ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ANAΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

                                                (Υπόθεση Αρ. 434/2008)

 

11 Φεβρουαρίου, 2010

 

[ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ/στής]

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

 

RAJA MUHAMEED NADEEM,

Αιτητή,

ν.

 

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ,

Καθ΄ων  η Αίτηση.

 

  Ε. Μηλιδώνη (κα) για Λ. Κληρίδη, για τον Αιτητή.

 Δ. Νικολάτου (κα), για τους Καθ' ων η αίτηση.

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ.:  Στις 24.11.2003 ο Αιτητής, ο οποίος κατάγεται από το Πακιστάν, υπέβαλε αίτηση για πολιτικό άσυλο.  Η Υπηρεσία Ασύλου με επιστολή της ημερομηνίας 28.6.05, τον κάλεσε σε συνέντευξη στις 25.7.05, ζητώντας του να προσκομίσει  όλα τα σχετικά έγγραφα που υποστηρίζουν το αίτημα του.  Κατά τη συνέντευξη ο Αιτητής προσκόμισε αντίγραφα διαφόρων εγγράφων συμπεριλαμβανομένου και πιστοποιητικού γάμου.  Ακολούθησε την 1.8.05 συνέντευξη με τη σύζυγο του.  Μετά την ολοκλήρωση των συνεντεύξεων, o αρμόδιος  Λειτουργός της Υπηρεσίας Ασύλου στις 26.10.06 με έκθεση του, εισηγήθηκε την απόρριψη της αίτησης.  Ο προϊστάμενος της Υπηρεσίας Ασύλου υιοθετώντας την Εισήγηση, αποφάσισε την απόρριψη της αίτησης.  Ο Αιτητής ενημερώθηκε σχετικά, με επιστολή ημερομηνίας 6.11.06.

 

Στις 16.11.06 καταχώρησε διοικητική προσφυγή η οποία εξετάστηκε από Λειτουργό της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων, ο οποίος εισηγήθηκε την απόρριψη της.  Η Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων στο εξής «η Αρχή», αποδεχόμενη την εισήγηση, με απόφαση της ημερομηνίας 4.1.08 απέρριψε την προσφυγή.

 

Ο Αιτητής μετά που ενημερώθηκε σχετικά, καταχώρησε την παρούσα προσφυγή με την οποία ζητά την ακύρωση της απόφασης της Αρχής.  Ο ευπαίδευτος δικηγόρος του προβάλλει πέντε λόγους ακύρωσης, ότι: (α) η απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου δεν ήταν αιτιολογημένη και κακώς έκρινε αντίθετα η Αρχή, (β) η απόφαση στην ουσία λήφθηκε από Λειτουργό της Υπηρεσίας Ασύλου, αφού ο κ. Κοφτερός απλώς υιοθέτησε την εισήγηση του Λειτουργού, χωρίς να προβεί σε οποιαδήποτε αξιολόγηση της, (γ) υπήρχε σύγκρουση αρμοδιοτήτων της Υπηρεσίας Ασύλου και της Αρχής, (δ) η Αρχή αντί να επιληφθεί των επιδίκων σημείων που ήγειρε ο Αιτητής εξέτασε από την αρχή την υπόθεση και έλαβε υπόψη άσχετα στοιχεία τα οποία έτυχε να βρίσκονται στο διοικητικό φάκελο και (ε) η απόφαση της ίδιας της Αρχής, είναι αναιτιολόγητη.

 

Κανένας από τους λόγους ακύρωσης δεν ευσταθεί.  Πρόκειται για γενικότητες οι οποίες επαναλαμβάνονται και στη σύντομη αγόρευση του ευπαιδεύτου συνηγόρου του Αιτητή.  Η απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου ήταν δεόντως αιτιολογημένη και ορθώς επικυρώθηκε από την Αρχή.  Στην απόφαση της, η Υπηρεσία Ασύλου αιτιολογεί επαρκώς, κατά την άποψη μου, τους λόγους που έκρινε τον Αιτητή και τη σύζυγο του αναξιόπιστους.[1]  Επίσης ο προϊστάμενος της Υπηρεσίας, σύμφωνα με τη συνήθη πρακτική, υιοθετεί την εισήγηση του Λειτουργού της Υπηρεσίας του και καταλήγει στην απόρριψη της αίτησης.  Η αιτιολογία της απόφασης του καλύπτεται τόσο από τα στοιχεία του φακέλου της υπόθεσης, όσο και από την εισήγηση του Λειτουργού του.  Το ότι η απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου υπογράφεται για τον Προϊστάμενο, δεν βλέπω κανένα λόγο γιατί να δημιουργεί οποιοδήποτε πρόβλημα.

 

Με το δεύτερο λόγο ακύρωσης ο Αιτητής παραπονιέται ότι ο κ. Κοφτερός εκ μέρους της Αρχής, υιοθέτησε κατά λέξη την Έκθεση του Λειτουργού της Αρχής. Με το ίδιο θέμα ασχολήθηκα στην υπόθεση Shah Alam ν. Δημοκρατίας, Υπόθεση Αρ. 1516/06, ημερομηνίας 9.4.08 στην οποία ανέφερα ότι:-

 

«.... η πιστή αντιγραφή από την Αναθεωρητική Αρχή στην απόφασή της, αποσπασμάτων από την Έκθεση του Λειτουργού της δεν αφήνει τις καλύτερες εντυπώσεις. Όμως επί της ουσίας του θέματος, έχει επανειλημμένως νομολογηθεί ότι δεν υπάρχει οτιδήποτε το μεμπτό για την Αρχή να υιοθετήσει την εισήγηση του Λειτουργού της, αν μετά από δική της έρευνα κρίνει ότι συμφωνεί με αυτήν».  

 

Στην προκειμένη περίπτωση φαίνεται ότι o Προϊστάμενος της Αρχής, αφού ερεύνησε  το υλικό που είχε στη διάθεση της, συμφώνησε με την εισήγηση του Λειτουργού της Αρχής, το σκεπτικό της οποίας τελικά υιοθέτησε και επομένως δεν μπορεί να θεμελιωθεί παράπονο για έλλειψη έρευνας από πλευράς Αρχής ή αξιολόγησης των σχετικών στοιχείων.

 

Ούτε ο τρίτος λόγος περί σύγκρουσης αρμοδιοτήτων μεταξύ Υπηρεσίας Ασύλου και Αρχής ευσταθεί.  Το μόνο που διευκρινίζεται στη γραπτή αγόρευση του δικηγόρου του Αιτητή, είναι ότι η διαδικασία που προβλέπεται από τον Νόμο «συνιστά ανορθόδοξη διαδικασία εφόσον οδηγεί σε σύγκρουση αρμοδιοτήτων, δεδομένου ότι παρέχει ταυτόχρονα την ίδια αρμοδιότητα  σε δύο ξεχωριστά όργανα της διοίκησης, προκαλώντας πλήρη σύγχυση στο τελικό αποτέλεσμα».  Δεν συμφωνώ.  Δεν βλέπω οτιδήποτε το ανορθόδοξο στη διαδικασία που προβλέπεται από το Νόμο, η οποία εν πάση περιπτώσει επιβεβαιώθηκε πλειστάκις από το Ανώτατο Δικαστήριο.  Εξάλλου η νομιμότητα του ιεραρχικού ή διοικητικού ελέγχου προβλέπεται από το άρθρο 18 του περί των Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμου του 1999 (Ν.158(Ι)/99) και αποτελεί ένα μέσο ελέγχου της νομιμότητας των πράξεων των υφιστάμενων οργάνων και την τήρηση των εντολών του δικαίου.

 

     Ούτε ο τέταρτος και πέμπτος λόγος ακύρωσης ευσταθούν.

 

Η Αρχή εξέτασε όλα τα σημεία που ήγειρε ο ευπαίδευτος συνήγορος του Αιτητή με την επιστολή του ημερ. 13.11.05.  Για παράδειγμα στη σελίδα 7 της απόφασης της, η Αρχή ασχολείται με το παράπονο του Αιτητή για έλλειψη επαρκούς αιτιολογίας, ενώ στη σελίδα 8 ασχολείται με τον ισχυρισμό για μη αιτιολόγηση των αντιφάσεων.  Η εξέταση των υπολοίπων θεμάτων τα οποία ερεύνησε η Αρχή, εμπίπτει στις εξουσίες και στη διακριτική ευχέρεια που η Αρχή έχει δυνάμει του άρθρου 28 και ειδικότερα του άρθρου 28Ζ του Νόμου.  Η κατάληξη της Αρχής για την ορθότητα της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου, είναι εύλογη και η απόφαση της Αρχής επί τούτου, καθόλα εύλογη και νόμιμη.

 

Τέλος, εύλογα η Αρχή κατέληξε ότι ο Αιτητής δεν πληρεί τις προϋποθέσεις, ώστε να του αναγνωρισθεί το καθεστώς της συμπληρωματικής προστασίας για ανθρωπιστικούς λόγους.

 

Η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται με €500 έξοδα υπέρ των καθ' ων η αίτηση.

 

Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται δυνάμει του Άρθρου 146.4(α) του Συντάγματος.

 

 

 

 

                                                               (Υπ.) Γ. Ερωτοκρίτου, Δ.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

/ΑΙ