|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 392/2009)
26 Απριλίου, 2010
[ΝΙΚΟΛΑЇΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
MANOJ PUSHPAKUMARA UDUWAKA PATHIRENNCHELAGE,
Αιτητής,
ν.
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ,
Καθ΄ων η αίτηση.
_______________
Λ. Κληρίδης, για τον Αιτητή.
Λ. Γρηγορίου (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, για τους Καθ΄ ων η αίτηση.
________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΝΙΚΟΛΑΙΔΗΣ, Δ.: Ο αιτητής ο οποίος κατάγεται από τη Σρι Λάνκα αφίχθηκε στη Δημοκρατία στις 31.7.2003 με άδεια εργασίας. Στις 23.7.2007 υπέβαλε αίτηση για παροχή ασύλου η οποία απορρίφθηκε στις 10.7.2008. Την ίδια τύχη είχε και ιεραρχική προσφυγή την οποία καταχώρησε στην Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων. Την απόφαση της Αναθεωρητικής Αρχής προσβάλλει με την παρούσα προσφυγή.
Ο αιτητής υποστηρίζει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση η οποία επικύρωσε την απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου είναι εντελώς αναιτιολόγητη. Στηρίζει τον ισχυρισμό του στο γεγονός ότι στην αιτιολόγηση αναφέρεται ότι τα προβλήματα στη Σρι Λάνκα ήταν αποτέλεσμα της επικρατούσας εκεί κατάστασης, αλλά όπως προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου ο αιτητής είναι οικονομικός μετανάστης, ενώ κάτι τέτοιο δεν προκύπτει από τα ενώπιον της Αναθεωρητικής Αρχής στοιχεία.
Ο αιτητής περαιτέρω ισχυρίζεται ότι ο λειτουργός της Υπηρεσίας Ασύλου δεν είχε δικαίωμα να αξιολογήσει την αξιοπιστία του ή την περίπτωσή του αφού το θέμα της αξιολόγησης της αξιοπιστίας του αιτητή βρίσκεται στην απόλυτη δικαιοδοσία της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων.
Κατά τη συνέντευξη που ο αιτητής παραχώρησε στον αρμόδιο λειτουργό παραδέχθηκε ότι αφίχθηκε στην Κύπρο με σκοπό να εργαστεί και ότι ο λόγος που αποτάθηκε για παροχή ασύλου ήταν γιατί η άδεια εργασίας του είχε εκπνεύσει, ενώ αντιμετώπιζε οικονομικά προβλήματα. Υπέβαλε την αίτηση παροχής ασύλου με σκοπό να παραμείνει στην Κύπρο και εργαστεί για λίγο ακόμα καιρό. Σε ερώτηση κατά πόσο αντιμετωπίζει προβλήματα στη χώρα του ο αιτητής απάντησε με κάθε ειλικρίνεια ότι αντιμετώπιζε μόνο οικονομικά προβλήματα, ενώ παραδέχτηκε στη συνέχεια ότι ουδέποτε είχε κακοποιηθεί φυσικά ή ψυχικά ή είχε παρενοχληθεί ή καταδιωχθεί καθ΄ οιονδήποτε τρόπο. Επανέλαβε ότι οι μόνες συνέπειες τις οποίες θα αντιμετώπιζε κατά την επιστροφή του ήταν οικονομικά προβλήματα.
Νομίζω ότι, ύστερα από τις πιο πάνω παραδοχές δεν χρειάζεται να λεχθούν πολλά. Είναι φανερό ότι η περίπτωσή του δεν ικανοποιεί καμιά από τις προϋποθέσεις για την παροχή ασύλου. Ο αιτητής δεν αντιμετωπίζει οποιονδήποτε κίνδυνο δίωξης ή καταπίεσης στη χώρα του και όπως και ο ίδιος παραδέχτηκε ο μόνος λόγος για τον οποίο επιθυμεί την παροχή ασύλου είναι τα οικονομικά του προβλήματα.
Είναι επίσης προφανές ότι η διοίκηση εκτίμησε τα κριτήρια και άσκησε τη διακριτική της ευχέρεια νόμιμα. Δεν υπάρχει δε ούτε καν οποιαδήποτε υπόνοια για έλλειψη αντικειμενικότητας ή καλής πίστης.
Η προσβαλλόμενη απόφαση είναι πλήρως αιτιολογημένη και η αιτιολογία προκύπτει καθαρά από τις ίδιες τις παραδοχές του αιτητή. Ποια άλλη αιτιολογία εξάλλου θα χρειαζόταν όταν ο ίδιος ο αιτητής παραδέχτηκε ότι δεν διατρέχει οποιονδήποτε φόβο ή πιθανότητα δίωξης. Ο μόνος λόγος που ζητούσε την παροχή ασύλου ήταν η δυνατότητα να εργαστεί στην Κύπρο.
Όπως έχει επανειλημμένα λεχθεί η αιτιολογία δεν είναι απαραίτητο να περιέχεται στην προσβαλλόμενη απόφαση αν μπορεί να προκύψει από το φάκελο της υπόθεσης. Στην παρούσα υπόθεση η αιτιολογία είναι σαφής και από την απόφαση και από το φάκελο και συνεπώς οι σχετικοί ισχυρισμοί του αιτητή θα πρέπει να απορριφθούν.
Ως προς το δεύτερο λόγο ακύρωσης ότι δηλαδή ο αρμόδιος λειτουργός δεν είχε δικαίωμα να δώσει τη γνώμη του και επί της αξιοπιστίας του αιτητή, αρκεί να λεχθεί ότι ο λειτουργός υπέβαλε την εισήγησή του και η απόφαση ελήφθη από το αρμόδιο όργανο, δηλαδή τον υπεύθυνο της Υπηρεσίας Ασύλου. Η περίπτωση του αιτητή ήταν τόσο εμφανώς απορριπτέα που δεν χρειαζόταν καν εισήγηση για κάτι τέτοιο. Εξάλλου ο αιτητής κρίθηκε από την αρχή ως αξιόπιστος όχι μόνο στην εισήγηση του λειτουργού, αλλά τόσο στην απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου, όσο και στην προσβαλλόμενη απόφαση. Θα πρέπει επίσης να λεχθεί ότι η Αναθεωρητική Αρχή, όπως είχε κάθε δικαίωμα, θεώρησε, πολύ σωστά, ότι υπό τις περιστάσεις δεν ήταν ανάγκη να καλέσει τον αιτητή σε συνέντευξη. Θα πρέπει δε στο σημείο αυτό να πω ότι είναι τουλάχιστον ασυνήθιστο κάποιος να παραπονείται γιατί κρίθηκε αξιόπιστος.
Βρίσκω το επιχείρημα του αιτητή ότι η αξιολόγηση έπρεπε να γίνει από την Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων ως εντελώς αβάσιμο γιατί η Αναθεωρητική Αρχή ως δευτεροβάθμιο όργανο βασίζεται κυρίως στο ενώπιόν της υλικό και στο διοικητικό φάκελο. Μόνο αν η ίδια η Αρχή το αποφασίσει μπορεί να καλέσει κάποιο προσφεύγοντα σε νέα συνέντευξη. Στην παρούσα υπόθεση έκρινε, και πολύ σωστά, ότι μια τέτοια συνέντευξη δεν ήταν αναγκαία.
Η προσφυγή είναι εντελώς αβάσιμη και ατεκμηρίωτη. Απορρίπτεται, με €1.000 έξοδα εναντίον του αιτητή.
Φρ. Νικολαΐδης, Δ.
/ΜΔ