|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υποθ. αρ.1711/2008)
11 Ioυνίου, 2010
[ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ/στης]
Αναφορικά με το ΄Αρθρο 146 του Συντάγματος
LELLA KENTONIS INVESTMENT CO.LTD
Αιτήτρια,
-και -
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, μέσω
1. ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΠΡΟΣΦΟΡΩΝ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΑΜΥΝΑΣ
2. ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΠΡΟΣΦΟΡΩΝ ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΠΙΤΕΛΕΙΟΥ ΕΘΝΙΚΗΣ ΦΡΟΥΡΑΣ (ΓΕΕΦ)
Καθ΄ων η αίτηση.
------------------------
Μ.Καλλιγέρου (κα.), για την Αιτήτρια.
Μ.Θεοκλήτου, (κα.) - δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ΄ων η αίτηση
-----------------------
ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ.: Το κρίσιμο χρονικό σημείο για τη θεμελίωση της νομιμότητας του δικονομικού διαβήματος της προσφυγής είναι η γνώση.
Στην προκείμενη περίπτωση, οι καθ΄ων η αίτηση ισχυρίζονται ότι η κοινοποίηση της απόφασης του Συμβουλίου Προσφορών ημερ. 27 Μαϊου 2008, που έγινε με επιστολή του Υπουργείου ΄Αμυνας, προς τους αιτητές ημερ. 17 Ιουλίου 2008, και δεν αμφισβητείται ότι στάληκε, ενεργοποίησε την ανατρεπτική προθεσμία των 75 ημερών, προθεσμία εντός της οποίας πρέπει να ασκηθεί το ένδικο μέσο της προσφυγής (΄Αρθρο 146.3 του Συντάγματος).
Η προθεσμία αυτή έχει παρέλθει, με αποτέλεσμα η προσφυγή θα πρέπει, όπως διεκδικούν οι καθ΄ων η αίτηση, να κηρυχθεί εκπρόθεσμη.
Μια αναφορά στα γεγονότα είναι απαραίτητη για να καταδειχθεί η διαφορά αντίκρισης του θέματος από τις δυο πλευρές.
Στις 6 Φεβρουαρίου 2008, το Ανώτατο Δικαστήριο αποδεχόμενο την προσφυγή των αιτητών (1571/2006), ακύρωσε την ανάθεση του υπ΄αριθμόν 23/2006, διαγωνισμού, σε μια εταιρεία Bourdakos Paramedics Ltd. Το Συμβούλιο Προσφορών του Υπουργείου ΄Αμυνας, επανεξέτασε το θέμα, και με απόφαση του ημερ. 27 ΜαΪου 2008, κατακύρωσε, σε σχέση με τον πιο πάνω διαγωνισμό την προσφορά, εκ νέου, στην εταιρεία A.Bourdakos Parametics Ltd. Η απόφαση αυτή γνωστοποιήθηκε στους αιτητές με επιστολή 17 Ιουλίου 2008.
Μέσα από τη νέα προσφυγή, αριθμ. 1711/2008, την παρούσα, οι καθ΄ων η αίτηση πρόβαλαν προδικαστικώς το θέμα της εκπροθέσμου κατακύρωσης, αφού όπως είναι αποδεχτό η προσφυγή καταχωρήθηκε στις 6.11.2008.
Η νομιμότητα της προσφυγής πηγάζει, όπως υποστήριξαν οι αιτητές, από το γεγονός ότι η επιστολή 17 Ιουλίου 2008, δεν μπορεί να επιφέρει την έναρξη της προθεσμίας αφού ελλείπουν τυπικά και απαραίτητα στοιχεία που επιβάλλεται να υπάρχουν με βάση τις πρόνοιες του άρθρου 4 του περί Γενικών Αρχών Διοικητικού Δικαίου Νόμου, Ν.158(Ι)/99, συνδυασμένου με το άρθρο 5 του ιδίου Νόμου όπου απαιτείται τήρηση των επιτακτικών προϋποθέσεων για πλήρη και σαφή γνώση, ικανή να προσδιορίζει την εκτελεστότητα της πράξης ή απόφασης που κοινοποιείται στο ενδιαφερόμενο. Η συγκεκριμένη επιστολή, ημερ. 17 Ιουλίου 2008, πρόβαλε η αιτήτρια, δεν περιείχε τον πιο πάνω επιβαλλόμενο τύπο του άρθ.5 του Ν.158(Ι)/99. Η καταληκτική εισήγηση της αιτήτριας, επί του προκειμένου, είναι ότι η ελλιπής κοινοποίηση, πέραν από την ατελή γνώση, δεν επιφέρει έναρξη της τασσόμενης, από το ΄Αρθρο 146.3 του Συντάγματος, προθεσμίας.
Περαιτέρω η αιτήτρια εισηγήθηκε ότι οι Καθ΄ων η αίτηση κωλύονται να προβάλουν την παρούσα ένσταση, λόγω της πλάνης και εξαπάτησης που δημιουργήθηκε ως αποτέλεσμα των δικών τους ενεργειών, εδραζομένων στην παράβαση του άρθρου 5(1) (2) του Ν.158(Ι)/99. Με το ίδιο το περιεχόμενο της επιστολής, προβλήθηκε, τέθηκε στον επιτυχόντα προσφοροδότη ένας αναβλητικός όρος [παράγραφος (β)]. Επομένως υπήρχε, κατάληξε, παράταση έναρξης της ουσιαστικής ισχύος της απόφασης, όπως ορίζει το άρθρο 6(1) του Ν.158(Ι)/99. Η «μη οριστικότητα του θέματος» όπως εισηγήθηκε η αιτήτρια, επιβεβαιώθηκε με την επιστολή απάντηση προς τη δικηγόρο της, ημερ. 20 Αυγούστου 2008. Πλήρης ενημέρωση κατέληξε, έγινε στις 6 Νοεμβρίου 2008, με επιστολή προς τη συνήγορο, αφού προηγήθηκε και αλληλογραφία επί τούτου.
Τέλος, η αιτήτρια εισηγήθηκε ότι η προθεσμία άρχισε με την πλήρη γνώση, αν δε υπάρχει αμφιβολία, αυτή ισχύει υπέρ της και οι καθ΄ων απέτυχαν να αποδείξουν το εκπρόθεσμο της καταχώρισης της προσφυγής.
Στην αντιπέρα πλευρά οι καθ΄ων η αίτηση πρόβαλαν ότι η κοινοποίηση της απόφασης του Συμβουλίου Προσφορών, έγινε με την επιστολή ημερ. 17 Ιουλίου 2008, ότι οι δε επιστολές, 20 Οκτωβρίου 2008 και 6 Νοεμβρίου 2008, ήταν μόνο πληροφοριακού περιεχομένου. Η γνώση, πρόσθεσαν ήταν πλήρης και η γνωστοποίηση της κατακύρωσης της προσφοράς στην εταιρεία A.Bourdakos Parametics Ltd, αναφορικά με την κατονομαζόμενη προσφορά, σαφής. Η αιτήτρια όφειλε, όπως εισηγήθηκαν οι καθ΄ων η αίτηση, να ενεργήσει εγκαίρως, και δεν το έχει πράξει.
Θα πρέπει από την αρχή να σημειώσω ότι το προωθηθέν επιχείρημα περί παραβάσεως των προϋποθέσεων που θέτουν τα άρθρα 5 ή 6 του Ν.158(Ι)/99, είναι πρόωρο και εκτός της εμβέλειας εξέτασης της παρούσας προδικαστικής ενστάσεως. Η τυχόν παρανομία ή μη σύννομη αντιμετώπιση της αιτήτριας από τη διοίκηση, καθ΄ων η αίτηση επί του προκειμένου, αποκτά σημασία και ενεργοποιούνται οι μηχανισμοί προστασίας, όταν και εφόσον υπάρχει νομοτύπως καταχωρηθείσα προσφυγή. Η ενδεχόμενη παράβαση οποιασδήποτε διάταξης δεν παρατείνει, από μόνη της, την υπάρχουσα προθεσμία.
Ο ισχυρισμός περί παραπλάνησης που προωθήθηκε με την αγόρευση των αιτητών, παρέμεινε μετέωρος, αφού η όλη πληροφόρηση προήλθε, από το περιεχόμενο της ιδίας της επιστολής όπως καταφαίνεται. Ούτε είναι αποδεχτό να προωθείται ισχυρισμός πραγματικού γεγονότος στηριζόμενος στην αγόρευση των συνηγόρων.
«Κατά γενική αρχή, για την έναρξη της προθεσμίας, στην περίπτωση των ατομικών πράξεων, για εκείνο τον οποίο αφορά, απαιτείται η κοινοποίηση σ΄αυτόν» αναφέρεται στο σύγγραμμα του Ε.Σπηλιωτόπουλου «Εγχειρίδιο Διοικητικού Δικαίου» (Τόμος ΙΙ) 12η έκδοση, παράγραφος 466 σελ.94. Στο ίδιο σύγγραμμα, στην παράγραφο 467 αναφέρεται:
«Η γνώση της πράξης, ως γεγονός έναρξης της προθεσμίας άσκησης της αίτησης ακυρώσεως, ισοδυναμεί με την κοινοποίηση. Συνεπώς, στις ατομικές διοικητικές πράξεις, ανεξάρτητα από το εάν επιβάλλεται η κοινοποίηση τους από τις σχετικές διατάξεις, η προθεσμία για εκείνον που αφορά η πράξη αρχίζει όταν η πράξη περιέλθει σε «πλήρη» γνώση του. (Δ/μα 18/1989, άρθρο 70 § 2, ΣΕ 3345/1983, 4648/1997,, 734/1999) στην οποία περιλαμβάνεται και η γνώση της αιτιολογίας (ΣΕ 11038/1995).»
Και
«Η πλήρης γνώση της προσβαλλόμενης πράξης πρέπει να προκύπτει από συγκεκριμένα στοιχεία του φακέλλου (ΣΕ 3345/1983, 3175/1987), σύμφωνα με τις συνθήκες κάθε υπόθεσης.»
Η επιστολή ημερ. 17 Ιουλίου 2008, που στάληκε στην αιτήτρια, αναφέρει ως κατακλείδα:
«5. Παρακαλώ για την ενημέρωση σας». Το δε κυρίως περιεχόμενο, αφού προσδιορίζει στην αναφορά της ότι αφορά την προσφορά 23/2006, αναφέρει:
«4. Το Συμβούλιο Προσφορών προέβη σε εξ΄υπαρχής συζήτηση σχετικά με όλες τις πτυχές του Διαγωνισμού και μετά την εξέταση των προσφορών που υποβλήθηκαν για το Διαγωνισμό με αρ.23/06 και αφού έλαβε υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Αξιολόγησης καθώς και το συνοδευτικό συγκριτικό πίνακα, αποφάσισε, στα πλαίσια του πραγματικού και νομικού καθεστώτος που ίσχυε κατά το χρόνο που εξέδωσε τις πιο πάνω ακυρωθείσες από το Δικαστήριο αποφάσεις (Νόμος 12(Ι)/2006 και Κ.Δ.Π. 71/2004, την κατακύρωση της προσφοράς στην εταιρεία A.BOURDAKOS PARAMEDICS LTD έναντι του ποσού των £44.535,00 συν ΦΠΑ για τους πιο κάτω λόγους:
(α) Υπάρχει πολύ μεγάλη διαφορά μεταξύ της συνολικής τιμής ύψους £44.535,00 συν ΦΠΑ, που προσέφερε η εταιρεία A.BOURDAKOS PARAMEDICS LTD και της αμέσως επόμενης τιμής που προσέφερε η εταιρεία LELLA KENTONIS INVESTMENTS LTD που ανέρχεται στο ποσό των £94.448,00 συν ΦΠΑ.
(β) Να δοθεί γραπτή διαβεβαίωση από την εταιρεία A.BOURDAKOS PARAMEDICS LTD ότι είναι τεχνικά δυνατό να παραδοθεί υλικό το οποίο να ικανοποιεί πλήρως τους τεχνικούς όρους του Διαγωνισμού.
(γ) ΄Ολο το υλικό, που αφορά τον εν λόγω Διαγωνισμό, σύμφωνα με αναφορές του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Φρουράς (ΓΕΕΦ), είναι επιχειρησιακά αναγκαίο για την Εθνική Φρουρά, προκειμένου να εξοπλιστούν ορισμένα μηχανοκίνητα τμήματα του πεζικού και ως εκ τούτου δεν πρέπει να υπάρξει περαιτέρω καθυστέρηση στην κατακύρωση.»
Δεν θα μπορούσε να κοινοποιηθεί η απόφαση του Συμβουλίου Προσφορών, με πιο σαφή και κατηγορηματικό τρόπο, και τούτο σε βαθμό που, κατά την άποψη μου, δεν αφήνει καμιά αμφιβολία στον αποδέχτη της επιστολής, ότι η προσφορά κατακυρώθηκε σε τρίτο προσφοροδότη και όχι στην αιτήτρια.
Συνακόλουθα η αιτήτρια γνώριζε από τουλάχιστον τις 18 Ιουλίου 2008, επομένη ημέρα της επιστολής ότι δεν είχε επιλεγεί ως προσφοροδότης για την προσφορά 23/2006.
Με το πιο πάνω δεδομένο και το αναντίλεκτο γεγονός ότι η προσφυγή καταχωρίστηκε 6 Νοεμβρίου 2008, η προθεσμία έχει ανατρεπτικό χαρακτήρα, συνεπώς μετά την πάροδο της, η προσφυγή είναι απαράδεκτη.
Ως προς το περιεχόμενο των επιστολών που επικαλείται η αιτήτρια με επιστέγασμα το περιεχόμενο της 6 Νοεμβρίου 2008, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως νέα «κοινοποίηση» της πράξης, αλλά επειδή δεν υπάρχει αλλοίωση στο περιεχόμενο της αρχικής επιστολής 17 Ιουλίου 2008, δεν κινεί νέα προθεσμία για την άσκηση του ένδικου μέσου της προσφυγής.
Ως αποτέλεσμα των πιο πάνω, η ένσταση γίνεται αποδεκτή. Η προσφυγή κρίνεται απαράδεκτη και απορρίπτεται. Ποσό €1.500,00 έξοδα, πλέον ΦΠΑ, επιδικάζεται υπέρ των αιτητών και εναντίον της αιτήτριας. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται με βάση το ΄Αρθρο 146.4(β) του Συντάγματος.
Κ.Παμπαλλής,
Δ.