αποφάσισε να απορρίψει την ιεραρχική προσφυγή κρίνοντας ότι η απόφαση της Πολεοδομικής Αρχής να αρνηθεί τη χορήγηση της αιτηθείσας άδειας είναι ορθή και σύμφωνη με τις πρόνοιες του Τοπικού Σχεδίου Πάφου και παράλληλα εξουσιοδότησε την Πολεοδομική Αρχή να τροποποιήσει το λόγο άρνησης χορήγησης της άδειας ως ακολούθως:
«(500) Τα όρια του τεμαχίου στο υποβληθέν χωροταξικό σχέδιο δεν συμφωνούν με τα όρια που καθορίζονται στα επίσημα κτηματικά σχέδια, με αποτέλεσμα η προτεινόμενη ανάπτυξη να επεμβαίνει στο γειτονικό τεμάχιο με αρ. 59 το οποίο δεν αποτελεί τεμάχιο στο οποίο αναφέρεται η αίτηση [κανονισμός 2 των περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας (αιτήσεις και ιεραρχικές προσφυγές) Κανονισμών του 1990 (Κ.Δ.Π. 55/90)].
Σημείωση: Ως όρια του προς ανάπτυξη τεμαχίου, στο στάδιο αυτό θεωρούνται τα όρια που καθορίζονται με κανονική μαύρη γραμμή (όχι αμυδρή) στα επίσημα κτηματικά σχέδια.»
Με την παρούσα προσφυγή ο αιτητής αμφισβητεί το κύρος και τη νομιμότητα της προαναφερόμενης απόφασης των καθ΄ ων η αίτηση. Προβάλλει ως λόγους ακύρωσης την ύπαρξη πλάνης κατά τη λήψη της προσβαλλόμενης απόφασης αλλά και κατά τη διαδικασία που προηγήθηκε. Είναι η θέση του ότι οι καθ΄ ων η αίτηση βασίστηκαν πάνω σε λανθασμένες και /ή άσχετες πληροφορίες και γεγονότα που δεν είχαν τεθεί σωστά ενώπιόν τους και/ή παρέλειψαν να λάβουν υπόψη τους σχετικές πληροφορίες και γεγονότα. Ισχυρίζεται επίσης ότι κατά τη λήψη της προσβαλλόμενης απόφασης λήφθηκαν υπόψη εξωγενή ζητήματα και ότι παραβιάστηκαν οι πρόνοιες των άρθρων 31, 4 και 5 του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου. Ο αιτητής λέγει συναφώς ότι στο σημείωμα της Επιτροπής, πέραν των δικών του επιχειρημάτων και των επιχειρημάτων της Πολεοδομικής Αρχής, περιλαμβάνονται απόψεις και εισηγήσεις του Διευθυντή Πολεοδομίας του Επάρχου Πάφου και του Υπουργείου Εσωτερικών. Είναι η θέση του ότι το άρθρο 31 του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου δεν προνοεί ανάμιξη των πιο πάνω.
Εξέτασα το θέμα που αναφέρεται στον ισχυρισμό περί πραγματικής πλάνης και διαπίστωσα ότι κατά τη λήψη της προσβαλλόμενης απόφασης οι καθ΄ ων η αίτηση είχαν ενώπιόν τους όλα τα πραγματικά στοιχεία συμπεριλαμβανομένων και εκείνων που έθεσε ενώπιόν τους ο αιτητής τόσο με την αίτηση που υπέβαλε όσο και μεταγενέστερα στα πλαίσια της ιεραρχικής προσφυγής και της επιστολής του προς το Υπουργικό Συμβούλιο. Επομένως, δεν τίθεται θέμα πραγματικής πλάνης εφόσον όλα τα σχετικά στοιχεία ήταν υπόψη των καθ΄ ων η αίτηση και λήφθηκαν υπόψη στα πλαίσια εξέτασης της ιεραρχικής προσφυγής και κατά τη λήψη της προσβαλλόμενης απόφασης. Όπως ορθά υποδεικνύει ο ευπαίδευτος δικηγόρος των καθ΄ ων η αίτηση, η διαφορά εντοπίζεται στη διαφορετική αντίκριση της περίπτωσης από τον αιτητή από την αντίκριση των καθ΄ ων η αίτηση για το ίδιο ζήτημα. Αυτό όμως δεν συνιστά πραγματική πλάνη. Εκείνο που ο αιτητής ουσιαστικά υποβάλλει, είναι ότι οι αποτυπώσεις επί των σχεδίων έπρεπε να είχαν αξιολογηθεί διαφορετικά από τους καθ΄ ων η αίτηση έτσι ώστε να μην απορριπτόταν η αίτησή του για πολεοδομική άδεια είτε αρχικά είτε μετά την άσκηση της ιεραρχικής προσφυγής. Η προσέγγιση αυτή αποτελεί στην ουσία πρόταση προς το Δικαστήριο να εκφέρει κρίση επί τεχνικών θεμάτων ουσίας, υποκαθιστώντας την κρίση της διοίκησης. Όμως, τέτοια δυνατότητα δεν προσφέρεται στα πλαίσια του αναθεωρητικού ελέγχου που διεξάγεται με βάση τις πρόνοιες του άρθρου 146 του Συντάγματος.
Ο ισχυρισμός του αιτητή περί παρανομίας στις διαβουλεύσεις με τον Διευθυντή Πολεοδομίας και τον Επαρχο Πάφου δεν ευσταθεί. Αυτό που έγινε αντανακλά τη σύμφωνη με το νόμο πρακτική που ακολουθείται σε όλες τις περιπτώσεις άσκησης ιεραρχικής προσφυγής και ουδέποτε έχει αποδοκιμαστεί από τη νομολογία.
Η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται με €1200 έξοδα. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται.
Α. ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.
ΣΦ.