|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2009) 4 ΑΑΔ 556
31 Ιουλίου, 2009
[ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
AREEBA LTD,
Αιτητές,
v.
ΕΠΙΤΡΟΠΟΥ ΡΥΘΜΙΣΕΩΣ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΩΝ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΩΝ ΚΑΙ ΤΑΧΥΔΡΟΜΕΙΩΝ,
Καθ' ου η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 977/2006)
Επίτροπος Ρύθμισης Ηλεκτρονικών Επικοινωνιών και Ταχυδρομείων ― Ερμηνεία της νομοθεσίας που τον εγκαθίδρυσε (Ν.19(Ι)/02 και Ν.112(Ι)/04) σε συνδυασμό με την Κ.Δ.Π. 564/03 ― Η δεσμευτική νομολογία της Ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου, ότι η Κ.Δ.Π. 564/03 υπερβαίνει την νομοθετική εξουσιοδότηση (ultra vires), και η εφαρμογή της στα επίδικα γεγονότα.
Οι αιτητές αξίωσαν την ακύρωση της απόφασης του καθ' ου η αίτηση Επιτρόπου, με την οποία προέβη σε αναθεώρηση των τελών εθνικής περιαγωγής.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση, αποφάσισε ότι:
Το επίδικο θέμα ξεκαθαρίζει με την απόφαση της Ολομέλειας στην υπόθεση Αρχή Τηλεπικοινωνιών Κύπρου ν. Επιτρόπου Ρύθμισης Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων (2008) 3 Α.Α.Δ. 502, στην οποία γίνεται αναφορά στην Κ.Δ.Π. 564/03, η οποία εκδόθηκε από τον Επίτροπο βάσει του Άρθρου 19 του περί Ρυθμίσεως Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομικών Υπηρεσιών Νόμου του 2002, Ν.19(Ι)/2002, ο οποίος αργότερα καταργήθηκε με το Ν.112(Ι)/2004 και ο οποίος ίσχυε κατά τον ουσιώδη χρόνο, τόσο της πιο πάνω απόφασης της Ολομέλειας, όσο και της παρούσας υπόθεσης.
Ο Επίτροπος με το διάταγμα αυτό καθόρισε τα διέποντα την παροχή υπηρεσίας εθνικής περιαγωγής από υπόχρεο σε δικαιούχο οργανισμό. Υπόχρεος οργανισμός είναι η Α.ΤΗ.Κ., ενώ δικαιούχος η εταιρεία Scancom (Cyprus) Ltd, η οποία μετονομάστηκε σε Areeba Ltd, που είναι και οι αιτητές στην παρούσα προσφυγή.
Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην υπόθεση Αρχή Τηλεπικοινωνιών Κύπρου ν. Επιτρόπου Ρύθμισης Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων, ανωτέρω, αφού προέβη σε αναφορά του Άρθρου 20(ια) του Ν.112(Ι)/2004 όπου προνοούνται οι αρμοδιότητες και εξουσίες του Επιτρόπου να ρυθμίζει με διάταγμα ή απόφαση την πρόσβαση και τη διασύνδεση στα δίκτυα ηλεκτρονικών επικοινωνιών, προβαίνει σε σύγκριση και με τις πρόνοιες της Κ.Δ.Π. 564/03 και ειδικότερα του Άρθρου 2(1) που ερμηνεύει τους όρους εθνική περιαγωγή και δημόσιο κινητό τηλεπικοινωνιακό δίκτυο. Το Δικαστήριο καταλήγει ότι η Κ.Δ.Π. 564/03, αφορά στην υποχρέωση παροχής υπηρεσίας εθνικής περιαγωγής, στο δικαίωμα παροχής υπηρεσίας εθνικής περιαγωγής και στην επίλυση διαφορών, καθώς και στην εποπτεία και συμμόρφωση προς τις πρόνοιες του διατάγματος, θέματα που δεν καλύπτονται από τη βασική νομοθεσία. Καταλήγοντας η Ολομέλεια έκρινε ότι από τις πρόνοιες του Ν.19(Ι)/2002 και κατ' επέκταση και του Ν.112(Ι)/2004, ο νόμος παρέχει εξουσίες στον Επίτροπο, μεταξύ άλλων, να ρυθμίζει θέματα διασύνδεσης με τηλεπικοινωνιακά δίκτυα και πρόσβασης σ' αυτά, αλλά δεν του παρέχει εξουσία για τη ρύθμιση ζητημάτων εθνικής περιαγωγής.
Το Δικαστήριο κατέληξε ότι η Κ.Δ.Π. 564/03 εκδόθηκε συνεπώς καθ' υπέρβαση των αρμοδιοτήτων και εξουσιών που παρείχε στον Επίτροπο, αρχικά ο Ν.19(Ι)/2002 και στη συνέχεια ο Ν.112(Ι)/2004. Επιστρέφοντας στην παρούσα υπόθεση, διαπιστώνεται ότι ο Επίτροπος δεν είχε εξουσία να αποφασίσει με βάση τα Άρθρα 12 και 7 της Κ.Δ.Π. 564/03, αφού το διάταγμα αυτό κρίθηκε από την Ολομέλεια, ως εκδοθέν καθ' υπέρβαση των αρμοδιοτήτων και εξουσιών που παρέχονται στον Επίτροπο από το Νόμο.
Η προσφυγή επέτυχε με έξοδα.
Αναφερόμενη Υπόθεση:
Αρχή Τηλεπικοινωνιών Κύπρου ν. Επιτρόπου Ρύθμισης Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων (2008) 3 Α.Α.Δ. 502.
Προσφυγή.
Α. Κουκούνης, για τους Αιτητές.
Ν. Κλεάνθους (κα) για Χρίστο Τριανταφυλλίδη, για τον Καθ' ου η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, Δ.: Οι αιτητές αξιώνουν ακύρωση της απόφασης του καθ' ου η αίτηση (στο εξής «ο Επίτροπος»), ημερομηνίας 27.3.2006, με την οποία προέβη σε αναθεώρηση των τελών εθνικής περιαγωγής.
Η Αρχή Τηλεπικοινωνιών Κύπρου (Α.ΤΗ.Κ.) ήταν ο μοναδικός παροχέας τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών κινητής τηλεφωνίας στην Κύπρο, μέχρι την είσοδο των αιτητών στην αγορά κινητής τηλεφωνίας το 2004. Η Α.ΤΗ.Κ. διατηρεί δεσπόζουσα θέση σε όλες τις αγορές τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών και δη στην αγορά κινητής τηλεφωνίας.
Ο Επίτροπος ασκεί τις εξουσίες του βάσει του περί Ρυθμίσεως Ηλεκτρονικών Επικοινωνιών και Ταχυδρομικών Υπηρεσιών Νόμου του 2004, Ν.112(Ι)/2004 (στο εξής «ο Νόμος»). Ανάμεσα στα καθήκοντα και αρμοδιότητες του, όπως περιγράφονται στο Άρθρο 18(1) του Νόμου, είναι και η εισαγωγή αποτελεσματικού ανταγωνισμού στην παροχή δικτύων και υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών και ταχυδρομικών υπηρεσιών.
Οι αιτητές και η Α.ΤΗ.Κ. είχαν υπογράψει και θέσει σε εφαρμογή συμφωνία, ύστερα από απόφαση του Επιτρόπου, για την επίλυση διαφορών μεταξύ τους σε σχέση με τη σύναψη συμφωνίας εθνικής περιαγωγής, δυνάμει της διαδικασίας των Άρθρων 12 και 13 του περί Εθνικής Περιαγωγής (Τηλεπικοινωνιών) Διάταγμα του 2003, Κ.Δ.Π. 564/03.
Κατά την 3.1.2006 όταν οι διαβουλεύσεις μεταξύ τους σχετικά με την τροποποίηση και τον επανακαθορισμό των ανωτάτων τελών εθνικής περιαγωγής, κατέρρευσαν, οι αιτητές ζήτησαν την επέμβαση του Επιτρόπου με σκοπό την επίτευξη νέας ή την τροποποίηση της εν ισχύι συμφωνίας εθνικής περιαγωγής με την Α.ΤΗ.Κ., υποβάλλοντας ταυτόχρονα περιγραφή της διαφοράς με αναφορά στο περιεχόμενο προσχεδίου συμφωνίας δυνάμει του Άρθρου 12(1) του διατάγματος περί Εθνικής Περιαγωγής, Κ.Δ.Π. 564/03.
Όπως προβλέπεται, ενημερώθηκε η Α.ΤΗ.Κ. η οποία και υπέβαλε γραπτώς στις 27.1.2006 τις παραστάσεις και απόψεις της. Τελικά, στις 27.3.2006 ο Επίτροπος εξέδωσε την υπ' αρ. 15/06 απόφαση με την οποία αποφάσισε το ανώτατο ενιαίο τέλος εθνικής περιαγωγής ύψους 2,14 σεντ ανά λεπτό. Πριν καταλήξει στην απόφασή του ο Επίτροπος έλαβε υπ' όψιν τις θέσεις τόσο του υπόχρεου οργανισμού, δηλαδή της Α.ΤΗ.Κ., όσο και τις θέσεις του δικαιούχου οργανισμού, δηλαδή των αιτητών.
Εναντίον της πιο πάνω απόφασης ασκήθηκε η παρούσα προσφυγή. Οι αιτητές εγείρουν σωρεία λόγων. Ισχυρίζονται ότι η απόφαση ελήφθη κατά κατάχρηση και/ή υπέρβαση εξουσίας, υπό καθεστώς πλάνης περί τα πράγματα και το νόμο. Ότι στερείται αιτιολογίας και δέουσας έρευνας.
Η επιχειρηματολογία για υπέρβαση αρμοδιότητας δεν έχει αναπτυχθεί δεόντως, αλλά λόγω του ότι αποτελεί ζήτημα δημόσιας τάξης θα προχωρήσω στην εξέτασή του.
Σύμφωνα με το Άρθρο 34(2) του Νόμου, ο Επίτροπος λαμβάνει το συντομότερο δυνατό απόφαση προς το σκοπό επίλυσης της διαφοράς εντός τεσσάρων μηνών από της ημερομηνίας γνωστοποίησης σ' αυτόν της διαφοράς, αλλά σε εξαιρετικές περιπτώσεις και όπου κρίνει σκόπιμο μπορεί να γίνει υπέρβαση του χρονικού αυτού περιθωρίου.
Νομίζω ότι το θέμα ξεκαθαρίζει με την απόφαση της Ολομέλειας στην υπόθεση Αρχή Τηλεπικοινωνιών Κύπρου v. Επιτρόπου Ρύθμισης Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων (2008) 3 Α.Α.Δ. 502, στην οποία γίνεται αναφορά στην Κ.Δ.Π. 564/03 η οποία εκδόθηκε από τον Επίτροπο βάσει του Άρθρου 19 του περί Ρυθμίσεως Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομικών Υπηρεσιών Νόμου του 2002, Ν.19(Ι)/2002, ο οποίος αργότερα καταργήθηκε με το Ν.112(Ι)/2004 και ο οποίος ίσχυε κατά τον ουσιώδη χρόνο, τόσο της Α.ΤΗ.Κ. ν. Επιτρόπου Ρύθμισης Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων, ανωτέρω όσο και της παρούσας υπόθεσης.
Ο Επίτροπος με το διάταγμα αυτό καθόρισε τα διέποντα την παροχή υπηρεσίας εθνικής περιαγωγής από υπόχρεο σε δικαιούχο οργανισμό. Υπόχρεος οργανισμός είναι η Α.ΤΗ.Κ., ενώ δικαιούχος η εταιρεία Scancom (Cyprus) Ltd η οποία μετονομάστηκε σε Areeba Ltd που είναι και οι αιτητές στην παρούσα προσφυγή.
Στην υπόθεση Α.ΤΗ.Κ. v. Επιτρόπου Ρύθμισης Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων, ανωτέρω, μετά την έκδοση του διατάγματος του Επιτρόπου, συνήφθη συμφωνία εθνικής περιαγωγής μεταξύ της Α.ΤΗ.Κ. και της Scancom (Cyprus) Ltd, λόγω όμως κάποιας διαφωνίας μεταξύ των δύο αιτητών ζητήθηκε η επέμβαση του Επιτρόπου, ο οποίος, ενεργώντας δυνάμει του Άρθρου 12 του Διατάγματος, επέλυσε τη διαφορά και εξέδωσε την απόφασή του, η οποία και αποτέλεσε το αντικείμενο της πιο πάνω υπόθεσης.
Και στην παρούσα περίπτωση όταν κατέστη αναγκαία η αναθεώρηση των τελών εθνικής περιαγωγής, επειδή προηγουμένως ο υπόχρεος οργανισμός μείωσε τις λιανικές τιμές των υπηρεσιών κινητής τηλεφωνίας, τα δύο μέρη, όπως είδαμε και στην αρχή, προέβηκαν σε διαπραγματεύσεις οι οποίες όμως δεν τελεσφόρησαν, με αποτέλεσμα οι αιτητές να ζητήσουν εγγράφως από τον Επίτροπο την παρέμβασή του για την επίτευξη σχετικής συμφωνίας. Ο Επίτροπος, αφού τήρησε τη νενομισμένη διαδικασία σύμφωνα με την Κ.Δ.Π. 564/03, έλαβε στις 27.3.2006 την προσβαλλόμενη απόφαση.
Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην υπόθεση Αρχή Τηλεπικοινωνιών Κύπρου v. Επιτρόπου Ρύθμισης Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων, ανωτέρω, αφού προέβη σε αναφορά του Άρθρου 20(ια) του Ν.112(Ι)/2004 όπου προνοούνται οι αρμοδιότητες και εξουσίες του Επιτρόπου να ρυθμίζει με διάταγμα ή απόφαση την πρόσβαση και τη διασύνδεση στα δίκτυα ηλεκτρονικών επικοινωνιών, προβαίνει σε σύγκριση και με τις πρόνοιες της Κ.Δ.Π. 564/03 και ειδικότερα του Άρθρου 2(1) που ερμηνεύει τους όρους εθνική περιαγωγή και δημόσιο κινητό τηλεπικοινωνιακό δίκτυο. Το Δικαστήριο καταλήγει ότι η Κ.Δ.Π. 564/03 αφορά στην υποχρέωση παροχής υπηρεσίας εθνικής περιαγωγής, στο δικαίωμα παροχής υπηρεσίας εθνικής περιαγωγής και στην επίλυση διαφορών, καθώς και στην εποπτεία και συμμόρφωση προς τις πρόνοιες του διατάγματος, θέματα που δεν καλύπτονται από τη βασική νομοθεσία. Καταλήγοντας η Ολομέλεια έκρινε ότι από τις πρόνοιες του Ν.19(Ι)/2002 και κατ' επέκταση και του Ν.112(Ι)/2004, ο νόμος παρέχει εξουσίες στον Επίτροπο, μεταξύ άλλων, να ρυθμίζει θέματα διασύνδεσης με τηλεπικοινωνιακά δίκτυα και πρόσβασης σ' αυτά, αλλά δεν του παρέχει εξουσία για τη ρύθμιση ζητημάτων εθνικής περιαγωγής. Είναι επίσης σαφές ότι ο νόμος αφορά τη διασύνδεση και πρόσβαση σε τηλεπικοινωνιακά δίκτυα σταθερής τηλεφωνίας στα οποία τα τερματικά σημεία είναι καθορισμένα, ενώ η εθνική περιαγωγή προνοεί την πρόσβαση σε δημόσια κινητά τηλεπικοινωνιακά δίκτυα, όπου τα τερματικά σημεία δεν είναι καθορισμένα εφ' όσον δεν βρίσκονται σε σταθερά σημεία.
Το Ανώτατο Δικαστήριο κατέληξε ότι από τις πρόνοιες του Ν.19(Ι)/2002 και κατ' επέκταση του Ν.112(Ι)/2004 παρέχονται εξουσίες στον Επίτροπο, μεταξύ άλλων, να ρυθμίζει ζητήματα διασύνδεσης με τηλεπικοινωνιακά δίκτυα και πρόσβαση σ' αυτά, αλλά δεν του παρέχεται εξουσία για ρύθμιση ζητημάτων εθνικής περιαγωγής. Το δικαστήριο κατέληξε ότι η Κ.Δ.Π. 564/03 εκδόθηκε συνεπώς καθ' υπέρβαση των αρμοδιοτήτων και εξουσιών που παρείχε στον Επίτροπο, αρχικά ο Ν.19(Ι)/2002 και στη συνέχεια ο Ν.112(Ι)/2004.
Επιστρέφοντας στην παρούσα υπόθεση καταλήγω ότι ο Επίτροπος δεν είχε εξουσία να αποφασίσει με βάση τα Άρθρα 12 και 7 της Κ.Δ.Π. 564/03, αφού το διάταγμα αυτό κρίθηκε από την Ολομέλεια ως εκδοθέν καθ' υπέρβαση των αρμοδιοτήτων και εξουσιών που παρέχονται στον Επίτροπο από το Νόμο.
Η προσφυγή επιτυγχάνει και η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται με €1.300 έξοδα εναντίον των καθ' ων η αίτηση, πλέον Φ.Π.Α.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.