ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 76 2/2008)
24 Σεπτεμβρίου, 2010
[ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ/στης]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤA ΑΡΘΡA 28 KAI 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
1. ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΚΥΠΡΟΥ (ΔΕΟΚ) ΔΙΑ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ ΑΥΤΗΣ Δ. ΔΙΟΜΗΔΟΥΣ,
2. ΑΝΝΑ ΠΗΛΑΒΑΚΗ,
Αιτητές,
ΚΑΙ
ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΛΙΜΕΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ΛΕΜΕΣΟΥ,
Καθ΄ ων η αίτηση.
____________________
Α. Γιάγκου (κα.) για Νεοφύτου και Φλουρέντζου, για τους Αιτητές.
Α. Ζερβού (κα.), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ΄ ων η Αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ.: Με την προσφυγή τους οι αιτητές ζητούν δήλωση και/ή απόφαση του δικαστηρίου ότι η απόφαση και/ή η πράξη των καθ΄ ων η αίτηση να αρνούνται συμμετοχή, στους αιτητές 1 και 2 και/ή να αποκλείουν τη δεύτερη αιτήτρια από τις συνεδρίες του Συμβουλίου Λιμενεργατών Λεμεσού, είναι πράξεις παράνομες και στερούμενες νομίμων αποτελεσμάτων.
Τα νομικά σημεία στα οποία βασίζεται η προσφυγή περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι εσφαλμένη και ελήφθη κατά παράβαση του σχετικού νόμου και ότι παραβιάζει ισχύον διάταγμα του Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, ημερ. 19.2.2001, το οποίον ορίζει τους αντιπροσώπους στο Λιμενικό Συμβούλιο Λεμεσού, μεταξύ των οποίων και τη δεύτερη αιτήτρια.
Η πρώτη αιτήτρια είναι συντεχνία εγγεγραμμένη και αναγνωρισμένη σύμφωνα με το Νόμο. Η δεύτερη αιτήτρια είναι Βοηθός Γενικός Γραμματέας της πρώτης αιτήτριας και με διάταγμα του Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων ημερ. 19.2.2001 διορίστηκε στο Συμβούλιο Λιμενεργασίας Λεμεσού, με βάση το άρθρο 4 του περί Λιμενεργατών (Ρύθμιση Απασχόλησης) Νόμου, Κεφ. 184.
Οι καθ΄ ων η αίτηση συνιστούν το Συμβούλιο Λεμενεργασίας, για το Λιμάνι Λεμεσού, με βάση τον προαναφερόμενο Νόμο. Αυτοί αρνήθηκαν να επιτρέψουν στη δεύτερη αιτήτρια να παρακαθήσει στις συνεδρίες του Λιμενικού Συμβουλίου και να συμμετέχει στο Λιμενικό Συμβούλιο, ισχυριζόμενοι ότι η πρώτη αιτήτρια δεν διαθέτει λιμενεργάτες στο Λιμάνι Λεμεσού, παρά το γεγονός ότι η πρώτη αιτήτρια διαθέτει λιμενεργάτες σε άλλο λιμάνι (της Λάρνακας) από το οποίο μάλιστα μεταφέρθηκαν λιμενεργάτες στο Λιμάνι Λεμεσού. Παρά τις προτροπές προς τους καθ΄ ων η αίτηση αυτοί, στην απάντηση τους ημερ. 7.5.2008 προς τους δικηγόρους των αιτητών, αρνήθηκαν συμμετοχή των αιτητών στο Συμβούλιο Λιμενεργατών Λεμεσού.
Στην ένσταση τους οι καθ΄ ων η αίτηση προβάλλουν προδικαστική ένσταση ότι η προσβαλλόμενη απόφαση δεν είναι εκτελεστή διοικητική πράξη. Επιπρόσθετα οι καθ΄ ων η αίτηση λέγουν ότι η άρνηση τους να επιτρέψουν στους αιτητές να συμμετάσχουν στις συνεδρίες του Συμβουλίου Λιμενεργασίας Λεμεσού είναι καθόλα νόμιμη και βασίζεται συγκεκριμένα στα άρθρα 3 και 4 του Κεφ. 184. Το διάταγμα του Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων ημερ. 19.2.2001 δεν μπορεί να διαφοροποιήσει την κατάσταση, λέγουν οι καθ΄ ων η αίτηση, και αν βρίσκεται σε αντίθεση με το Νόμο δεν έχει οποιαδήποτε ουσιαστική ισχύ.
Μελέτησα με προσοχή όλα τα ενώπιον μου στοιχεία και κατέληξα στα εξής συμπεράσματα:
(α) Από το άρθρο 3 του Κεφ. 184 είναι προφανές ότι τα Συμβούλια Λιμενεργασίας ιδρύονται αναφορικά με συγκεκριμένα λιμάνια, γι΄ αυτό και ονομάζονται Συμβούλια Λιμενεργασίας των συγκεκριμένων λιμανιών για τα οποία έχουν ιδρυθεί όπως είναι και το καθ΄ ου η αίτηση Συμβούλιο Λιμενεργασίας Λεμεσού. Ο σκοπός της ίδρυσης τους είναι η ρύθμιση της απασχόλησης και εργοδότησης των λιμενεργατών στο συγκεκριμένο λιμάνι και αυτό γίνεται από το Υπουργικό Συμβούλιο, όταν απαιτείται από το δημόσιο συμφέρον.
(β) Το γεγονός ότι ο όρος «λιμενεργάτης», σύμφωνα με το ερμηνευτικό άρθρο 2 του Κεφ. 184, σημαίνει πρόσωπο που εργοδοτείται ή πρόκειται να εργοδοτηθεί σε οποιοδήποτε λιμάνι σε εργασία που αφορά τη φόρτωση, εκφόρτωση κλπ. εμπορευμάτων ή σε εργασία που αφορά την προετοιμασία πλοίων κλπ. δεν διαφοροποιεί, κατά την κρίση μου, τον περιορισμό των Συμβουλίων Λιμενεργασίας, που ιδρύονται δυνάμει του άρθρου 3 του Κεφ. 184, για συγκεκριμένα και κατονομαζόμενα λιμάνια.
(γ) Το άρθρο 4(1) του Κεφ. 184 καθορίζει τη σύσταση των Συμβουλίων Λιμενεργασίας. Ρητά αναφέρεται στο άρθρο 4(1) ότι η σύσταση αφορά σε Συμβούλια Λιμενεργασίας που ιδρύονται δυνάμει του εδαφίου 1 του άρθρου 3 του Νόμου και επομένως πρόκειται για Συμβούλια Λιμενεργασίας για συγκεκριμένα λιμάνια.
(δ) Στην προκείμενη περίπτωση δεν αμφισβητείται ότι η πρώτη αιτήτρια, της οποίας η δεύτερη αιτήτρια είναι αξιωματούχος και διορισμένη στο Λιμενικό Συμβούλιο Λεμεσού, από 19.2.2001, ως αντιπρόσωπος λιμενεργατών, δεν έχει λιμενεργάτες (μέλη της) στο συγκεκριμένο λιμάνι, δηλαδή στο λιμάνι της Λεμεσού για το οποίο ιδρύθηκε το καθ΄ ου η αίτηση Συμβούλιο Λεμενεργασίας Λεμεσού. Το γεγονός ότι η πρώτη αιτήτρια έχει λιμενεργάτες σε άλλο λιμάνι και συγκεκριμένα στο λιμάνι της Λάρνακας και ακόμα ότι από το λιμάνι της Λάρνακας μεταφέρθηκαν στο λιμάνι της Λεμεσού, λιμενεργάτες οι οποίοι ήταν μέλη της πρώτης αιτήτριας (όταν υπηρετούσαν στο λιμάνι της Λάρνακας), δεν διαφοροποιεί την κατάσταση, κατά την εκτίμηση μου.
(ε) Θεωρώ ότι η θεραπεία που ζητείται στο αιτητικό της προσφυγής είναι γενική και αόριστη και δεν συνάδει με τον Κανονισμό 4 των περί Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου Κανονισμών του 1962. Συγκεκριμένα δεν καθορίζεται η απόφαση και η πράξη των καθ΄ ων η αίτηση εναντίον της οποίας στρέφεται η προσφυγή και την οποίαν ζητούν οι αιτητές να κηρυχθεί παράνομη και στερημένη νομίμου αποτελέσματος. Οι αιτητές αναφέρονται γενικά και αόριστα σε απόφαση και/ή πράξη των καθ΄ ων η αίτηση «να αρνούνται συμμετοχή στους αιτητές αρ. 1 και στην αιτήτρια αρ. 2 και/ή να αποκλείουν αυτή από τις Συνεδρίες του Συμβουλίου Λιμενεργατών Λεμεσού». Παρατηρώ συναφώς ότι δεν αναφέρονται ούτε ημερομηνίες των κατ΄ ισχυρισμόν αποφάσεων και πράξεων των καθ΄ ων η αίτηση, στις οποίες αναφέρονται, αλλά ούτε και οποιεσδήποτε λεπτομέρειες. Εκτιμώ πως με τέτοιο δικόγραφο οι αιτητές δεν μπορούν να πετύχουν οποιαδήποτε θεραπεία.
(στ) Αν, παρά την προαναφερόμενη αοριστία και ασάφεια του δικογράφου των αιτητών, θεωρηθεί ότι αυτοί αναφέρονται στην επιστολή της Προέδρου του Συμβουλίου Λιμενεργασίας Λεμεσού ημερ. 7.5.2008, παρατηρώ ότι αυτό είναι απλά πληροφοριακό. Αν πάλι αναφέρονται στην απόφαση των καθ΄ ων η αίτηση για αποπομπή της δεύτερης αιτήτριας από τη συνεδρίαση του Συμβουλίου Λιμενεργασίας Λεμεσού, ημερ. 31.7.2007, παρατηρώ ότι εκείνη η απόφαση δεν προσβλήθηκε εμπρόθεσμα εφόσον η παρούσα προσφυγή καταχωρήθηκε στις 28.5.2008.
Υπό τις περιστάσεις δεν θεωρώ σκόπιμο να ασχοληθώ, περαιτέρω, και με την προδικαστική ένσταση.
Για τους λόγους που προσπάθησα να εξηγήσω θεωρώ πως η προσφυγή είναι καταδικασμένη σε αποτυχία. Κατά συνέπεια η προσφυγή απορρίπτεται με €1.200.- έξοδα εις βάρος των αιτητών.
Μ.Μ. ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ,
Δ.
/ΕΑΠ.