|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 256/2008)
7 Μαίου, 2010
[ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ/στης]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 23, 25, 26, 28, 29 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
1. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ,
2. ΑΝΔΡΟΥΛΛΑ ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ,
Αιτητές,
ΚΑΙ
ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΜΕΣΩ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ,
Καθ΄ ων η αίτηση.
____________________
Σ. Ανδρέου, για τους Αιτητές.
Δ. Καλλίγερος με Θ. Πιπερή (κα.), για τους Καθ΄ ων η αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ.: Με την προσφυγή τους οι αιτητές ζητούν:
(Α) Δήλωση του δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση των καθ΄ ων η αίτηση, η οποία κοινοποιήθηκε στους αιτητές με επιστολή ημερ. 11.1.08, και με την οποία απορρίφθηκε η ένσταση των αιτητών που είχε υποβληθεί κατά των προνοιών των Πολεοδομικών Ζωνών της Κοινότητας Μανδριών Πάφου, που δημοσιεύθηκαν στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας ημερ. 31.1.03 και οριστικοποιήθηκαν με την Α.Δ.Π. 1321, που δημοσιεύθηκε την 21.12.07, είναι άκυρη, παράνομη και στερημένη εννόμου αποτελέσματος.
(Β) Δήλωση του δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση των καθ΄ ων η αίτηση, η οποία κοινοποιήθηκε στους αιτητές με την προαναφερόμενη επιστολή και με την οποία απορρίφθηκε η προαναφερόμενη ένσταση των αιτητών και η παράκληση τους για μη ένταξη του ακινήτου τους με αρ. εγγραφής 3181, Φυλ. Σχ. 5146, τεμ. 136, στην τοποθεσία Άγιος Άρκωνας, στα Μανδριά, επαρχίας Πάφου, στη ζώνη Ζ3 και την επαναφορά του ακινήτου τους στη ζώνη Ζ1, όπως ήταν πριν την αναθεώρηση του Σχεδίου Πολεοδομικών Ζωνών Μανδριών, είναι άκυρη, παράνομη και στερημένη εννόμου αποτελέσματος.
Τα νομικά σημεία στα οποία βασίζεται η προσφυγή περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, και τα εξής:
(α) Ότι με την προσβαλλόμενη απόφαση εκμηδενίστηκε η αξία της περιουσίας των ιδιοκτητών-αιτητών κατά τρόπο που ισοδυναμεί με δήμευση της περιουσίας τους χωρίς αποζημίωση.
(β) Ότι η απόφαση λήφθηκε με πλάνη περί τα πράγματα και το νόμο.
(γ) Ότι είναι αναιτιολόγητη.
(δ) Ότι λήφθηκε χωρίς τη δέουσα έρευνα.
(ε) Ότι οι καθ΄ ων η αίτηση παρέλειψαν να τηρήσουν ορθά πρακτικά των συνεδριάσεων.
(στ) Ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι προϊόν αλλότριου σκοπού, και
(ζ) Ότι λήφθηκε από όργανο του οποίου έπασχε η σύνθεση.
Οι αιτητές είναι συνιδιοκτήτες του προαναφερόμενου ακινήτου. Οι καθ΄ ων η αίτηση γνωστοποίησαν με δημοσίευση στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας αναθεώρηση της Δήλωσης Πολιτικής τους με αποτέλεσμα να τροποποιούνται τα σχέδια των Πολεοδομικών Ζωνών της κοινότητας Μανδριών Πάφου και να επηρεάζεται αρνητικά το ακίνητο των αιτητών. Οι αιτητές καταχώρησαν εμπρόθεσμα ένσταση κατά της μη συμπερίληψης του ακινήτου τους στην τουριστική ζώνη Τ3γ, όπου εντάχθηκαν άλλα γειτονικά ακίνητα. Οι αιτητές επιπρόσθετα καταχώρησαν ένσταση και για τη συμπερίληψη του ακινήτου τους στη ζώνη Ζ3 με συντελεστή 1% ο οποίος κατά τον ισχυρισμό τους, εκμηδενίζει την αξία του. Οι καθ΄ ων η αίτηση με την προσβαλλόμενη απόφαση απέρριψαν τις ενστάσεις των αιτητών. Με την Α.Δ.Π. 1321 δημοσιοποιήθηκε η Δήλωση Πολιτικής των καθ΄ ων η αίτηση και οριστικοποιήθηκε η έγκριση πολεοδομικών ζωνών στην κοινότητα Μανδριών σύμφωνα με την οποία το ακίνητο των αιτητών παρέμενε στην προαναφερόμενη ζώνη Ζ3.
Οι ενστάσεις των αιτητών συνίσταντο ουσιαστικά σε αίτημα τους όπως το προαναφερόμενο τεμάχιο τους περιληφθεί στην τουριστική ζώνη Τ3γ, όπως άλλα τεμάχια στην περιοχή και όχι στη ζώνη προστασίας Ζ3 στην οποίαν ο συντελεστής είναι μόνον 1%. Σημειώνεται ότι πριν τη δημοσίευση της Δήλωσης Πολιτικής των καθ΄ ων η αίτηση το προαναφερόμενο ακίνητο των αιτητών υπάγετο στη ζώνη προστασίας Ζ1 στην οποία ο συντελεστής ήταν μεγαλύτερος.
Μετά από μελέτη των ενστάσεων και αφού αυτές παρεπέμφθησαν στην Επιτροπή Μελέτης Ενστάσεων (ΕΜΕ) η επιτροπή εισηγήθηκε στον Υπουργό Εσωτερικών, ομόφωνα, την απόρριψή τους. Παρατήρησε, συναφώς, ότι τμήμα του προαναφερόμενου τεμαχίου εμπίπτει στην τουριστική ζώνη Τ3γ ενώ το υπόλοιπο τμήμα του τεμαχίου βρίσκεται σε συνεχόμενη λωρίδα χαμηλού υψώματος, στη μέση περίπου της τουριστικής ζώνης, δημιουργώντας ένα αξιόλογο περιβαλλοντικό στοιχείο. Στο ύψωμα εκείνο υπάρχει το μικρό εκκλησάκι του Αγίου Άρκωνα και τυχόν ένταξη ολόκληρου του τεμαχίου των αιτητών στην τουριστική ζώνη θα έχει ως αποτέλεσμα την αλλοίωση του φυσικού τοπίου, από μελλοντικές επεμβάσεις στο χώρο, για σκοπούς ανάπτυξης.
Μετά από τη συμφωνία του Διευθυντή του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως με την προαναφερόμενη εισήγηση της Επιτροπής, ο αρμόδιος Υπουργός Εσωτερικών έθεσε το ζήτημα ενώπιον του Υπουργικού Συμβουλίου το οποίο με απόφαση του ημερ. 5.12.07 ενέκρινε τα σχέδια των πολεοδομικών ζωνών διαφόρων κοινοτήτων της επαρχίας Πάφου μεταξύ των οποίων και της κοινότητας Μανδριών.
Στην επιστολή ημερ. 11.1.08, με την οποίαν κοινοποιείτο η προσβαλλόμενη απόφαση στους αιτητές, αναγράφεται, μεταξύ άλλων, ότι η ένσταση των αιτητών δεν έγινε αποδεκτή και ότι με βάση το εγκριμένο από το Υπουργικό Συμβούλιο σχέδιο πολεοδομικών ζωνών Μανδριών το οποίο δημοσιεύθηκε ως Α.Δ.Π. 1321, στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας, ημερ. 22.12.07, «. η ιδιοκτησία σας εξακολουθεί να διέπεται από το ίδιο πολεοδομικό καθεστώς λόγω της έντονης τοπογραφίας της περιοχής. Σημειώνεται ότι τμήμα της ιδιοκτησίας εμπίπτει ήδη σε Τουριστική Ζώνη.»
Προδικαστική ένσταση, σύμφωνα με την οποία η προσβαλλόμενη απόφαση δεν είναι εκτελεστή διοικητική πράξη, αποσύρθηκε, κατά την κρίση μου, ορθά. Αναφορικά με τα υπόλοιπα θέματα που τέθηκαν παρατηρώ τα εξής:
1. Κατά τους αιτητές δεν έγινε επαρκής έρευνα και οι καθ΄ ων η αίτηση ενήργησαν με πλάνη περί τα πράγματα και το νόμο. Είναι ισχυρισμός των αιτητών ότι το τεμάχιό τους θα έπρεπε να είχε περιληφθεί ολόκληρο στην τουριστική ζώνη Τ3γ, στην οποίαν ανήκουν και άλλα παρακείμενα ακίνητα και όχι στη ζώνη προστασίας. Κατά την άποψή τους κακώς θεωρήθηκε ότι το τεμάχιό τους εμπίπτει σε αξιόλογη, περιβαλλοντικά, περιοχή η οποία πρέπει να διατηρηθεί ως έχει.
Δεν μπορώ να συμφωνήσω με τους αιτητές ως προς τους ισχυρισμούς αυτούς. Από τα ενώπιον μου στοιχεία φαίνεται ότι έγινε επαρκής έρευνα και λήφθηκε υπόψη ότι κάποια παρακείμενα τεμάχια βρίσκονται στην τουριστική ζώνη, όπως και μέρος (παρόλο που πρόκειται για μικρό ποσοστό) του τεμαχίου των αιτητών. Όμως δεν αμφισβητείται ότι στην περιοχή του τεμαχίου των αιτητών υπάρχει το προαναφερόμενο μικρό εκκλησάκι και θεωρώ ότι δεν θα ήταν ορθό το δικαστήριο να υπεισέλθει σε τέτοια τεχνικά ζητήματα όπως το κατά πόσον ορθά ή λανθασμένα η διοίκηση έκρινε ότι η περιοχή είναι μεγάλης περιβαλλοντικής αξίας και ότι πρέπει να διατηρηθεί ουσιαστικά ως έχει. Όπως είναι θεμελιωμένο η εκτίμηση των πραγματικών στοιχείων ανήκει στη διοίκηση και είναι ουσιαστικά ανέλεγκτη από το ακυρωτικό δικαστήριο νοουμένου ότι η διακριτική ευχέρεια της διοίκησης ασκείται μέσα στα επιτρεπτά πλαίσια (Δέστε: Θ.Δ. Τσάτσου, «Η Αίτησις Ακυρώσεως ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας», 3η έκδοση, σελ. 250). Το γεγονός ότι οι καθ΄ ων η αίτηση, στην απόφαση τους, δεν ανέφεραν το ποσοστό του τεμαχίου των αιτητών που εμπίπτει στην τουριστική ζώνη, δεν δείχνει, κατά την εκτίμηση μου, ότι οι καθ΄ ων η αίτηση ενήργησαν με πλάνη περί το νόμο ή τα πράγματα. Ούτε και υπερέβησαν τα ακραία όρια της άσκησης της διακριτικής τους ευχέρειας, κατά την κρίση μου.
2. Αναφορικά με τη θέση των αιτητών ότι η προσβαλλόμενη απόφαση πάσχει λόγω έλλειψης αιτιολογίας και πάλι δεν μπορώ να συμφωνήσω εφόσον δόθηκε, λογικοφανής, αιτιολογία για την προσβαλλόμενη απόφαση η οποία είναι, κατά την κρίση μου, σαφής και συμπληρώνεται και από τα στοιχεία των φακέλων που τέθηκαν ενώπιον μου.
3. Αναφορικά με το ζήτημα του εκμηδενισμού της αξίας της περιουσίας των αιτητών παρατηρώ ότι μέρος του τεμαχίου τους, έστω και μικρό, βρίσκεται στην τουριστική ζώνη και επομένως προσφέρεται για ανάπτυξη, ενώ το υπόλοιπο μέρος επανήλθε στη ζώνη Ζ1, στην οποίαν βρισκόταν προηγουμένως, και όχι στη ζώνη Ζ3 στην οποίαν εντάχθηκε με την προσβαλλόμενη απόφαση. Αυτό έγινε στις 8.5.09 με τη δημοσίευση στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας με αρ. 4296 (Γνωστοποίηση Α.Δ.Π. 353) η οποία αφορούσε στη μερική τροποποίηση του γραπτού κειμένου της Δήλωσης Πολιτικής. Επομένως, σήμερα, ο συντελεστής για το υπόλοιπο μέρος του τεμαχίου των αιτητών (που βρίσκεται εκτός της τουριστικής ζώνης) είναι 0,06:1 και όχι 0,01:1 και συνάδει με τις απαιτήσεις των αιτητών. Εν πάση όμως περιπτώσει, αν επηρεάστηκε δυσμενώς η αξία του ακινήτου των αιτητών από τις ενέργειες των καθ΄ ων η αίτηση αυτοί έχουν αστικά δικαιώματα τα οποία μπορούν να ασκήσουν.
4. Οι ισχυρισμοί των αιτητών περί ευνοίας επωνύμων ιδιοκτητών παρακειμένων ακινήτων, δεν έχουν τεκμηριωθεί. Δεν υπάρχει οτιδήποτε ενώπιον μου ότι οι καθ΄ ων η αίτηση ενήργησαν καθ΄ υπέρβαση εξουσίας ή με αλλότριο σκοπό για να ευνοήσουν άλλους ιδιοκτήτες και να ζημιώσουν τους αιτητές.
5. Όσον αφορά την κατ΄ ισχυρισμό πάσχουσα σύνθεση της Επιτροπής Μελέτης Ενστάσεων αλλά και του Υπουργικού Συμβουλίου, ως συλλογικού οργάνου, θεωρώ τους ισχυρισμούς αυτούς ως αβάσιμους. Δεν συμφωνώ με τους αιτητές ότι η Επιτροπή ήταν παράνομα συγκροτημένη διότι συμμετείχε εκπρόσωπος του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως σ΄ αυτήν ενώ, στη συνέχεια, ο Διευθυντής του Τμήματος προσυπέγραψε (απλά) την εισήγηση της Επιτροπής, δηλώνοντας τη συμφωνία του. Δεν θεωρώ ότι, υπό τις περιστάσεις, ο Διευθυντής του Τμήματος «συμμετείχε» στην Επιτροπή αυξάνοντας έτσι, παράτυπα, τους εκπροσώπους του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως, στην Επιτροπή, από ένα σε δύο. Ως προς το Υπουργικό Συμβούλιο, ενώπιον μου υπάρχει βεβαίωση του Γραμματέα του Υπουργικού Συμβουλίου ότι αυτό (το Υπουργικό) έλαβε την προαναφερόμενη απόφαση και δεν υπάρχει οτιδήποτε που να τεκμηριώνει τον αόριστο και ασαφή ισχυρισμό των αιτητών ότι το Υπουργικό Συμβούλιο, όταν ελάμβανε την προσβαλλόμενη απόφαση, δεν ήταν δεόντως συγκροτημένο.
6. Ως προς τη μη τήρηση πρακτικών της συνεδρίας του Υπουργικού Συμβουλίου και της Επιτροπής Μελέτης Ενστάσεων θεωρώ και πάλι τους ισχυρισμούς των αιτητών ως αβάσιμους. Συγκεκριμένα παρατηρώ ότι στο τεκμήριο 1 (Φάκελο των ενστάσεων στη Δήλωση Πολιτικής στα Μανδριά, επαρχίας Πάφου), στο Ερυθρό 102, υπάρχει πρακτικό της Επιτροπής Μελέτης Ενστάσεων, από το οποίο φαίνεται και η σύνθεση της Επιτροπής αλλά και η ένσταση που υποβλήθηκε και η τελική εισήγηση που έγινε από την Επιτροπή, με την αιτιολογία της. Επίσης από το τεκμήριο 6 φαίνεται η όλη διαδικασία υποβολής ενστάσεων, μελέτης των ενστάσεων, οι εισηγήσεις της Επιτροπής αλλά και η τελική απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου, επί του θέματος, ημερ. 5.12.07, η οποία μάλιστα πιστοποιείται από το Γραμματέα του Υπουργικού Συμβουλίου. Δεν θεωρώ ότι, υπό τις περιστάσεις, η προσβαλλόμενη απόφαση πάσχει ένεκα μη τήρησης πρακτικών ή επαρκών πρακτικών.
Με βάση όλα τα ενώπιον μου στοιχεία και για τους λόγους που προσπάθησα να εξηγήσω θεωρώ την προσφυγή αβάσιμη και την απορρίπτω με €1.200.- έξοδα εις βάρος των αιτητών.
Μ.Μ. ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ,
Δ.
/ΕΑΠ.