EPIFANIOU SCRAP METALS LTD ν. ΑΡΧΗ ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟΥ ΚΥΠΡΟΥ, Υπόθεση Αρ. 141/2008, 15 Ιανουαρίου 2010

Α Π Ο Φ Α Σ Η

ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ.: Με την προσφυγή της η αιτήτρια ζητά διακήρυξη του δικαστηρίου ότι η διοικητική πράξη και/ή απόφαση της καθ΄ ης η αίτηση, η οποία γνωστοποιήθηκε στην αιτήτρια με επιστολή ημερ. 10.1.08 και με την οποία, η καθ΄ ης η αίτηση, ανακάλεσε την κατακύρωση, στην αιτήτρια, του διαγωνισμού με αρ. 124/2007 αναφορικά με την πώληση άχρηστων υλικών και την αγορά ειδικών μεταλλικών συλλεκτών (και συγκεκριμένα την αγορά υλικών της Ομάδας Α και μέρους υλικών της Ομάδας Β, καθώς και την αγορά ειδικών μεταλλικών συλλεκτών) είναι εξ υπαρχής άκυρη και στερείται εννόμου αποτελέσματος.

Σύμφωνα με την αιτήτρια η προσβαλλόμενη πράξη είναι παράνομη και προϊόν πλάνης περί τα πράγματα, ελήφθη χωρίς να διεξαχθεί προηγουμένως η δέουσα και/ή επαρκής έρευνα, κατά παράβαση τύπου και/ή διαδικασίας, κατά παράβαση των αρχών της χρηστής διοίκησης και επίσης είναι μη επαρκώς αιτιολογημένη, όπως θα έπρεπε να είναι.

Τα ουσιώδη γεγονότα σε συντομία έχουν ως εξής:

Στις 12.7.2007 η καθ΄ ης η αίτηση προκήρυξε το διαγωνισμό αρ. 124/2007 για την πώληση άχρηστων υλικών και την αγορά ειδικών μεταλλικών συλλεκτών. Η αιτήτρια εταιρεία υπέβαλε προσφορά εμπρόθεσμα. Η Επιτροπή Προσφορών, στις 19.10.2007, αφού μελέτησε την έκθεση της Επιτροπής Αξιολόγησης, αποφάσισε να εισηγηθεί στο διοικητικό συμβούλιο της καθ΄ ης η αίτηση την κατακύρωση του διαγωνισμού αναφορικά με τα υλικά της Ομάδας Α, στο σύνολό τους, και αναφορικά με κάποια από τα υλικά της Ομάδας Β, στην αιτήτρια εταιρεία. Το διοικητικό συμβούλιο της καθ΄ ης η αίτηση, με απόφαση του ημερ. 1.11.2007, ενέκρινε την εισήγηση της Επιτροπής Προσφορών και κατακύρωσε το διαγωνισμό, σύμφωνα με την εισήγηση. Με τηλεομοιότυπο ημερ. 6.11.2007 η καθ΄ ης η αίτηση ενημέρωσε την αιτήτρια ότι η προσφορά της σε σχέση με τα προαναφερόμενα υλικά και τους ειδικούς μεταλλικούς συλλέκτες έγινε αποδεκτή. Στη συνέχεια κάποιος άλλος προσφοροδότης άσκησε ιεραρχική προσφυγή κατά της απόφασης κατακύρωσης του διαγωνισμού στην αιτήτρια. Το διοικητικό συμβούλιο της καθ΄ ης η αίτηση στην κρίσιμη συνεδρία του ημερ. 18.12.2007 αποφάσισε, μετά από σχετική νομική γνωμάτευση, την ανάκληση της απόφασης κατακύρωσης του διαγωνισμού, όσον αφορά τα προαναφερόμενα υλικά, στην αιτήτρια εταιρεία, επειδή η αιτήτρια εταιρεία δεν κατείχε άδεια διαχείρισης αποβλήτων σύμφωνα με το Ν 215(Ι)/2002.

Στην προσβαλλόμενη απόφαση, η οποία κοινοποιήθηκε στην αιτήτρια με επιστολή ημερ. 10.1.2008, γίνεται αναφορά στην απόφαση κατακύρωσης, του διαγωνισμού, ως προς τα προαναφερόμενα υλικά, στην αιτήτρια και στην προσβολή της απόφασης εκείνης, με ιεραρχική προσφυγή στην Αναθεωρητική Αρχή Προσφορών, από άλλο προσφοροδότη. Γίνεται επίσης αναφορά σε ισχυρισμό, του άλλου προσφοροδότη, ότι «η Εταιρεία σας δεν κατέχει την υπό του άρθρου 11 του Ν 215(Ι)/2002 προβλεπόμενη άδεια, σύμφωνα με την οποία η Εταιρεία σας θα μπορούσε να προβαίνει σε συλλογή, μεταφορά και γενικά σε διαχείριση αποβλήτων». Επιπρόσθετα, στην προσβαλλόμενη απόφαση, γίνεται αναφορά και στο γεγονός ότι η Υπηρεσία Περιβάλλοντος πληροφόρησε την καθ΄ ης η αίτηση, στις 7.12.2007, ότι θα προχωρούσε σε καταγγελία εναντίον της καθ΄ ης η αίτηση καθότι ενήργησε παράνομα, και ως κάτοχος αποβλήτων «κατακύρωσε τη διαχείριση τους σε μη αδειοδοτημένη επιχείρηση καθότι η Εταιρεία σας δεν περιλαμβάνεται στους αδειοδοτημένους συλλέκτες/μεταφορείς ή επεξεργαστές μετάλλων του Υπουργείου Γεωργίας, Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος». Καταληκτικά, στην προσβαλλόμενη απόφαση, αναφέρεται ότι το διοικητικό συμβούλιο της καθ΄ ης η αίτηση «αποφάσισε την ακύρωση του Συμβολαίου με το οποίο κατακύρωσε στην Εταιρεία σας τα υλικά της Ομάδας Α και μέρους των υλικών της Ομάδας Β καθώς και την αγορά των Ειδικών Μεταλλικών Συλλεκτών».

Η επιχειρηματολογία της αιτήτριας συνίσταται ουσιαστικά στο ότι δεν ήταν όρος του προαναφερόμενου διαγωνισμού ότι ο επιτυχών προσφοροδότης θα κατείχε, ευθύς εξ αρχής, άδεια σύμφωνα με τον προαναφερόμενο νόμο αλλά ότι θα μπορούσε να εξασφαλίσει τέτοια άδεια, κατά την εκτέλεση του έργου. Επιπρόσθετα ισχυρίζεται η αιτήτρια ότι κατά τον ουσιώδη χρόνο ήταν αδειοδοτημένη από την αρμόδια αρχή, όχι σύμφωνα με το άρθρο 11 του Ν 215(Ι)/200, αλλά σύμφωνα με το άρθρο 12 του ιδίου Νόμου. Κατά την αιτήτρια η καθ΄ ης η αίτηση δεν προέβη σε δέουσα έρευνα για να διαπιστώσει τα ορθά γεγονότα επί των οποίων εφαρμόζονται οι πρόνοιες του προαναφερόμενου νόμου και κατέληξε στην προσβαλλόμενη απόφασή της βασιζόμενη σε μη επιβεβαιωθείσες πληροφορίες άλλων. Επίσης η προσβαλλόμενη απόφαση, ισχυρίζεται η αιτήτρια, δεν είναι ούτε και επαρκώς αιτιολογημένη.

Εξέτασα με προσοχή όλα τα ενώπιον μου στοιχεία και κατέληξα στο συμπέρασμα ότι η κύρια επιχειρηματολογία της αιτήτριας είναι βάσιμη και ορθή. Κατέληξα σ΄ αυτό το συμπέρασμα για τους εξής ουσιαστικούς λόγους:

(α) Σύμφωνα με τους όρους του διαγωνισμού δεν ήταν απαραίτητο ένας προσφοροδότης να παρουσιάσει άδεια, σύμφωνα με το Νόμο, κατά το χρόνο υποβολής της προσφοράς του και κατά το χρόνο κατακύρωσης του διαγωνισμού.

(β) Στην προσβαλλόμενη απόφαση δεν γίνεται οποιαδήποτε αναφορά στο άρθρο 12 του Ν 215(Ι)/2002 αλλά μόνον στο άρθρο 11. Όμως η αιτήτρια, με επιστολή της ημερ. 23.10.2007, προς την καθ΄ ης η αίτηση την πληροφόρησε ότι η αρμόδια εξ Υπουργών Επιτροπή, κατά τη συνεδρία της που πραγματοποιήθηκε στις 10.9.2007 αποφάσισε, μεταξύ άλλων, «την αδειοδότηση βιομηχανιών ανακύκλωσης, όσων απ΄ αυτές το επιθυμούν, ώστε να συνεχίσουν νόμιμα την εργασία τους, για σύντομο χρονικό διάστημα (μέχρι 2 χρόνια ανάλογα με την περίπτωση), στους χώρους όπου τώρα δραστηριοποιούνται». Κατά την κρίση μου, το άρθρο 12, υπ΄ αυτές τις περιστάσεις, αποκτούσε σημασία και δεν θα έπρεπε να είχε αγνοηθεί από την καθ΄ ης η αίτηση κατά την έρευνα που διεξήγαγε και κατά τη λήψη της προσβαλλόμενης απόφασης. Το άρθρο 12 του Ν 215(Ι)/2002 προνοεί, στο εδάφιο 1, ότι εγκαταστάσεις ή επιχειρήσεις που εκτελούν εργασίες που αναφέρονται στα εδάφια 1 και 2 του άρθρου 11, οι οποίες άρχισαν τη λειτουργία τους πριν την ημερομηνία έναρξης του νόμου εκείνου (27.12.2002) υποχρεούνται εντός έτους από την παραπάνω ημερομηνία να υποβάλουν αίτηση προκειμένου να τους παραχωρηθεί η προβλεπόμενη, από το άρθρο 11, άδεια διαχείρισης αποβλήτων. Το εδάφιο 2 του άρθρου 12, όμως, προνοεί ότι το Υπουργικό Συμβούλιο, μετά από εισήγηση της αρμόδιας αρχής, μπορεί να καθορίζει, με κανονισμούς, ειδικά μέτρα για κατηγορίες υφιστάμενων εγκαταστάσεων ή επιχειρήσεων διαχείρισης αποβλήτων, καθώς και συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα για την υλοποίησή τους, το οποίο δεν συμπίπτει απαραίτητα με το χρονοδιάγραμμα του άρθρου 12(1).

(γ) Ενόψει της διακριτικής ευχέρειας που παρέχεται στο Υπουργικό Συμβούλιο από το άρθρο 12(2) και ενόψει της προαναφερόμενης απόφασης της αρμόδιας εξ Υπουργών Επιτροπής ημερ. 12.9.2007, για αδειοδότηση βιομηχανιών ανακύκλωσης, όπως ήταν και η αιτήτρια εταιρεία, υπό κάποιες προϋποθέσεις, κατά την εκτίμηση μου, η καθ΄ ης η αίτηση είχε υποχρέωση, πριν λάβει την προσβαλλόμενη απόφαση να είχε εξετάσει και να καταλήξει σε συμπέρασμα, η ίδια, ως προς το κατά πόσο, κατά τον ουσιώδη χρόνο, η αιτήτρια εταιρεία ήταν αδειοδοτημένη βιομηχανία ανακύκλωσης, η οποία είχε δικαίωμα να συνεχίσει νόμιμα την εργασία της στους χώρους όπου δραστηριοποιείτο. Στα πλαίσια της έρευνάς της, η καθ΄ ης η αίτηση, θα έπρεπε να είχε δώσει την ευκαιρία και στην αιτήτρια, να ακουστεί.

(δ) Από τα ενώπιον μου στοιχεία η καθ΄ ης η αίτηση δεν φαίνεται να προέβη η ίδια σε οποιαδήποτε έρευνα για να διαπιστώσει το προαναφερόμενο στοιχείο αλλά φαίνεται να βασίστηκε αποκλειστικά στις πληροφορίες που πήρε από τον προαναφερόμενο προσφοροδότη δηλαδή την Κοινοπραξία Crysanthos Antoniou and Sons Ltd and Economides Metal Recycling Ltd, καθώς και την Υπηρεσία Περιβάλλοντος. Τις πληροφορίες εκείνες, όπως φαίνεται από τα πρακτικά της συνεδρίασης της καθ΄ ης η αίτηση ημερ. 18.12.2007, αλλά και από την προσβαλλόμενη απόφαση, η καθ΄ ης η αίτηση τις εξέλαβε ως διαπιστωμένα και αδιαμφισβήτητα γεγονότα και χωρίς να τις ερευνήσει καθ΄ οιονδήποτε τρόπο, χωρίς καν να ακούσει την αιτήτρια, αποφάσισε ότι η αιτήτρια δεν είχε την απαιτούμενη από το νόμο άδεια, κατά τον ουσιώδη χρόνο, και επομένως ότι η προσφορά της ήταν παράνομη και, κατά συνέπεια, ότι η κατακύρωση του διαγωνισμού σ΄ αυτήν θα έπρεπε να ανακληθεί και η μεταξύ των δύο μερών σύμβαση να ακυρωθεί.

Για τους λόγους που προσπάθησα να εξηγήσω θεωρώ ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι αποτέλεσμα ανεπαρκούς έρευνας ως προς τα ουσιώδη γεγονότα και επίσης ότι δεν είναι δεόντως αιτιολογημένη, όπως θα έπρεπε. Κατά συνέπεια η προσφυγή επιτυγχάνει και εκδίδεται δηλωτική απόφαση του Δικαστηρίου ως η παράγραφος Α του αιτητικού της προσφυγής. Έξοδα €1.200, πλέον Φ.Π.Α., υπέρ της αιτήτριας.

Μ.Μ. ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ,

Δ.

/ΕΑΠ.

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο

	CyLaw \| Αναφορικά μ'εμάς \| Επικοινωνία